Skrzydła Nieba
| Skrzydła Nieba | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Album studyjny autorstwa | ||||
| Wydany | marzec 1988 | |||
| Nagrany |
Wisseloord Studios Hilversum Holandia 1987 – 1988 |
|||
| Gatunek muzyczny | Głaz | |||
| Długość | 44 : 07 | |||
| Etykieta | Polidor | |||
| Producent |
Albert Boekholt Magnum |
|||
| Chronologia Magnuma | ||||
| ||||
| Przejrzyj wyniki | |
|---|---|
| Źródło | Ocena |
| Cała muzyka |
 
|
Wings of Heaven to siódmy album studyjny angielskiego zespołu rockowego Magnum , wydany w 1988 roku.
Pierwotnie producentami Wings of Heaven byli Roger Taylor i Dave Richards , którzy wyprodukowali Vigilante . Nie zostało to zrealizowane z powodu sprzecznych harmonogramów. Albert Boekholt został zasugerowany w Wisseloord Studios w Holandii. Album został zmiksowany w Sarm West Studios w Londynie w styczniu 1988 roku. Ogłoszono jedną piosenkę „That's How The Blues Must Start”, ale została ona usunięta z albumu.
Wings of Heaven był ich pierwszym albumem studyjnym, który odniósł sukces zarówno krytyczny, jak i komercyjny, a także pierwszym, który znalazł się w pierwszej dziesiątce, co zajęło 2. miejsce w Szwecji, 5. miejsce w Wielkiej Brytanii, 7. miejsce w Szwajcarii i 8. miejsce w Norwegii. Znalazł się również w pierwszej dwudziestce w Niemczech, zajmując 19. miejsce. Album otrzymał certyfikat Silver w Wielkiej Brytanii, co oznacza, że sprzedał się w ponad 60 000 egzemplarzy.
W listopadzie 2007 Magnum koncertował w Wielkiej Brytanii, świętując 20. rocznicę wydania albumu. Te programy zostały nagrane na Wings of Heaven Live w 2008 roku. Cały album był grany na żywo, w tym utwór „Different Worlds”, który nigdy nie był wykonywany przez zespół podczas oryginalnej trasy koncertowej Wings of Heaven w 1988 roku.
Wykaz utworów
Wszystkie utwory zostały napisane przez Tony'ego Clarkina.
| NIE. | Tytuł | Długość |
|---|---|---|
| 1. | „Dni bez zaufania” | 5:23 |
| 2. | „Dziki łabędź” | 6:15 |
| 3. | „Zacznij mówić o miłości” | 3:36 |
| 4. | "Oddalone o jeden krok" | 4:39 |
| 5. | "To musiała być miłość" | 5:16 |
| 6. | "Inne światy" | 4:39 |
| 7. | „Módlcie się o dzień” | 3:45 |
| 8. | „Nie budź lwa (zbyt stary, by umrzeć młodo)” | 10:34 |
| NIE. | Tytuł | Długość |
|---|---|---|
| 9. | „C'est La Vie” | 4:13 |
Syngiel
Dni bez zaufania 7" (marzec 1988)
- „Dni bez zaufania” [edytuj] - 3:46
- „Może dziś wieczorem” [strona B] - 4:39
Dni bez zaufania 12" (marzec 1988)
- „Dni bez zaufania” [edytuj] - 3:46
- „Może dziś wieczorem” [strona B] - 4:39
- „Duch” [na żywo] - 3:47
- „Dwa serca” [na żywo] - 6:31
Days of No Trust (marzec 1988)
- „Dni bez zaufania” [edytuj] - 3:46
- „Może dziś wieczorem” [strona B] - 4:39
- „Dni bez zaufania” [przedłużone] - 5:08
- „Jak daleko Jerozolima” [na żywo] - 6:25
Days of No Trust (marzec 1988)
- „Dni bez zaufania” [edytuj] - 3:46
- „Duch” [na żywo] - 3:47
- „Dwa serca” [na żywo] - 6:31
Zacznij mówić o miłości 7" (maj 1988)
- „Zacznij mówić o miłości” [wersja 7-calowa] - 4:04
- „C'est La Vie” [tytuł bonusowy] – 4:13
Zacznij mówić o miłości 12" (maj 1988)
- „Zacznij mówić o miłości” [rozszerzony remiks] - 5:36
- „C'est La Vie” [tytuł bonusowy] – 4:11
- „Powrót na ziemię” [na żywo] - 3:30
- „W noc gawędziarza” [na żywo] - 5:12
Start Talking Love 10-calowy dysk ze zdjęciami (maj 1988)
- „Zacznij mówić o miłości” [rozszerzony remiks] - 5:40
- „C'est La Vie” [tytuł bonusowy] – 4:13
- „Days of No Trust” [wersja LP] - 5:23
Start Talking Love CD (maj 1988)
- „Zacznij mówić o miłości” [wersja 7-calowa] - 4:04
- „C'est La Vie” [tytuł bonusowy] – 4:13
- „Zacznij mówić o miłości” [rozszerzony] - 5:40
- „Święta godzina” [na żywo] - 5:19
To musiała być miłość 7" (czerwiec 1988)
- „To musiała być miłość” [edytuj] - 4:00
- „Czas płaczu” [strona B] - 4:47
To musiała być miłość 12" (czerwiec 1988)
- „To musiała być miłość” [edytuj] - 4:00
- „Czas płaczu” [strona B] - 4:47
- „Samotna noc” [na żywo] - 4:12
- „Jak strzała” [na żywo] - 5:01
To musiała być miłość CD (czerwiec 1988)
- „To musiała być miłość” [edytuj] - 4:00
- „Czas płaczu” [strona B] - 4:47
- „Samotna noc” [na żywo] - 4:12
- „Światła spalone” [na żywo] - 5:01
Piosenki
„Days of No Trust” „Połowa tej piosenki została napisana w Szwajcarii po tym, jak skończyliśmy nagrywać album „VIGILANTE” w Montreux i ten album był miksowany. W głowie miałem jeszcze kilka pomysłów. Zacząłem więc wszystko zapisywać, łącznie z oryginalnym pomysłem na refren.
„Jak na piosenkę jest to dość oczywiste i odnosi się do wielu różnych aspektów życia. Jest nawet pukanie do Magnum, ponieważ podczas jednej trasy (trasa „VIGILANTE” pod koniec 1986 roku) podróżowaliśmy Cadillakiem. Zrobiliśmy to dla zabawy, choć w pewnym sensie było to też zrobione po to, żeby ludzie nas rozpoznali… i zadziałało. Linia w piosence, która mówi. „Nagłówki gazet są zabiegane przez rozciągnięte limuzyny” dotyczyło nas!
„Przypuszczam, że w piosence można przeczytać również oświadczenie o rozmowach Reagana z Gorbaczowem, które ostatecznie okażą się zbędne, ponieważ bez względu na to, ile pocisków Amerykanie i Rosjanie zgodzą się pozbyć, nadal będą mieli setki pocisków. cholerne rzeczy!
„To nie ma być depresyjna piosenka, ani całkowicie negatywna. Ale próbuję powiedzieć, że na litość boską wszyscy się oszukujemy i po prostu żyjemy tymi samymi starymi kłamstwami. Widzimy w telewizji, co się dzieje na świecie i nigdy nic z tym nie robimy, w tym ja. Piszę o tym piosenkę… wielka sprawa!” — Tony'ego Clarkina
„Dziki łabędź” „To zostało napisane w Anglii, a pomysł wziął się z programu telewizyjnego, który pokazywał niektóre ptaki wciąż żywe, a nawet lecące, ale ich ciała miały bełty z kuszy! To dało mi pomysł na piosenkę i stamtąd wyobraziłem sobie osobę grającą rolę łabędzia w niemal bajkowy sposób.
„Tak naprawdę chodzi o poszukiwanie bezpieczeństwa, podążanie rzeką w dół do morza, a następnie do wyimaginowanego bezpiecznego miejsca. Myślałem w kategoriach wideo z tą piosenką, z osobą lecącą nad Sailsbury Plains i patrzącą w dół, widząc wszystko, co przechodzi pod nią. W rzeczywistości były wersety, które dodatkowo podkreślały ten punkt, ale musieliśmy je wyciąć, ponieważ piosenka była za długa.
„To było poszukiwanie bezpieczeństwa, wyprawa na morze, aby odkryć miejsce, w którym będziesz bezpieczny od wszystkich okropnych rzeczy, które mogą ci się przydarzyć.
„Prawdopodobnie jest to podświadoma kontynuacja „DAYS OF NO TRUST”. W rzeczywistości wiele piosenek, które piszę, nawiązuje do poprzedniej, którą nagrałem”. — Tony'ego Clarkina
„Start Talking Love” „Zrodziło się to w momencie, gdy poczułem się trochę samotny z powodu kobiet w domu! Pierwsza część została napisana w domu, a potem, kiedy pojechaliśmy do Wisseloord Studios w Holandii, aby nagrać „WINGS OF HEAVEN”, Wally, Bob i ja poszliśmy do wolnego studia i bawiliśmy się podstawową koncepcją numeru. W każdym razie Albert Boekholt (współproducent) usłyszał to i uznał, że brzmi to naprawdę dobrze. Ale nie miałem na to słów. Więc zebrałem melodię… i właściwie napisałem muzykę do refrenu w około 20 sekund tam i wtedy! A słowa refrenu właśnie wyszły, brzmiąc naprawdę dobrze.
„Oczywiście teraz musiałem napisać wiersze. Wróciłem więc do Amityville Horror House (mieszkania zespołu podczas pobytu w Holandii) i po prostu siedziałem tam z zapaloną świecą i kieliszkiem wina i czułem się trochę samotny, trochę użalałem się nad sobą. A ten werset przyszedł mi do głowy jako o rozstaniu z kimś, kogo naprawdę kochasz”. — Tony'ego Clarkina
„It Must Have Been Love” „To była piosenka próbująca przyjąć przeciwny punkt widzenia niż większość zespołów rockowych, jeśli chodzi o relacje damsko-męskie. Większość zespołów stawia na stereotypowy styl „byłem z tą kobietą, byłem z tą kobietą”. Próbowałem spojrzeć na to z perspektywy kobiety, co było dość trudne. Masz tak wielu głupich facetów przechwalających się swoimi „podbojami”, a dziewięć razy na dziesięć to tylko kłamstwa.
„Piosenka sugeruje również, że kobiety wydają się być znacznie silniejsze niż mężczyźni w codziennych sytuacjach. To oni spajają rodziny i stanowią kręgosłup, podczas gdy mężczyźni cały czas wydają się być marzycielami… a przynajmniej takie jest moje doświadczenie. Jako płeć jesteśmy mniej praktyczni”. — Tony'ego Clarkina
„Różne światy” „W pewnym sensie jest to kontynuacja „How Far Jerusalem”, chociaż nigdy nie została pomyślana w ten sposób. Opiera się na czymś, co widziałem podczas wakacji na południu Francji.
„Zatrzymaliśmy się w tym niewiarygodnym miejscu, z basenem i ogrodem, a słońce prażyło… to było fantastyczne. W każdym razie pojechaliśmy do Nicei i weszliśmy na rynek antyków, który wymieniał śmieszne kwoty na te szalone rzeczy… nic, co by mnie interesowało. Postanowiliśmy więc udać się na stare miasto, gdzie spacerowali ludzie obwieszeni biżuterią. A jednak dosłownie przeszedłem jeszcze kilka metrów i nagle ukazała się wąska aleja, w której wszędzie były odchody, aw drzwiach leżeli ludzie z butelkami. To było naprawdę trudne do zrozumienia, kiedy widzisz dwie skrajności życia obok siebie w ten sposób.
„Później jadłem coś w naprawdę luksusowym barze i podeszła do mnie ta kobieta z małym dzieckiem i poprosiła o pieniądze! Wiem, że takie rzeczy dzieją się wszędzie, ale kiedy uderza cię to w twarz, zdajesz sobie sprawę, jakie to wszystko szalone.
„Nie chcę jednak natknąć się w żadnej piosence na pobożnego głupka, który mówi wszystkim, co powinni, a czego nie powinni robić. Wszyscy wiedzą, że ludzie nie powinni umierać z głodu, ale co normalny facet, który pracuje pięć dni w tygodniu za normalną pensję i ma na utrzymaniu własną rodzinę, zamierza zrobić w tej sytuacji? Opinia publiczna może osiągnąć pewną kwotę, ale to rządy i ci, którzy mają dużo pieniędzy, muszą coś zmienić. Dlatego zawsze boję się, że zostanę uznany za wygłaszającego kazania w piosenkach, ponieważ NIENAWIDZĘ, gdy się mnie poucza. Jeśli ktoś mi to robi, odwracam się i znikam. Więc to, co naprawdę robię, to nauczanie SIEBIE. Wiem, że zawsze potrzebuję przypominania o tym, co dzieje się na świecie. Możesz obejrzeć w telewizji program, który doprowadzi cię do łez i nagle nastąpi przerwa na reklamy… i poczujesz ulgę, bo chcesz uciec od horroru rzeczywistości”. — Tony'ego Clarkina
„One Step Away” „To raczej magiczna piosenka. Po prostu wyobraziłem sobie jakiegoś złego ducha kuszącego człowieka, by poszedł z nimi. Ma w sobie klimat Stevena Spielberga. Wyobrażenie, że facet jest namawiany przez piękną kusicielkę, która potrafi uprawiać wszelkiego rodzaju magię. Ale on opiera się i mówi jej, że to złe i złe… trzymaj się z daleka!
„Przypuszczam, że w pewnym sensie nawiązuje stylem do mojej wczesnej formy pisania piosenek. W ciągu ostatnich kilku albumów oderwałem się od tego fantastycznego podejścia, które jest łatwym stylem do pisania, ponieważ nie ma na ciebie żadnych ograniczeń, ponieważ nie mogłem wymyślić nic nowego do powiedzenia. Pamiętaj, że znacznie trudniej jest pisać proste, współczesne teksty, ponieważ muszą być całkowicie i całkowicie zrozumiałe – bardziej oczywiste. Ale lubiłem zajmować się realistycznymi tematami, chociaż kiedy pisałem w sposób magiczny/fantastyczny, zawsze było dla mnie ukryte poczucie rzeczywistości. Wszystkie moje piosenki zostały oparte na prawdziwym świecie.
„Jako autor tekstów, prawdopodobnie piszę dowolny zestaw słów około 15 lub 20 razy w różnych postaciach, zmieniając tu i tam nieparzystą linijkę. Nawet po sześciu miesiącach zauważę mały, głupi błąd gramatyczny, który doprowadza mnie do szału, ale jest fundamentalny dla każdego, kto mówi po angielsku. Mam stos papierów z milionami „niewłaściwych” rzeczy, ale zazwyczaj kończę z jedną kopią ostatecznej wersji roboczej, którą daję Bobowi… a on je gubi. Chciałbym kiedyś wydać tomik prawdziwej poezji, chociaż nie sądzę, aby moje teksty były poezją, choćby dlatego, że w piosence te cholerne wersy muszą się rymować, podczas gdy w poezji masz większą swobodę wyrażania siebie , mniej ograniczeń”. — Tony'ego Clarkina
„Módlcie się w ciągu dnia” „Wpadłem na pomysł w Austrii. Zatrzymaliśmy się w domku narciarskim podczas festiwalu i byliśmy na samym szczycie góry – stąd zdanie „Na szczycie świata nic się nie łamie” – i pewnego dnia skręciłem w dół drogi i było tam wiele kościołów, wszystkie z krzyżami z kutego żelaza z czarnymi wstążkami i zwisającą gazą. Przypomniało mi to zwiedzanie Muru Berlińskiego, ponieważ wzdłuż całego muru są krzyże oznaczające miejsca, w których ludzie zostali zastrzeleni podczas próby ucieczki. To z kolei wywołało wspomnienie z dzieciństwa związane z oglądaniem programu telewizyjnego, który pokazuje dzieciaka wiszącego na drucie kolczastym, umierającego kawałek po kawałku. Nikt nie mógł nic dla niego zrobić; został postrzelony i powieszony. W końcu umarł. — Tony'ego Clarkina
„Don't Wake the Lion (Too Old To Die Young)” „Pierwsza część została napisana w Niemczech i została zainspirowana przez inżyniera dźwięku zespołu! Pewnego dnia rozmawialiśmy we dwójkę o komiksach stand-up, a on wspomniał o jednym konkretnym komiku, którego imienia nie pamiętam, ale był bardzo sławny w czasach George'a Formby'ego. W każdym razie zwykł mawiać do swojej żony: „To był dzień, w którym wybuchła wojna” z szerokim akcentem z Lancashire. I to uruchomiło piosenkę, a kiedy zacząłem pisać, cała piosenka po prostu się wylała. W tamtym czasie nie było na to melodii, co jest dla mnie bardzo niezwykłe.
„Chciałem piosenki, na którą można spojrzeć z obu stron. To oczywiście o daremności wojny, melodia antywojenna. Ale chciałem czegoś, co Niemiec mógłby przeczytać i poczuć te same emocje, co Anglik.
„Część środkowa, która w rzeczywistości jest osobnym numerem zatytułowanym „Too Old To Die Young”, została napisana w SFX Hall w Dublinie… w garderobie. Myślałem o sobie. Wiesz, ludzie mówią, że powinieneś się dobrze bawić i umrzeć młodo, mieć dobrze wyglądające zwłoki jak James Dean. Ale teraz jestem już na to wszystko za stary, taka opcja już dla mnie nie istnieje. Jestem tym, kim jestem i jeśli teraz opuszczę tę planetę, nie będzie to coś, co niektórzy mogliby nazwać rockandrollową modą.
„Myślę, że wszyscy widzieliśmy filmy, w których żołnierze wyskoczyli z okopów… i wiedzieli, że wszyscy zostaną zabici. Co robisz w takiej sytuacji? Na szczęście nigdy nie musiałem się z tym zmierzyć, ale to szaleństwo ze wszystkich stron. Nikt nie chce iść na wojnę. Zaczyna się tak często od źle umieszczonego słowa i staje się coraz większy i większy, aż nagle… w jednej minucie jesteś w domu, aw następnej walczysz. Uderzyłbyś dzieciaka w głowę za to, że pozwolił, by sprawa wymknęła się spod kontroli TAK daleko. Jednak dorośli dochodzą do punktu, w którym chcą zniszczyć Ziemię!
„Właściwy tytuł „NIE BUDZENIE LWA” oznacza nie pozwól, by zawładnął tobą gniew. „Lew” nie oznacza, jak niektórzy mogą sądzić, Wielkiej Brytanii. Odnosi się do „Lwa”, który istnieje w każdej osobie. Lepiej trzymać tę stronę siebie w ukryciu”. — Tony'ego Clarkina
Personel
- Bob Catley – wokal
- Tony Clarkin – gitara
- Wally Lowe – gitara basowa
- Mark Stanway – instrumenty klawiszowe
- Mickey Barker – perkusja
Dodatkowi muzycy
- Attie Bauw – programista Fairlight
- The London Gospel Choir - chórki w „It Must Have Been Love”
- Max Werner - chórki w „Different Worlds”
Linki zewnętrzne
- www.magnumonline.co.uk — Oficjalna strona Magnum
