Trzecia nad ranem

Okładka nuty Three O 'Clock in the Morning (1921)

„ Three O'Clock in the Morning ” to walc skomponowany przez Juliána Robledo , który był niezwykle popularny w latach dwudziestych XX wieku. Robledo opublikował muzykę jako solo na fortepian w 1919 roku, a dwa lata później Dorothy Terriss napisała tekst. Nagranie instrumentalne Paula Whitemana z 1922 roku stało się jednym z pierwszych 20 nagrań w historii, które sprzedały się w ponad 1 milionie egzemplarzy.

Historia

Julián Robledo , argentyński kompozytor urodzony w Hiszpanii, opublikował muzykę do „Three O'Clock in the Morning” w Nowym Orleanie w 1919 roku. W 1920 roku piosenka została również opublikowana w Anglii i Niemczech, a słowa zostały dodane w 1921 roku przez Dorothy Terriss (pseudonim Theodora Morse ). Piosenka rozpoczyna się od dzwonków grających Westminster Quarters , po których następują trzy uderzenia kurantu wskazujące trzecią. Wtedy zaczyna się tekst: Jest trzecia nad ranem, tańczyliśmy całą noc .

Ten „Walc Song with Chimes” wywołał sensację, gdy został wykonany w ostatniej scenie Greenwich Village Follies z 1921 roku. W tym przedstawieniu Richard Bold i Rosalind Fuller zaśpiewali piosenkę, podczas gdy tancerze baletowi Margaret Petit i Valodia Vestoff zadzwonili do dzwonków. Frank Crumit nagrał piosenkę dla Columbia Records w 1921 roku, ale jej największy sukces przyszedł w 1922 roku, kiedy Paul Whiteman wydał nagranie dla wytwórni Victor , sprzedając ponad 3,5 miliona egzemplarzy płyty i napędzając sprzedaż ponad 1 miliona kopii arkusza muzyka.

Utwór został nagrany przez niektóre z najbardziej znanych orkiestr XX wieku, w tym Frank De Vol i jego orkiestra (1950), Guy Lombardo i jego Royal Canadians (1960), Mitch Miller and the Gang (1960), Bert Kaempfert i jego Orkiestra (1964) i Żywe smyczki (1971). Piosenka stała się również standardem jazzowym dzięki godnym uwagi nagraniom Dizzy'ego Gillespiego (1953), Oscara Petersona (1956), Dextera Gordona (1962), Harry'ego Jamesa (1965) i Theloniousa Monka (1969).

Piosenka została również repatriowana do rodzinnego kraju kompozytora, Argentyny, gdzie została opublikowana jako „Las Tres de la Mañana” przez G. Ricordi & C. i zinterpretowana jako tango vals przez orkiestrę Enrique Rodrigueza w 1946 roku.

W kulturze popularnej

F. Scott Fitzgerald odwołuje się do „Trzecia nad ranem” w rozdziale 6 swojej książki The Great Gatsby . Piosenka jest odtwarzana na przyjęciu, a Fitzgerald używa jej do odzwierciedlenia myśli postaci (Daisy) z powieści. „Trzecia nad ranem” jest wspomniane na stronie 317 książki „Wszyscy ludzie króla” Roberta Penna Warrena. „Trzecia nad ranem” pojawił się także w wielu filmach. Judy Garland zaśpiewała piosenkę w Presenting Lily Mars (1943). Piosenka pojawiła się także w Margie (1946), That Midnight Kiss (1949), Dzwoneczki na palcach (1952), Historia Eddy'ego Duchina (1956), Wielki Gatsby (1974), Kiedy Brendan poznał Trudy (2000) i Człowiek, którego nie było (2001).

Piosenka jest również wspomniana w opowiadaniu Johna Cheevera „ Goodbye, My Brother ”, opublikowanym po raz pierwszy w The New Yorker z 25 sierpnia 1951 roku . Piosenka jest odtwarzana, gdy bezimienny narrator, członek rodziny Pommeroy, przybywa na coroczny bal kostiumowy odbywający się w klubie na wyspie Laud's Head, fikcyjnej wyspie u wybrzeży Massachusetts. Narrator wyjaśnia, że ​​tematem imprezy było „przyjdź tak, jak chcesz”. Struktura tematyczna opowieści w dużej mierze opiera się na pomysłach dotyczących nostalgii i tęsknoty za dawno minioną epoką.