Leck mir den Arsch fein recht schön sauber

Wolfgang Amadeus Mozart, pośmiertny obraz Barbary Krafft (1819)

„ Leck mir den Arsch fein recht schön sauber ” („Poliż mi dobrze i do czysta dupę”) to kanon na trzy głosy B-dur KV 233/382d . Od dawna uważano, że muzyka została skomponowana przez Wolfganga Amadeusza Mozarta w 1782 roku w Wiedniu, ale teraz uważa się, że jest dziełem Wenzela Trnki . Tekst wydaje się pochodzić od Mozarta.

Autentyczność

W 1988 roku Wolfgang Plath przedstawił dowody na to, że kompozytorem tego utworu, a także K. 234/382e, był w rzeczywistości Wenzel Trnka (1739–1791). O tym, że Mozart może nie być autorem K. 229, K. 230, K. 231 , K. 233, K. 234, wspomniano już w Bärenreiter Neue Mozart-Ausgabe (NMA) w 1974 r. Oryginalne teksty kanonu Trnka brzmiały: „ Tu sei gelosa, è vero”, ale Mozart wyznaczył kanon na własne skatologiczne teksty. Wdowa po Mozarcie, Constanze Mozart, przesłała zmodyfikowany kanon wydawcy Breitkopf & Härtel .

tekst piosenki

Odnaleziony, prawdopodobnie oryginalny, tekst brzmi:










Leck mire den A... recht schon, fein sauber lecke ihn, fein sauber lecke, leck mire den A... Das ist ein fettigs Begehren, nur gut mit Butter geschmiert, den das Lecken der Braten mein tagliches Thun. Drei lecken mehr als Zweie, nur her, machet die Prob' und leckt, leckt, leckt. Jeder leckt sein A… fur sich.










Liż mnie ładnie w dupę, liż ją ładnie i czysto, ładnie i czysto, liż mi dupę. To tłuste pragnienie, ładnie posmarowane masłem, jak lizanie pieczeni, moja codzienna czynność. Trójka wyliże więcej niż dwójka, no dalej, po prostu spróbuj i liż, liż, lizaj. Każdy liże sobie dupę dla siebie.

Alternatywne teksty

Neue Mozart Edition Bärenreitera pokazano tekst zmieniony przez Johanna Christopha Härtela (1763–1827) lub Christopha Gottloba Breitkopfa (1750–1800) dla wydania kanonów z 1804 r. W Œvres Complettes autorstwa Breitkopfa i Härtela .










Nichts labt mich mehr als Wein; er schleicht so sacht hinein, er schleicht so sacht, er schleicht sacht hinein! Er netzt, wenn alles gleich lechzet, die trockenen Kehlen allein; läßt wenn Murrkopf auch ächzet, stets fröhlich mich sein. Drum schwingt mit mir die Gläser! Stoßt an! Laßt alle Sorgen sein! Stoßt an! Wir ersäufen sie im Wein!










Nic nie orzeźwia mnie bardziej niż wino; Zakrada się tak delikatnie, zakrada się tak delikatnie, zakrada się tak delikatnie! Moczy się, gdy wszystko tęskni, Samo suche gardła; Nawet gdy zrzędliwie jęczę, zawsze poprawia mi to humor. Więc podnieśmy kieliszki! Wznieśmy toast! Niech wszystkie smutki będą! Wznieśmy toast! Utopimy ich w winie!

W wydaniu Brilliant Classics Mozart Complete zastosowano inną adaptację:










Leck mir den Arsch fein rein. Soll das denn Urtext sein? Soll das denn Mozarts Urtext sein?! Jaki Mirku?! O nie, o nie! Dies Bildnis ist so rein, ist so weiss wie ein Schwan! Jaki mir? Das kann nicht sein, nein! Jeden w! Soll das denn wirklich Urtext sein? Nein, der Mozart war ein feiner Mann!










Poliż mnie w dupę dobrze i czysto. Czy to powinien być Urtext ? Czy to powinien być Urtext Mozarta?! Poliż mnie?! O nie, o nie! Ten obraz jest tak czysty, Jest biały jak łabędź! Poliż mnie? Tak nie może być, nie! O nie! Czy to naprawdę powinien być Urtext? Nie, ten Mozart był porządnym człowiekiem!

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Leck_mir_den_Arsch_fein_recht_schön_sauber&oldid=1137180883 ”