Międzynarodowa nagroda Elise i Waltera A. Haasów
Nazywana również „Nagrodą Haasa” jest nagrodą przyznawaną przez Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, ustanowioną w 1964 roku przez Waltera A. Haasa Jr. , Petera E. Haasa i Richarda Goldmana . Uznaje studentów lub absolwentów uniwersytetu, którzy pochodzą z innego kraju niż Stany Zjednoczone, którzy wnieśli znaczący wkład w swój kraj.
Laureatami nagrody zostali:
Rok | Zwycięzca | Kraj | Osiągnięcia |
1966 | Abdul Majid | Afganistan | |
1967 | Plac Galo | Ekwador | prezydent Ekwadoru i sekretarz generalny OAS |
1968 | Kiyoshi „George” Togasaki | Japonia | |
1969 | Mario Bancora | Argentyna | |
1970 | Słońce Fo | Chiny | premier Chin |
1971 | Johna J. Akara | Sierra Leone | ambasador w USA; skomponował hymn narodowy |
1972 | Garegin Sarukhanian | Iranu | |
1973 | Zulfikar Ali Bhutto | Pakistan | premier i prezydent Pakistanu |
1974 | Li Choh-ming | Chiny- Hongkong | założyciel i wicekanclerz Chińskiego Uniwersytetu w Hongkongu |
1975 | Håkona Wexelsena | Norwegia | rektor Norweskiej Wyższej Szkoły Rolniczej |
1976 | Haraldura Kröyera | Islandia | |
1977 | Menachem Rebhun | Izrael | |
1978 | Sadako Ogata | Japonia | prezydent UNICEF, a później Wysoki Komisarz ONZ ds. Uchodźców |
1979 | João Baptista Pinheiro | Brazylia | |
1980 | Kennetha D. Taylora | Kanada | jako ambasador w Iranie pomagał w ucieczce Amerykanów z Iranu |
1981 | Kuang Tou Chang | Chiny | wiceprezes Uniwersytetu Tsinghua |
1982 | Choong Kung Cho | Korea Południowa | |
1983 | Yoash Vaadia | Izrael | |
1984 | Widjojo Nitisastro | Indonezja | ekonomista |
1985 | Allana Gotlieba | Kanada | ambasador w USA |
1986 | Joon Lew | Korea Południowa | |
1987 | Nie dane | ||
1988 | Hansa Holleina | Austria | architekt |
1989 | Julius Gikonyo Kiano | Kenia | |
1990 | Nie dane | ||
1991 | Nie dane | ||
1992 | Mohammed Al-Shaikh | Arabia Saudyjska | |
1993 | Hans-Peter Dürr | Niemcy | fizyk i działacz pokojowy |
1994 | Han Sung-Joo | Korea Południowa | |
1994 | James CY Soong | Chiny | gubernator Tajwanu |
1996 | Wenkataram Ramakryszna | Indie | |
1997 | Laura Castillo de Gurfinkel | Wenezuela | |
1998 | Ahmed Ahmed Goueli | Egipt | |
1999 | Urvashi Malhotra Sahni | Indie | feministyczna działaczka edukacyjna |
2000 | Živorad I. Kovačević | Jugosławia | polityk, ambasador w USA |
2001 | Miguel Ángel Rodríguez Echeverría | Kostaryka | prezydent Kostaryki |
2002 | Dorodjatun Kuntjoro-Jakti | Indonezja | ambasador w USA |
2003 | Normana Myersa | Zjednoczone Królestwo | ekolog |
2004 | Davida Harrisona | Afryka Południowa | |
2005 | Juree Vichit-Vadakan | Tajlandia | |
2006 | Mu Sochua | Kambodża | polityk i obrońca praw człowieka |
2007 | Marcos Espinal | Republika Dominikany | lekarz w Pan American Health Organization |
2008 | Mario Bergary | Urugwaj | ekonomista, prezes Banku Centralnego Urugwaju |
2009 | Reynato S. Puno | Filipiny | Chief Justice Sądu Najwyższego Filipin |
2010 | Józefina Namboze | Uganda | |
2011 | Yuan Tseh „YT” Lee | Tajwan | Nagroda Nobla w dziedzinie chemii |
2012 | Xiulan Zhang | Chiny | |
2013 | Andrzej Roemer | Meksyk | intelektualista publiczny |