Lingua Aegyptiaca Restituta
Lingua Aegyptiaca Restituta ( Przywrócony język egipski ) była dziełem z 1643 roku o języku koptyjskim, napisanym przez jezuickiego uczonego Athanasiusa Kirchera . Nastąpiło to po jego tomie Prodromus Coptus sive Aegyptiacus z 1636 r. ( The Coptic or Egyptian Forerunner ), pierwszej kiedykolwiek opublikowanej gramatyce języka koptyjskiego. Lingua Aegyptiaca Restituta była poświęcona cesarzowi Ferdynandowi III i opublikowana w Rzymie przez Hermana Scheussa.
Rozwój i odbiór
Podstawą pracy były rękopisy zawierające słownictwo arabsko-koptyjskie, które uzyskał od Pietro della Valle . Della Valle pierwotnie przekazała te rękopisy franciszkaninowi Tomasso Obicini do redakcji i publikacji. Kiedy Obicini zmarł, Della Valle przekazała materiał Kircherowi, który nie przyznał żadnego z nich uznania w swoich podziękowaniach, ale praca była w rzeczywistości tłumaczeniem glosariuszy zawartych w tych rękopisach. Jednocześnie Kircher wykorzystał nową książkę jako okazję do włączenia obszernych poprawek do Prodromus Coptus - różni uczeni wskazywali błędy w jego wcześniejszej pracy. Z drugiej strony, Lingua Aegyptiaca Restituta przez wiele lat była uważana za autorytatywną pracę naukową – dopiero w 1775 r. jej części zostały włączone do Lexicon Aegyptiaco- Latinum Scholtza i Woide'a .
Godna uwagi treść
Lingua Aegyptiaca Restituta zawierał zapis hymnu koptyjskiego, który Kircher twierdził, że spisał z „ust mojego koptyjskiego skryby”, którego tożsamość jest nieznana. Hymn ten nie występuje jednak nigdzie we współczesnej liturgii koptyjskiej, a niektórzy uczeni opisali go jako brzmiący jak „hymn Kościoła Zachodniego”. Pomijając te rozważania, dzieło pozostaje najwcześniejszą znaną zachodnią transkrypcją muzyki koptyjskiej.
Praca zawierała również tabele koptyjskich i arabskich nazw znaków zodiaku oraz 28 zestawów gwiazd równonocno-ekliptycznych. Nie jest jednak jasne, czy imiona arabskie wywodzą się z wcześniejszych form koptyjskich, czy też same terminy koptyjskie zostały zapożyczone z języka arabskiego. Kircher twierdził, że nazwy starożytnych Egipcjan, zachowane w języku koptyjskim, stanowiły podstawę babilońskich i indyjskich nazw dla tych samych gwiazd równonocno-ekliptycznych.
Związek z innymi pracami
W przedmowie zapowiedział też, że po ukończeniu studiów nad koptyjskim zamierza opublikować obszerną pracę o języku starożytnego Egiptu, Edypa Aegyptiakusa . W rzeczywistości jednak, zanim podjął się tej ważnej pracy, stworzył mniejszy tom analizy egiptologicznej, jego Obeliscus Pamphilius (1650).
Zobacz też
Bibliografia
- Fletcher, J. (2011). „2. Zagadka hieroglifów”. W 2. Hieroglif Enigma. Leiden, Holandia: Brill. doi: https://doi.org/10.1163/9789004216327_003