Zuzanna Prou
Suzanne Prou (1920 Grimaud, Var - 29–30 grudnia 1995) była francuską pisarką . W 1973 roku zdobyła Prix Renaudot za Taras Bernardinich. Została pochowana na cmentarzu Montparnasse .
Pracuje
-
Les Patapharis (red. Calmann-Lévy) 1966
- Sprawa Patapharis: powieść , H. Regnery Co., 1970
-
Les Demoiselles sous les ébéniers (red. Calmann-Lévy) 1967
- Mlle. Savelli? , Harper & Row, 1971
-
L'Été jaune (red. Calmann-Lévy) 1968
- Żółte lato , Harper & Row, 1972
- La Ville sur la mer (red. Calmann-Lévy) 1970
- Méchamment les oiseaux (red. Calmann-Lévy) 1972 Prix Cazes
- La Terrasse des Bernardini (red. Calmann-Lévy) 1973 Prix Renaudot
- Taras Bernardynów , A. Ellis, 1975
-
La petite boutique (wyd. Mercure de France) 1973
- Wieszak na papier , Harper & Row, 1974, ISBN 978-0-06-013444-0
-
Miroirs d'Edmée (red. Calmann-Lévy) 1976
- La belle Edmée , Harper & Row, 1978, ISBN 978-0-06-013446-4
- Le Rapide Paris-Vintimille (wyd. Mercure de France) 1977
- Les Femmes de la pluie (red. Calmann-Lévy) 1978
- La dépêche (red. Balland, kolekcja L'instant romanesque) 1978
- Les dimanches (red. Calmann-Lévy) 1979
- Le cygne de Fanny (wyd. Mercure de France) 1980
- Le voyage aux Seychelles (red. Calmann-Lévy) 1981
- Mauriac et la jeune fille (red. Ramsay) 1982
- Le pré aux narcisses (red. Calmann-Lévy) 1983
- Les amis de Monsieur Paul (wyd. Mercure de France) 1985
- Le dit de Marguerite (red. Calmann-Lévy) 1986
- La Petite Tonkinoise (recytacja) (wyd. Calmann-Lévy) 1986
- Le Temps des niewinnych (wyd. Albin Michel) 1988
- La notairesse (wyd. Albin Michel) 1989
- La Demoiselle de grande vertu (nouvelles) (wyd. Albin Michel) 1990
- Car déjà le jour baisse (wyd. Albin Michel) 1991
- La maison des champs (wyd. Grasset) 1993
- Album rodzinny (wyd. Grasset) 1995
- Dernières feuilles (posthume) (wyd. Grasset) 1998
Linki zewnętrzne
- Suzanne Prou ou le charme discret et pervers de la bourgeoisie
- "Suzanne Prou au miroir" , L'Express , 08.06.1998