Nie Zbaw Nas Od Zła

Nie zbaw nas ode złego
Plakat w języku francuskim
Francuski	Mais ne nous délivrez pas du mal
Dosłownie	Nie Zbaw Nas Od Zła
W reżyserii	Joël Séria
Scenariusz	Joël Séria
Wyprodukowane przez	Bernarda Legargeanta Joël Séria
W roli głównej	Jeanne Goupil Katarzyna Wagener
Kinematografia	Marcela Combesa
Edytowany przez	Filip Gosselet
Muzyka stworzona przez	Claude Germain Dominique Ney
Firmy produkcyjne	Société Générale de Production Productions Tanit
Dystrybuowane przez	Antony Balch Films (Wielka Brytania)
Daty wydania	5 kwietnia 1971 ( 05.04.1971 ) ( Cannes ) 7 stycznia 1972 (Wielka Brytania ) ( 07.01.1972 )
Czas działania	101 minut
Kraj	Francja
Język	Francuski

Nie zbaw nas ode złego ( francuski : Mais ne nous délivrez pas du mal ) to francuski horror z 1971 roku wyreżyserowany przez Joëla Sérię w jego debiucie reżyserskim, z udziałem Jeanne Goupil , Catherine Wagener i Bernarda Dhéran . Opowiada o dwóch katolickich uczennicach we Francji, które są przyciągane do coraz bardziej złych czynów. Jest luźno oparty na sprawie morderstwa Parkera – Hulme'a z 1954 roku.

Film był kontrowersyjny po premierze ze względu na przedstawienie przestępczości i seksualności nastolatków, otrzymał ocenę X w Wielkiej Brytanii i został zakazany w rodzinnej Francji.

Działka

Anne de Boissy i Lore Fournier to dwie dorastające dziewczyny z Angevin , które mieszkają w katolickiej szkole z internatem. Obaj mają zamożne i konserwatywne rodziny mieszkające na wsi. Anne i Lore szybko stają się przyjaciółmi. Większość czasu spędzają na czytaniu wierszy o pięknie śmierci, kpieniu z kolegów i nauczycieli, robieniu złośliwych figli i drobnych kradzieży, wierząc, że kościół jest nie tylko po prostu głupi, ale także dla idiotów, a także, że obaj razem są wyjątkowi i nietykalni – fakt ten wydaje im się coraz bardziej prawdziwy z każdym mijającym dniem, kiedy udaje im się uniknąć wykrycia i kary, zwykle zrzucając winę na swoich rówieśników.

Kiedy rodzice Anne wybierają się w długą podróż i zostawiają Anne podczas letnich wakacji, Lore potajemnie przenosi się z Anne do ich zamku , gdzie zostają kochankami, a ich podstępne figle przybierają na sile. Dziewczyny podpaliły dom miejscowego pasterza, Émile'a, i wypuściły jego krowy jako karę za jego seksualne lubieżne spojrzenie na uczennice. Zabijają także wszystkie ptaki domowe upośledzonego umysłowo ogrodnika ich szkoły, Léona, a także podrywają jego ubranie i palą niektóre jego rzeczy osobiste tylko po to, by cierpiał. A potem śmiać się jego kosztem. Kradnąc chleb sakramentalny i tradycyjne mundury księży z kościoła, dziewczęta przygotowują opuszczoną kaplicę w zamku na czarną mszę , podczas której poślubiają szatana , obiecując w jego imieniu więcej niegodziwych czynów, nawet obcinając sobie oba palce i łącząc się nawzajem krwi, aby ich więź stała się silniejsza.

Pewnej nocy kierowcy kończy się benzyna w pobliżu zamku. Dziewczyny zapraszają go do środka, częstują alkoholem i zaczynają zachowywać się w stosunku do niego uwodzicielsko. Mężczyzna próbuje zgwałcić Lore, a Anne tłucze go na śmierć w obronie Lore. Obaj pozbywają się ciała kierowcy, wrzucając je do jeziora i natychmiast boją się, że zostaną złapani.

Później policja znajduje porzucony samochód kierowcy i podejrzewa nieczystą grę. Detektyw przybywa do zamku, aby zapytać, czy kierowca się tam zatrzymał, ale jest podejrzliwy, gdy dziewczyny zachowują się nerwowo i odmawiają powiedzenia im, gdzie są ich rodzice. Dziewczyny z kolei przekonują się, że detektyw wie, co zrobiły i planują pakt samobójczy, przekonane, że pójdą do piekła i zostaną nagrodzone przez szatana za swoją służbę. Na szkolnym recitalu dziewczęta przeczytały na głos dość ponury, ale równie wymowny wiersz Baudelaire'a . Zakonnice stają się coraz bardziej podejrzliwe co do tego, co zamierzają Anne i Lore, ponieważ nie mają pojęcia, co knują dziewczyny ani o ich tajnym pakcie samobójczym. Jednak jest już za późno, aby ingerować w to, co się dzieje, a wszyscy w pokoju są pochłonięci występem dziewcząt. Po przeczytaniu wiersza, podczas gdy członkowie widowni zaczynają zarówno wiwatować, jak i klaskać w aplauzie, obie dziewczyny pokrywają swoje ubrania benzyną i podpalają się. Publiczność, w tym rodzice dziewcząt, wpada w panikę i biegnie do drzwi, gdy dziewczyny płoną żywcem na scenie.

Rzucać

• Jeanne Goupil jako Anne de Boissy
• Catherine Wagener jako Lore Fournier
• Bernard Dhéran jako kierowca
• Gérard Darrieu jako Émile
• Marc Dudicourt jako jałmużnik
• Michel Robin jako Leon
• Véronique Silver jako hrabina de Boissy
• Jean-Pierre Helbert jako hrabia de Boissy
• Nicole Mérouze jako pani Fournier
• Henri Poirier jako Mr Fournier
• Serge Frédéric jako ksiądz
• René Berthier jako Gustave
• Fryderyk Nort
• Jean-Daniel Ehrmann

Produkcja

Scenariusz filmu autorstwa scenarzysty i reżysera Joëla Sérii był luźno oparty na sprawie morderstwa Parkera-Hulme'a z 1954 roku w Nowej Zelandii, w której dwie dorastające dziewczyny - Pauline Parker i Juliet Hulme - spiskowały i zabiły matkę Parkera.

Uwolnienie

Film był pokazywany w ramach Directors Fortnight na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1971 roku . Został przedstawiony do zatwierdzenia przez British Board of Film Classification w grudniu 1971 roku i otrzymał ocenę X , zanim trafił do kin w Wielkiej Brytanii 7 stycznia 1972 roku. Mimo znacznych cięć film został zakazany w rodzimej Francji przez Ministerstwo Kultury , które wydało oświadczenie:

Temat, sam w sobie niezwykle śmiały, został w pełni wykorzystany i dał początek pracy, którą Komisja uważa za jedną z najbardziej niezdrowych, jakie musiała zbadać ze względu na perwersję, sadyzm i zalążki moralnego i psychicznego zniszczenia, które są w nim zawarte.

Nie ukazał się również w kinach w Stanach Zjednoczonych. Kontrowersje związane z filmem zostały wykorzystane w brytyjskiej kampanii marketingowej, która reklamowała go jako „Francuski film zakazany we Francji!”

krytyczna odpowiedź

Patrick Gibbs z The Daily Telegraph odniósł się do kontrowersyjnej treści filmu, ale dodał, że „artystycznie jest pięknie zrobiony, z odpowiednią domieszką fantazji, a jak to się dzieje w dzisiejszych kinie, jest to nie tylko podsumowanie moralne, ale: Myślę, że ogólnie nieszkodliwe”. Krytyk Derek Malcolm pochwalił główne role w filmie, chociaż zauważył, że jego tempo „staje się trochę zbyt powtarzalne. Część niezbędnej subtelności wyraźnie wykracza poza [Sérię]. Ale jako pierwszy film jest przynajmniej prowokujący i oryginalny”.

Media domowe

Mondo Macabro wydał Don't Deliver Us from Evil na DVD w czerwcu 2006 roku, po czym wydał nowo odrestaurowany dysk Blu-ray 2K w lutym 2023 roku.

Zobacz też

• Les Chants de Maldoror , z którego czytają dziewczyny i do którego się odwołują.
• Les Fleurs du mal , z którego dziewczęta przed śmiercią śpiewają różne wiersze.
• Heavenly Creatures , kolejny film oparty na tej samej sprawie morderstwa.

Dalsza lektura

• Wilson, Shelby LeAnn (2022). Spektakularne ciało: horror erotyczny jako praktyka feministyczna w literaturze i filmie dla kobiet (praca doktorska z literatury). UC Santa Cruz. s. Przedmowa

Linki zewnętrzne

• Mais ne nous délivrez pas du mal na IMDb