Devora Ascarelli

Włoska książka zawierająca tłumaczenie na rymowany język włoski autorstwa Devorà Ascarelli.

Devorà Ascarelli był XVI-wiecznym włoskim poetą mieszkającym w Rzymie we Włoszech . Ascarelli mogła być pierwszą Żydówką , której opublikowano książkę z jej własnymi pracami.

Biografia

Niewiele wiadomo o Devorà Ascarelli, a niektóre z tego, co wiadomo, są sprzeczne. Dedykacja jej książki L'abitacolo Degli Oranti wskazuje, że mieszkała w Rzymie w XVI wieku i była żoną Josepha Ascarelliego. Uważa się, że urodził się we włoskiej klasie kupieckiej , Ascarelli był dobrze wykształcony i był w stanie poświęcić czas na tłumaczenie i inne pisma. Żadne nazwisko panieńskie nie jest wymienione w odniesieniu do Ascarelli. Niektórzy sugerowali, że ona i jej mąż mogli być kuzynami, a zatem mieli to samo nazwisko rodowe. Można nawiązać powiązania między rodziną Ascarelli a przywódcami katalońskimi w Rzymie.

L'abitacolo Degli Oranti

Książka Ascarelli L'abitacolo Degli Oranti została opublikowana w Wenecji w 1601 i ponownie w 1609. Zawiera tłumaczenia tekstów liturgicznych z hebrajskiego na włoski oraz poezję w języku włoskim napisaną przez samą Ascarelli. Czasami jest znany pod nazwą swojego pierwszego tekstu, Me'on ha-Sho'alim lub Siedziba suplikantów.

Kwestionowany jest również sposób, w jaki książka została opublikowana. Niektóre źródła podają, że przyjaciel o imieniu David della Rocca opublikował pracę Ascarellego pośmiertnie. Inni twierdzą, że Rocca, rzymska Żydówka, nie mogłaby publikować w Wenecji i bardziej prawdopodobne jest, że Rocca po prostu pomagała wciąż żyjącej Ascarelli w publikacji jej pracy. Wydawcą wydania z 1601 r. był Daniel Zanetti, chrześcijanin, który publikował książki żydowskie. Wydanie z 1609 roku zostało opublikowane przez Giovanniego di Garę, najwyraźniej z pomocą Samuela Castelnuovo.

Pierwszy wiersz w książce, Me'on ha-Sho'alim , jest częścią Mikdasz Me'at, Il Tempio lub The Small Sanctuary , wiersza na Jom Kippur napisanego przez Mojżesza Rieti z Perugii (1388–1459). Tłumaczenie Ascarelli umieszcza tekst w rymowanym języku włoskim.

Inne tłumaczenia w książce obejmują przekłady prozy Barekhi Nafshi ( Benedici il Signore o anima mia ) autorstwa Bahya ibn Paquda z Saragossy, La Grande Confessione autorstwa rabina imieniem Nissim oraz sefardyjską modlitwę na Jom Kippur.

Ascarelli skomponował dwa sonety opublikowane w książce. Pierwszy, Il Ritratto di Susanna („Obraz Zuzanny”), oparty jest na apokryficznej historii Zuzanny . W drugim, Quanto e 'in me di Celeste („Cokolwiek we mnie jest z nieba”), narrator opisuje zdobywanie cnót z Nieba jak pszczoła z kwiatów. Choć anonimowy, ten wiersz został zinterpretowany jako szczególnie autobiograficzny, ponieważ imię Devora lub Deborah oznacza „pszczołę”.

Opierając się na swojej poezji, Ascarelli została opisana jako „pobożna”, „skromna i wycofana”. Inni argumentowali, że pobożny ton poezji Ascarelli mógł zostać wybrany zgodnie z rolami płciowymi jej czasów.

Bibliografia

• Ascarelli, Debora i Pellegrino Ascarelli. Debora Ascarelli Poetessa . Rzym: Sindacato italiano arti grafiche, 1925. Zawiera tekst oryginalnego L'abitacolo Degli Oranti Devory Ascarelli bez tekstu hebrajskiego i innych materiałów.
• Pesaro, A. „Alle Donne celebri Israelite”. W Il Vessilio Israelitico 29 (1881): 34–37 i 67–68.
• Henry, Sondra i Emily Taitz. Wypisane z historii: ukryte dziedzictwo żydowskich kobiet ujawnione w ich pismach i listach . New York: 1978. Strony 130-131 zawierają dwa sonety w języku włoskim Ascarelli, przetłumaczone na język angielski przez Vladimira Rusa.