Antoni Landi

Antonio Landi (1725–1783) był włoskim poetą, prozaikiem i dramaturgiem, zajmującym ważne miejsce na europejskiej scenie literackiej, kulturalnej i teatralnej.

Był radcą dworu w Berlinie i autorem streszczenia w języku francuskim monumentalnej Historii literatury włoskiej Girolamo Tiraboschiego .

Biografia

Urodził się w Livorno w 1725 r., a opatem został mianowany w 1765 r. Głosił kazania w kolegiacie św . Andrzeja Apostoła w Empoli , ale jego „niemoralny” tryb życia przyniósł mu naganę ze strony Kościoła i ostatecznie porzucił sutannę.

Następnie przeniósł się do Berlina w służbie cesarza pruskiego Fryderyka II , na polecenie wielkiego księcia Toskanii , z zadaniem komponowania i adaptacji dzieł scenicznych dla tamtejszego teatru. Został także radcą sądowym.

Na dworze berlińskim był autorem librett, dramatów i niektórych dzieł historycznych i literackich, takich jak Histoire de la littérature d'Italie , skróconego francuskiego przekładu Tiraboschiego oraz wydawanych w języku niemieckim historii cesarzy saskich . Zmarł w Berlinie w 1783 roku.

Pracuje

sztuki

  • L'Aspasia. tragedia d'Inanto Lanido Acc. Ap. Wszystkie ilustracje. Signora Victoria Gaetani Borgherini , Florencja, Anton Giuseppe Pagani, 1761
  • Il Rodrigo tragedia dell'abate Antonio Landi fiorentino dedicata al merito singolare dell'illustriss. signore Giuseppe Riccardi patrizio fiorentino de' marchesi di Chianni , Rivalto, Montevaso i Apple, Florencja, Stamperia Imperiale, 1765
  • Amore e Psyche , Berlin, 1767;
  • Orestes e Pilade , Berlin, Haude und Spener, 1771;
  • Orestes e Pilade , Berlin, Haude und Spener, 1786;
  • I Greci in Tauride , Berlin, Haude und Spener, 1772;
  • Vorspiel nel Britannico , Berlin, 1772;
  • Angelica e Medoro , Berlin, Haude und Spener, 1776;
  • Il Rodrigo tragedia dell'abbate Antonio Landi fiorentino , Neapol, Per il Flauto Regio Impressore, 1776;

Prace literackie i historyczne

  • Raccolta di poesie teatrali dell'abate Antonio Landi , Florencja, Domenico Marzi e Compagni, 1771
  • Des Herrn Abt AL ... Regierungsgeschichte der Fürsten aus dem alten Hause Sachsen, in den Königreichen Italien und Teutschland und in dem Kaiserthume . Aus der Italienischen Handschrift übersetzt von JA Mebes, Berlin, 1784;
  • Histoire de la littérature d'Italie, tirée de l'italien de Mr. Tiraboschi, et abregée par Antoine Landi , Bern, 1784;

Tłumaczenia

  • Historia literatury włoskiej del cavaliere abate Girolamo Tiraboschi compendiata in lingua francese da Antonio Landi ... ed ora tradotta in lingua italiana dal p. GAM ... z annotazioni sopra tutti gl'italani traduttori de' classici autori latini ec. ek. Wenecja, Adolfo Cesare i Antonio Rosa, 1801-1805.

Innych źródeł

  • Indeks biograficzny włoski (IBI) Tommaso Nappo - Paul Noto, III, Monako - Londyn - Nowy Jork - Parigu, KG Saur, 1993, s. 803
  • Kompozycje poetyckie na cześć samych klap. Pan Opat Antonio Landi Florentine W Wielkim Poście w roku 1765 z wielkim aplauzem wygłosił kazanie nell'insigne Kolegiata św. Andrzeja ziemi Empoli , Florencja, Drukarnia Cesarska, 1765;
  • Jocher Christian Gottlieb, Landi (Anton ), powiedzmy w Allgemeines Gelehrten-Lexicon. Adelung , Johann Christoph (z Bd. 3 Rotermund, Heinrich Wilhelm), III, Lipsk – Delmenhorst – Brema, Johann Friedrich In Gledischens Handlung, 1810, s. 156;
  • Gaetano Melzi, INANTO LANIDO , powiedzmy w Słowniku anonimowych i pseudonimowych pisarzy lub włoski, jak to jest w odniesieniu do Włoch Gaetano Melzi , II, Mediolan, Arnaldo Forni Editore, 1852, s. 26;
  • Natali Giulio, Historia literatury Włoch , I, Mediolan, Wydawnictwo Vallardi, 1973, s. 50; 386-387;
  • Amos Parducci, Klasyczna włoska tragedia XVIII wieku: Front Alfieri , Rocca San Casciano, Licinio Cappelli, 1902, s. 269; 294; 354;
  • Pera Francesco, Pamiętniki i biografie Livorno , Livorno, Vigo, 1867, s. 220;
  • Claudio Sartori, Książki drukowane od początków do 1800 r. Katalog indeksów analitycznych z 16 , Indexes I, Cuneo, Bertola & Locatelli Publishers, s. 278;
  • Carlo Schmidl, Antonio Landi , mówią w Uniwersalnym Słowniku muzyków . Carlo Schmidl, IIa, Mediolan, Sonzogno, 1938, s. 445.

Linki zewnętrzne