Exeter Book Zagadka 60
Exeter Book Riddle 60 (według numeracji anglosaskich zapisów poetyckich ) jest jedną ze staroangielskich zagadek znalezionych w X-wiecznej Księdze Exeter . Zagadka jest zwykle rozwiązywana jako „trzcinowe pióro”, chociaż takie pióra nie były używane w czasach anglosaskich, a raczej technologia rzymska; ale można to również rozumieć jako „fajkę trzcinową”.
Tekst
Pod redakcją Krappa i Dobbiego w serii Anglo-Saxon Poetic Records , Riddle 60 prowadzi:
Ic wæs be sonde, sæwealle neah, æt merefaroþe, minum gewunade frumstaþole fæst; fea ænig wæs monna cynnes, þæt minne þær on anæde eard beheolde, ac mec uhtna gehwam yð sio brune lagufæðme beleolc. Lyt ic wende þæt ic ær oþþe sið æfre sceolde ofer meodubence muðleas sprecan, wordum wrixlan. Þæt is wundres dæl, on sefan searolic þam þe swylc ne conn, hu mec seaxes ord ond seo swiþre hond, eorles ingeþonc ond ord somod, þingum geþydan, þæt ic wiþ þe sceolde for unc anum twam ærendspræce abe odan bealdlice, swa hit beorna ma uncre wordcwidas widdor ne mænden.
Byłem wzdłuż piasku, w pobliżu falochronu, obok fali morskiej; [Ja] mieszkałem mocno zakorzeniony w moim pierwotnym miejscu. Niewielu było z rasy ludzkiej, którzy widzieli moje miejsce zamieszkania na pustyni, ponieważ każdego świtu ciemne morze otaczało mnie swymi falami. Nie spodziewałem się, że prędzej czy później będę przemawiał bez ust nad ławkami z miodem, wymieniał słowa. Jest to poniekąd zdumiewające, złożone w umyśle, dla tego, kto nie może pojąć, w jaki sposób czubek noża i prawa ręka, intencja człowieka i ostrze działały na mnie celowo, tak że odważnie ujawniłbym werbalne przesłanie dla tylko nas dwoje, żeby inni mężczyźni nie poznali sensu naszej rozmowy.
Odbyła się debata na temat tego, czy Zagadka 60 jest tekstem samym w sobie: następuje po niej wiersz Przesłanie męża i został odczytany jako początek tego. Większość uczonych zgadza się jednak, że te dwa teksty są odrębne.
Źródła
Zwykle uważa się, że tekst został zainspirowany drugą zagadką ze zbioru Symfozjusza , na którą odpowiedź brzmi „harundo” („trzcina”). Ta sama zagadka pojawia się także w łacińskim romansie Apoloniusza z Tyru :
|
|
|
Interpretacja
Zagadka 60 jest generalnie czytana razem z innymi anglosaskimi zagadkami dotyczącymi przyborów do pisania, jako dająca wgląd w ogólne podejście Anglosasów do rzemiosła pisania. Zawiera jednak również interesujące odniesienia do języka i stylu tak zwanych elegii staroangielskich, a ostatnio była odczytywana jako studium przypadku w ekokrytycznych odczytaniach poezji staroangielskiej, ponieważ bada złożone interakcje różnych skupisk gatunków i procesy tworzenia.
Cyfrowe wydanie faksymilowe i tłumaczenie
Foys, Martin and Smith, Kyle (red.) Old English Poetry in Facsimile Project (Centrum historii druku i kultury cyfrowej, University of Wisconsin-Madison, 2019-).
Nagrania
- Michael DC Drout, ' Riddle 60 ', wykonany z anglosaskiego wydania Poetic Records (9 listopada 2007).