Mafia kontra Ninja
| Mafia kontra Ninja | |
|---|---|
| W reżyserii | Roberta Tai |
| Scenariusz |
Historia: Evia Tao |
| Wyprodukowane przez |
Lai Kok Hor Helen Wu |
| W roli głównej |
Alexander Lou Eugene Thomas Charlema Hsu Silvio Azzolini Silver Hu Tong Lung Hsieh Wang Chi Sang Wong |
| Kinematografia | Tang Yu Tai |
| Edytowany przez | Hong Poon |
| Muzyka stworzona przez | Tsang Kong Hwa |
Data wydania |
|
Czas działania |
Około. 90 minut |
| Kraje |
Tajwan Hongkong |
| Język | angielski (z dubbingiem) |
Mafia kontra Ninja, znany również jako Hongmen jue e zhe ( chiński uproszczony : 洪门小子 ; chiński tradycyjny : 洪門小子 ; pinyin : Hóngmén xiǎozi ; dosł. „ Chłopcy mafii lub chłopcy Organizacji ”) to film o sztukach walki z 1984 roku wyreżyserowany przez Roberta Tai. Wyprodukowano w Hongkongu , w którym występują Alexander Lou, obok Charlema Hsu, Silvio Azzolini i Eugene Thomas. Film został pierwotnie wydany jako miniserial składający się z kilku odcinków, który później został zmontowany w celu stworzenia wersji kinowej. Obie wersje są zgodne z podstawową strukturą fabuły, chociaż miniserial zapewnia bogatsze szczegóły i tło dla głównych bohaterów i antagonistów.
Film pozostaje stosunkowo mało znany szerokiej publiczności, choć przez lata zyskał duży kult wśród miłośników kina sztuk walki.
Działka
Dwóch pracowników kanalizacji, Jack Do (Alexander Lou) i Charlie Wu (Charlema Hsu), wplątuje się w ciężkie interesy, gdy ich szef gangstera zostaje zamordowany przez innego gangstera, który chce kontrolować Szanghaj i zalać ulice opium, wraz ze zwykłą mafią spraw związanych z hazardem i prostytucją . Pomaga mu zespół czterech zawodowych zabójców, z których dwóch najbardziej godnych uwagi to obcokrajowcy: jeden afroamerykański wojownik o imieniu Mr. Jones (Eugene Thomas), drugi włoski ekspert od rzucania nożem o imieniu Mimo (Silvio Azzolini). Pozostali dwaj to japoński szermierz o imieniu Fuji i ninjitsu kusarigama myląco zwany także Mimo.
Rzucać
- Alexander Lou jako Jack Do:
Biedny młody człowiek, który przybywa do Szanghaju i po zaprzyjaźnieniu się z miejscowym Charliem znajduje pracę jako kolektor ścieków. Po uratowaniu życia Williama Chunga los Jacka się zmienia i staje się częścią Organizacji jako ochroniarz Chunga i zagrożenie dla japońskiego syndykatu przestępczego Hikari.
- Charlema Hsu jako Charlie Wu:
Pracownik kanalizacji z Szanghaju, który zaprzyjaźnia się z Jackiem, a później zostaje członkiem Organizacji , aby chronić niewinnych ludzi przed zagrożeniami ze strony japońskiego przestępczego syndykatu Ninja. Pomimo tchórzliwego zachowania w obliczu niebezpieczeństwa, jest lojalnym przyjacielem oraz bardzo zdolnym i utalentowanym wojownikiem. Pierwotnie Baisheng ( chiński : 百勝 ; pinyin : Bǎishèng ) w chińskim dubbingu, jego imię to celowa gra słów, która oznacza „sto zwycięstw”
- Wang Hsieh jako William Chung:
Ojcowski i życzliwy przywódca Organizacji Szanghajskiej , którą zatrudnia, by chronić niewinnych i stać na straży sprawiedliwości. Zatrudnia Jacka i Charliego po tym, jak udaremnili zamach na jego życie.
- Silvio Azzolini jako Mimo:
Włoski zabójca, mistrz rzucania nożem i najwyższy mistrz Kungfu . Zostaje zatrudniony przez Hikari do pracy dla swojego syndykatu przestępczego i bierze udział w spisku mającym na celu zamordowanie Williama Chunga.
- Hú Xuě-rén (Sliver How) jako Susan:
Młoda Japonka zakochana w przypadkowo poznanym Jacku. Cicha i życzliwa, potajemnie jest członkinią przestępczego syndykatu Ninja i siostrą Hikari. Susan jest bardzo utalentowaną i potężną zabójczynią, zmuszoną przez swojego brata do popełnienia zbrodni wbrew jej woli.
- Eugene Thomas jako pan Jones:
Amerykański wojownik i płatny zabójca, zostaje wynajęty przez japoński syndykat przestępczy do zabicia Williama Chunga. Jego przyjazna osobowość skrywa jego śmiercionośne umiejętności. W oryginalnym chińskim dubbingu Jack i Charlie nazywają go Hēiguǐ ( chiński : 黒鬼 ; pinyin : hēiguǐ ; dosł. „Czarny demon”).
- Tong Lung jako Hikari:
Bezlitosny przywódca japońskiego syndykatu przestępczego, którego celem jest przejęcie Szanghaju. Starszy brat Susan. W oryginalnym chińskim dubbingu jest znany jako Shanben-xiansheng ( chiński : 山本 先生 ; pinyin : Shānběn xiānsheng ; dosł. „Mistrz Yamamoto”)
Produkcja
Kilka godzin materiału filmowego dostępnego w sieci ( oryginalny materiał z serii Mafia vs Ninja ), ( oryginalny materiał z serii Mafia vs Ninja, część 2 ) pokazuje, że film został pierwotnie wydany jako miniserial składający się z kilku odcinków, który został później zmontowany w celu stworzenia wersja teatralna. Obie wersje są zgodne z podstawową strukturą fabuły, chociaż miniserial zapewnia bogatsze szczegóły i tło dla głównych bohaterów i antagonistów.
Chociaż fabuła zarówno serialu, jak i filmu jest w zasadzie taka sama, podczas tworzenia wersji filmowej wprowadzono pewne zmiany w historii, aby skondensować historię, dodając i usuwając niektóre sceny w razie potrzeby. Ponowne zdjęcia miały na celu zapewnienie spójności i ciągłości wersji filmowej oraz dostosowanie narracji do modyfikacji wprowadzonych na potrzeby dystrybucji kinowej. W filmie nie ma dużych fragmentów materiału filmowego z serialu, nieistotnych dla ogólnej narracji, a w ich miejsce nakręcono długie, nowe sekwencje.
Niektóre postacie, takie jak miłość Charliego do serialu, są całkowicie nieobecne w filmie, a inne postacie, takie jak siostra Hikari, Susan, znacznie rozszerzyły role w filmie, podczas gdy inne, które są o wiele bardziej istotne w serialu, takie jak „Bracia mafijni” lub zabójca Mimo, mają w filmie do pewnego stopnia zmniejszone role. Kluczową różnicą filmu z serii jest obecność w tym ostatnim dodatkowego głównego złoczyńcy, który pociąga za sznurki wydarzeń fabularnych i któremu podporządkowany jest japoński gangster Hikari; jest całkowicie nieobecny w filmie, w którym Hikari jest jedynym głównym antagonistą. Dodatkowo Jack i Charlie stają twarzą w twarz z dwoma kolejnymi wrogami obecnymi tylko w serii, parą nie-azjatyckich wojowników, którzy są jeszcze potężniejsi niż zabójcy Hikari, po ich pokonaniu, a następnie stają twarzą w twarz ze swoim ostatnim wrogiem, wspomnianym wcześniej głównym antagonistą, którego mają zabić, by w końcu pomścić Williama Chunga i ocalić Szanghaj na dobre.
Ze względu na epizodyczny charakter serialu postacie są bardziej rozwinięte, a ich pochodzenie i motywacje zbadane znacznie bardziej szczegółowo niż w wersji teatralnej. W serialu Jack i Charlie są przedstawiani do pewnego stopnia, mniej idealnie niż w filmie, a bardziej jako skazani, zwykli ludzie: Jack porzuca nawet Charliego podczas krwawej bitwy w obawie o jego życie, a Charlie żywi głęboką ksenofobiczną urazę do Susan, posuwając się tak daleko, że uderzył ją i próbował ją zamordować. I odwrotnie, serial bada również pozytywne aspekty Jacka i Charliego, takie jak ich lojalność wobec braci mafii oraz ich głęboka więź i przyjaźń. Seria robi to również z niektórymi antagonistami, takimi jak japoński zabójca ninja Mimo, który pomimo bezwzględności i zimnej krwi, jest w stanie uznać odwagę swoich wrogów po zamordowaniu grupy młodych mężczyzn z Organizacja i nazywają ich „chińskimi dzielnymi ludźmi”, jednocześnie przedstawiając go jako honorowego, mimo że jest mordercą i łączy go więź przyjaźni z zabójczym szermierzem Fuji.
Narracyjnie film jest skróconą wersją serialu, chociaż niektóre wydarzenia w nim są całkowicie nieobecne w filmie ze względu na kondensację historii. W serialu i filmie walka Jacka i Charliego z japońskim syndykatem stawia ich w tragicznych sytuacjach, chociaż w serialu szanse, z jakimi się borykają, są jeszcze większe; kiedy walczą z każdym z zabójców, kilkakrotnie ponoszą całkowitą klęskę. W serialu dwa razy stawiają czoła panu Jonesowi i Mimoowi, ponosząc upokarzające porażki, gdy po raz pierwszy walczą z każdym z nich; w filmie walczą z nimi na śmierć tylko raz, te sekwencje bitew w serialu są dłuższe, w filmie są skracane, a dla tych wydarzeń stworzono nowe sekwencje poprzez powtórki. Sekwencje bitew przeciwko szermierzowi Fuji i ninja Mimo są identyczne zarówno w serialu, jak iw wersji teatralnej, choć w tej drugiej są nieco krótsze; a ostatnie bitwy z Mimo, włoskim zabójcą i panem Jonesem, są w serialu zupełnie inne niż ich odpowiedniki w filmie. Ostatnia bitwa w serii stawia Jacka i Charliego przeciwko władcy japońskiego syndykatu przestępczego. Wydarzenie to jest całkowicie nieobecne w filmie i zastąpione długą, końcową sekwencją bitwy przeciwko potężnemu ostatecznemu wojownikowi ninja, który okazuje się być Susan, gdy umiera , nie przed powiedzeniem Jackowi, że nadal go kocha.
Od strony technicznej zarówno serial, jak i wersja kinowa wyglądają identycznie pod względem kinematograficznym. Sekwencje bitew, które są charakterystyczne dla każdego z nich, są równie kreatywne, dynamiczne i energiczne, chociaż nowe sekwencje nakręcone na potrzeby filmu korzystają ze znacznie większej pomysłowości i dynamicznej choreografii. Ścieżka dźwiękowa w filmie jest zupełnie inna niż w serialu i znacznie bardziej zróżnicowana, choć pozornie stworzona przez tego samego kompozytora, ponieważ oba są bardzo podobne w stylu, oba są energetyczne, dramatyczne i chwytliwe. Warto również zauważyć, że serial wykorzystuje niektóre utwory muzyczne z filmów amerykańskich i włoskich. Efekty dźwiękowe zastosowane w filmie są podobne do tych w serialu, chociaż repertuar efektów w filmie jest znacznie bardziej zróżnicowany i lepiej zastosowany do scen. Wersja filmowa korzysta również z bardziej komediowych momentów z udziałem Charliego.
Ścieżka dźwiękowa
Chociaż ścieżka dźwiękowa w serialu jest zupełnie inna niż w wersji filmowej, seria wykorzystuje kilka utworów muzycznych pozornie zaaranżowanych przez tego samego kompozytora, który stworzył nowe utwory wykorzystane w filmie. Co ciekawe, w serialu wykorzystano także ścieżki dźwiękowe zaczerpnięte z filmów amerykańskich i włoskich, choć nie wiadomo, czy zrobiono to za zgodą, czy też było to naruszeniem praw autorskich; ponieważ materiał filmowy z serialu dostępny w sieci został pozornie wydobyty z kasety VHS bootlegowa taśma i jako taka mogła zostać poddana modyfikacjom dźwiękowym, nie wiadomo, czy serial był emitowany identycznie jak taśma podczas pierwotnego przebiegu.
Utwory użyte w serii pochodzą od znanych kompozytorów, takich jak między innymi Ennio Morricone , Bernard Herrmann i Keith Emerson . Chociaż żaden z nich nie znalazł się w wersji filmowej, z wyjątkiem jednego, głównego tematu oryginalnej serii Battlestar Galactica , który został wykorzystany w ostatniej scenie filmu i jest łatwo rozpoznawalny.
Kawałki użyte w serii zaczerpnięte z innych filmów są wymienione w następujący sposób:
- „Składanka” Bernarda Hermanna
- „Przyjaciele” i „Wspomnienia z dzieciństwa” Ennio Morricone z filmu Dawno, dawno temu w Ameryce
- „Drzwi się otwierają” (wersja z partyturą) autorstwa Johna Barry'ego
- „Popiersie”, „Tramwaj” i „Pościg” Keitha Emersona z Nighthawks
- „L'alba Dei Morti Viventi” zespołu Goblin z filmu Świt żywych trupów
Kawałki zaczerpnięte z innych serii do wersji filmowej:
- Motyw Battlestar Galactica , autorstwa Stu Phillipsa , użyty jako motyw zamykający.
Notatki
- W filmie zastosowano kilka słabo wykonanych efektów specjalnych, w których wyraźnie widać okablowanie i inny sprzęt, co wraz z ogólnie kiepskim aktorstwem i montażem pozostawia dość komediowy efekt.
- Dave Kelly, znany również jako „Shmorky”, znany z Something Awful , wykorzystał również komiczne, przesadne efekty dźwiękowe walki i kiepski angielski overdubbing filmu do wykorzystania w jednym ze swoich Flash Tubów, „Ninja kontra wieśniak” .