Tajemnica Sardynki
Tajemnica Sardynki to powieść polsko-angielskiego pisarza Stefana Themersona .
Początkowo powieść nosiła tytuł Euklides był osłem , nazwany w ten sposób od traktatu o geometrii euklidesowej napisanego przez jednego z bohaterów. Rękopis zwrócił uwagę holenderskiego wydawcy De Harmonie , który przejął własną wytwórnię Themersona Gaberbocchus Press, za pośrednictwem której publikował prace swoje i swojej żony Franciszki na niewielką skalę. W 1985 roku holenderskie tłumaczenie Carol Limonard zostało opublikowane przez De Bezige Bij . Za pośrednictwem osoby mówiącej po holendersku, mającej powiązania z angielskim wydawcą Faber and Faber , została opublikowana w języku angielskim w 1986 roku; Faber i Faber następnie wydali więcej pism Themersona, w tym jego ostatnią, Hobson's Island (1988). Powieść została ponownie opublikowana przez Dalkey Archive Press .
Recenzent z Kirkus Reviews nie był pod wrażeniem: „…książka, której najlepszym akcentem jest niestety tytuł… [Ma] pewne polityczne dodatki i trochę brutalnej komedii społecznej, i bardzo powoli zamienia ją w żylasta masa, a ty masz kwaśną w smaku krówkę z tej książki. Wstydliwy do granic możliwości, ale nawet nie bliski zniewalania ”. Justin Warshaw z Times Literary Supplement zauważył, że „Tajemnica Sardynki nigdy nie została rozwiązana ani nigdy nie jest całkiem jasne, co to właściwie pociąga za sobą”. Doceniając Themersons opublikowane w 2015 roku, Michael Caines zauważył, że TLS wcześniej chwalił powieść za „wiele rum non sequiturs”. Amerykański powieściopisarz Jonathan Lethem wymienił ją jako swoją letnią lekturę w sierpniu 2015 roku.
W 2005 roku ukazał się film holenderskiego reżysera Erika van Zuylena na podstawie powieści Themersona. Variety chwaliło techniczne walory filmu, ale zauważyło, że jest mało prawdopodobne, aby zyskał on dużą popularność poza Holandią: „Duży czarny pies z puszką sardynek na szyi to mało prawdopodobny zamachowiec-samobójca, najwyraźniej skierowany przeciwko wykładowcy filozofii Timowi (Victor Low), który traci obie nogi w wybuchu. Próbując to zrozumieć, Tim obsesyjnie analizuje okres poprzedzający atak, ale nic się nie zgadza. Tajemnica pogłębia się, gdy jego żona Vera (Renee Fokker) odkrywa świeżo namalowane przedstawienie ataku w miejscowym kościele. Upiększeniem fabuły są absurdalne postacie poboczne, w szczególności rozczochrany mężczyzna, często widziany idący tyłem. Kredyty techniczne są nie do zdobycia ”.