Speculum Vitae

Speculum vitae („Zwierciadło życia”) to anonimowy poemat średnioangielski , napisany w trzeciej ćwierci XIV wieku. Wiersz składa się z komentarza do Modlitwy Pańskiej , wywodzącego się głównie z prozy Starofrancuskiego dzieła Somme le roi of Laurent d'Orléans z 1279 r.

Data i autorstwo

Ralph Hanna, współczesny redaktor Speculum Vitae , datuje go na „mniej więcej trzecią ćwierć wieku XIV”, opierając się na tym, że zawiera wersyfikację materiału z Form of Living Richarda Rolle’a ( wiersze 5595–834) i tak musi być datowana najwcześniej po początkowym obiegu tego dzieła w 1348 lub 1349 r., a wiersz musi być datowany przed jego najwcześniejszą zachowaną kopią rękopisu, tą w British Library , MS Extra 33995, która została wyprodukowana około 1375 r.

Oryginalny tekst wiersza nie mówi nic o jego autorze w krótkich fragmentach pierwszoosobowych (wiersze 19–34, 16077–84). Wiersz jest przypisywany w trzech rękopisach Richardowi Rolle, aw interpolowanym fragmencie w dwóch innych rękopisach Williamowi z Nassyngton . Obie atrybucje zostały uznane za niewiarygodne przez Hope Emily Allen i Hannę.

Język i forma wiersza

Speculum Vitae został napisany w północno-środkowym angielskim, prawdopodobnie w odmianie Yorkshire . Można to ustalić, badając rymowanki wiersza, które z większym prawdopodobieństwem pozostały stabilne w transmisji, aby zobaczyć, które dźwięki poeta uważał za równoważne.

Wiersz jest napisany w całości rymowanymi kupletami . Według pracy Christine Robinson, metrum wiersza obraca się wokół czterech akcentów w każdym wersie, dopuszczając zarówno anacrusis , jak i obecność więcej niż jednej nieakcentowanej sylaby między akcentami.

Przyjęcie

Pewną miarę początkowego sukcesu wiersza można uchwycić na podstawie znacznej liczby czterdziestu pięciu zachowanych kopii rękopisów, w rozproszonej geograficznie różnorodności dialektów skrybów, co sugeruje powszechny obieg. W wielu testamentach z tego okresu odnotowano więcej nieistniejących już rękopisów , co dodatkowo wskazuje na popularność wiersza.

William Langland zapożyczył niektóre sformułowania ze Speculum Vitae w swoim długim aliteracyjnym poemacie Piers Ploughman i zasugerowano, że Speculum Vitae mogło również wpłynąć na niektóre wybory strukturalne Langlanda.

Wyciąg

W języku angielskim powiem ci, jeśli ze mną tak długo będziesz mieszkać. Żadnej łaciny nie będę mówił bez marnotrawstwa, Ale Englisch, że ludzie walczą z masztem, Który może ech man vnderstonde, Który urodził się w Ingelande. Ponieważ ten język jest najbardziej żucia, Os dobrze wśród lewyd. Łaciński, jak mi wiadomo, może nane Ale mimo to, że ma to w scoltane. I niektórzy mogą frenssche i nie Latyn, Że vsed havt havrt i mieszkają w nim. I jakaś puszka Latyn na imprezę, ta puszka Fransche ale febly. I somme vnderstonde wel Englysch,


To nie może być ani Laty, ani Frankys. Bothe lered i lewed, olde i yonge, Alle vnderstonden English tonge.

— Speculum Vitae , 61–78