Miłość, która żyje
| Miłość, która | |
|---|---|
_-_1.jpg) wciąż żyje z Pauline Frederick
| |
| W reżyserii | Roberta G. Vignoli |
| Oparte na |
„Płomienie ofiary” Scuddera Middletona |
| W roli głównej | Paulina Fryderyk |
| Kinematografia | Neda Van Burena |
Firma produkcyjna |
|
| Dystrybuowane przez | Najważniejsze zdjęcia |
Data wydania |
|
Czas działania |
50 minut |
| Kraj | Stany Zjednoczone |
| Język | Cichy (angielski napisy ) |
The Love That Lives to amerykański niemy dramat z 1917 roku , wyprodukowany przez Famous Players Film Company i dystrybuowany przez Paramount Pictures . W filmie występuje Pauline Frederick , a wyreżyserował go Robert G. Vignola . Film oparty jest na opowiadaniu „Flames of Sacrifice” autorstwa Scuddera Middletona.
Kopia tego filmu jest przechowywana w George Eastman House w Nowym Jorku.
Działka
Jak opisano w recenzji magazynu filmowego , życie Molly McGill (Frederick) było ciężką walką od urodzenia, a po śmierci jej męża w bójce w barze i jej córeczki w wypadku, ofiarowuje się Harveyowi Brooksowi ( Polis), pośrednika, aby zapewnić pieniądze na edukację syna Jimmy'ego (Carroll / O'Malley). Utrzymuje swoje życie w tajemnicy przed chłopcem. Dorasta do wieku męskiego, zapewnia sobie posadę w miejskiej straży pożarnej i zaręcza się z Dorą Palmer (Palmer). Molly zrywa z Brooksem i opada na najniższy poziom slumsów. Pewnego dnia, przechodząc przez maszynownię, Molly widzi, jak jej syn podchodzi do swojej ukochanej. Dostaje pracę jako sprzątaczka, a później ratuje Dorę przed Brooksem, dźgając go. Biurowiec zapala się, a Jimmy ratuje Dorę, ale nie jest w stanie uratować swojej matki.
Rzucać
- Pauline Frederick jako Molly McGill
- John St. Polis jako Harvey Brooks
- Pat O'Malley jako Jimmy
- Joseph Carroll jako Jimmy jako dziecko
- Violet Palmer jako Dora Palmer
- Frank Evans jako Pete McGill
- Eldean Steuart jako Mała Molly
Przyjęcie
Podobnie jak wiele amerykańskich filmów tamtych czasów, Miłość, która żyje, podlegała miejskim i stanowym radom cenzury filmowej . Chicagowska Rada Cenzorów początkowo wydała filmowi, ze względu na jego tematykę, pozwolenie tylko dla dorosłych. Po dalszej analizie Rada Chicago zażądała następujących zmian, które zmieniły fabułę: Reel 1, wytnij dwie sceny strzelania do kości i flashuj trzy inne, utnij zabijanie człowieka; Reel 2, po wizji Molly w bogatym stroju wstaw podtytuł „Gdyby nie chłopak, byłaby pożądaną żoną”, ucięta wizja strzelaniny; Reel 3, wstaw podtytuł, w którym Molly i Brooks rozmawiają: „Jeśli wyjdziesz za mnie, zapewnię utrzymanie tobie i chłopcu. Jeśli tego nie zrobisz, oznacza to walkę i biedę dla was obojga”, dodaj podtytuł „Północ” i zegar wskazując to samo, na kopercie zmień imię i nazwisko z „Molly McGill” na „Molly Brooks” i wstaw podtytuł „Moje małżeństwo było pomyłką, powinienem był zostać z moim chłopcem” podczas kłótni między Molly i Brooksem; Reel 4, wytnij wszystkie sceny w Dance Hall, dziennikarz sprzedaje gazetę Molly, aby zawierała podtytuł zaczynający się od „Rozchmurz się, staruszku”; Rolka 5, wycięta cała sekwencja odsłoniętych nóg dziewczyny, patrzącego na nie mężczyzny i dziewczyny ściągającej sukienkę, uciętego mężczyzny zamykającego drzwi, podtytuł „Możesz iść, ale dziewczyna zostaje” i dźgnięcia mężczyzny wrzecionem. Niektóre zmiany w napisach miały sugerować, że Molly była żoną Harveya Brooksa, a nie jego kochanki.