nunacja

Nunacja ( arabski : تَنوِين , tanwīn ) w niektórych językach semickich , takich jak literacki arabski , to dodanie jednego z trzech znaków diakrytycznych samogłosek ( ḥarakāt ) do rzeczownika lub przymiotnika .

Jest to używane do wskazania, że słowo kończy się na dziąsło nosowe bez dodawania litery nūn . Wyrażenie rzeczownikowe jest w pełni odmienne i składniowo nieoznaczone dla określoności , możliwe do zidentyfikowania w mowie.

literacki arabski

alif Podczas pisania literackiego arabskiego pełnymi znakami diakrytycznymi istnieją trzy nunacyjne znaki diakrytyczne, które wskazują przyrostki -un ( IPA : / -un /) ( mianownik ), -in / -in / ( dopełniacz ) i -an / an / ( biernik ). Ortograficzne zasady nunacji ze znakiem fatḥah ـً są przez dodatkowe ا <a i=23>‎ alif ( اً , znak diakrytyczny nad alif; lub ـًا , znak diakrytyczny przed alif; patrz poniżej), powyżej ةً ( tāʾ marbūṭah تاء مربوطة ) lub powyżej ءً ( hamzah همزة ).

W większości dialektów mówionego języka arabskiego nunacja istnieje tylko w słowach i wyrażeniach zapożyczonych z języka literackiego, zwłaszcza tych, które są odmieniane w bierniku (czyli z -an ). Jest nadal używany w niektórych dialektach Beduinów w formie dopełniacza -in , na przykład w języku arabskim Najdi .

Ponieważ arabski nie ma przedimka nieokreślonego , rzeczowniki, które są nunowane (z wyjątkiem rzeczowników własnych) są nieokreślone, a więc brak przedimka określonego ʼal wywołuje nunację we wszystkich rzeczownikach i rzeczownikach z wyjątkiem diptotów (to znaczy wyprowadzeń z tylko dwoma przypadkami w nieokreślonym stan, -u w mianowniku i -a w bierniku i dopełniaczu). Imię, jeśli nie jest diptotem, jest również nunowane, gdy jest odrzucone, jak w أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ الله ( ashhadu anna Muḥammadan rasūlu l-lāh (i) / ʔaʃ.ha.du ʔan.na mu.ħam.ma. dan ra.suː.lul.laː(.hi)/ „Zaświadczam, że Mahomet jest posłańcem Allaha”), w którym słowo محمد Muḥammad , imię pochodzące od imiesłowu biernego حَمَّدَ („chwalić”), jest nunowane na مُحَمَّدًا Muḥammadan , aby zasygnalizować, że jest w biernik, ponieważ jest podmiotem gramatycznym zdania wprowadzonego przez أنَّ („to”).

Nunation - tanwīn تَنْوِين
Symbol	<a i=1>ـٌ ‎	<a i=1>ـٍ ‎	<a i=1>ـً ‎
Transliteracja	-un	-W	-jakiś
Sprawa	Nie m	gen	wg
Przykład na słowie بيت bajt	<a i=1>بيتٌ ‎	<a i=1>بيتٍ ‎	<a i=1>بيتًا ‎
Transliteracja	Baytun	bajtin	bajtan
Przykład na słowie دودة dūdah	<a i=1>دودةٌ ‎	<a i=1>دودةٍ ‎	<a i=1>دودةً ‎
Transliteracja	dudatun	dudatin	dudatan
Przykład na słowie هدوء hudūʼ	<a i=1>هدوءٌ ‎	<a i=1>هدوءٍ ‎	<a i=1>هدوءًا ‎
Transliteracja	hudū'un	hudūʼin	hudūʼan

Uwaga, że powszechną praktyką, zarówno elektroniczną, jak i odręczną, jest pisanie fatḥatān na alif , a nie na poprzednim liście: بيتاً - <a i=6>هدوءاً ‎

Xiao'erjing

Xiao'erjing to pismo persko-arabskie przyjęte do pisania języków sinickich, takich jak mandaryński (zwłaszcza dialekty Lanyin , Zhongyuan i Northeastern ) lub język Dungan . Ten system pisma jest wyjątkowy (w porównaniu z innymi systemami pisma opartymi na języku arabskim), ponieważ wszystkie samogłoski, długie i krótkie, są zawsze wyraźnie oznaczone arabskimi znakami diakrytycznymi. W tym skrypcie trzy nunacje są szeroko stosowane do reprezentowania zębodołowych (przednich) dźwięków nosowych („-n”) , a także czasami do reprezentowania welarnych (tylnych) dźwięków nosowych („-ng”) .

Nunation - tanwin
Symbol	<a i=1>ـًا ‎	<a i=1>ـٌ ‎	<a i=1>ـٍ ‎	<a i=1>ْـٍ ‎
Transliteracja	-jakiś	-un	-en	-ang
Przykład na słowie	<a i=1>بًا ‎	<a i=1>جٌ ‎	<a i=1>مٍ ‎	<a i=1>مٍْ ‎
Chiński znak	半	准	们	半
pinyin	zakaz	zhǔn	mężczyźni	mężczyzna

język akadyjski

Nunacja może również odnosić się do zakończenia liczby podwójnej na -n w języku akadyjskim (dopóki nie została usunięta w okresie starobabilońskim).

Kodowanie znaków

Informacje o postaci
Zapowiedź	ً		ć		ć		ࣰ		ࣱ		ࣲ
Nazwa Unicode	ARABSKI FATATAN		DAMMATAN ARABSKI		ARABSKI KASRATAN		ARABSKI OTWARTY FATHATAN		ARABSKI OTWARTY DAMMATAN		ARABSKI OTWARTY KASRATAN
kodowania	dziesiętny	klątwa	grudzień	klątwa	grudzień	klątwa	grudzień	klątwa	grudzień	klątwa	grudzień	klątwa
Unikod	1611	U+064B	1612	U+064C	1613	U+064D	2288	U+08F0	2289	U+08F1	2290	U+08F2
UTF-8	217 139	D9 8B	217 140	D9 8C	217 141	D9 8D	224 163 176	E0 A3 B0	224 163 177	E0 A3 B1	224 163 178	E0 A3 B2
Numeryczne odniesienie do znaku	ً	ً	ć	ć	ć	ć	ࣰ	ࣰ	ࣱ	ࣱ	ࣲ	ࣲ

Zobacz też