Ultrasiedem
| Ultraseven | |||||
|---|---|---|---|---|---|
_HD_Title_Card.png) Oryginalna japońska karta tytułowa
| |||||
| Japońska nazwa | |||||
| Kanji | ウルトラセブン | ||||
| |||||
| Gatunek muzyczny | |||||
| Stworzone przez | Eiji Tsuburaya | ||||
| Opracowany przez | Tetsuo Kinjo | ||||
| W roli głównej |
|
||||
| Kompozytor | Tōru Fuyuki | ||||
| Kraj pochodzenia | Japonia | ||||
| Liczba odcinków | 49 | ||||
| Produkcja | |||||
| Czas działania | 24 minuty | ||||
| Firma produkcyjna | Produkcje Tsuburaya | ||||
| Uwolnienie | |||||
| Oryginalna sieć | |||||
| Oryginalne wydanie |
1 października 8 września |
||||
Ultraseven ( ウルトラセブン , Urutora Sebun ) to japoński serial telewizyjny science fiction tokusatsu stworzony przez Eiji Tsuburayę . Jest to trzecia część serii Ultra i została wyprodukowana przez Tsuburaya Productions . Serial był emitowany w Tokyo Broadcasting System od 1 października 1967 do 8 września 1968.
Przesłanka
W niezbyt odległej przyszłości Ziemia jest nieustannie atakowana przez pozaziemskie zagrożenia. Aby z nimi walczyć, Terrestrial Defense Force tworzy Ultra Garrison, zespół sześciu elitarnych członków, którzy wykorzystują zaawansowane technologicznie pojazdy i broń. Do ich walki dołącza tajemniczy Dan Moroboshi, który potajemnie jest kosmitą z Krainy Światła w Mgławicy M-78 i przekształca się w swoją prawdziwą obcą postać, Ultraseven , w czasach kryzysu.
Produkcja
Po sukcesie programów science fiction o tematyce kosmicznej, takich jak Ultraman , Captain Ultra i japońska transmisja Lost in Space , Tokyo Broadcasting System zwróciło się do Tsuburaya Productions o wyprodukowanie kolejnego serialu science fiction. To skłoniło Eiji Tsuburayę do zebrania Hajime Tsuburayi , Akio Jissoji , Tetsuo Kinjo, Masami Sueyasu i Shoji Otomo w celu przeprowadzenia burzy mózgów.
Eiji Tsuburaya zaproponował serię, która byłaby hybrydą Thunderbirds i Lost in Space , Hajime zaproponował nową serię Ultraman , która zawierałaby wkład sieci i sponsorów na każdy sezon, Jissoji zaproponował program o tematyce podróży w czasie, który skupiałby się na zespół patrolujący czas i ich rodziny, Kinjo zaproponował dziecięcy horror / tajemniczy program, który byłby hybrydą Ultra Q i The Twilight Zone , Sueyasu zaproponował serial o tematyce baśniowej, a Otomo zaproponował serial o tematyce kosmicznej, który miałby był krzyżem Lost in Space i Men into Space z gigantycznymi potworami.
TBS ostatecznie zdecydowało się na połączenie pomysłów Eijiego i Otomo, a Eiji przedstawił zabieg zatytułowany The Ultra Garrison , w którym uczestniczyło sześciu wyszkolonych astronautów (w tym android o imieniu „John”) stacjonujących na satelicie o nazwie „Mother”, pierwszej linii obrony przed najeźdźcy z kosmosu. Kinjo uznał, że w pomyśle brakuje istotnego elementu i zasugerował dodanie superbohatera.
Leczenie przeszło ogromne zmiany po tym, jak TBS uznało, że pomysł jest zbyt podobny do Wielkiej wojny kosmicznej, a nowa wersja zawierała gigantyczne potwory, zachowując jednocześnie oryginalny element Earth Defense Force na prośbę TBS. TBS ostatecznie zasugerował, aby serial był bezpośrednią kontynuacją Ultramana i skupił się na synu Hayaty i Fuji, który byłby w stanie wezwać ziemskie potwory o pomoc i przekształcić się w Ultramana tylko w czasach desperacji.
Tetsuo Kinjo rozpoczął pracę nad konspektem, łącząc elementy najlepszych pomysłów TBS i jego własne, takie jak elementy jego odrzuconej propozycji Woo , w której obcy nieświadomie stał się zbawicielem ludzkości. Zarys Kinjo nosił tytuł Ultra Eye i przedstawiał Dana Moroboshiego jako syna człowieka i kosmity, a Dan przybył na Ziemię w poszukiwaniu swojej matki. Ta wersja zawierała również Capsule Monsters, których Dan użyłby, gdy nie mógł się przekształcić. Pierwotnie potwory z Ultra Q i Ultraman miały zostać użyte jako Capsule Monsters w celu obniżenia kosztów produkcji.
Tohru Narita został wyznaczony do zaprojektowania obcych, potworów i pojazdów. Projekt Narity dla Ultraseven został zainspirowany Majów i pierwotnie wybrał srebrny i niebieski jako kolory, ale zmienił je na srebrny i czerwony, aby uniknąć problemów z procesem matowania niebieskiego ekranu. Główne zdjęcia do efektów specjalnych rozpoczęły się w maju 1967 r., A casting rozpoczął się w czerwcu 1967 r. Wielu zatrudnionych aktorów zostało wybranych z Toho , ponieważ studio było jednym z inwestorów finansowych Tsuburaya Productions. Yoji Hashimoto i Toshimichi Miwa zostali odpowiedzialni za obowiązki w TBS podczas serialu, podczas gdy Eiji Tsuburaya był głównym producentem i nadzorcą serialu, a Masami Sueyasu ponownie wcielił się w rolę praktycznego producenta dla Tsuburaya Productions.
Cztery odcinki zostały ukończone przed zatwierdzeniem praw autorskich do tytułu serialu, który został zmieniony na Ultraseven . Program został sfilmowany w ciszy, co było wówczas powszechną praktyką w japońskich programach, a postprodukcja, w tym montaż i dubbing, rozpoczęła się we wrześniu 1967 roku. Toru Fuyuki został zatrudniony do skomponowania ścieżki dźwiękowej, kierując się w stronę bardziej klasycznego kierunku, w przeciwieństwie do inspirowany jazzem kierunek, w którym Kunio Miyauchi obrał Ultramana .
Ultraseven został wyemitowany 1 października 1967 roku i uzyskał ocenę 33,7%, co było wówczas osiągnięciem. Ze względu na wysokie oceny serialu TBS zamówił dodatkowe 10 odcinków podczas przygotowań do trzeciego Cours serialu (odcinki 27-39). Pomimo spadku oglądalności w ostatnich tygodniach, Ultraseven nadal pozostawał w pierwszej piątce najwyżej ocenianych programów w japońskiej telewizji w tamtym czasie.
Sequele zarówno dla Ultramana , zatytułowane Ultraman Continues , jak i Ultraseven , zatytułowane Fight! Zaproponowano Ultraseven , ale Tsuburaya Productions nie wyprodukowało kolejnej serii Ultra aż do 1971 roku, wraz z Return of Ultraman .
Rzucać
- Kohji Moritsugu jako Dan Moroboshi / Ultraseven : pisane jako „Dan Moroboshe” w angielskim dubbingu Cinar. Ultraseven zapożycza wygląd Jiroha Satsumy i przekształca się w jego prawdziwą obcą postać za pomocą Ultra Eye („Maska zadania” w dubbingu Cinar). W czasie produkcji serialu Moritsugu był żonaty i biedny. Było to utrzymywane w tajemnicy, aby nagłośnić Moritsugu jako wschodzącego młodego łamacza serc.
- Shōji Nakayama jako Kapitan Kaoru Kiriyama: Kapitan Ultra Garnizonu.
- Sandayū Dokumamushi jako Shigeru Furuhashi: pulchny, silny członek Ultra Garrison.
- Yuriko Hishimi jako Anne Yuri: znana jako „Donna” w dubbingu Cinar. Operator komunikacji zespołu i pielęgniarka. Yoshiko Toyoura była pierwotnie obsadzona w tej roli, ale została wycofana przez reżysera Takashiego Tsuboshimę, aby obsadzić ją w swoim najnowszym wówczas filmie. Hishimi otrzymał tę rolę po natychmiastowym przesłuchaniu i sesji zdjęciowej.
- Shinsuke Achiha jako Soga: ekspert strzelec wyborowy Ultra Garrison.
- Bin Furuya jako Amagi: strateg zespołu. Furuya był wykonawcą garnituru dla Ultramana w poprzedniej serii i stwierdził, że chociaż lubił być Ultramanem, Amagi był przyjemniejszy ze względu na odsłonięty wygląd.
- Koji Uenishi jako Ultraseven (wykonawca garnituru): Uenishi wcielił się w Ultrasevena w całej serii, podczas gdy Eiichi Kikuchi występował w garniturze w odcinkach 14 i 15.
Odcinki
| NIE. | Tytuł | W reżyserii | Scenariusz | Oryginalna data emisji |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
Transkrypcja „Niewidzialnego pretendenta” : „ Sugata naki Chōsensha ” ( japoński : 姿 な き 挑 戦 者 ) |
Hajime Tsuburaya | Tetsuo Kinjo | 1 października 1967 |
| 2 |
Transkrypcja „The Green Terror” : „ Midori no Kyōfu ” (po japońsku : 緑 の 恐 怖 ) |
Samaji Nonagase | Tetsuo Kinjo | 8 października 1967 |
| 3 |
„The Secret of the Lake” : „ Mizumi no himitsu ” ( po japońsku : 湖 の ひ み つ ) |
Samaji Nonagase | Tetsuo Kinjo | 15 października 1967 |
| 4 |
„Max, odpowiedz!” Transkrypcja: „ Makkusu-gō Ōtō seyo ” ( japoński : マ ッ ク ス 号 応 答 せ よ ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo i Masahiro Yamada | 22 października 1967 |
| 5 |
„Zaginiony czas” : „ Kesareta Jikan ” ( po japońsku : 消 さ れ た 時 間 ) |
Hajime Tsuburaya | Akihiko Sugano | 29 października 1967 |
| 6 |
„Dark Zone” : „ Dāku Zōn ” ( po japońsku : ダ ー ク ・ ゾ ー ン ) |
Kazuho Mitsuta | Bunzo Wakatsuki | 5 listopada 1967 |
| 7 |
„Więźnia kosmicznego 303” : „ Uchū Shūjin San-Maru-San ” ( po japońsku : 宇宙囚人303 ) |
Toshitsugu Suzuki | Tetsuo Kinjo | 12 listopada 1967 |
| 8 |
„The Marked Town” : „ Nerawareta Machi ” ( po japońsku : 狙 わ れ た 街 ) |
Akio Jissoji | Tetsuo Kinjo | 19 listopada 1967 |
| 9 |
„Operacja Android Zero” : „ Andoroido Zero Shirei ” ( po japońsku : ア ン ド ロ イ ド 0 指 令 ) |
Kazuho Mitsuta | Shozo Uehara | 26 listopada 1967 |
| 10 |
„Podejrzanego sąsiada” : „ Ayashii Rinjin ” ( po japońsku : 怪 し い 隣 人 ) |
Toshitsugu Suzuki | Bunzo Wakatsuki | 3 grudnia 1967 |
| 11 |
Transkrypcja „Fly to Devil Mountain” : „ Ma no Yama e Tobe ” ( po japońsku : 魔 の 山 へ 飛 べ ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 10 grudnia 1967 |
| 12 |
„From Another Planet with Love” : „ Yūsei yori Ai o Komete ” ( po japońsku : 遊 星 よ り 愛 を こ め て ) |
Akio Jissoji | Mamoru Sasaki | 17 grudnia 1967 |
| 13 |
„Człowieka, który przyszedł z V3” : „ Bui Surī kara Kita Otoko ” ( japoński : V3 か ら 来 た 男 ) |
Toshitsugu Suzuki | Shinichi Ichikawa | 24 grudnia 1967 |
| 14 |
„The Ultra Guard Goes West: Part 1 ” : „ Urutora Keibitai Nishi e Zenpen ” ( po japońsku : ウ ル ト ラ 警 備 隊 西 へ 前編 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 7 stycznia 1968 |
| 15 |
„Ultra Guard Goes West: Part 2” : „ Urutora Keibitai Nishi e Kōhen ” ( po japońsku : ウ ル ト ラ 警 備 隊 西 へ 後 編 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 14 stycznia 1968 |
| 16 |
Transkrypcja „Oko, które świeci w ciemności” : „ Yami ni Hikaru Me ” ( po japońsku : 闇 に 光 る 目 ) |
Toshitsugu Suzuki | Keisuke Fujikawa | 21 stycznia 1968 |
| 17 |
„Pod ziemią Jedź! Jedź! Jedź!” Transkrypcja: „ Chitei Gō! Gō! Gō! ” ( po japońsku : 地底GO! GO! GO! ) |
Hajime Tsuburaya | Shozo Uehara | 28 stycznia 1968 |
| 18 |
„Escape Dimension X” : „ Kūkan Ekkusu Dasshutsu ” ( po japońsku : 空間X脱出 ) |
Hajime Tsuburaya | Tetsuo Kinjo | 4 lutego 1968 |
| 19 |
„Project Blue” : „ Purojekuto Burū ” ( po japońsku : プ ロ ジ ェ ク ト ・ ブ ル ー ) |
Samaji Nonagase | Ryu Minamikawa | 11 lutego 1968 |
| 20 |
„Zniszcz trzęsienie ziemi Epicentrum X” : „ Jishingen Ekkusu o Taose ” ( po japońsku : 地震源Xを倒せ ) |
Samaji Nonagase | Bunzo Wakatsuki | 18 lutego 1968 |
| 21 |
„Ścigaj podwodną bazę!” Transkrypcja: „ Kaitei Kichi oe ” ( japoński : 海底 基地 を 追 え ) |
Toshitsugu Suzuki | Onisuke Akai | 25 lutego 1968 |
| 22 |
Transkrypcja „The Human Farm” : „ Ningen Bokujō ” ( japoński : 人 間 牧 場 ) |
Toshitsugu Suzuki | Hiroyasu Yamaura | 3 marca 1968 |
| 23 |
„Search for Tomorrow” : „ Asu o Sagase ” ( po japońsku : 明 日 を 捜 せ ) |
Samaji Nonagase | Ryu Minamikawa i Shozo Uehara | 10 marca 1968 |
| 24 |
„Powrót na północ!” Transkrypcja: „ Kita e Kaere! ” ( Japoński : 北 へ 還 れ! ) |
Kazuho Mitsuta | Shinichi Ichikawa | 17 marca 1968 |
| 25 |
„Pojedynek w temperaturze 140 stopni poniżej zera” : „ Reika Hyakuyonjū-do no Taiketsu ” ( japoński : 零 下 140 度 の 対 決 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 24 marca 1968 |
| 26 |
„Super Weapon R-1” : „ Chōheiki Āru Ichi-gō ” ( japoński : 超兵器R1号 ) |
Toshitsugu Suzuki | Bunzo Wakatsuki | 31 marca 1968 |
| 27 |
„Operacja: Cyborg” : „ Saibōgu Sakusen ” ( po japońsku : サ イ ボ ー グ 作 戦 ) |
Toshitsugu Suzuki | Keisuke Fujikawa | 7 kwietnia 1968 |
| 28 |
„Bieg na 700 kilometrów!” Transkrypcja: „ Nanahyaku Kiro o Tsuppashire! ” ( Japoński : 700 キ ロ を 突 っ 走 れ! ) |
Kazuho Mitsuta | Shozo Uehara | 14 kwietnia 1968 |
| 29 |
Transkrypcja „The Earthling All Alone” : „ Hitoribotchi no Chikyūjin ” ( po japońsku : ひ と り ぼ っ ち の 地 球 人 ) |
Kazuho Mitsuta | Shinichi Ichikawa | 21 kwietnia 1968 |
| 30 |
„Chwała dla kogo?” Transkrypcja: „ Eikō wa Dare no Tame ni ” ( japoński : 栄光 は 誰 れ の た め に ) |
Toshitsugu Suzuki | Keisuke Fujikawa | 28 kwietnia 1968 |
| 31 |
„Kwiat, w którym mieszka diabeł” : „ Akuma no Sumu Hana ” ( japoński : 悪 魔 の 住 む 花 ) |
Toshitsugu Suzuki | Shozo Uehara | 5 maja 1968 |
| 32 |
„The Strolling Planet” : „ Sannpo suru Wakusei ” ( po japońsku : 散歩 す る 惑星 ) |
Samaji Nonagase | Masahiro Yamada i Shozo Uehara | 12 maja 1968 |
| 33 |
„The Invading Dead” : „ Shinryaku suru Shishatachi ” ( po japońsku : 侵略 す る 死 者 た ち ) |
Hajime Tsuburaya | Shozo Uehara | 19 maja 1968 |
| 34 |
Transkrypcja „Znikającego miasta” : „ Jōhatsu Toshi ” ( po japońsku : 蒸 発 都 市 ) |
Hajime Tsuburaya | Tetsuo Kinjo | 26 maja 1968 |
| 35 |
„Terror on the Moon” : „ Gessekai no Senritsu ” ( po japońsku : 月 世 界 の 戦 慄 ) |
Toshitsugu Suzuki | Shinichi Ichikawa | 2 czerwca 1968 |
| 36 |
„Zabójcza 0,1 sekundy” : „ Hissatsu no Rei-ten-ichi Byō ” ( japoński : 必殺 の 0,1 秒 ) |
Samaji Nonagase | Hiroyasu Yamaura | 9 czerwca 1968 |
| 37 |
„Skradzionego Ultra Eye” : „ Nusumareta Urutora Ai ” ( japoński : 盗 ま れ た ウ ル ト ラ ・ ア イ ) |
Toshitsugu Suzuki | Shinichi Ichikawa | 16 czerwca 1968 |
| 38 |
„Odważnej bitwy” : „ Yūki aru Tatakai ” ( japoński : 勇気 あ る 戦 い ) |
Toshihiro Iijima | Mamoru Sasaki | 23 czerwca 1968 |
| 39 |
„Plan siedmiu zabójstw: część 1” : „ Sebun Ansatsu Keikaku Zenpen ” ( po japońsku : セブン暗殺計画前篇 ) |
Toshihiro Iijima | Keisuke Fujikawa | 30 czerwca 1968 |
| 40 |
„Plan siedmiu zabójstw: część 2” : „ Sebun Ansatsu Keikaku Kōhen ” ( po japońsku : セ ブ ン 暗 殺 計 画 後 編 ) |
Toshihiro Iijima | Keisuke Fujikawa | 7 lipca 1968 |
| 41 |
„Challenge from Underwater” : „ Suichū kara no Chōsen ” ( japoński : 水中 か ら の 挑戦 ) |
Kazuho Mitsuta | Bunzo Wakatsuki | 14 lipca 1968 |
| 42 |
„Ambasador of the Nonmalt” : „ Nonmaruto no Shisha ” ( po japońsku : ノ ン マ ル ト の 使 者 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 21 lipca 1968 |
| 43 |
„Koszmaru z planety nr 4” : „ Daiyon Wakusei no Akumu ” ( po japońsku : 第 四 惑 星 の 悪 夢 ) |
Akio Jissoji | Takashi Kawasaki i Shozo Uehara | 28 lipca 1968 |
| 44 |
„Przerażającego super małpoluda” : „ Kyōfu no Chōenjin ” ( po japońsku : 恐怖の超猿人 ) |
Toshitsugu Suzuki | Shozo Uehara i Shinichi Ichikawa | 4 sierpnia 1968 |
| 45 |
„The Spodki nadeszły” : „ Enban ga Kita ” ( po japońsku : 円盤 が 来 た ) |
Akio Jissoji | Takashi Kawasaki i Shozo Uehara | 11 sierpnia 1968 |
| 46 |
„The Showdown of Dan vs. Seven” : „ Dan tai Sebun no Kettō ” ( po japońsku : ダ ン 対 セ ブ ン の 決 闘 ) |
Toshitsugu Suzuki | Shozo Uehara i Shinichi Ichikawa | 18 sierpnia 1968 |
| 47 |
"Kim jesteś?" Transkrypcja: „ Anata wa dare? ” ( Japoński : あ な た は だ ぁ れ? ) |
Tatsumi Ando | Shozo Uehara | 25 sierpnia 1968 |
| 48 |
„Największa inwazja w historii: część 1” : „ Shijō Saidai no Kessen Zenpen ” ( po japońsku : 史上最大の侵略前編 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 1 września 1968 |
| 49 |
„Największa inwazja w historii: część 2” : „ Shijō Saidai no Kessen Kōhen ” ( po japońsku : 史 上 最 大 の 侵 略 後 編 ) |
Kazuho Mitsuta | Tetsuo Kinjo | 8 września 1968 |
Zakazany odcinek
Dwunasty odcinek, zatytułowany „From Another Planet with Love”, został zakazany z powodu zaklęcia obcego (które miało blizny keloidowe ) oznaczonego jako „Hibaku Seijin” (A-Bomb Survivor Alien), co zostało usunięte z terminu „hibakusha”, nawiązując do dla ocalałych z bombardowań atomowych Hiroszimy i Nagasaki . Problem pojawił się w artykule Asahi Shimbun gazeta, która wywołała oburzenie opinii publicznej i zmusiła Tsuburaya Productions do zmiany nazwy na „Kyuketsu Seijin” (Vampire Alien). Mimo to Tsuburaya Productions nadal spotykało się z negatywną opinią publiczną, w wyniku czego Tsuburaya wyciągnął obcą postać i odcinek z oficjalnych publikacji, audycji i komunikatów w mediach domowych. Jednak hawajski angielski dub i dub Cinar serialu transmitowały odcinek (który został ponownie zatytułowany „Crystallized Corpuscles”) w Ameryce Północnej.
wersje angielskie
W 1985 roku firma Turner Program Services udzieliła licencji na serial w ramach 15-letniego kontraktu od Tsuburaya Productions, która dostarczyła wersje z angielskim dubbingiem wyprodukowane w Honolulu przez Tsuburaya-Hawaii, Inc. w połowie lat siedemdziesiątych. Stwierdziwszy, że brakuje tej angielskiej wersji, Turner zlecił kanadyjskiemu domowi produkcyjnemu programów dla dzieci, Cinar , aby skopiować wszystkie 49 odcinków do dystrybucji. Odcinki wyprodukowane przez TPS / Cinar zawierały nowe napisy początkowe i końcowe, przyciągające wzrok, nowe nazwy odcinków, a nawet zmianę imienia postaci Anne Yuri, którą nazwano „Donna Michibata”. Cinar zredagował odcinki pod kątem przemocy, języka i czasu reklamowego oraz zawierał nowe elementy muzyczne.
Niezadowolony z pracy Cinara, Turner umieścił serial w swoich skarbcach do 1994 roku, kiedy zostali ostrzeżeni, że odcinki nigdy nie zostały wyemitowane. Ultraseven został odkurzony w blokach „Toons 'Til Noon” i „ MonsterVision ” na TNT . Transmisje „Toons 'Til Noon” zostały poddane znacznej obróbce, aby nadawały się do przedziału czasowego, podczas gdy transmisje „MonsterVision” były pełnometrażowymi adaptacjami Cinar. Brakowało odcinków 3 i 5-7 lub były one źle oznaczone i nigdy nie zostały wyemitowane. Klipy z serii zostały później wykorzystane w segmentach „Wiadomości z kosmosu” w animowanym programie telewizyjnym Cartoon Planet , który był emitowany w TBS i Cartoon Network . Kiedy kontrakt wygasł w 2001 roku, Turner zwrócił wszystkie materiały (elementy filmu, kasety wideo, mastery audio) do Tsuburaya Productions.
Media domowe
Japonia
Firma Bandai Visual wydała serię na Blu-ray w Japonii jako dwa oddzielne zestawy, z których pierwszy został wydany 21 listopada 2014 r., A drugi 28 stycznia 2015 r. We wrześniu 2020 r. NHK wyemitował renowacje serialu w rozdzielczości 4K, przekonwertowane z Film 16 mm z HDRem .
Ameryka północna
W grudniu 2012 r. Krzycz! Fabryka wydała japońską wersję na DVD, na licencji UM Corporation za pośrednictwem Tiga Entertainment. W lipcu 2019 roku Mill Creek Entertainment ogłosiło, że nabyło większość biblioteki Ultraman od Tsuburaya Productions za pośrednictwem Indigo Entertainment, w tym 1100 odcinków i 20 filmów. Mill Creek wydało serię na Blu-ray i cyfrowo 10 grudnia 2019 roku w wydaniach standardowych i stalowych.
W lipcu 2020 r. Krzycz! Factory ogłosiło zawarcie wieloletniej umowy z Alliance Entertainment i Mill Creek Entertainment, z błogosławieństwem Tsuburaya i Indigo, która przyznała im wyłączne prawa cyfrowe SVOD i AVOD do nabytych serii i filmów Ultra (1100 odcinków i 20 filmów) przez Mill Creek poprzedniego roku. Między innymi Ultraseven będzie transmitowany w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie za pośrednictwem Shout! Fabryczna telewizja i Tokushoutsu.
Dziedzictwo
Twórca Pokémon, Satoshi Tajiri, powiedział, że koncepcja Poké Ball została zainspirowana Capsule Monsters Ultraseven.
Zobacz też
Źródła
- ウルトラセブンイズム . タツミムック. 辰巳出版. 2002-11-15. ISBN 4-88641-779-5 .
- Ragone, sierpień (2007). Eiji Tsuburaya: Władca potworów . Księgi kroniki. ISBN 978-0-8118-6078-9 .
- Ragone, sierpień (2012). Powstanie Ultraseven . Krzyczeć! Fabryczna książeczka DVD. ASIN B0096W46VW .
- Tsuburaya, Hajime (1985). Ultra-7 - Odcinek 01: Enter-Dan Moroboshe! ( Cinar angielski dub ). Usługi programu Turnera .
- Rozrywka w Mill Creek (2019). Ultraseven — informacje i przewodnik po odcinkach . Rozrywka Mill Creek. ASIN B07XR966QL .
Linki zewnętrzne
- Ultraseven na IMDb
- Oficjalna strona Tsuburaya Productions ( w języku angielskim)
- Ultraman Connection — oficjalna strona internetowa (w języku angielskim)
- Oficjalny kanał Ultramana na YouTube
- Debiut japońskich seriali telewizyjnych w 1967 roku
- Zakończenie japońskich seriali telewizyjnych z 1968 roku
- Inwazje obcych w telewizji
- Japoński serial akcji
- Japoński serial telewizyjny science fiction
- Jiro Kuwata
- Oryginalne programy telewizji TBS (Japonia).
- Teleportacja w fikcji
- Serial telewizyjny o zmianie kształtu
- Ultra Siódemka
- Ultraserial telewizyjny