Farma igraszki

Farm Frolics
Farm Frolics
	Lobby
W reżyserii	Roberta Clampetta
Opowieść autorstwa	Warrena Fostera
Wyprodukowane przez	Leona Schlesingera
Muzyka stworzona przez	Carla W. Stallinga
Animacja wg	; John Carey I. Ellis
Proces koloru	Technicolor
Firma produkcyjna ;	Studio Leona Schlesingera
Dystrybuowane przez	Zdjęcia Warner Bros
Data wydania	10 maja 1941 ;
Czas działania	; 8 : 02 (druk oryginalny) 7 : 21 (reedycja Blue Ribbon)
Język	język angielski

Farm Frolics to kreskówka Warner Bros. Merrie Melodies z 1941 roku , nadzorowana przez Boba Clampetta . Film krótkometrażowy został wydany 10 maja 1941 roku.

Działka

Krótki filmik.

Kreskówka zaczyna się od ramienia animatora rysującego scenę farmy. Następnie scena na farmie zmienia kolor, a kamera przybliża się, gdy narrator zaczyna:

Realistycznie wyglądający koń jest widziany i przedstawiany jako nagradzane zwierzę pokazowe; on rży (dzięki uprzejmości Mel Blanca ) i rozgrywa się trójka komiczna : Narrator prosi konia o kłus , koń się zgadza. Narrator prosi o galop , koń znów zobowiązuje. Narrator prosi konia o wykonanie „ galopu ”; koń natychmiast zmienia się w kreskówkę, z wybałuszonymi oczami, włosami i ogólnymi manierami gwiazdy wodewilu, Eddiego Cantora , śpiewającego (wokalnie wcielającego się w postać Cliffa Nazarro ) „I'm Happy About the Whole Thing” (autorstwa Harry'ego Warrena i Johnny'ego Mercera ). Narrator upomina konia, który wraca do swojej oryginalnej realistycznej stylizacji i uśmiecha się nieśmiało.
pies stróżujący farmera ” leniuchuje na werandzie; narrator opisuje go jako „niezbyt aktywnego”, chociaż „nadal wykonuje kilka drobnych prac dorywczych w domu”, jednym z nich jest przynoszenie gazety. Gwizdek sygnalizuje przybycie gazety; pies budzi się do czujności i rzuca się szaleńczo na koniec podjazdu, aby go odzyskać. Po tym, jak przynosi go z powrotem na werandę, rozkłada go i zaczyna czytać komiksy. Patrzy na publiczność i mówi: „Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co stało się z Dickiem Tracy !” (Ten knebel został ponownie użyty przez Clampetta w The Great Piggy Bank Robbery ).
Dumna kwoka z miłością zakrywa swoje jaja i zostawia je „śpiące” w swoim gnieździe; do kurnika ukradkiem wkrada się złośliwie wyglądająca łasica . Narrator martwi się, ale gdy drapieżnik ma zamiar złapać jaja, wszystkie wykluwają się jednocześnie. Pisklęta krzyczą „BU!” zgodnie. Przerażona łasica przywołuje Joe Pennera : „Nigdy tego nie rób!” i zmieniając kolor na zielony, dyszy, gdy jego serce wali.
Sowa zagnieżdżona na drzewie pohukuje głucho, aż nagle uśmiecha się i mówi: „ Kim jest Yehoodi? ”
Narrator opisuje parę ptaków mozolnie budujących swoje gniazdo: „Mała gałązka, kawałek sznurka i kawałek słomy”, w kółko, aż faktycznie stworzą dom, który został zatwierdzony przez Federalną Administrację Mieszkaniową . Para ptaków śpiewa: „Nie ma jak w domu!”
Narrator pyta zmartwioną mysz polną z wielkimi uszami, co go trapi; gryzoń twierdzi: „Nie wiem, doktorze. Ja… po prostu ciągle coś słyszę”.
Konik polny skacze po ścieżce, żuje substancję podobną do tytoniu i ma zamiar wypluć ją w roślinę przypominającą spluwaczkę, zanim patrzy na publiczność i mówi: „Przepraszam, ludzie! Biuro Hays nie pozwoli ja to zrobię!" (Ten knebel został usunięty z reedycji Blue Ribbon).
Widać, jak mrówki przychodzą, odchodzą i komunikują się ze sobą wokół swojego mrowiska . Kamera i mikrofon przybliżają obraz, aby widz mógł zrozumieć „język”, którego używa samica, gdy przywołuje swoje młode. Słyszymy jej krzyk „Kur-REEEE!”, Na co jej syn odpowiada: „Już, mamo!” (scena przypominająca hasło z audycji radiowej „ Rodzina Aldrichów ”).
Mysz i kot śpią przytuleni do siebie . Narrator zauważa tę dziwną przyjaźń. Mysz budzi się i odpowiada skinieniem głowy na pytania dotyczące związku. Zapytany przez narratora, czy ma coś, co chciałby powiedzieć swoim przyjaciołom na widowni, mysz ponownie kiwa głową, po czym krzyczy „WYCIĄGNIJ MNIE Z HEEEEEEEEERE!!!!!!!!!!” i ucieka. Krótki pościg w kółko kończy się łapaniem myszy przez kota, po czym wraca do przytulnego przytulania. Mysz wzrusza ramionami, najwyraźniej pogodzona z sytuacją.
Powtarzający się knebel ma siedem prosiąt z niecierpliwością obserwujących budzik. Kiedy w końcu wybija godzina 18:00, jeden z nich ryczy: „Pora obiadowa!” Biegną do matki w rytm hejnału wojskowego „Mess Call”. Przygotowuje się na atak, gdy ssące (jest ich teraz chyba sześć) gromadzą się w jej boku. Zbliżając się do raczej przygnębionej twarzy matki świni, mówi do publiczności w stylu ZaSu Pittsa : „Och, kochanie… codziennie to samo!”.

Notatki

opisuje narrator (Robert C. Bruce) . akcja. Pies został zauważony w filmie Kto wrobił królika Rogera z 1988 roku w końcowej scenie.
Grupa wokalna słyszana na początku to Sportsmen Quartet, który często harmonizował w kreskówkach Warner Bros. z tamtego okresu, później stał się rezydentem śpiewającym w programach radiowych i telewizyjnych Jacka Benny'ego . Jest również w 50 Classic Cartoons Volume 3 .
Ta kreskówka została ponownie wydana w programie Blue Ribbon Merrie Melodies 15 listopada 1949 roku.
Ta kreskówka trafiła do domeny publicznej w 1970 roku w Stanach Zjednoczonych, kiedy United Artists , właściciele praw autorskich do pakietu Associated Artists Productions , nie odnowili praw autorskich na czas. W związku z tym nieodrestaurowane kopie można zobaczyć na różnych zestawach VHS i DVD należących do domeny publicznej. Film krótkometrażowy należący do domeny publicznej został zremasterowany w złotej kolekcji Looney Tunes: tom 5 , dysk 3.
3 października 2022 r. Użytkownik YouTube o imieniu Jerico Dvorak przesłał oryginalne tytuły oraz sekwencje otwierające i zamykające w stylu pocisków, a także scenę z konikiem polnym wyciętym z reedycji Blue Ribbon. Film został ustawiony jako prywatny na YouTube kilka godzin później. Został przesłany ponownie dzień później za zgodą Biblioteki Kongresu. Ta wersja wykorzystuje 35 mm tylko dla brakujących sekwencji, ale poza tym używa Golden Collection . Użytkownik YouTube o imieniu Clem przesłał oryginalny odcisk azotanu kilka dni później.
- W oryginalnej sekwencji początkowej ręka wyciera kartę tytułową przed narysowaniem krajobrazu farmy. Piosenka otwierająca jest również śpiewana do końca, gdzie została obcięta na potrzeby reedycji Blue Ribbon.
- Sekwencja, w której konik polny przeżuwa substancję podobną do tytoniu i odchyla się do tyłu, by pluć, tylko po to, by powiedzieć, że Biuro Hay's nie pozwoli mu na to, została wycięta na potrzeby ponownego wydania Blue Ribbon.
- Kiedy narrator ma zamiar przedstawić świnie po raz pierwszy, jego cytat „Oto grupa uroczych małych świnek tutaj w błocie” zostaje nagle ucięty w „błocie”. Ponadto, gdy kamera obraca się w kierunku świń, scena również zostaje nagle ucięta. To utrzymuje się w Golden Collection i prawdopodobnie był to błąd redakcyjny, gdy kreskówka została pierwotnie wydana, ponieważ wydruk Biblioteki Kongresu z oryginalnymi tytułami również zawiera ten błąd.

Przyjęcie

The Film Daily nazwał film krótkometrażowy „dobrym”, mówiąc: „W tym Merrie Melodies nie ma żadnej historii , ale komentarze zwierząt, gdy publiczność jest oprowadzana po farmie, są bardzo zabawne”.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Farm Frolics na IMDb