Federico Gamboa

Dla meksykańskiego płotkarza olimpijskiego, zobacz Federico Gamboa (sportowiec) .

Federico Gamboa
Porucznik Sekretarza Stosunków Zagranicznych Meksyku Odpowiedzialny za urząd
Pełniący urząd kwiecień 1910 – maj 1910
Prezydent	Porfirio Diaz
Sekretarz Spraw Zagranicznych
Pełniący urząd 11 sierpnia 1913 - 24 września 1913
Prezydent	Wiktoria Huerta
Dane osobowe
Urodzić się	( 1864-12-22 ) 22 grudnia 1864 Meksyk
Zmarł	( 15.08.1939 ) 15 sierpnia 1939 (74 lata) Meksyk
Współmałżonek	Maria Sagaseta

Federico Gamboa Iglesias (22 grudnia 1864 w Meksyku - 15 sierpnia 1939 w Meksyku) był pisarzem i dyplomatą z Meksyku . Był uważany za jednego z czołowych przedstawicieli naturalizmu w Meksyku. Gamboa napisał powieści, sztuki teatralne, artykuły do ​​gazet i czasopism oraz autobiografię, gdy miał 28 lat. Przez wiele lat robił notatki ze swoich podróży, przeżyć i przemyśleń, które później opublikował w formie pięciu pamiętników. Pośmiertnie ukazały się kolejne dwa tomy jego pamiętników.

Życie meksykańskiego dyplomaty

Federico Gamboa studiował, aby zostać notariuszem w National School of Law. Jednak oboje jego rodzice zmarli iw 1884 roku został zmuszony do porzucenia pracy i rozpoczęcia pracy. Zaczynał jako asystent w Sądzie Cywilnym, a także rozpoczął karierę dziennikarską. W El Diario del Hogar regularnie publikował artykuł zatytułowany Desde mi mesa ( Z mojego stołu ), który podpisywał jako „La Corcadiere”. Mimo że radził sobie dobrze, nie był usatysfakcjonowany i wstąpił do służby publicznej.

Po zdaniu wszystkich testów wstąpił do meksykańskiej służby zagranicznej jako drugi sekretarz 9 października 1888 r. Gamboa miał 24 lata, kiedy został wysłany do Gwatemali ; następnie pracował w ambasadzie meksykańskiej w Argentynie . Od 12 sierpnia do 24 września 1913 r. był sekretarzem spraw zagranicznych, ale karierę dyplomatyczną zakończył już po czterdziestu czterech dniach kandydowania na prezydenta, wraz z generałem Eugenio Rascónem jako wiceprezesem, z ramienia Narodowej Partii Katolickiej 26 października 1913 r. Przegrał do Victoriano Huerty i Aureliana Blanqueta.

Porfiriato

Główny artykuł: Porfiriato

Porfirio Díaz , prezydent Meksyku.

Federico Gamboa jest dobrze znany jako jeden z najbardziej reprezentatywnych meksykańskich powieściopisarzy reżimu Porfirio Díaza ; José Emilio Pacheco zwrócił uwagę, że Gamboa była „anomalią geograficzną, która znalazła swoje miejsce w społeczeństwie Porfirian”. Gamboa był przede wszystkim człowiekiem, który od tego czasu jako kresu życia szukał dobrego życia. Dla pisarza i dyplomaty bycie członkiem rządu Porfirio Díaza było czymś więcej niż przypadkowym wydarzeniem: było to dla niego nieuniknione przeznaczenie. Jednak rzeczywistość rewolucji meksykańskiej zmieniła jego przeznaczenie. Porfirio Díaz opuścił urząd w maju 1911 r., a Gamboa przyjął go w Europie i mógł zachować swoje stanowisko dyplomatyczne jako ambasador w Holandii . Podczas Victoriano Huerta został zaproszony do kierowania Sekretariatem Spraw Zagranicznych ; kierował Sekretariatem przez czterdzieści cztery dni, a następnie wyjechał, by kandydować na prezydenta, ale przegrał z Huertą. Jego powrót do Meksyku oznaczał koniec dobrego życia Gamboa jako urzędnika państwowego. Ponadto, podczas Venustiano Carranzy , Gamboa musiał opuścić Meksyk wraz z żoną Maríą Sagasetą i swoim jedynym dzieckiem, udając się najpierw do Stanów Zjednoczonych , a następnie do La Habana na Kubie w latach 1914-1919.

Pracuje

powieści

Jego powieści to:

• Delikatny. Esbozos contemporaneos. (1889)
• apariencias
• Nieautoryzowana wersja Apariencias (1892) w El Oeste w Mercedes, Argentyna
• Suprema Ley (1896)
• Nieautoryzowana wersja Suprema Ley (1913) w gazecie Caracas w Wenezueli .
• Metamorfoza (1899)
• Święty Mikołaj (1903)
• Rekonkwista (1908)
• La laga (1913)
• El evangelista : powieść o zwyczajach meksykańskich (1922)

Autobiografia i wspomnienia

• Impresiones y recuerdos (1893)
• Mój pamiętnik. Primera Serie I: 1892–1896 , (1908)
• Mi Diario I (1892–1896) Mucho de mi vida y algo de la de otros Introducción de José Emilio Pacheco
• Mi Diario, Primera Serie II: 1897–1900 , (1910)
• Mi Diario, Primera Serie III: 1901–1904 , (1920)
• Mi Diario, Mucho de mi vida y algo de la de otros, Segunda Serie I: 1905–1908 , (1934)
• Mi Diario IV (1905–1908) Mucho de mi vida y algo de la de otros
• Mi Diario, Mucho de mi vida y algo de la de otros, Segunda Serie II: 1909–1911 (1938)
• Mi Diario VI (1912–1919) Mucho de mi vida y algo de la de otros (1995) Pośmiertnie.
• MI Diario VII (1920–1939) Mucho de mi vida y algo de la de otros (1996) Pośmiertnie.

Teatr

Jego sztuki teatralne to:

• La última campaña (1894): komedia społeczna w trzech aktach i prozie; otwarty w Teatro Principal w Meksyku 11 maja 1894 roku.
• Divertirse (1894): Monolog w prozie. Otwarty 6 czerwca 1894 w Teatrze Narodowym w Mexico City.
• La venganza de la Gleba (1904)
• Buena cuenta (1907) Dramat, San Salvador . Otwarty 6 lutego 1914 w Teatro Ideal w Meksyku .
• Entre hermanos (1925), Tragedia; otwarty 19 maja 1928 w Teatro Arbeu w Meksyku.

Dziennikarstwo

• (1884) Dowodowy czytelnik El Foro , czasopisma prawniczego.
• (1885–1887) Reporter, pisarz i kronikarz „El Diario del Hogar” . Wreszcie ma swoją własną przestrzeń w 1886 roku: Celajes de la ópera z pseudonimem «La Cocardière». Chwilę później kolumna nosi tytuł Desde mi mesa ( Z mojego stołu ).
• (1888) pisarz dla El Lunes . Zaczyna podpisywać artykuły swoim nazwiskiem.
• (1894–1895) Federico Gamboa i Ángel de Campo opublikowali w El Mundo artykuł Siluetas que pasan , który pisali pod pseudonimami Bouvard lub Pécuchet.
• (1915–1917) dyrektor tymczasowy (1915), pisarz, odpowiedzialny za tłumaczenie na język hiszpański artykułów pierwotnie w języku angielskim, francuskim i włoskim; odpowiedzialny za sekcję bibliograficzną La Reforma Social w La Habana na Kubie .
• (1926–1939) co tydzień pisał artykuł do El Universal .

Eseje

• La nowela mexicana (1914). Była to konferencja wygłoszona w General Bookstore Francisco Gamoneda 3 stycznia 1914 r. Wydrukowana w tym samym roku w Meksyku przez México Eusebio Gómez de la Puente.
• La confesión de un palacio . Esej o meksykańskiej historii narodowej.
• Un baile en Palacio , we współpracy z Gustavo Bazem (1887)

Filmy na podstawie jego powieści

• Suprema Ley (1896): nakręcony w filmie w 1936 roku i otwarty 19 marca 1937 roku w kinie Rex. Wyreżyserowany przez Rafaela E. Portasa, w rolach głównych wystąpili Andrés Soler i Gloria Morel.
• Święty Mikołaj (1903) był czterokrotnie kręcony w filmie w Meksyku: w 1918 roku niema wersja wyreżyserowana przez Luisa G. Peredo z Eleną Sánchez Valenzuela; w 1932 roku, wyreżyserowany przez Antonio Moreno , z piosenką Agustína Lary , z udziałem Lupity Tovar - ten film znalazł się na liście 100 najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek nakręcono w Meksyku. W 1943 roku kolejna wersja, wyreżyserowana przez Normana Fostera, z Esther Fernandez w roli głównej, została otwarta 10 czerwca w kinie Palacio, a jej pokazy trwały cztery tygodnie. Wreszcie w 1969 roku wyreżyserował tam najnowszą wersję Emilio Gómez Muriel.

Istnieje wersja nakręcona w Hiszpanii w 1991 roku, wyreżyserowana przez Paula Leduca i zatytułowana Latino Bar oraz bezpłatna adaptacja z 1949 roku, wyreżyserowana przez Fernando de Fuentes, z udziałem Esther Fernández, zatytułowana Hipólito el de Santa .

• La Llaga (1913)
• Entre Hermanos (1928): nakręcony w 1945 roku w filmie wyreżyserowanym przez Ramóna Peóna na podstawie scenariusza napisanego przez Emilio Fernándeza , Mauricio Magdaleno i Carlosa Velo . W rolach głównych wystąpili Pedro Armendáriz , Carmen Montejo , Rafael Baledón i Anita Blanch .

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

• Academia Mexicana korespondencja de la española (1940). Homenaje a don Federico Gamboa (w języku hiszpańskim). Meksyk: Imprenta Universitaria de México.
• Carreño, Alberto María (1946). „La obra personal de los miembros de la Academia Mexicana korespondencja de la Española”. Memorias de la Academia Mexicana de la Lengua korespondencja de la Española (w języku hiszpańskim). Meksyk: SEP. VIII .
• Chasteen, John Charles (2010). Santa: A Novel of Mexico City autorstwa Federico Gamboa (po hiszpańsku). EE.UU.: University of North Carolina Press.
•   Domínguez Michael, Christopher (1996). Antología de la narrativa mexicana del siglo XX (w języku hiszpańskim). Tom. I. México: Fondo de Cultura Económica. ISBN 968-16-4394-1 . Źródło 14 listopada 2009 .
• García Barragán, María Guadalupe (1988). „Bibliografia Federico Gamboa”. Boletín de Investigaciones Bibliográficas (w języku hiszpańskim). Meksyk: UNAM (2): 109–148.
• Gutierrez, Harim B. (2005). En el país de la tristeza. Las misiones diplomáticas de Federico Gamboa en Guatemala (w języku hiszpańskim). Meksyk: SRE/Acervo Histórico diplomático.
• Junco, Alfonso (1975). Semblanzas de académicos (red.). „Nuestros centenarios: humanistas mexicanos” (w języku hiszpańskim). Meksyk: Ediciones del Centenario de la Academia Mexicana. s. 99–101 . Źródło 14 listopada 2009 .
• Moore, Ernest R. (1940). „Bibliografía de obras y crítica de Federico Gamboa, 1864–1930”. Revista Iberoamericana (w języku hiszpańskim). Pittsburgh, Pensylwania: Uniwersytet w Pittsburghu. II (3).
• Olea Franco, Rafael (2005). Santa, Santa nuestra (po hiszpańsku). Meksyk: El Colegio de México.
• Pacheco, José Emilio (1977). „Selección, notas y prologo”. Diario de Federico Gamboa 1892–1939 (po hiszpańsku). Meksyk: Siglo XXI.
• Prendes Guardiola, Manuel (2002). La nowela naturalista de Federico Gamboa (w języku hiszpańskim). Logroño: Universidad de la Rioja.
• Sandoval, Adriana (2012). Todos somos iguales frente a las tentaciones. Una Antología General. Federico Gamboa . Biblioteca Americana, seria Viajes al Siglo XIX (w języku hiszpańskim). México: Fondo de Cultura Económica, Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Fundación para las letras Mexicanas (f,l,m.).
• Secretaría de Relaciones Exteriores (2003). Escritores en ladyplomatyczna meksykańska . 3 Tomos (w języku hiszpańskim). Meksyk: SRE.

Prace z Gamboa

• Gamboa Federico (1892). Jacobo Peuser (red.). Apariencias (w języku hiszpańskim). Buenos Aires, Argentyna.
• Gamboa Federico (1922) [1893]. Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Impresiones y recuerdos (w języku hiszpańskim) (wyd. 2). Meksyk.
• Gamboa Federico (1994) [1893]. Impresiones y recuerdos (w języku hiszpańskim) (wyd. 1). México: Consejo Nacional para la Cultura y las Artes.
• — (2012a) [1893]. „Wrażenia i zapisy”. Todos somos iguales frente a las tentaciones. Una Antología General. Federico Gamboa . Biblioteca Americana, seria Viajes al Siglo XIX (w języku hiszpańskim) (wyd. 1). México: Fondo de Cultura Económica (FCE), Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Fundación para las letras Mexicanas (f,l,m.).
• — (1894). La última campaña (w języku hiszpańskim) (wyd. 1). México: Tipografía, litografía y encuadernación de I. Paz.
• — (1896). Suprema Ley (w języku hiszpańskim) (wyd. 1). Paryż; Meksyk: Librería de la Vda. De Ch. Boureta.
• — (1915) [1899]. Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Delikatny. Esbozos contemporáneaos (w języku hiszpańskim) (wyd. 3). Meksyk.
• — (2012b) [1899]. „Del natural. Esbozos contemporáneaos”. Todos somos iguales frente a las tentaciones. Una Antología General. Federico Gamboa . Biblioteca Americana, seria Viajes al Siglo XIX (w języku hiszpańskim) (wyd. 1). México: Fondo de Cultura Económica (FCE), Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Fundación para las letras Mexicanas (f,l,m.).
• — (1900). La última campaña (w języku hiszpańskim) (wyd. 2). Gwatemala: Síguere y Cía.
• — (1938) [1903]. Święty Mikołaj (po hiszpańsku) (wyd. 11). Meksyk: Botas.
• — (1937) [1908]. Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Reconquista (w języku hiszpańskim) (wyd. 2). Meksyk: Botas.
• — (1947) [1913]. La llaga (w języku hiszpańskim) (wyd. 3). Meksyk: Botas, COLI.
• — (1910). Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Mi diario, primera serie (PDF) (w języku hiszpańskim). Meksyk: La Europea. Zarchiwizowane od oryginału (PDF) w dniu 2015-06-04 . Źródło 2015-06-10 .
• — (1920a). Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Mi diario, primera serie (w języku hiszpańskim). Tom. III. Meksyk: Hispano Americana.
• — (1920b). Gómez de la Puente, Eusebio (red.). Suprema Ley (w języku hiszpańskim) (wyd. 2). México: México, Eusebio Gomez de la Puente.
• — (1927) [1922]. El evangelista: nowela de costumbres mexicanas (w języku hiszpańskim) (wyd. 2). Meksyk: Librería Guadalupana.
• — (1965a) [1922]. El evangelista: nowela de costumbres mexicanas (w języku hiszpańskim). Meksyk: La Prensa.
• — (1965b). Novelas, prologo de Francisco Monterde (w języku hiszpańskim). Meksyk: Fondo de Cultura Económica.
• — (2000). teatr; edición, estudio preliminar, biografía, cronología, bibliografía y notas de María Guadalupe García Barragán (w języku hiszpańskim). Meksyk: UNAM, Coordinación de Humanidades.
• — (2005) [1922]. „El evangelista: nowela de costumbres mexicanas” . Colección Relato, Licenciado Vidriera (w języku hiszpańskim). Meksyk: UNAM, Coordinación de Difusión Cultural, Dirección General de Publicaciones y Fomento Editorial. 27 .

Linki zewnętrzne

• Correa Mujica, Miguel (1997). „Federico Gamboa i naturalista hispanoamericana nowela” . Letralia, tierra de letras (w języku hiszpańskim) . Źródło 14 listopada 2009 .