El gran juego de la oca

El gran juego de la oca ( Wielka gra w gęś ) to teleturniej produkowany w Madrycie w Hiszpanii w latach 1993-1995 i ponownie w 1998 jako El nuevo juego de la oca ( Nowa gra w gęś ). Był to cotygodniowy program emitowany w kilkugodzinnym bloku na hiszpańskim kanale Antena 3 , a później Telecinco . Program został stworzony przez producenta telewizyjnego Jocelyn Hattab i po raz pierwszy miał swoją premierę we Włoszech jako Il Grande Gioco Dell'Oca .

ogłoszono remake wyprodukowany przez Endemol Shine Boomdog w Meksyku, a argentyńska wersja ma mieć premierę w El Trece .

Zastępy niebieskie

W każdym sezonie było inne trio prezenterów - główny gospodarz płci męskiej i dwie asystentki - które dzieliły obowiązki gospodarza:

We wszystkich sezonach co najmniej jedna celebrytka była zapraszana jako gościnny gospodarz każdego odcinka i była kilkakrotnie wyprowadzana, aby wyjaśnić i / lub wziąć udział w niektórych wyzwaniach.

Założenie i rozgrywka

Czterech dorosłych uczestników, dwóch mężczyzn i dwie kobiety, grało w gigantyczną grę planszową opartą na wielowiekowej grze dla dzieci Juego de la oca (Gra w gęś) . Na obwodzie dużej areny ustawiono planszę do gry z 63 polami , której celem było dotarcie do pola 63 przez dokładne zliczenie. Zawodnicy zarabiali pieniądze przy każdym rzucie kośćmi, które następnie obstawiali, jak dobrze wykonają pruebas , czyli hollywoodzkie wyzwania i akrobacje, które testowały umysły, ciała i nerwy zawodników. Większość tych wyzwań miała miejsce na głównej scenie (jednej z dwóch w drugim sezonie), gigantycznej klatce , okrągłym basenie pośrodku planu lub na jednym z kilku dużych parkietów do bardziej skomplikowanych wyzwań .

Zawodnik rozpoczął grę ze 100 000 ₧ ( 601 EUR , wówczas równowartość około 800 USD ). W swojej turze „rzucił” elektroniczną „ kostką ” i przesunął się o wyrzuconą liczbę pól. Każda przebyta przestrzeń była warta 10 000 jenów. Po wylądowaniu na wyznaczonym miejscu zawodnikowi pokazywana była prueba , którą miał wykonać. Po tym, jak gospodarz wyjaśnił, jak wykonać zadanie, zawodnik obstawiał część lub całość swoich pieniędzy, w zależności od tego, jak bardzo był przekonany, że mu się uda. Pomyślne ukończenie wyczynu dodawało zakład gracza do jego wyniku, podczas gdy nieudany wyczyn odejmował zakład. Niepodjęcie próby prueba lub odmowa przejścia przez sekwencję „kary” (taką jak miejsce na strzyżenie) tam, gdzie było to wymagane, skutkowało utratą przez zawodnika wszystkich zgromadzonych do tego momentu pieniędzy; jednak zdarzało się to rzadko.

Przestrzenie

Wzdłuż ścieżki rozmieszczono specjalne przestrzenie, a gra stawała się generalnie bardziej „niebezpieczna”, im dalej poruszał się zawodnik. Specjalne przestrzenie obejmowały:

  • Ocas (Gęsi) : Lądowanie na Oca spowodowało, że ten gracz został eskortowany do następnego Oca i ponownie rzucił. Ocas znaleziono na polach 5 (tylko pierwszy sezon), 9, 18, 27, 36, 45 i 54. (Jeśli zawodnik wylądował na polu nr 54, awansował na pole nr 63 i automatycznie wygrał mecz)
. zanim zawodnik wziął swój drugi rzut, on i gospodarz wyrecytowali rymowankę z gry planszowej: De oca a oca… tiro porque me toca (Od gęsi do gęsi, rzucam, bo to moja kolej).
  • Dados (Dice) (nr 7, sezon 1): Dados był specjalnym skrótem, który przesuwał zawodnika na pole numer 20, po czym rzucił ponownie. Przed drugą rolką wyrecytowano kolejny wiersz: De dado a dado... tiro porque me ha tocado. (Od Die to Die rzucam, bo to moja kolej.)
  • Zapasy w błocie (nr 8 w sezonie 1, 31 w sezonie 2, 22 w sezonie 3): To miejsce znajdowało się obok błota; lądowanie tutaj spowodowało, że zawodnik musiał wykonać wyczyn kaskaderski w błocie, podczas gdy przeszkodziła mu zapaśniczka błotna (dwie w trzecim sezonie).
  • Restaurante chino (restauracja chińska – nr 19, sezon 2): Każdy zawodnik, który tu wylądował, musiał zająć miejsce w udawanej chińskiej restauracji. „Kelner” przyniósł obrzydliwe jedzenie (takie jak cały szczur gotowany w słodko-kwaśnym sosie), a zawodnik musiał przynajmniej spróbować jedzenia, aby nie stracić wszystkich pieniędzy.
  • Arbuzy (nr 31 w sezonie 1, 33 w sezonie 3): Jeśli zawodnik wylądował tutaj, jego wyzwaniem było użycie maczety do posiekania arbuzów , które wytoczyły się losowo z dużej tuby.
  • Pintacuerpos ( malowanie ciała - nr 34 w sezonie 1, 40 w sezonie 3): Lądowanie tutaj spowodowało, że zawodnik musiał zakręcić kołem, aby określić, która część jego ciała ma namalowane logo gęsiej głowy. Przestrzenie na kole to ramię, plecy, klatka piersiowa, brzuch i pośladki.
  • Snake Den (nr 47 w sezonie 1, 53 w sezonie 2, 52 w sezonie 3): Jeśli ktoś tu wylądował, musiał wejść do dołu ze szkła akrylowego wypełnionego piaskiem i boa dusicielami . Drzwi były zamknięte za zawodnikiem, a on lub ona mieli określoną ilość czasu na znalezienie klucza na drugą stronę i wydostanie się. W pierwszym sezonie każdy lądujący tutaj zawodnik również awansował na numer 50 (wyjście); w kolejnych sezonach nie przyznano żadnych dodatkowych miejsc.
  • Castle Wall (nr 51 w sezonach 1 i 2, 30 w sezonie 3): Zawodnik musiał w jakiś sposób wspiąć się na sąsiedni mur zamkowy , który zmieniał się co tydzień, i pocałować księcia lub księżniczkę (w zależności od płci zawodnika) czekających o godz. szczyt.
  • Strzyżenie (nr 52 w sezonie 1, 48 w sezonie 2, brak stałego miejsca w sezonie 3): Zawodnik siedział na krześle fryzjerskim w tym miejscu i musiał odpowiedzieć na trzy pytania (z których ostatnie było zawsze niemożliwe do odpowiedzi w przydzielone pięć sekund.) Źle zadane pytanie spowodowało, że gracz został poważnie ostrzyżony przez obłąkanego fryzjera . Mężczyźni byli zwykle goleni na łyso, podczas gdy kobiety miały bardzo krótko obcięte włosy.
  • Mecz w klatce (nr 57 w sezonie 1, 43 w sezonie 2, 30 w sezonie 3): Jeśli zawodnik wylądował na polu przy wejściu do dużej klatki , musiał do niej wejść i walczyć z wojownikami typu gladiatorów w środku na linkach bungee. Wyzwanie polegało zwykle na odzyskaniu klucza przyczepionego do pleców gladiatorki, której wolno było zrobić wszystko, by przeszkodzić zawodnikowi. We wszystkich trzech sezonach gospodarz bardzo wyraźnie stwierdził, że nie ma żadnych zasad dotyczących tego, co może zrobić gladiator (i prawdopodobnie zawodnik). Inne wyzwania miały miejsce w klatce, która nie wymagała od zawodnika lądowania w niej ani angażowania gladiatorów.
  • Depilación (woskowanie) (nr 57 w sezonie 2, brak stałej przestrzeni w sezonie 1): W tym miejscu znajdowało się łóżko szpitalne, a obok niego stała kobieta przebrana za pielęgniarkę. Każdemu zawodnikowi płci męskiej, który tu wylądował, zadano pięć pytań, a każda błędna odpowiedź powodowała woskowanie części jego włosów na nogach; trzy poprawne odpowiedzi wygrały wyzwanie.
  • La muerte (Śmierć) (nr 58, sezon 1): Ta przestrzeń była oznaczona czaszką i piszczelami ; lądowanie tutaj spowodowało odesłanie zawodnika z powrotem na start (zatrzymał jednak pieniądze). Przestrzeń ta pojawiła się w oryginalnej grze planszowej. Zostało to zastąpione przez la catapulta w drugim sezonie; każdy zawodnik, który wylądował na miejscu nr 55, był zwykle, ale nie zawsze, umieszczany na dużej katapulcie i „wystrzeliwany” za pomocą liny bungee z powrotem na start.
  • Ruleta okrutna (Cruel Roulette – nr 61, wszystkie wersje): jeśli gracz wylądował tutaj, musiał zakręcić sąsiednim kołem i stracić procent pieniędzy, na którym wylądował. W drugim i trzecim sezonie gracz był przywiązany do dużej wersji koła i szybko się obracał. Wskaźnik znajdował się nad jego głową i ponownie zawodnik stracił procent pieniędzy, na którym się zatrzymał.

Postacie i osobowości

Regularne postacie i / lub osobowości w serialu obejmowały:

  • Oquettes - ośmioosobowy zespół taneczny, który „śpiewał” piosenkę przewodnią, eskortował zawodników do określonych przestrzeni i brał udział w niektórych wyzwaniach
  • Chicos/chicas oca – przypadkowi członkowie obsady płci męskiej i żeńskiej, którzy brali udział w pracy nad niektórymi wyzwaniami
  • Gospodarze gościnni – co tydzień gwiazda z Hiszpanii pojawiała się w programie jako gość prowadzący
  • Romy – zapaśnik w błocie w sezonie 1
  • Marvel – zapaśnik w błocie w sezonie 2
  • Calzoncillo Man („Underwear Man”) - antysuperbohater ubrany w różową piżamę, który utrudniał zawodnikom postępy w kilku odcinkach
  • Maxtor - muskularny afrykański mężczyzna przebrany za wojownika, który w późniejszych odcinkach rywalizował z zawodnikami
  • Postacie promocyjne - Super Mario (reprezentujący Nintendo ), krowa (reprezentująca mleko) i elfy (reprezentujące płatki zbożowe Boskys) pojawili się, aby promować swoje produkty; zazwyczaj gra dotyczyła również ich produktu
  • Flequi (wymawiane „FLEH-kee”) - fryzjer pierwszego sezonu; stał się dość popularny wśród fanów serialu i bardziej angażował się w inne części programu (zwłaszcza końcowe akrobacje) w miarę postępu sezonu
  • Rizotín – fryzjer w drugim sezonie; dawał mężczyznom bardziej dzikie fryzury niż Flequi i miał znacznie bardziej ekstrawagancką osobowość (niejasno przypominającą Salvadora Dali ).
  • Danny - sędzia poza sceną, który podejmował decyzje w sprawie bliskich rozmów podczas sezonu 1
  • Fernando, el mimoso pringoso („Greasy Lover”) - obrzydliwy, gruby, śmierdzący mężczyzna, który jadł spaghetti jak dwulatek; rozegrano grę pytań i odpowiedzi, w której prawidłowe odpowiedzi pocałowały gospodynię, a nieprawidłowe odpowiedzi pocałowały uczestnika
  • La fea besucona („brzydka całująca dama”) - brzydka wiedźma, która grała w grę w całowanie podobną do gry Fernando, tym razem z udziałem zawodnika płci męskiej i Emilio
  • Dźwiękowcy - odtwarzali muzykę w tle i wstawiali efekty dźwiękowe dla komicznej ulgi.
  • Los monstruos – głupkowate potwory, które nosiły postrzępione niedzielne ubrania
  • Alberto Murroni – światowej sławy rzucający nożami , który pojawił się ze swoją asystentką Vesną Peracino we wszystkich odcinkach serialu, w tym we włoskiej wersji. Po krótkiej demonstracji zawodnik był zwykle proszony o odgadnięcie wyniku innego lub pomyślne wykonanie wyczynu z Murronim.
  • El mago Mártin (Martin the Magician ) - wykonywał magiczne sztuczki w drugim sezonie
  • El invitado („The Undertaker”) - eskortował zawodnika ze sceny po wylądowaniu na Śmierci
  • Las ocas – żywe gęsi , którym pozwolono swobodnie wędrować po scenie we wszystkich wersjach

Wyzwania – las pruebas

  • Beso o Tortazo (Kiss or Slap) : Zawodnikowi, który tu wylądował, przedstawiono (zwykle seksowną) rozmowę jednego z Oquette, która pozostała niekompletna. Musiał zgadnąć, czy rezultatem będzie pocałunek ( beso ), czy policzek ( tortazo ), wskazany dla widzów z tyłu kurtki każdego Oquette. Aby wygrać, zawodnik musiał poprawnie odgadnąć co najmniej pięć z ośmiu odpowiedzi Oquettes. Niezależnie od tego, czy dobrze, czy źle, zawodnik i tak otrzymał pocałunek lub policzek. Jeśli zawodnik był kobietą, Oquettes całowali lub uderzali gospodarza (lub czasami w późniejszych sezonach gospodarza gościa); jednak w ostatnim odcinku pierwszego sezonu sędzia wewnętrzny został wyprowadzony i otrzymał pocałunki i policzki.

Ostatnia misja – la reoca

Zawodnik, który osiągnął pole 63, wygrywał grę i zatrzymywał wszystkie zgromadzone pieniądze. W pierwszym sezonie miał czas do nagrania następnego programu (jeden tydzień) na wykonanie reoca , dodatkowej misji podejmowanej poza studiem, aby wygrać samochód . Całość została nagrana i obejrzana na początku kolejnego odcinka; uczestniczący gracz został następnie poinformowany, czy wygrał samochód.

Turniej

Po rozegraniu 32 standardowych gier (z wyłączeniem epizodów celebrytów) zorganizowano loterię , która wyłoniła, kto zostanie ponownie zaproszony do udziału w Turnieju Mistrzów. Nazwiska wszystkich zwycięskich zawodniczek płci męskiej zostały umieszczone w jednym zbiorniku, podczas gdy nazwiska zwycięskich zawodniczek zostały umieszczone w innym. Z każdego wylosowano osiem nazwisk, które podzielono na cztery mecze półfinałowe z dwoma mężczyznami i dwiema kobietami. Czterech zwycięzców półfinału rywalizowało w ostatnim odcinku, aby wyłonić Wielkiego Mistrza na ten sezon.

W drugim sezonie wszyscy finaliści rozpoczęli grę z 250 000 jenów (1502 euro, wówczas równowartość około 2000 dolarów) zamiast 100 000.

Notatki

Cały pierwszy sezon tego programu był emitowany w Stanach Zjednoczonych w Telemundo i Meksyku w TV Azteca w roku telewizyjnym 1994–1995, dokładnie rok po emisji w Hiszpanii. Odcinki z drugiego i trzeciego sezonu nigdy nie były pokazywane w USA.

W programie sylwestrowym wystąpiły cztery osobistości, w tym pan T. Program specjalny nie został wyemitowany w USA.

Wersje międzynarodowe

Kraj/region Tytuł lokalny Prezenterzy Kanał Audycja
 Argentyna El gran juego de la oca Dani La Chepi , Joaquín „Pollo” Álvarez eltrece 2022
 Włochy Il grande gioco dell'oca Gigi Sabani, Jo Squillo, Simona Tagli Rai Due 1993
Gigi Sabani, Paola Saluzzi, Alessia Marcuzzi 1994
 Meksyk El gran juego de la oca ? ? 2021 (planowane)
 Portugalia O Jogo do Ganso ? TVI 1994
 Hiszpania El gran juego de la oca Emilio Aragón, Lydia Bosch, Patricia Pérez Antena 3 1993-1994
Pepe Navarro, Eugenia Santana, Ivonne Reyes 1995
El nuevo juego de la oca Andrés Caparrós, Elsa Anka, Paloma Marín Telecinco 1998
 Urugwaj El gran juego de la oca Rafa Villanueva, Sofía Romano Teledoce 2022

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=El_gran_juego_de_la_oca&oldid=1138997116 ”