Yamishibai: japońskie historie o duchach
| Yamishibai: Japanese Ghost Stories | |
 Plakat promocyjny filmu Yamishibai: Japanese Ghost Stories z Narratora
| |
|
udziałem ( Yami Shibai ) | |
|---|---|
| Gatunek muzyczny | Folklor , horror , zjawiska nadprzyrodzone |
| Seriale anime | |
| W reżyserii | Tomoya Takashima |
| Wyprodukowane przez |
Naoko Kunisada Nobuyuki Hosoya |
| Scenariusz | Hiromu Kumamoto |
| Muzyka stworzona przez | Nico |
| Studio | ILCA |
| Licencjonowany przez | |
| Oryginalna sieć | TV Tokyo , AT-X |
| Oryginalny bieg | 14 lipca 2013 - obecnie |
| Odcinki | 130 |
| Serial anime | |
| Ninja Collection | |
| W reżyserii | Akira Funada |
| Wyprodukowane przez | Satoshi Umetsu |
| Scenariusz | Hiromu Kumamoto |
| Studio | ILCA |
| Oryginalna sieć | TV Tokyo , animeteleto |
| Oryginalny bieg | 12 lipca 2020 – 25 października 2020 |
| Odcinki | 13 |
Yamishibai: Japanese Ghost Stories, znany również w Japonii jako Yami Shibai ( 闇芝居 , Yami Shibai , dosł. Dark Play) i Theatre of Darkness to trwająca japońska seria anime . Pierwszy sezon wyreżyserował Tomoya Takashima, ze scenariuszami napisanymi przez Hiromu Kumamoto i wyprodukowanymi przez ILCA. Każdy odcinek był animowany, aby naśladować metodę opowiadania historii kamishibai . Seria jest zorganizowana w zbiór krótkich filmów, a każdy odcinek trwa tylko kilka minut. Każdy odcinek zawiera inną opowieść opartą na mitów i legend miejskich pochodzenia japońskiego.
Pierwszy sezon miał swoją premierę w TV Tokyo 14 lipca 2013 roku i trwał trzynaście odcinków do 29 września 2013 roku; zrodził wiele towarów i grę mobilną, a jednocześnie spotkał się z mieszanymi reakcjami pod koniec transmisji. Drugi sezon był emitowany od 6 lipca 2014 do 28 września 2014 i wyreżyserowali go Takashi Shimizu i Noboru Iguchi , a scenariusz napisał Shōichirō Masumoto. Trzeci sezon wyemitowany między 11 stycznia 2016 a 3 kwietnia 2016. Czwarty sezon wyemitowany między 16 stycznia 2017 a 26 marca 2017. Piąty sezon wyemitowany 2 lipca 2017 i zakończony 1 października 2017. Szósty sezon wyemitowany 6 lipca 2018 r. Siódmy sezon wyemitowany 7 lipca 2019 r. Ósmy sezon wyemitowany 10 stycznia 2021 r. Dziewiąty sezon wyemitowany 11 lipca 2021 r., a temat odcinków oparty jest na chiński zodiak . Dziesiąty sezon rozpoczął się w styczniu 2022 roku.
Spin-off zatytułowany Ninja Collection został wyemitowany 12 lipca 2020 r. Później wyemitowano adaptację na żywo.
Streszczenie
Co tydzień o godzinie 17.00 na placu zabaw dla dzieci pojawia się staruszek w żółtej masce (narrator kamishibaiya lub kamishibai) i opowiada im historie o duchach oparte na mitach i miejskich legendach pochodzenia japońskiego. Mężczyzna opowiada historie z tyłu swojego roweru, używając tradycyjnej metody kamishibai ( 紙芝居 , Paper Drama) i co tydzień przedstawia nową historię. W trzecim sezonie, zamiast starca w żółtej masce i jego scenie kamishibai, chłopiec (później okazał się kamishibaiya w postaci dziecka) siedzi na zjeżdżalni na placu zabaw i śpiewa: „Przyjaciele po tamtej stronie, chodźcie w tę stronę… Przyjaciele po tej stronie, idźcie w tamtą stronę…”, gdy rysuje ilustracje stworzeń z opowieści. Pod koniec każdego odcinka maska narratora śpiewa mu końcową piosenkę, mnożąc się, gdy każdy odcinek kończy się, a ostatni jest noszony na twarzy chłopca. Od sezonu 4 kamishibaiya powraca, opowiadając historie dzieciom na placu zabaw co 17:00, wracając do oryginalnego formatu sezonów 1 i 2 (aktorzy głosowi są inni w każdym odcinku). W sezonie 5 dzieci nie bawią się na huśtawkach. Zamiast tego zbierają się na wezwanie starca w sylwetce. W sezonie 6 starzec opowiada swoje historie w lesie zamiast w szkole. Cień przybiera postać starca, a następnie zakłada maskę, przedstawiając historię. W sezonie 7 starzec opowiada swoje historie w przerażającym mieszkaniu. W sezonie 8 opowiada swoje historie na ruchliwym miejskim skrzyżowaniu, w otoczeniu niewyraźnych przechodniów. W sezonie 9 opowiada historie zwierzętom z chiński zodiak . W dziesiątym sezonie narrator powoli ogłasza swoje ogłoszenie na pustym placu zabaw, ale zatrzymuje się w połowie; finał sezonu oparty jest na Hyakumonogatari Kaidankai .
Produkcja
Pierwszy sezon serialu został wyprodukowany przez ILCA i wyreżyserowany przez Tomoyę Takashimę, a scenariusz napisał Hiromu Kumamoto, a narratorem jest Kanji Tsuda . Serial jest animowany w taki sposób, aby naśladować tradycyjną japońską metodę opowiadania historii znaną jako Kamishibai.
Drugi sezon wyreżyserowali Takashi Shimizu i Noboru Iguchi, podczas gdy Shōichirō Masumoto napisał scenariusz.
Uwolnienie
13-odcinkowy pierwszy sezon miał swoją premierę 14 lipca 2013 r. W TV Tokyo podczas przedziału czasowego stacji o 26:15 (02:15 JST ), co technicznie skutkowało emisją odcinków w dniach następujących po zaplanowanych. Serial został później wyemitowany na antenie AT-X . Crunchyroll nabył również oba sezony serialu do transmisji strumieniowej online w wybranych częściach świata z angielskimi napisami. 4 kwietnia 2014 All-Entertainment Co., Ltd. wydała w całości pierwszy sezon na jednym tomie DVD w Japonii. Pierwszy i drugi sezon zostały licencjonowane przez Sentai Filmworks . Drugi sezon był emitowany od 6 lipca 2014 do 28 września 2014. Trzeci sezon był emitowany od 11 stycznia 2016 do 3 kwietnia 2016. Czwarty sezon miał premierę w styczniu 2017. Piąty sezon miał premierę w lipcu 2017. Szósty sezon wyemitowany 6 lipca 2018 r. Sentai Filmworks ponownie wyda serial z angielskim dubbingiem, który miał zostać wydany w 2019 r., ale obecnie się opóźnia. Siódmy sezon wyemitowano 7 lipca 2019 r. Spin-off zatytułowany Ninja Collection wyemitowano 12 lipca 2020 r. Ósmy sezon wyemitowano 10 stycznia 2021 r. Dziewiąty sezon wyemitowano 11 lipca 2021 r. Tematem odcinków są na podstawie chiński zodiak . Dziesiąty sezon zostanie wyemitowany w styczniu 2022 roku.
Odcinki
Sezon 1
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
„Kobieta-talizman” „Ofuda Onna” ( お札女 ) |
14 lipca 2013 | ||
| Młody mężczyzna wprowadza się do mieszkania i zauważa talizman przyczepiony do jego sufitu. Zdejmuje go i zauważa tajemniczą kobietę, która upiornie wpatruje się w niego z innego mieszkania po drugiej stronie ulicy. Po powrocie z pracy następnego dnia zastaje dziwnie otwarte drzwi do swojego mieszkania i kolejny talizman przyklejony do sufitu. Próbując go usunąć, tajemnicza kobieta nagle pojawia się za nim. Następnie kobieta zostaje aresztowana za włamanie a gdy zabiera ją policja, próbuje mu coś powiedzieć, ale on tego nie słyszy. Kiedy mężczyzna wraca do swojego mieszkania, jest zszokowany, gdy znajduje o wiele więcej talizmanów przyklejonych do spodu jego stołu jadalnego i ze złością je usuwa. Spogląda w górę i widzi, że jego pokój jest pełen duchów. Kiedy się do niego zbliżają, może tylko powtarzać sobie, że to nie jest prawdziwe. | ||||
| 2 |
„Zanbai” „Zanbai” ( 惨拝 ) |
21 lipca 2013 | ||
| Tytuł to gra słów na temat „banzai” (万歳, obyś żył długo); „zanbai” (惨拝) oznacza „nieszczęście”. Mężczyzna budzi się w szpitalu, nie pamiętając, jak się tam znalazł. Próbuje zapytać trójkę innych pacjentów, którzy go ignorują, szepcząc między sobą w kącie. Lekarz wyjaśnia, co się stało i że następnego dnia zostanie wypisany. Tej nocy trzej pacjenci otaczają zasłony szpitalnego łóżka mężczyzny, wielokrotnie szepcząc „on nie może wyjść”. Następnego dnia, gdy mężczyzna wsiada do taksówki, aby odjechać, zauważa trzech pacjentów na dachu szpitala, pozornie wykonujących okrzyki banzai dla niego, ale na odwrót. Kierowca zauważa to w lusterku wstecznym i przerażająco zdaje sobie sprawę, że wykonuje rytuał zwany „Zanbai”. Nagle namawia mężczyznę, aby wysiadł z samochodu, inaczej nie byłby w stanie opuścić wioski żywy. W tym momencie w kabinę uderza nadjeżdżająca ciężarówka. | ||||
| 3 |
„Reguła rodzinna” „Kakun” ( 家 訓 ) |
21 lipca 2013 | ||
| Młody chłopak o imieniu Toshiharu i jego rodzice przeprowadzają się do domu dziadków ze strony matki na wsi. Gdy Toshiharu czeka na zewnątrz, jego dziadek ma spotkanie z resztą rodziny, aby wyjaśnić rytuał zwany „Spokój przez śmiech”, w którym dorośli muszą pozostać w domu i udawać, że się śmieją i są weseli przez całą noc, aby odpędzić złego ducha prapradziadka Toshiharu, który żywi się negatywnością. Tej nocy Toshiharu budzi się, aby skorzystać z łazienki iz zaciekawieniem zagląda do pokoju, w którym wszyscy dorośli się śmieją, nosząc maski z ohydnymi, namalowanymi uśmiechami. Przerażony Toshiharu cofa się, a drzwi do ogrodu rozsuwają się. Rodzina patrzy z przerażeniem, jak postać rzuca się na nich z cienia. | ||||
| 4 |
„Włosy” „Kami” ( かみ ) |
4 sierpnia 2013 | ||
| Pewnej nocy nauczyciel ze szkoły podstawowej pracuje po godzinach w sekretariacie wydziału, aby dokończyć szkolną gazetkę. Kiedy zaczyna robić kopie, szkolne dzwonki dzwonią niesamowicie, a pierwsza strona testowa wychodzi z dziwnymi liniami przypominającymi włosy. Po otwarciu skanera jest zaskoczona twarzą dziewczyny wewnątrz maszyny, ale nie znajdując niczego na drugi rzut oka, obwinia zmęczenie. Następnie kserokopiarka zaczyna drukować samodzielnie, a każda kopia jest coraz bardziej zasłaniana przez włosy, co zmusza nauczyciela do wyciągnięcia wtyczki. Po sprawdzeniu skanera znajduje kępkę niechlujnych czarnych włosów zasysanych do maszyny; kiedy bada wnętrze, nic nie znajduje. Kiedy zamyka skaner, zza kopiarki wyłania się upiorne dziecko. | ||||
| 5 |
„Następne piętro” „Ikai” ( 異 階 ) |
11 sierpnia 2013 | ||
| Trzyosobowa rodzina szuka w centrum handlowym prezentu urodzinowego dla syna, dopóki ojciec nie zostaje wezwany do pracy. Po kilku zaczepkach ze strony żony mężczyzna wchodzi do windy, chcąc zostać w spokoju. Pracownik windy zatrzymuje się na niezarejestrowanym piętrze B4, gdzie wszyscy oprócz mężczyzny wysiadają na całkowicie ciemnym piętrze. Następnie pracownik ponownie zatrzymuje się na piętrze B13, a mężczyzna jest świadkiem zakrwawionej osoby pędzącej do drzwi windy, które zamykają się, a winda nagle odjeżdża. Przestraszony mężczyzna żąda, aby opiekun zabrał go z powrotem na jego pierwotną podłogę, ale jest przerażony, gdy odkrywa, że to tylko manekin. Przybywając na swoje pierwotne piętro, mężczyzna wychodzi do opuszczonego centrum handlowego, gdy światła powoli gasną. Gdy winda odjeżdża, manekin, nagle wyprostowany, życzy mężczyźnie przyjemności samotność . | ||||
| 6 |
„Regał podwieszany” „Amidana” ( 網 棚 ) |
18 sierpnia 2013 | ||
| Pracoholik wraca pociągiem do domu po długim dniu pracy . Cierpi na oczywiste zmęczenie i dyskomfort, jest zirytowany paplaniną współpasażerów. Właśnie wtedy zauważa groteskową, przypominającą mięso masę na górnym stojaku, którą próbuje odrzucić jako halucynację . Nagle pociąg zatrzymuje się awaryjnie; doszło do wypadku z udziałem pasażera, dlatego ze względu na bezpieczeństwo ratowników zasilanie pociągu zostanie odcięte. Dziwna, przypominająca ciało masa pojawia się ponownie i zaczyna otaczać mężczyznę, niezauważona przez innych pasażerów. Mężczyzna zaczyna panikować, ale nie ma siły, by stawić opór potworowi, który zauważa, że mężczyzna wkrótce poczuje się lepiej. | ||||
| 7 |
„Sprzeczność” „Mujun” ( 矛 盾 ) |
25 sierpnia 2013 | ||
| Młoda kobieta imieniem Yūko odbiera nocny telefon od swojej przerażonej przyjaciółki Mayumi. Mayumi wyjaśnia, że ona i ich drugi przyjaciel Tōru odwiedzili opuszczony szpital, aby sprawdzić swoją odwagę. Jednak Tōru zapuścił się w głąb budynku i włamał się do zamkniętego pokoju, gdzie zaczął się dziwnie zachowywać. Mayumi następnie uciekła ze strachu i zadzwoniła do Yūko; prosi o przyjście, zanim mamrocze: „Mogę wyjść?”. W tym momencie ktoś puka do jej drzwi; z drugiej strony Tōru opowiada tę samą historię, co Mayumi, z odwróconymi rolami, dodając dalej, że wyglądało to tak, jakby twarz Mayumi została zastąpiona. Yūko otwiera drzwi i pojawia się Tōru z groteskową twarzą, powtarzając zdanie „Mogę wyjść?” | ||||
| 8 |
„Parasolowa bogini” „Kasa Kamisama” ( 傘 神 様 ) |
1 września 2013 | ||
| Ta historia wydaje się być oparta na miejskiej legendzie Hachishakusama lub Eight Feet Tall Woman. Chłopiec o imieniu Kenji jedzie odwiedzić swojego przyjaciela Takeru na wsi. Takeru wchodzi do środka, a Kenji zauważa kobietę nienormalnie trzymającą ustami otwartą parasolkę i wydającą piskliwy dźwięk. Po opowiedzeniu tego ojcu Takeru, wpada w przerażenie, mrucząc „The Umbrella Goddess”. Tej nocy ojciec Takeru każe Kenjiemu spać w szopie z miską soli i ostrzega go, aby nikomu nie otwierał drzwi aż do rana. Jakiś czas później Takeru przynosi Kenjiemu przekąski i przed wyjazdem przeprasza za ojca. Takeru nagle pojawia się ponownie i prosi Kenjiego o otwarcie drzwi; ten ostatni blokuje go w strachu. Postać Takeru kołysze szopą, emitując wysoki dźwięk; miska soli płonie. Następnego ranka Kenji wychodzi z szopy z westchnieniem ulgi, a Parasolowa Bogini wpada w zasadzkę. | ||||
| 9 |
„Przeklęty” „Tatarare” ( 祟 ら れ ) |
1 września 2013 | ||
| Kobieta informuje swoją nastoletnią córkę Kotone, że znalazła kogoś, kto może pomóc im rozproszyć klątwę , która objawia się okropnym stanem skóry. Odwiedzają świątynię Shinto gdzie kapłanka wyjaśnia, że wrogowie przodków rzucili klątwę na ich rodzinę i odprawia rytuał, pozornie leczący Kotone. Następnego ranka, gdy Kotone wychodzi do szkoły, jej matka odbiera telefon od pomocnika kapłanki; kapłanka zmarła w wyniku rzucenia na nią klątwy. W swoich ostatnich słowach przeprosiła za to, że nie była w stanie pomóc, ale miała nadzieję, że Kotone będzie żył pełnią życia. Gdy Kotone idzie do szkoły z przyjaciółką, jej stan skóry pojawia się na jej szyi, tworząc odcisk dłoni, który ją dusi. | ||||
| 10 |
„Księżyc” „Tsuki” ( 月 ) |
8 września 2013 | ||
| Pewnej nocy w loży licealna drużyna baseballowa omawia swój obecny obóz treningowy i przypomina sobie, jak ich kolega z drużyny, Daisuke, wpadł do toalety podczas małej ligi zgrupowaniu w pierwszej klasie, choć nie pamięta tego wydarzenia. Gdy Daisuke korzysta z toalety później tej nocy, wspomina to wydarzenie, wpatrując się w księżyc przez okno; postać ścigała go, gdy był uwięziony w jamie. W teraźniejszości Daisuke zauważa postać wpatrującą się w niego z dołu, po czym nagle znika, co odrzuca jako swoją wyobraźnię. Kończąc w łazience, drzwi nagle skrzypią i Daisuke patrzy z przerażeniem w lustrze, jak ciemne stworzenie wychodzi z toalety. | ||||
| 11 |
„Wideo” „Bideo” ( ビ デ オ ) |
15 września 2013 | ||
| Trzej przyjaciele z gimnazjum postanawiają zrobić sobie przerwę od pracy domowej i obejrzeć rzekomo nadprzyrodzoną kasetę wideo. Kiedy wideo zaczyna się odtwarzać, chłopcy zauważają coś przypominającego twarz obok nagrobka i zakładają, że to nagranie z duchami. Jednak jeden z chłopców, Takaaki, również zauważa w tle dziwnego humanoida, którego jego przyjaciele nie widzą; po przewinięciu taśmy postać jakoś przesuwa się na pierwszy plan i patrzy prosto na niego. Takaaki zauważa dwie humanoidalne twarze odbite na ekranie i odwraca się, by odkryć, że jego przyjaciele przekształcili się w humanoidalne stworzenia, które pytają go o to, co widział. | ||||
| 12 |
"Tomonari-kun" "Tomonari-kun" ( トモナリクン ) |
22 września 2013 | ||
| Licealistka wraca do swojego kompleksu mieszkalnego; pięciu młodych chłopców siedzi wokół czarnego cienia na dziedzińcu, którego uosabiają jako swojego przyjaciela, „Tomonari-kun”. Twierdzą, że „Tomonari” zaprasza ją do zabawy, ale ona odmawia i obiecuje, że wkrótce zagra z „Tomonari”. Następnego dnia zapraszają ją ponownie, a ona odmawia ze względu na pracę w niepełnym wymiarze godzin. Kiedy wraca do domu, chłopcy pukają do jej drzwi, twierdząc, że odwiedza ją „Tomonari”, wskazując na czarny cień na jej suficie. Przestraszona dziewczyna odpędza chłopców, a potem patrzy ze strachem, jak czarny cień manifestuje głowę, która mówi o jej obietnicy, po czym wciąga dziewczynę w siebie. Chłopcy siedzą teraz wokół dwóch cieni na dziedzińcu... | ||||
| 13 |
„Dręczyciel” „Uzuki” ( 疼 憑 き ) |
29 września 2013 | ||
| Ta historia wydaje się być oparta na Kunekune . Trzech uczniów szkoły podstawowej obserwuje przez lornetkę pobliski dom, mając nadzieję zobaczyć Dręczyciela, istotę, która rzekomo spowodowała zniknięcie ludzi. Jeden z chłopców, zdenerwowany, wychodzi. Pozostali dwaj, Shouta i Taichi, zauważają wyłaniających się pasażerów z zawiązanymi oczami, z postacią wykrzywiającą kończyny za nimi. Gdy istota ma wejść w pole widzenia Shouty, Taichi niecierpliwie chwyta lornetkę i doznaje szoku, widząc ją. Potem nagle odchodzi, drgając. Następnego dnia Shouta próbuje zwrócić lornetkę Taichi, ale ojciec Taichiego pozwala Shoucie je zatrzymać, wyjaśniając, że Taichi przenosi się do szkoły w Tokio. Shouta spogląda obok niego i widzi grupę ludzi z zasłoniętymi oczami, próbujących powstrzymać wijącego się Taichiego; Matka Taichiego płacze. Po wyjściu Shouta ogląda się za siebie i widzi Taichiego przy oknie; próbuje patrzeć przez lornetkę, ale już go nie ma. Potem widzi ojca Taichiego, desperacko próbującego go ostrzec. Nagle Taichi pojawia się w jego polu widzenia jako Dręczyciel z ciemnymi oczami. | ||||
Sezon 2
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
"Taro-chan" ( タロちゃん ) |
6 lipca 2014 | TBA | |
| Policjant o imieniu Hatanaka ma wygłosić prezentację na temat bezpieczeństwa ruchu drogowego w akcie brzuchomówstwa z lalką o imieniu „Taro-chan” na zgromadzeniu publicznym. Akt zaczyna się dość gładko, aż głowa lalki zacina się i wypada drewniany talizman. Konwulsje „Taro-chan”; wydaje się, że zyskuje własną świadomość , zaczyna graficznie przedstawiać wypadek rowerowy, ku przerażeniu Hatanaki; desperacko stara się zdjąć rękę z lalki, podczas gdy tłum wierzy, że to część aktu. Hatanace udaje się usunąć „Taro-chan” i zrzucić go ze sceny, gdzie udaje mu się powiedzieć, że wypadek „boli”. | ||||
| 2 |
„Kuchnia” „Daidokoro” ( 台所 ) |
13 lipca 2014 | TBA | |
| Studentka przyjeżdża na kolację do mieszkania przyjaciółki. Gdy zapada zmierzch, czuje się obserwowana; słyszy westchnienie klimatyzatora i nagle w kratce pojawia się oko. Zasilanie gaśnie, co jej przyjaciółka od niechcenia odrzuca. Dziewczyna widzi czarną masę z dwojgiem oczu wychodzącą z kuchennego zlewu. Jest zbyt przerażona, by jeść, co obraża jej przyjaciółkę, którą zaczyna otaczać masa. Jej przyjaciółka ignoruje jej prośby o ucieczkę, więc pożera ją czarna masa. Dziewczyna ucieka na pobliskie wzgórze i widzi, jak czarna masa rozszerza się z budynku, zasłaniając ją. Ekran robi się czarny, a ona krzyczy. Historia kończy się parą oczu wyłaniających się z ciemności. | ||||
| 3 |
„Wewnątrz” „Nakami” ( 中身 ) |
20 lipca 2014 | TBA | |
| Chłopiec przynosi do domu Matrioszkę, którą znalazł. Jego matka konfiskuje go, aby zabrać go do śmietnika, ale znika, dopóki jego ojciec nie wróci tego wieczoru do domu. Kiedy wraca, ma lalkę i dziwnie mówi. Później chłopiec słyszy jej płacz na dole, ale zastaje ją siedzącą nieruchomo obok lalki. Kiedy wraca na górę, ona się śmieje, co odrzuca jego ojciec. Pewnej nocy, gdy jego matka kąpie się, chłopiec po cichu podnosi lalkę i zaczyna zdejmować warstwy; każda warstwa jest pomalowana inną emocją, aż odkrywa niedokończoną warstwę z upiornym uśmiechem niechlujnie narysowanym na czerwono. Chłopiec otwiera, a ekran robi się czarny, czemu towarzyszy głośna mieszanka śmiechu, płaczu, krzyków i wrzasków. Ojciec chłopca wpada do łazienki; matka i syn stoją obok lalki, która wraca do normy. | ||||
| 4 |
„Kobieta ze ściany” „Kabe On'na” ( 壁女 ) |
27 lipca 2014 | TBA | |
| Chłopak z college'u robi sobie przerwę w nauce, by rozmarzonym wzrokiem patrzeć przez okno na piękną młodą kobietę po drugiej stronie ulicy na jej balkonie. Kiedy wraca do środka, widzi cień wspinający się po ścianie budynku kobiety w dziwnej kociej pozie i przeskakujący przez jej drzwi balkonowe. Kobieta pojawia się ponownie i boleśnie wykrzywia się w kociej pozie cienia i nagle odwraca się do niego ze zniekształconą twarzą. Ukrywa się, a potem ostrożnie wygląda na balkon i stwierdza, że jej nie ma. Słyszy dziwne odgłosy skrobania przez ścianę i podąża za nimi po mieszkaniu do łazienki. Uważa, że jest pusty, ale okno jego sypialni jest szeroko otwarte. Powoli rozgląda się po pokoju, gdy nagle z sufitu spada blade stworzenie o długich, chudych, wykrzywionych kończynach i czołga się w jego stronę. | ||||
| 5 |
„Szafka” „Rokka” ( ロ ッ カ ー ) |
3 sierpnia 2014 | TBA | |
| Licealistka zakochuje się w przystojnym bejsboliście, ale nie może mu powiedzieć, co czuje. W drodze ze szkoły do domu podsłuchuje miejską legendę o schowku na monety w piwnicy dworca kolejowego; jeśli umieścisz zdjęcie swojej sympatii z lalką w szafce, spełni się twoje pragnienie bycia z nią. Postanawia to wypróbować; otwierając szafkę, znajduje bladą, rozczochraną starą lalkę, trzymającą małe czarne pudełko. Zakładając, że to lalka, umieszcza zdjęcie w środku i wypowiada życzenie. Następnego dnia wraca i stwierdza, że zdjęcie zniknęło. Nagle pojawia się jej sympatia, która chce wypróbować legendę szafki, ale jest przerażona, gdy wspomina lalkę. Zanim zdąży to wyjaśnić, z szafki wychodzi cień i otacza go, miażdżąc jego ciało. Może tylko patrzeć z przerażeniem, jak cień wciąga chłopca do szafki i zatrzaskuje ją. | ||||
| 6 |
"Nao-chan" ( ナオちゃん ) |
10 sierpnia 2014 | TBA | |
| Rodzina mieszkająca w małym mieszkaniu bawi się marionetkami na suficie, przygotowując się do spania. Kiedy gasną światła, chłopiec, Takkun, obserwuje cienie na suficie; przed zaśnięciem mamrocze „Nao-chan…” Później jego matka pyta ojca, czy zna kogoś o imieniu „Nao”, ponieważ Takkun woła to imię w nocy, ale bezskutecznie. Takkun próbuje wskazać „Nao-chan”, ale jego rodzice nie widzą nic niezwykłego, więc myślą, że to tylko jego wyobraźnia. Po zgaszeniu świateł Takkun woła Nao-chan, ale tym razem na suficie pojawia się upiornie smutna twarz i podchodzi do matki Takkun… Następnego ranka przypomina sobie, że Nao był przyjacielem jej męża ze studiów, który zmarł ostatnio sam; ustawił ich razem. Kilka miesięcy później rodzi się chłopiec, który przypomina upiorną postać; dziecko, które nazywają Nao-chan. | ||||
| 7 |
„Maszyna do zabawy w kapsułkach” „Gatcha” ( ガ チ ャ ) |
17 sierpnia 2014 | TBA | |
| Pewnej nocy biznesmen wraca do domu po ciężkim dniu w pracy, mijając starszego mężczyznę w szarym garniturze, skulonego nad zabawkową maszyną na kapsułki, na której porozrzucanych jest wiele pustych kapsułek. Następnego popołudnia, po kolejnym ciężkim dniu, mężczyzna ponownie przechodzi obok automatu na kapsułki i postanawia go wypróbować. Wewnątrz kapsułek znajduje ulubioną gumkę z dzieciństwa, figurkę psa swojego zwierzaka z dzieciństwa, figurkę dziewczyny swojej dawnej sympatii. W międzyczasie szybko się starzeje z każdym obrotem korby maszyny; wypadają włosy i zęby, a skóra się marszczy. Jest tak pochłonięty maszyną na kapsułki, że nie zauważa przechodzącego za nim innego biznesmena. Upada, gdy kupuje ostatnią kapsułkę. Następnego dnia przechodzący biznesmen zatrzymuje się przy maszynie... | ||||
| 8 |
„Pożegnalne wyznanie” „Kokubetsu” ( 告 別 ) |
24 sierpnia 2014 | TBA | |
| Mężczyzna o imieniu Ken bierze udział w pogrzebie w swoim rodzinnym mieście, gdzie żałobnicy są nieoczekiwanie weseli. Wszystkich wprowadza się do środka, gdzie atmosfera jest ciężka i nie ma księdza. Starszy mężczyzna wchodzi przez drzwi shoji do pokoju ze zmarłym, kłania się, szepcze, że zapłodnił żonę zmarłego, po czym wraca do holu. Młoda kobieta idzie w jej ślady; złamała gałąź na jego śliwie. Ciotka wyjaśnia, że ten pogrzeb to „pożegnalna spowiedź”, podczas której żałobnicy wyznają zmarłemu coś, czego nie mogli im powiedzieć za życia, aby można było to rozgrzeszyć. Nie widząc swojego zmarłego krewnego od kilku lat, Ken waha się, po czym przyznaje się do przypadkowego zabicia psa zmarłego. Nagły podmuch zdmuchuje całun z twarzy trupa i gasi świece. Trup siada i ze złością pyta: „CZY TO PRAWDA ?!” | ||||
| 9 |
"Ominie-san" ( おみにえさん ) |
31 sierpnia 2014 | TBA | |
| Nauczycielka o imieniu Asako przeprowadza się na wieś do pracy. Pewnego dnia podczas lunchu uczniowie podekscytowani krzyczą wokół potrawy zwanej „Ominie-san”, dziwnej fioletowej masy, która wydziela czarne opary. Uczniowie połykają go łapczywie z dziwnym chrzęszczącym dźwiękiem, ale Asako zakrada swój do pieca w piwnicy, kiedy zaczyna się wić! Wrzuca go i ucieka. Po pracy zatrzymuje się w jadłodajni, gdzie słyszy, jak dwóch mężczyzn zamawia „Ominie-san”, aby zachować siły. Znudzona szybko płaci i wychodzi. Następnego dnia mówi, że jest chora. Jej mama budzi ją na kolację i beszta ją, by nie traciła sił. Ponieważ Asako nie mogła jeść „tego” w szkole, „to” zostało zmieszane z warzywami dla smaku; "to" to "Ominie-san". Początkowo zszokowana oszustwem Asako ślini się na widok garnka i ładuje kuchenkę. Odcinek kończy się chrupiącymi dźwiękami. | ||||
| 10 |
„Podsłuch” „Mushitsuba” ( 虫 唾 ) |
7 września 2014 | TBA | |
| Pewnej letniej nocy mężczyzna narzeka w swoim dzienniku na swojego szefa, kiedy słyszy brzęczenie, ale nie znajduje żadnych robaków. Kilka dni później jego skargi nasilają się w jego dzienniku. Buczenie powraca. Zapala cewkę na komary i wznawia pisanie. Kilka dni później wlatuje para ćmy; zabija ich sprayem i podpala w swojej popielniczce. Mniej więcej po tygodniu pisze o wszystkim, co go denerwuje, łącznie z nieustannym brzęczeniem i swędzeniem skóry. Patrzy w lustro i jest strasznie rozczochrany... a spod powiek wypełzają mu robaki. Ma halucynacje, a jego „pisanie” staje się mniej spójne i bardziej gwałtowne. W końcu jego pokój jest w ruinie, a on leży martwy przy biurku; jego głowa eksplodowała. Owad wystawia głowę z otwartych ust. Jego ostatni wpis w pamiętniku - "Pomóż mi..." | ||||
| 11 |
„Podnoszenie” „Hiroi-gyō” ( 拾 い 業 ) |
14 września 2014 | TBA | |
| Młody mężczyzna o imieniu Keita jedzie pociągiem do domu, kiedy znajduje na górnym stojaku rękopis powieści zatytułowany „Po festiwalu”. Jest tym tak pochłonięty, że wysiada na nieznanym mu przystanku. Już ma wyrzucić rękopis, kiedy znajduje ulotkę dotyczącą amatorskiego konkursu literackiego z nagrodą w wysokości 3 000 000 jenów (około 28 000 dolarów). Następnego dnia otrzymuje telefon z informacją, że wygrał jego rękopis i prośbą o potwierdzenie autorstwa; kłamie i potwierdza. Przybywa na ceremonię wręczenia nagród, gdzie gospodarz po raz ostatni prosi o potwierdzenie, że to on to napisał. Gdy ceremonia się rozpoczyna, Keita zauważa, że publiczność i prowadzący zamienili się w zdeformowane szkielety. Kurtyna w tle otwiera się, odsłaniając wir. Przerażony Keita wyznaje, że skłamał na temat pisania powieści. Prowadzący przypomina mu, że już potwierdził swoje autorstwo. Następnie zostaje wciągnięty w wir, krzycząc „Przepraszam!” jak kurtyna opada. | ||||
| 12 |
„Netsuke” ( 根付 ) |
21 września 2014 | TBA | |
| Dziewczyna z college'u o imieniu Kaoru pomaga sprzątać sklep swojej babci, kiedy znajduje pudełko w szafce. Wewnątrz znajduje się pasująca para netsuke przedstawiających twarze, które należały do jej dziadka; zamienia je w kolczyki. Tego popołudnia słyszy szept „Oddaj”. Tego wieczoru zaczynają ją ścigać dwie niewyraźne postacie w tradycyjnych strojach; przez cały czas Kaoru wielokrotnie słyszy szepty „Oddaj to!” Ucieka w kierunku autobusu, kiedy zauważa, że netsuke dochodził szeptem, mówiąc: „Oddaj mi twarz!” Ledwo unika ciosu w ramię, który przewraca jednego z netsuke, rozbijając go o ziemię. Postacie zatrzymują się, aby podnieść fragmenty, pozwalając jej uciec. W sklepie Kaoru próbuje zwrócić pozostały netsuke swojej babci, kiedy przybywa gość, ubrany w tradycyjne stroje… ze strzaskaną twarzą. | ||||
| 13 |
„Bringer Drums” „Yadorikiko” ( 寄鼓 ) |
28 września 2014 | TBA | |
| Nowożeńcy przeprowadzają się na wieś, kiedy żona znajduje mały czerwony japoński bębenek na śrut z rączką wbitą w ziemię; dwa rzędy zasadzonych bębnów prowadzą do ich nowego domu. Starszy miasta pozdrawia ich i wyjaśnia, że bębny są zgodnie z tradycją ustawiane w kolejce do domów przybyszów, aby przynieść szczęście. Para jest prowadzona do świątyni, w której znajduje się sanktuarium boga miasta (mieszanka Kokeshi i Jizo ), który podąża za bębnami, aby odwiedzić przybyszów. Tej nocy żona budzi się słysząc bębny; bębny grają same, a dzieci płaczą. Bezskutecznie próbuje obudzić męża. Dźwięki zbliżają się i stają się głośniejsze, a potem ustają. Mąż się porusza; zawodzi zniekształconym dziecięcym płaczem, który odbija się echem w dolinie. Światła włączają się w całym mieście, ale wyłączają się, gdy płacz trwa i staje się bardziej dziecinny. | ||||
Sezon 3
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
„Pożycz mi” „Kashite” ( 貸 し て ) |
10 stycznia 2016 | TBA | |
| Młody mężczyzna w drodze z pracy do domu zauważa nieznaną łaźnię i postanawia wstąpić do niej. Szybko orientuje się, że jest jedynym klientem. Z drugiej strony przegrody kobieta prosi o pożyczenie mydła, które rzuca przez ścianę. Później kobieta prosi o wiadro; zastanawia się dlaczego, skoro są jedynymi klientami, ale jednego odrzuca. Kiedy bierze prysznic, kobieta prosi o brzytwę, a potem nożyczki, których on nie ma. Kobieta zaczyna mamrotać coś o cięciu, ku jego przerażeniu. W pośpiechu bierze prysznic, starając się ignorować jej coraz bardziej maniakalne żądania. Już ma uciekać, gdy potwór o strzępionych czarnych włosach i kostce mydła w pysku, niosąc gigantyczne nożyczki, wspina się po ścianie. Jego zwisające stopy znikają za ścianą... | ||||
| 2 |
„Tunel” „Tonneru” ( トンネル ) |
17 stycznia 2016 | TBA | |
| Dwóch mężczyzn jedzie przez góry, ale gubią się i brakuje im benzyny. Jadą tunelem, ale w samochodzie brakuje benzyny, co zmusza ich do pchania go. Zatrzymują się, by odpocząć, ale kierowca zauważa szlam na jezdni i suficie tunelu. Gdy czekają, aż przejedzie inny samochód, zauważają dwoje dzieci zaglądających przez okno, które okazuje się być głowami na stopach gigantycznego pająka. Pająk wkłada dwie nogi w szczelinę w oknie, zanim mężczyźni mogą ją zamknąć, i atakuje ... Później inny kierowca przejeżdża przez tunel i zatrzymuje się, myśląc, że w coś uderzył, ale znajduje tylko szlam. Po powrocie do środka znajduje dwóch mężczyzn, teraz głowami na stopach gigantycznego owada. Tunel to gniazdo gigantycznych owadów z ludzkimi głowami zamiast części ciała... | ||||
| 3 |
„Szczur” „Nezumi” ( ねずみ ) |
24 stycznia 2016 | TBA | |
| Młoda para, Kenta i Machiko, kończy wprowadzać się do swojego taniego, starego mieszkania i znajduje szczura. Tej nocy szczur gryzie Machiko w palec. Kenta wyjeżdża w podróż służbową po zastawieniu pułapki na szczury, aby uspokoić Machiko. Tej nocy, gdy śpi, szczury otaczają jej łóżko... Dwa dni później Kenta wraca do domu i woła Machiko. Szponiasta dłoń otwiera drzwi sypialni i wybiegają szczury. Kenta patrzy z przerażeniem, jak wyłania się gigantyczny szczur z nieco ludzką twarzą i warkoczykami Machiko, i mówi z chichotem, że szczury na niej wyrosły. | ||||
| 4 |
„Głośna sala szpitalna” „Nigiyakana Byoushitsu” ( に ぎ や か な 病 室 ) |
31 stycznia 2016 | TBA | |
| O 2:15 pacjent idzie szpitalnym korytarzem. Słyszy śmiech dochodzący z pokoju. Otwiera drzwi i znajduje się na stole operacyjnym, otoczony przez chirurgów z wielkimi śmiejącymi się ustami zamiast twarzy. Budzi się zlany zimnym potem w szpitalnej sali. Próbuje wezwać pielęgniarkę, ale przycisk wezwania zawodzi, a recepcja jest pusta. W drodze powrotnej widzi pielęgniarkę idącą ciemnym korytarzem z latarką; podąża za nią, ale traci ją, gdy wpada na starszego pacjenta. Uświadamia sobie, że jest na korytarzu ze swojego snu, a jest 2:15 w nocy. W głębi korytarza widzi oświetlony pokój, z którego emanuje śmiech, i przypomina sobie, że pielęgniarka ostrzegła go, by trzymał się od niego z daleka. Podejrzliwy, otwiera drzwi; pokój jest pusty i ciemny. Po powrocie do swojego pokoju słyszy śmiech za drzwiami i chowa się pod kołdrą, dopóki wszystko się nie uciszy. Kiedy wygląda, otaczają go chirurdzy z wielkimi śmiejącymi się ustami zamiast twarzy. Mówi sobie, że to tylko sen, po czym wybucha śmiechem. Na zewnątrz sali operacyjnej stary pacjent słyszy hałas i pielęgniarka go odprowadza. | ||||
| 5 |
„Muzeum taksydermii” „Hakusei Hakubutsukan” ( 剥製 博 物 館 ) |
7 lutego 2016 | TBA | |
| Pewnego wieczoru młoda para zostaje złapana w deszczu. Po drodze mężczyzna sugeruje schronienie się w pobliskim „Muzeum taksydermii”. Gdy para zwiedza muzeum, kobieta jest zaniepokojona tym, jak inni goście są pochłonięci eksponatami i tym, jak wypchane zwierzęta wyglądają prawie jak żywe. Ale mężczyzna odrzuca to, a nawet przeraża ją jako żart, powodując, że odchodzi zirytowana. Mężczyzna wraca do hotelu, ale brakuje mu klucza. Pędzi z powrotem do muzeum; ku jego zaskoczeniu jest nadal otwarty, aw środku wciąż są ludzie. Recepcjonista wita go, ale jego głos zwalnia jak zabawka z wyczerpanymi bateriami. Przestraszony wpada do środka i stwierdza, że personel i goście to wypchane zwłoki. Krzyczy, gdy wiele par oczu wygląda z ciemności… Odgłosy zwierząt wypełniają muzeum, gdy cienie zwierząt otaczają nowy eksponat: młodą parę, zszytą i wypchaną. | ||||
| 6 |
Festiwal „Tamta strona” „Achira no Matsuri” ( ア チ ラ の 祭 ) |
14 lutego 2016 | TBA | |
| Pewnej nocy dwie dziewczyny, Miki i Asako, bawią się na festiwalu. Następnie Asako napotyka stojak na maski i woła Miki, aby rzucił okiem, ale Miki zniknęła. Jedna z masek, biała maska gejszy, nagle mówi głębokim głosem: „Tamta strona”. Wszyscy ludzie zniknęli, a światła przygasły; obsługa stoisk stała się potworami; aw oddali rozbrzmiewa głęboki głos: „Idź w tamtą stronę”. Nadciąga mgła, po której następuje parada śmiejących się duchów. Asako ucieka i gorączkowo szuka Miki, która nagle bierze ją za rękę i biegnie, ale Asako pyta, dokąd idą. Twarz Miki zmienia się w białą maskę i mówi głębokim głosem: „Tamta strona”. Asako krzyczy, gdy odgłosy śmiechu i odległe „Idź w tamtą stronę” odbijają się echem po słabo oświetlonym festiwalu… | ||||
| 7 |
„Za” „Ushiro” ( う し ろ ) |
21 lutego 2016 | TBA | |
| Podczas szkolnej wycieczki wszyscy uczniowie śpią, z wyjątkiem trzech chłopców. Jeden z nich, Osamu, nie chce spać z powodu powracającego koszmaru - jest w klasie i wszyscy się śmieją. Kobieca postać wchodzi do pokoju, śmiejąc się, przechodząc za biurkami. Nagle wielka dłoń z pomalowanymi na czerwono paznokciami chwyta go za głowę i skręca w supeł, zmuszając go do spojrzenia w górę... i sen się kończy. Chłopcy odrzucają to, ale jeden z nich jest zdenerwowany, kiedy budzi się, by skorzystać z łazienki. Słyszy głośny trzask i widzi wykręconą całą głowę Osamu. Patrzy z przerażeniem, jak wszystkich innych chłopców spotyka ten sam los. Nagle wielka dłoń z pomalowanymi na czerwono paznokciami łapie go za głowę. Nie może zamknąć oczu ani odwrócić wzroku, ponieważ jest zmuszony spojrzeć na śmiejącą się postać – kobietę z wykrzywioną głową, wytrzeszczonymi oczami i muskularną ręką – zanim jego własna głowa zostaje wykręcona z trzaskiem. | ||||
| 8 |
„Lalka cesarzowa” „O-Hinasama” ( お 雛 様 ) |
28 lutego 2016 | TBA | |
| Dwie nastoletnie pary włamują się do opuszczonego domu, aby sprawdzić swoją odwagę. W jednym z pokoi nastolatki znajdują butsudan i zestaw wystawionych lalek Hinamatsuri . Jedna z dziewczynek, Yumi, zwraca uwagę na brak lalki cesarzowej. W sypialni na piętrze znajdują trójstronne lustro i prowokują drugą dziewczynę, Nobuko, by w nie spojrzała. Jej chłopak, Haruo, otwiera je, żeby wszyscy mogli spojrzeć. Drzwi za nimi w odbiciu otwierają się powoli, ale prawdziwe drzwi są wciąż zamknięte. W lustrze w progu stoi gigantyczna lalka cesarzowej Hinamatsuri; wchodzi do pokoju, chwyta odbicie Yumi i wychodzi, podczas gdy prawdziwa Yumi upada na kolana ze strachu. Kiedy uciekają, pary zaglądają do pokoju lalek i znajdują ciało Yumi leżące przypadkowo na zawalonej wystawie lalek z twarzą pomalowaną jak lalka Hinamatsuri. Odwracają się i znajdują za sobą lalkę cesarzowej; rechocze, gdy jego oczy się rozszerzają, a usta otwierają, ukazując zestaw kłów. | ||||
| 9 |
„Czwarty człowiek” „Yonninme” ( 4 人 目 ) |
6 marca 2016 | TBA | |
| Po lekcjach dwie licealistki dyskutują z nauczycielem o miejskiej legendzie o ludziach z uściskiem dłoni - czterech mężczyzn stoi nocą przy drodze i prosi przechodniów o uścisk dłoni; ci, którzy odmówią, zostaną zmiażdżeni na śmierć, ale czwarty człowiek odgryzie ci rękę. Inny uczeń, Haruko, podsłuchuje ich, ale odrzuca to. Później eskortuje swoją młodszą siostrę Naomi do szkoły, aby odzyskać swój zeszyt, ale w drodze do domu pojawia się mężczyzna i prosi o uścisk dłoni. Przypominając sobie tę historię, Haruko szybko ściska jego dłoń i zaczyna biec z Naomi. Biegną do budki policyjnej , gdzie oficer prosi o uścisk dłoni, a następnie trzeci mężczyzna, z których obaj zobowiązuje. Nagle Haruko zdaje sobie sprawę, że Naomi zniknęła i martwi się, że mogła spotkać czwartego mężczyznę. Nagle ktoś łapie ją za rękę... ale to nie Naomi. Mężczyzna przygotowuje się do odgryzienia jej ręki swoimi gigantycznymi ustami... | ||||
| 10 |
„Merry-go-Round” „Merīgōrando” ( メ リ ー ゴ ー ラ ン ド ) |
13 marca 2016 | TBA | |
| Młoda para, Shinichi i Satomi, przybywają o zmierzchu na karnawał na dachu centrum handlowego (przypominający ten widziany na początku sezonu 2). Pojawia się klaun i oferuje im darmowy balon, który Satomi akceptuje. Właśnie wtedy PA ogłasza, że centrum handlowe wkrótce zostanie zamknięte. Klaun oferuje im przejażdżkę na karuzeli przed wyjazdem; Satomi zgadza się, ale Shinichi odmawia i zamiast tego proponuje zrobić zdjęcia. Gdy Shinichi patrzy na swoje zdjęcia, Satomi pyta, czy patrzy, a on z roztargnieniem odpowiada, że tak. Kiedy ponownie pyta, czy patrzy, zauważa, że całe ciało Satomi jest zwiotczałe, a dwójka dzieci na przejażdżce uśmiecha się złośliwie. Kiedy Satomi woła ponownie, jej twarz jest teraz zdeformowana. Goście i wykonawcy otaczają go złymi uśmiechami. Nagle Satomi znika, a Shinichi jej szuka. Karuzela znów ruszyła. Chwyta go ręka należąca do zdeformowanego, drgającego konia z karuzeli z wywracającymi oczami i balonem przywiązanym do kopyta. Historia kończy się wraz z zamknięciem centrum handlowego, wyciszoną muzyką karnawału i śmiechami... | ||||
| 11 |
„Zegar z kukułką” „Hatodokei” ( 鳩時計 ) |
20 marca 2016 | TBA | |
| Rumi i jej matka odwiedzają dom swojej babci, gdzie zauważa ptaka wyskakującego z zegara z kukułką. Jej babcia wyjaśnia, że ptak wychodzi tylko na godzinę. Tej nocy Rumi biegnie do salonu, aby zobaczyć to za każdym razem, gdy słyszy wyskakującego ptaka. Pięć minut przed północą Rumi budzi się, by skorzystać z łazienki, ale słyszy tykanie zegara i staje przed nim, wydając dźwięki tykania. Z wybiciem północy ptak nie wyskakuje. Rumi sprawdza zegar, ale spada ze ściany i pęka. Nagle drzwi się otwierają i wyskakuje mięsisty, zdeformowany ptak z obracającymi się oczami i wydaje zniekształcony dźwięk kukułki, co bawi Rumiego... Następnego ranka matka Rumiego budzi się i stwierdza, że nie ma jej w łóżku. Schodząc po schodach, słyszy, jak Rumi wydaje tik-tak w salonie. Kiedy ją woła, Rumi powoli odwraca się w jej stronę, jej oczy się kręcą, a usta przypominają drzwi z kukułką. Kiedy drzwi się otwierają, scena przenosi się na zewnątrz domu i krzyki matki Rumiego ponad dźwiękami duszonych kukułek. | ||||
| 12 |
„W wodzie” „Mizu no naka” ( 水 の 中 ) |
27 marca 2016 | TBA | |
| Pewnej późnej nocy chłopiec o imieniu Tōru zakrada się do zamkniętego basenu, aby przygotować się do turnieju prefektury w przyszłym tygodniu. Basen wygląda przerażająco, ale niezrażony nurkuje w wodzie, aby poćwiczyć, budząc coś przy okazji. Pływa, nieświadomy tego, że śledzą go czarne, przypominające włosy wąsy. W końcu dociera do końca basenu i zauważa czarne włosy na dłoniach oraz masę włosów w basenie. Przerażony Tōru próbuje odpłynąć, ale zaplątał się we włosy i słyszy gdakanie w wodzie. Wychodzi z basenu i próbuje uciec, ale włosy owijają się wokół jego gardła. Tōru widzi właściciela włosów: gigantyczną rybę z kobiecą głową i świecącymi żółtymi oczami. Kobieta-ryba śmieje się, gdy wciąga go pod wodę. | ||||
| 13 |
"— Rysunki —" "- E -" ( - 絵 - ) |
4 kwietnia 2016 | TBA | |
| Ten odcinek pomija zwykłe otwarcie. Chłopiec z otwarcia rysuje na placu zabaw, podczas gdy w pobliżu bawi się trójka innych dzieci. Nauczyciel, który właśnie przeprowadził się do miasta, próbuje porozmawiać z chłopcem, który nagle odchodzi. Zauważa chłopca siedzącego z tyłu jej klasy i rysującego. Zaprasza go, by ją narysował, ale on odmawia. Dowiaduje się, że zgłoszono zaginięcie trójki dzieci, trójki z placu zabaw. Nauczyciel wraca tej nocy do domu i zauważa chłopca szkicującego potwora asymilującego mężczyznę w budce telefonicznej. Podąża za nim przez kilka następnych dni i obserwuje różne potwory dręczące ludzi, a chłopiec je rysuje, śmiejąc się. Następnego dnia przegląda jego szkicownik i znajduje rysunek przedstawiający zaginione dzieci porwane przez potwora. Nagle pojawia się chłopiec, mówiąc, że teraz ją narysuje. Otaczają ją wszystkie potwory z innych odcinków sezonu 3, a twarz chłopca zmienia się w maskę kamishibaiya. | ||||
Sezon 4
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
„Język” „Shita” ( 舌 ) |
16 stycznia 2017 | TBA | |
| Pensjonariusz wracający z pracy do domu spotyka dwójkę dzieci, które są zasmucone widokiem martwego kota leżącego na środku ulicy. Bierze kota i zakopuje go obok drzewa; dwóch przechodniów mruczy, że coś może pójść za tobą do domu, jeśli się nad tym zlitujesz. Chłopcy i mężczyzna odmawiają modlitwę za kota i ruszają w swoją stronę. Tej nocy, gdy mężczyzna ogląda telewizję, słyszy coś, co brzmi jak miauczenie kota, ale wzrusza ramionami i postanawia wcześnie położyć się do łóżka. Miauczenie jest coraz bliżej i bliżej, aż znajduje się tuż obok jego łóżka. Kot go liże, ale czuje, że coś jest nie tak... Kiedy jego oczy przyzwyczajają się do ciemności, zdaje sobie sprawę, że miauczenie brzmi jak człowiek. Bladoskóra, ciemnowłosa kobieta o świecących zielonych oczach trzyma martwego kota. „Tak się cieszę, że cię zobaczyłam”, mówi, „Więc dlaczego znalazłeś kota, a mnie nie?” | ||||
| 2 |
„Akwarium” „Suisō” ( 水槽 ) |
16 stycznia 2017 | TBA | |
| Trzej gimnazjaliści wracają ze szkoły do domu i rozmawiają o starej opuszczonej posiadłości, która podobno jest nawiedzona. Jeden z chłopców, Shigeru, wchodzi przez okno drugiego piętra, ale znajduje tylko brudne i zaniedbane ogromne akwarium z roślinami i mętną wodą wciąż w środku. Słyszy, jak coś bulgocze w zbiorniku, ale nic nie widzi w brudnej wodzie. Ale kiedy przyciska twarz do szyby, coś uderza o zbiornik. Spogląda w dół ze szczytu zbiornika i uważnie wpatruje się w wodę. Nagle para oślizgłych, fioletowych rąk wciąga go do zbiornika. Jeden z przyjaciół Shigeru przychodzi go szukać i znajduje akwarium. Potem słyszy, jak coś uderza w zbiornik od środka... | ||||
| 3 |
„Nożyce do szycia” „Tachibasami” ( 裁 ち 鋏 ) |
16 stycznia 2017 | TBA | |
| Studentka przeprowadza się do nowego mieszkania. Podnosi luźną deskę podłogową i znajduje zardzewiałe nożyczki wbite w ziemię przez papierowy talizman, do którego przyczepiony jest kosmyk ciemnych włosów; natychmiast wrzuca je wszystkie do kosza na śmieci. Tej nocy budzi ją dziwny jęk dochodzący spod błędnej deski podłogowej. Powoli zdejmuje deskę i sapie z przerażenia na widok górnej połowy głowy z długimi czarnymi włosami, która patrzy na nią. Szybko budzi się ze snu. Gdy idzie do łazienki, szybkie spojrzenie do kosza na śmieci ujawnia, że nożyczki, talizman i kosmyk włosów zniknęły. Potem słyszy jęki ze swojego snu dochodzące spod deski podłogowej, ale nic tam nie znajduje. Dzwoni telefon, a ona odbiera, czując ulgę, że to jej przyjaciółka. Nie zauważa stojącej za nią postaci mężczyzny bez górnej połowy głowy... | ||||
| 4 |
„Czerwony szpilka” „Akai haihīru” ( 赤 い ハ イ ヒ ー ル ) |
16 stycznia 2017 | TBA | |
| Pensjonariusz ledwo spóźnia się na ostatni pociąg. Kolejka taksówek na stacji jest za długa, więc postanawia zatrzymać jedną na ulicy, w końcu łapie jedną po tym, jak mija go wiele zajętych taksówek. W środku znajduje obok swojej stopy czerwony pantofel na wysokim obcasie i pyta kierowcę, czy mógłby go wyrzucić. Salaryman jest zaskoczony, gdy kierowca niecierpliwie i zdenerwowany powtarza to, o co prosił. Potem obaj mężczyźni słyszą zbliżający się odgłos kogoś biegnącego. Salaryman wygląda przez okno i widzi blondwłosą kobietę w czerwonej sukience biegnącą obok taksówki z niemożliwą prędkością. Przerażony kierowca błaga go, by wyrzucił but. Kiedy jego oczy przyzwyczajają się do ciemności, sprzedawca zdaje sobie sprawę, że but nie jest czerwony, ale biały i pokryty krwią. Z krzykiem wyrzuca but przez okno, a kobieta przestaje biec. Na początku odczuwa ulgę, ale potem kierowca przejeżdża blondynkę w czerwonej sukience, zabijając ją na miejscu. | ||||
| 5 |
„Nocny autobus” „Yakō basu” ( 夜行 バ ス ) |
29 stycznia 2017 | TBA | |
| Czterech przyjaciół jedzie nocnym autobusem, gdy jednego z nich nagle boli brzuch i prosi kierowcę, aby zatrzymał się na najbliższym przystanku. Po skorzystaniu z toalety idzie na parking, ale znajduje wiele autobusów i nie może zorientować się, który jest jego. Wsiada do czegoś, co wygląda jak jego autobus; zauważając ponury nastrój pasażerów, lekko zaniepokojony zajmuje swoje miejsce. Dostaje wiadomość tekstową od jednego ze swoich przyjaciół z rzędu za nim, Yūichiego, pytającego, co się stało. Potem odbiera telefon od swojego drugiego przyjaciela, Saeko, który siedział po drugiej stronie przejścia, ale siedząca tam dziewczyna nie trzyma telefonu. On odpowiada, a ona pyta, gdzie on jest. Dziewczyna siedząca po drugiej stronie przejścia odwraca się, by na niego spojrzeć. Mężczyzna zaczyna się bać, gdy słyszy głosy swoich przyjaciół przez telefon, ale nikt w autobusie nie rozmawia. Jego strach rośnie, gdy zdaje sobie sprawę, że wszyscy w autobusie się na niego patrzą... | ||||
| 6 |
"Zgadnij kto?" „Odważ się” ( 誰だ ) |
5 lutego 2017 | TBA | |
| Nastoletni chłopak i dziewczyna czekają na pociąg w drodze do domu z randki w wesołym miasteczku. Chłopak idzie się napić, a dziewczyna czuje się niezręcznie. Zauważa bladą, ciemnowłosą dziewczynę ubraną na czarno, siedzącą na ławce na przeciwległym peronie; czuje, że patrzy prosto na nią. Nagle dziewczyna w czerni wstaje i podchodzi do torów, po czym znika, gdy przejeżdża pociąg. Czyjeś dłonie zakrywają oczy dziewczyny, a głos chłopca pyta: „Zgadnij kto?” Mówi, że wie, że to on, ale wtedy w jej głowie pojawia się pytanie - Kim on jest? Próbuje sobie przypomnieć, co o nim wie, ale został wymazany z jej pamięci. Przejeżdża kolejny pociąg, a ona widzi między palcami, odbitymi w szybach pociągu, że blada dziewczyna zakrywa jej oczy. Następnie okazuje się, że zakrywa własne oczy, stając się dziewczyną w czerni. Zadaje sobie pytanie głosem, który nie jest jej własnym: „Kim jestem?” i znika wśród przechodniów. | ||||
| 7 |
„Ślady” „Kutsuoto” ( 靴音 ) |
12 lutego 2017 | TBA | |
| Mężczyzna zostaje zaciągnięty na wyprzedaż w domu towarowym przez swoją żonę Mayumi w jeden z jego rzadkich dni wolnych. Otrzymuje wiadomość od swojego współpracownika Nagase, zapraszającego go na drinka. Przeprasza, żeby skorzystać z łazienki. W zaciemnionym pokoju siedzi na jednym ze straganów i odpowiada Nagase. Potem znajduje atrament na swojej koszuli; w przyćmionym świetle swojego telefonu komórkowego widzi napisy na ścianach straganu, wszystko świeżym atramentem. Właśnie wtedy słyszy, jak ktoś wchodzi do łazienki i zaczyna chodzić po pokoju. Jego strach rośnie, gdy słyszy więcej ludzi wchodzących i chodzących po łazience, a dźwięk staje się głośniejszy, aż pokój się trzęsie. Właśnie wtedy Mayumi woła go i kroki natychmiast się zatrzymują. Napisy na ścianach rozciągają się, a pod drzwiami boksu mężczyzna widzi cztery pary stóp. Trzęsie się ze strachu, gdy drzwi się otwierają, odsłaniając cztery upiorne osoby, które wpatrują się w niego... | ||||
| 8 |
„Kaseta magnetofonowa” „Kasettotēpu” ( カ セ ッ ト テ ー プ ) |
19 lutego 2017 | TBA | |
| Mężczyzna odwiedza swoje rodzinne miasto, aby wziąć udział w ślubie starego przyjaciela, Tanabe. Wraca do swojego starego pokoju i znajduje w swoim biurku kasetę z napisem „Co się dzisiaj stało”. On to gra; słysząc jego młody głos, przypomina sobie, że jako dziecko prowadził dziennik audio na taśmach. Po kilku wpisach głos na taśmie się zmienia, prawdopodobnie jego ja z gimnazjum, który opisuje starca, który jest dla niego niegrzeczny w postrzępionym parku; ale nie pamięta tego wydarzenia. Wpisy stają się coraz bardziej surrealistyczne i bezsensowne, dopóki nie słyszy swojego współczesnego głosu. Jest przerażony, słysząc własny głos mówiący o weselu Tanabe, o pobiciu go kijem, tak jak zrobił to ze starcem w parku. Nie chcąc słyszeć więcej, zdejmuje słuchawki i zdaje sobie sprawę, że nigdy nie były podłączone do magnetofonu. Kamishibaiya opisuje ślub następnego dnia jako „ekscytujący, jak tylko może być”. | ||||
| 9 |
„Zgrzytanie zębami” „Kensaku ha” ( 研 削 歯 ) |
26 lutego 2017 | TBA | |
| Pracownik biurowy o imieniu Miwako podróżuje ze współpracownikiem. Znajdują jaskinię z czterema Jizo z czerwonymi szmatami zawiązanymi na szyjach; jeden ma czerwony sznurek zawiązany wokół zęba. Tej nocy Miwako boli ząb od zgrzytania zębami, więc udaje się do miejscowego dentysty. Starszy dentysta patrzy, a jej twarz ciemnieje; po cichu instruuje swoich asystentów, aby nie pozwalali Miwako uciec, zanim weźmie szczypce. Miwako jest przytrzymywana przez asystentów, ale udaje jej się uciec; dentysta krzyczy ostrzeżenie, gdy ucieka. Po powrocie do hotelu sprawdza w lustrze ząb, który sam wyskakuje. Ostrzeżenie dentysty zostaje wtedy ujawnione publiczności: „Jeśli odejdziesz w ten sposób, przyjdą po ciebie!” Miwako stwierdza, że ząb zniknął, a ślad krwi prowadzi do sypialni. Słyszy zgrzyt, który staje się głośniejszy, gdy zbliża się do przyjaciółki... | ||||
| 10 |
„Wzywający żuraw” „Yobitsuru” ( 招 び 鶴 ) |
5 marca 2017 | TBA | |
| Trzej przyjaciele z gimnazjum, Honoka, Yukari i Miku, spotykają się, by zagrać w Calling Crane, która podobno pozwala rozmawiać ze zmarłymi - czerwony sznurek jest przywiązany do żyletki, a następnie pozostawiony w wodzie na noc wraz z żurawiem origami złożony z kartki papieru z nazwiskiem zmarłej osoby wypisanym 49 razy. Osoba wyjmuje z wody zawiązaną brzytwę i połyka papierowego żurawia; wezwany duch będzie wtedy przez nich przemawiał. Yukari sugeruje, aby zadzwonili do Nayakamy-sensei, młodego nauczyciela w ich szkole, który powiedział im o grze i zniknął trzy miesiące wcześniej; na jego biurku znaleziono zawiązaną żyletkę. Honoka zostaje wybrana na połykaczkę, ale żuraw utknie jej w gardle. Jej kaszel staje się coraz bardziej gwałtowny, dopóki go nie wypluwa; Na papierze imię Nayakamy-sensei zostaje zastąpione jej imieniem. Nagle Honoka wstaje i mówi męskim głosem: „To o czym będziemy rozmawiać?” | ||||
| 11 |
„Biała linia” „Hakusen” ( 白 線 ) |
12 marca 2017 | TBA | |
| Po lekcjach nauczyciel zauważa na dziedzińcu chłopca w znoszonym, nieznanym mu mundurku szkolnym; rysuje coś kredowym znacznikiem linii. Wychodzi na zewnątrz, żeby go odesłać, ale on już zniknął. O dziwo, linia kredy prowadzi do budynku. Podąża za kolejką aż do drzwi na dach. Otwiera drzwi, ale chłopca już nie ma, a kolejka prowadzi przez krawędź. Spogląda przez krawędź i widzi duży ślad białej kredy na chodniku poniżej. Odwraca się; biała linia staje się teraz czarna, a za nią słychać kroki. Drzwi otwierają się i pojawia się pięć czarnych kredowych konturów; zdaje sobie sprawę, że biała linia miała ją zwabić na dach. Ostatnią rzeczą, jaką widzi, gdy czerń w końcu do niej dociera, jest chłopiec wyglądający przez drzwi; ostatni dźwięk, jaki słyszy, to pięć uderzeń, a wkrótce potem szósty. | ||||
| 12 |
„Śnieżna Chata” „Kamakura” ( か ま く ら ) |
19 marca 2017 | TBA | |
| Młody chłopiec Masayuki i jego rodzice odwiedzają dziadków w każdą przerwę zimową, gdzie bawi się na śniegu ze swoim starszym kuzynem. Gdy słońce zachodzi, budują chatę ze śniegu, a jego kuzyn idzie po koksownik do grillowania mochi. Czekając, Masayuki wygląda przez śnieżną chatę i widzi inną bez wejścia; wydaje się świecić od wewnątrz. Uderza w bok i otrzymuje odrzut. Wybija dziurę w ścianie i zagląda do środka, widząc pojedynczą świecę i zadrapania na ścianach. Masayuki jest zaskoczony okiem patrzącym na niego przez dziurę; głos chłopca mówi: „Następna twoja kolej”. Kuzyn Masayukiego znajduje go później nieprzytomnego przy zawalonej śnieżnej chacie. Masayuki budzi się i leży w łóżku w domu swoich dziadków. Słyszy, jak jego rodzina rozmawia w sąsiednim pokoju o tym, jak rozbija śnieżną chatę. Rodzina otwiera drzwi, udając przesadnie szczęśliwą. Drzwi frontowe są otwarte i prowadzą do otwartej chaty śnieżnej. Rodzina każe Masayukiemu wejść do środka, ale on jest przepełniony strachem. Sylwetka dziecka patrzącego na niego przez dziurę w ekranie shoji zaprasza go do chaty. | ||||
| 13 |
„Podziemny chodnik” „Chika tsūro” ( 地 下 通 路 ) |
26 marca 2017 | TBA | |
| Pewnej deszczowej nocy student wraca do domu po pijackiej imprezie i postanawia udać się do metra nieznanym przejściem podziemnym. Ciemna, kręta ścieżka zdaje się ciągnąć w nieskończoność, a kiedy decyduje się zawrócić, wpada na robotnika. Pracownik nie zauważa go, powtarzając tylko: „Na początku jest tylko ciemno”. Robotnik wskazuje jeszcze węższą i ciemniejszą ścieżkę. Czując się zdenerwowany, prześlizguje się obok pracownika i idzie prosto, aż dociera do zamkniętej bramy, nie pozostawiając mu innego wyboru, jak tylko zawrócić. Idzie tunelem, który wydaje się ciągnąć w nieskończoność; nie może nawet znaleźć ścieżki, którą wskazał robotnik. Spogląda w dół i widzi coś, co wygląda jak ślady stóp, a kiedy patrzy w miejsce, gdzie powinien być tunel; wypełniona ściana z odciskiem człowieka. Kształt wydaje się poruszać i walczyć w agonii. Nagle odsuwa się od ściany i rusza w pościg, powtarzając: „Na początku jest tylko ciemno”. Mężczyzna daremnie woła o pomoc; okazuje się, że pierwotne wejście jest teraz zamknięte. | ||||
Sezon 5
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
„Zły numer” „Machigatta bangō” ( 間 違 っ た 番 号 ) |
2 lipca 2017 | TBA | |
| Pani Masuda jest w domu ze swoim pasierbem Hirofumim. Telefon dzwoni; nieznajoma kobieta mówi, że się spóźni, po czym nagle się rozłącza. Później kobieta oddzwania, prosząc, by zaopiekowała się dzieckiem jeszcze przez godzinę. Pani Masuda mówi jej, że ma zły numer, ale połączenie nagle się kończy. Pan Masuda dzwoni, żeby powiedzieć jej, że się spóźni, i prosi ją, by zjadła obiad z Hirofumim. Podczas kolacji karci Hirofumiego, doprowadzając go do płaczu. Telefon dzwoni; ta sama kobieta mówi jej, że jest w drodze. Sfrustrowana pani Masuda mówi jej, że ma zły numer, ale kobieta zna Hirofumiego po imieniu. Pani Masuda nagle przypomina sobie, jak Hirofumi rysował zdjęcie kobiety, nazywając je „Mama”… Dzwoni dzwonek do drzwi i kobiecy głos mówi, że jest tam, by odebrać Hirofumiego. Do pokoju wchodzi blada kobieta o czarnych włosach i ciemnych oczach. Pani Masuda chwyta nóż, gdy Hirofumi woła: „Mamo?” | ||||
| 2 |
„Daj mi to” „Chōdai” ( ち ょ う だ い ) |
9 lipca 2017 | TBA | |
| Młoda pracownica biurowa w drodze do domu mija plac zabaw, gdzie woła ją młoda dziewczyna. Zapytana, dziewczyna mówi, że jej matka jest w drodze, a potem podziwia broszkę kobiety z motylem; kobieta daje jej to w nagrodę za cierpliwe czekanie na matkę. Następnego wieczoru dziewczyna znów jest na placu zabaw; tym razem prosi o szminkę. Kobieta poprawia jej nastrój i idzie dalej. Następnej nocy kobieta jest na randce, a dziewczyna pojawia się przy ich samochodzie, ubrana w to samo ubranie i szminkę, prosząc ją o wydanie chłopaka; kobieta i jej randka odjeżdżają. Nagle dziewczyna pojawia się na tylnym siedzeniu, a jej ramiona wyciągają się i chwytają randkę kobiety. Potem jej głowa i szyja rozciągają się w stronę kobiety, a ona wyciąga do niej rękę, prosząc o więcej... | ||||
| 3 |
„Dzieci wron” „Karasu no ko” ( カ ラ ス の 子 ) |
16 lipca 2017 | TBA | |
| Dziewczyna o imieniu Sae i jej matka odwiedzają babcię na wsi. Po drodze mijają grupę chłopców uciekających przed Wroną Panią, zawoalowaną starą kobietą w czerni, która cicho wchodzi do domu pokrytego gałęziami. Po dotarciu do domu swojej babci Sae bawi się na podwórku, podczas gdy jej matka i babcia rozmawiają, ale nagle znika. Matka Sae w końcu znajduje ją w domu pokrytym gałęziami; morderstwo wron jest przycupnięte na dachu. Na podwórku Sae wita stara kobieta w czerni, która usłyszała jej płacz, bo spadła z drzewa. Matka Sae przeprasza za jej wtargnięcie, po czym ją pospiesza. Sae wyjaśnia, że była na podwórku starej kobiety, „ponieważ wyglądały, jakby się dobrze bawiły”; w jej oczach to nie są wrony, ale dzieci na dachu domu, na drzewie i na płocie. Kiedy odchodzą, stara kobieta ostrzega ją, by nie pozwalała dzieciom błąkać się... | ||||
| 4 |
„Naśladowca” „Manekko” ( まねっこ ) |
23 lipca 2017 | TBA | |
| Młoda kobieta o imieniu Haru właśnie zakończyła ceremonię przyjęcia do college'u i wpada na swoją przyjaciółkę z dzieciństwa, Yukari, która właśnie znalazła się na liście oczekujących w tej samej szkole i jest zachwycona, że znowu są razem. Haru pamięta, jak Yukari kopiowała wszystko, co robiła od dzieciństwa. Pewnego dnia Yukari pyta, czy mogłaby nosić ten sam zegarek co Haru, chodzić na te same zajęcia i dołączyć do tych samych klubów. Sfrustrowana Haru beszta Yukari za kopiowanie jej, doprowadzając ją do płaczu. Następnie delikatnie wyjaśnia, że kopiowanie nie wróży dobrze jej przyszłości. Yukari następnie upiera się, że skoro oboje chcą być nauczycielami, to usprawiedliwia kopiowanie; Haru przyznaje. Zadowolony Yukari wychodzi, przechodząc przez ulicę na czerwonym świetle i zostaje potrącony przez samochód. Haru uśmiecha się smutno, gdy znika, ujawniając, że Yukari skreśliła ją z listy oczekujących, ponieważ umarła. W końcu Yukari naśladowała Haru, nawet na śmierć. | ||||
| 5 |
„Cienie kobiet” „Onna no kage” ( 女 の カ ゲ ) |
30 lipca 2017 | TBA | |
| Kobieta czeka, aż jej mąż wróci do domu po drinku ze współpracownikami. Kiedy w końcu to robi, zbiera jego ubrania do prania, gdy przygotowuje się do prysznica, i znajduje oznaki oszukiwania. Wyczuwa cień innej kobiety pochylający się nad nią, ale nikogo nie znajduje. Kiedy jej mąż wychodzi spod prysznica, konfrontuje się z nim, ale on unika niejasnych wymówek. Słyszy kobiecy głos szepczący: „Tylko ty…” Patrzy z przerażeniem, jak cień wyłania się zza jego pleców, owijając go w liczne ramiona. Widzi jego odbicie w lustrze i słyszy wiele głosów wyznających mu miłość; pojawiają się kobiece cienie z czerwonymi oczami. Jego odbicie obiecuje, że nigdy jej nie opuści, a potem zaprasza ją, by też została u jego boku. Jej oczy stają się czerwone, otacza ją cień i mówi monotonnie: „Zawsze… u twojego boku…” | ||||
| 6 |
"Giveback-sama" "Okaeshi-sama" ( オカエシサマ ) |
8 sierpnia 2017 | TBA | |
| Dziewczyna o imieniu Yuka straciła swojego chłopaka Tomo na rzecz swojej najlepszej przyjaciółki Rieko. W bibliotece znajduje księgę magicznych rytuałów i czyta o Giveback-sama - Wybierz numer 9999 w budce telefonicznej o 23:59, a Giveback-sama odpowie; jeśli poprosisz, następnego dnia sprowadzi do ciebie twojego kochanka. Musisz jednak zadzwonić następnego dnia o tej samej porze, aby jej podziękować, bo inaczej... Tej nocy Yuka postanawia spróbować. Dzwoni dokładnie o 23:59; kiedy połączenie się łączy, prosi o Tomo, po czym wychodzi bez rozłączania się. Następnego dnia w szkole dowiaduje się, że Rieko zginęła w wypadku drogowym i pociesza pogrążonego w żałobie Tomo. Tej nocy Yuka pamięta ostatnie ostrzeżenie przed rytuałem i pędzi do budki telefonicznej z sekundami do stracenia, tylko po to, by znaleźć kogoś, kto z niej korzysta; ku jej przerażeniu, to Rieko, która znika, gdy zegar wybija 12. Wewnątrz budki telefonicznej rozpryskuje się krew, a słuchawka telefonu kołysze się... | ||||
| 7 |
„Zabawa w chowanego” „Kakurenbo” ( 隠連母 ) |
13 sierpnia 2017 | TBA | |
| Takeshi i jego rodzina jadą do domu swojej babci. Kiedy mijają stary, zrujnowany dom, widzi chłopca w czerwono-białej koszuli wyglądającego przez okno drugiego piętra. Po przyjeździe Takeshi pyta swoją babcię o dom, ale ona surowo ostrzega go, aby nigdy się do niego nie zbliżał, ponieważ mieszka tam starucha. Kuzyni zapraszają go do zabawy, a Takeshi przyjmuje jako pretekst do zwiedzania starego domu. Kiedy przybywają, bawią się w chowanego, a Takeshi chowa się w domu. Otwiera szafę i znajduje słomianą lalkę w czerwono-białej koszuli. Nagle głęboki głos woła: „Czy jesteś gotowy?”, a po schodach dochodzą ciężkie kroki; ukrywa się w szafie. Szafa otwiera się i Takeshi krzyczy, gdy spogląda na niego gigantyczne oko ... Rodzina Takeshiego żegna się, całkowicie o nim zapominając; pamięta tylko jego babcia. Stary dom ma nową słomianą lalkę wyglądającą przez okno; wszędzie słychać odgłosy bawiących się dzieci. | ||||
| 8 |
„Sąsiedzi” „Otonari-san” ( お 隣 さ ん ) |
27 sierpnia 2017 | TBA | |
| Młoda kobieta o imieniu Kana przeprowadza się do nowego mieszkania i zaprasza do siebie przyjaciół; miejsce właśnie się otworzyło, a czynsz był tani. Nagle słyszą drapanie z sąsiedztwa. Kana wyprowadza swoich przyjaciół, ale zamiera, gdy widzi palce i oko przez szczelinę pocztową sąsiadów, która nagle się zamyka. W drodze powrotnej drzwi sąsiadów lekko się otwierają, ukazując światło ze środka, które gaśnie. Znów słyszy drapanie i woła, zanim zajrzy do środka. Promienie księżyca wpadają do mieszkania, a Kana widzi kobiety drapiące ściany i podłogi mieszkania, sapiące i błagające o wypuszczenie. Nagle słyszy drapanie z góry; widzi parę stóp zwisających przed nią przed ciemnowłosą, bladą dziewczyną o pomarańczowych oczach, spadającą z sufitu… Historia kończy się, gdy Kana dołącza do szponiastych sąsiadów i wiszącej dziewczyny; agent nieruchomości odbiera telefon z pytaniem o nowy pokój, który właśnie się otworzył. | ||||
| 9 |
„Jeśli chcesz zobaczyć duchy” „Yūrei o miru ni wa” ( 幽霊 を 見 る に は ) |
3 września 2017 | TBA | |
| Uwielbiająca plotki dziewczyna z college'u o imieniu Mai rozmawia ze swoją przyjaciółką Miki, która mówi, że widziała duchy; Maja jest sceptyczna. Miki każe jej spojrzeć w oczy - Mai widzi w odbiciu biały zarys postaci za sobą; Mai odwraca się, ale nic tam nie ma. Miki widziała duchy odkąd pokazała jej to przyjaciółka, a teraz Mai też. Prosi Mai, aby nikomu nie mówiła - od tamtej pory Miki nie miała wiadomości od swojej przyjaciółki. Następnie Mai wychodzi na zajęcia, ignorując prośby Miki, by nie wychodziła. Kiedy Mai przybywa, widzi widmowe zarysy ludzi w klasie. Mai wyjawia sekret i ostrzega swoją koleżankę z klasy, aby nikomu nie mówiła. Nagle kontury stają się czerwone i ruszają w pościg. Przerażona ucieka ze szkoły. Biegnie do mieszkania Miki po pomoc, ale znajduje ją martwą. Przypomina sobie ostrzeżenie Miki i zdaje sobie sprawę, że właśnie skazała swoich przyjaciół na ten sam los. Ostatnią rzeczą, jaką widzi, są czerwone upiorne ręce sięgające po nią, a także słyszenie wielu głosów dzielących się tajemnicą i proszących, aby nikomu nie mówić. | ||||
| 10 |
„Kwiatowe czytanie” „Hana uranai” ( 花 占 い ) |
10 września 2017 | TBA | |
| Mężczyzna w drodze z pracy zostaje złapany przez deszcz. Dziewczyna siedząca w pobliżu czyta kwiaty, zrywa płatki i powtarza: „To się skończy, to się nie skończy”, dochodząc do wniosku, że deszcz nie ustanie, i oświadcza, że jej losy zawsze się sprawdzają. Mężczyzna beszta ją, żeby poszła do domu; zrywa więcej płatków, dochodząc do wniosku, że tego nie zrobi. Prosi o inny temat do przeczytania, ale on nie może wymyślić żadnego. Widzi jego obrączkę i proponuje przewidzieć, czy jego żona przyjdzie; z ostatnim płatkiem przewiduje, że tak będzie. Mężczyzna mówi jej, że to niemożliwe, ale ona wskazuje za niego i ku jego zdumieniu podchodzi ubrana na biało kobieta z parasolką. Dziewczyna pyta, co powinna przeczytać dalej, ale on mówi jej, że zrobiła wystarczająco dużo i dziękuje jej. Dziewczyna patrzy, jak para odchodzi i znów zaczyna zrywać płatki; przy ostatnim płatku dochodzi do wniosku, że umarł. | ||||
| 11 |
„Jestem jedyny” „Hitori de ī” ( ひ と り で い い ) |
17 września 2017 | TBA | |
| Młoda pracownica biurowa o imieniu Mari podziwia swoje długie, piękne włosy w lustrze w łazience, tak jak podziwiają je jej współpracownicy. Zapytana o fryzurę, Mari zaprzecza, że ją obcięła. W swoim mieszkaniu, czesząc swoje cenne włosy przed lustrem, Mari rozmyśla małostkowo - tylko ona musi być piękna. Mimo to zastanawia się, dlaczego poprosili o strzyżenie. Następnego dnia przyjaciele Mari z wahaniem wspominają, że jej włosy są teraz jeszcze krótsze. Ze złością zaprzecza, że obcięła włosy i wybiega. Tej nocy Mari czesze włosy przed lustrem, gdy nagle jej odbicie uśmiecha się złośliwie i mówi, że to już nie ona; okazuje się, że włosy prawdziwej Mari zostały niechlujnie pocięte na strzępy. Gdy Mari panikuje, jej odbicie mówi, że już jej nie potrzebuje; lustro pęka, gdy odbicie wyłania się za pomocą nożyczek. Mari krzyczy o swoje włosy, ponieważ jej odbicie oświadcza, że Mari musi umrzeć, ponieważ tylko one „muszą być najpiękniejsze”. Kiedy Mari błaga swoje odbicie, by oddało jej włosy, historia kończy się dźwiękiem tnących nożyczek. | ||||
| 12 |
„Ostatni autobus” „Saishū basu” ( 最後 バ ス ) |
24 września 2017 | TBA | |
| Pracownik biurowy wsiada do ostatniego autobusu tego dnia. Opłakuje swoje życie; sprawy mają się źle z jej chłopakiem, a ona weźmie na siebie upał za błąd w pracy, który nie był jej winą. Zasypia, a kiedy się budzi, autobus jest pusty, z wyjątkiem młodej kobiety opowiadającej historię; opowieść odzwierciedla jej dokładną sytuację, ale wspomina o jej najlepszej przyjaciółce z gimnazjum, która często była zastraszana. Często to ignorowała, bojąc się, że sama zostanie zastraszona, dopóki jej najlepsza przyjaciółka nie popełniła samobójstwa. Przyjeżdża autobus, a ona zaczyna wysiadać, ale pojawia się duch jej najlepszej przyjaciółki i prosi o pomoc. Gdy historia się kończy, kobieta podchodzi do pracownika biurowego, mówiąc jej, że bycie ignorowanym to piekło, że jej działania wrócą do niej. Na zewnątrz pracownik biurowy pada z bólu, błagając, by ktoś ją zauważył i pomógł. Kobieta śmieje się, gdy oboje znikają, niezauważeni przez nikogo. | ||||
| 13 |
„Uwodzicielka” „Yūwaku” ( 誘惑 ) |
1 października 2017 | TBA | |
| Zamiast zwykłego otwarcia, historia zaczyna się od detektywa badającego zniknięcia miejscowych młodych mężczyzn. Ślad prowadzi do Mantis Bar, gdzie według naocznych świadków zaginiony mężczyzna nawiązał kontakt z konkretną kobietą. W barze kobieta mówi swojej randce, że „chce go”, po czym wyprowadza go na zewnątrz. Wkrótce kobieta wraca sama i zastaje innego mężczyznę przy barze, wyjaśniając, że wstała i mówi, że „go chce”. Wychodzą razem, a detektyw podąża za nimi, obserwując z daleka. Nagle skóra kobiety odrywa się, odsłaniając pod spodem gigantyczną modliszkę; detektyw patrzy z przerażeniem, jak pożera mężczyznę. Modliszka odwraca się i chichocze, gdy krzyczy; spada żółta uśmiechnięta maska... Detektyw budzi się późnym popołudniem na parkowej ławce. Gdy kamishibaiya przechodzi ze swoim rowerem i teatrem kamishibai, zaczyna grać motyw otwierający, a detektyw zastanawia się, o co tak naprawdę chodziło w tej sprawie, ale „Prawda o sprawie ginie w ciemności”. Historia kończy się, odsłaniając kartę tytułową. | ||||
Sezon 6
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | ref. | |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
„Burzliwy gość” „Raikyaku” ( 雷客 ) |
6 lipca 2018 | TBA | |
| Tytuł jest grą słów „raikyaku (来客; gość)”; „rai (雷; błyskawica)” i „kyaku (客; gość)”. Młody mężczyzna o imieniu Ryōsuke pamięta, jak jego matka obiecała kiedyś chronić go przed piorunami, gdy był dzieckiem. Wkrótce potem wyjechała, a on od tamtej pory mieszka z ojcem. Zasilanie gaśnie i dzwoni telefon; to jego matka. Ryōsuke ze złością pyta, dlaczego dzwoni; wyjaśnia, że to dlatego, że pamiętał, jak jako mały chłopiec trzymał się jej podczas burzy. Błyskawica odsłania sylwetkę za oknem balkonu. Jego matka prosi o pozwolenie na zrobienie ojcu niespodzianki. Rozlega się pukanie do szyby; to jego ojciec, który zapomniał klucza. Ryōsuke wpuszcza go, ale potem zdają sobie sprawę, że w pokoju jest jeszcze ktoś - matka Ryōsuke. Ryōsuke wyjaśnia, że zadzwoniła i poprosiła o wpuszczenie, ale jego ojciec mówi, że to niemożliwe. Następnie Ryōsuke widzi ślady liny na szyi swojej matki… Historia kończy się grzmotem. | ||||
| 2 |
„Jaskinia Tomonashi” „Tomonashidō” ( 友 無 洞 ) |
13 lipca 2018 | TBA | |
| „Tomonashi (友無)” oznacza „bez przyjaciół”. Grupa licealistów wybiera się na wycieczkę do jaskini Tomonashi. Cztery dziewczyny, Tomoko, Ayaka, Kyoko i Akane, zakradają się do odgrodzonego obszaru. Kyoko i Ayaka znęcają się nad Tomoko, gdy nagle z jaskini dobiega dźwięk. Dwóch łobuzów zmusza Akane do zbadania sprawy i niechętnego porzucenia Tomoko. Nagle trzy dziewczyny wołają o pomoc. Tomoko woła Akane i pyta, co się stało. Z cienia Akane wyjaśnia, że bała się Kyoko i Ayaki i prosi o przebaczenie, którego udziela Tomoko. W głębi jaskini znajduje ślady pazurów na ścianach i podłodze. Akane skuliła się w kącie, przerażona. Tomoko wyciąga do niej rękę, gdy nagle zostaje złapana przez upiorne ręce. Opętana Akane wyśmiewa Tomoko, skazując ją na śmierć, gdy ręce wciągają Tomoko do jaskini. Historia kończy się, gdy wiatr wieje przez jaskinię, brzmiąc jak westchnienie. | ||||
| 3 |
„Ostrzeżenie przed wiatrem” „Fūchi” ( 風知 ) |
20 lipca 2018 | TBA | |
| Pensjonariusz, Hide, właśnie wrócił do swojego mieszkania i zastał szeroko otwarte drzwi balkonowe. Przyłapuje się na tym, że w ciągu wieczoru kilka razy zamyka drzwi balkonowe, ale przy ostatniej próbie nie drgną. Gwałtowny wiatr wdziera się przez drzwi, przewracając go i niszcząc zdjęcie Asami, jego niedawno zmarłej dziewczyny. Telefon dzwoni; słyszy tylko zakłócenia i głos mówiący „Shinē (die)”. Myśląc, że to duch Asami, Hide obwinia się za jej śmierć, będąc zbyt leniwym, by szukać Tarou i pyta, czy chce, żeby do niej dołączył. Właśnie wtedy głos staje się wyraźniejszy; mówiło: „Shimaide (nie zamykaj tego)”. Kawałek papieru wieje mu na kolana - pisemna obietnica pozostawienia otwartych drzwi, jeśli Tarou tam nie będzie. Wchodzi Tarou, kot jego i Asami. Hide śmieje się z ulgą. Tarou mruczy i miauczy. | ||||
| 4 |
„Oferta bagienna” „Houjou” ( 奉沼 ) |
27 lipca 2018 | TBA | |
| Tytuł może być odniesieniem do „hōshō (宝生; skarb życia”). Nowożeńcy przeprowadzają się do rodzinnej wioski męża. Wyjaśnia „ofiarowanie z bagien”, starożytny zwyczaj, zgodnie z którym każdy wieśniak wrzuca swój najcenniejszy dobytek do pobliskiego bagna, aby odeprzeć katastrofę. Para wprowadza się do matki męża, która zastrasza żonę i konfiskuje jej pierścionek (pamiątkę po własnej matce) i za jej namową biorą udział w ofierze bagiennej. Docierają do trzech drzew powiązanych razem z Shimenawą i wrzucają swoje przedmioty do bagna. Żona widzi, jak jej teściowa wrzuca pierścionek swojej matki do bagna, po czym radośnie karci ją za wrzucanie fałszywych skarbów – Muddy zabierze to, co naprawdę cenisz najbardziej. Żona biegnie do domu zalana łzami. Później mąż prosi matkę o przeprosiny, ale żona upiera się, że jej obowiązkiem małżeńskim jest troska o teściową. Następnego ranka mąż idzie obudzić matkę, ale okazuje się, że jej nie ma; szlak błota prowadzi do jej pokoju. Kiedy jej szuka, jego żona, z pierścionkiem matki z powrotem na zabrudzonym palcu, mamrocze do siebie, że tęskni za swoją „matką”. | ||||
| 5 |
„Kapiący” „Shizuku” ( 雫来 ) |
3 sierpnia 2018 | TBA | |
| Tytuł może być grą słów; „shizuku (雫来)” można również odczytać jako „shizukurai”, co brzmi jak „shizuku kurai (雫暗い; krople ciemności)”. Mężczyzna w drodze z pracy do domu zatrzymuje się przy sklepie spożywczym. Zaczyna padać, więc bierze parasol obcej osoby ze stojaka. Kiedy wychodzi, przerażający mężczyzna w kącie chichocze sam do siebie… Kiedy idzie do domu, słyszy bezcielesny świszczący oddech. Nagle, odbijając się w witrynie sklepowej, widzi pod parasolem kobietę w bieli. Sięga po uchwyt, a mężczyzna upuszcza parasol i ucieka. Po powrocie do domu denerwuje go odgłos kapania. W końcu znajduje parasol, który zostawił, po czym ze złością wyrzuca go do śmieci. Wewnątrz kapanie trwa; kropla ląduje na jego nodze i słyszy świszczący oddech. Powoli podnosi wzrok; upiorna kobieta patrzy na niego z wytrzeszczonymi oczami i rozczochrana, woda kapie jej z włosów… Później inny klient sklepu spożywczego bierze parasol. Mężczyzna, który oszalał, mamrocze do siebie i uśmiecha się, gdy patrzy, jak drugi mężczyzna odchodzi. | ||||
| 6 |
„Kwiat wiśni” „Sakura” ( 咲暗 ) |
10 sierpnia 2018 | TBA | |
| Tytuł jest grą słów „sakura (桜; kwiat wiśni)”; „saku (咲 く; kwitnąć)” i „kura (暗; ciemność)”. Mężczyzna trafia do szpitala po wypadku samochodowym. Przez ścianę słyszy rozmowy dzieci, że może zostać nowym przyjacielem do zabawy; po krótkiej rozmowie zgadza się. Następnego ranka pyta pielęgniarkę o dzieci w sąsiednim pokoju, co ją dezorientuje. Znajduje płatek sakury w swoim łóżku, a pielęgniarka potwierdza, że na dziedzińcu rośnie drzewo sakury. Tej nocy mężczyzna pyta dzieci o drzewo. Do rozmowy włączają się głosy dorosłych, a po podejrzanej paplaninie ostatecznie nalegają, aby się do nich pospieszył, pomimo złamanej nogi. Zaciekawiony mężczyzna ma zamiar podejść, ale zostaje zatrzymany przez pielęgniarkę. Następnego ranka dostaje kulę i pędzi do sąsiedniego pokoju, który jest zupełnie pusty. Na dziedzińcu drzewo sakura zostało ścięte; słyszy, że ludzie się na nim powiesili i zdaje sobie sprawę, że mógł być następny. Kiedy odwraca się, by odejść, nie zauważa upiornej aury wiszących ciał, które lamentują nad bólem i obiecują, że nie ucieknie. | ||||
| 7 |
„Żabie jaja” „Kaeru no tamago” ( カ エ ル の 卵 ) |
17 sierpnia 2018 | TBA | |
| Takuya i jego rodzice przeprowadzili się na wieś, aby złagodzić jego niepokój społeczny. Idąc szlakiem, Takuya zauważa w strumieniu stos żabich jaj przypominających gałki oczne i pochłonięty jest wpatrywaniem się w nie. Podchodzi do niego trzech chłopców, którzy również zafascynowani są żabimi jajami. Takuya mamrocze, że znalazł ich pierwszy, a chłopcy zaczynają go dręczyć, przez co czuje się nieswojo. Potem widzi, jak inni ludzie się gapią, wywołując jego niepokój, i ucieka, odmawiając opuszczenia swojego pokoju. O 2:00 w nocy budzi się i postanawia wziąć żabie jaja dla siebie. Na brzegu rzeki widzi jajka jako oczy, a jedno z nich porusza się, zaskakując go… Następnego ranka rodzice Takuyi znajdują go wpatrującego się w akwarium i wyjaśniają, że jego dziadek chce go zabrać na ryby po śniadaniu; Takuya zgadza się, ku ich uldze. Kiedy wychodzą, Takuya wpatruje się w żabie jaja poruszające się w akwarium, mówiąc, że oczy innych ludzi już mu nie przeszkadzają. Jego puste oczodoły krwawią... | ||||
| 8 |
„Morskie fortuny” „Umikuji” ( 海 籤 ) |
24 sierpnia 2018 | TBA | |
| Tytuł to gra słów na temat „umi (海; ocean)” i „ o-mikuji”. (御神籤; fortuny świątynne)”. Tłum gromadzi się w dokach wokół przemoczonej, przerażonej kobiety o imieniu Chisato. Jej mąż Taīchi próbuje ją pocieszyć, ale ona ostrzega go, by trzymał się z daleka. Chisato wyjaśnia, że ona i Taīchi spacerowali dalej plaży pewnego mglistego dnia; wrócił do ich hotelu, więc spacerowała sama. W małej zatoczce znalazła kapliczkę ze szkatułką z wróżbą, z której wylosowała fortunę z czerwonym wzorem. Chisato nagle zaczęło dzwonić w uszach i nadeszła czarna mgła i uciekła.Później Chisato chciała opuścić wyspę,słyszała głosy mówiące jej,że każdy kto modli się o dobry połów i wylosuje szczęście ma być złożony w ofierze.Nagle znalazła się na łodzi na morzu, otoczona cienistymi wioślarzami. Obok niej pojawiło się widmowe dziecko i zapytała, dlaczego to się z nią dzieje. Dziecko zmieniło się w demona i odpowiedziało: „Nie ma innej ofiary”, zanim zostało porwane przez dużą falę. Miejscowi wyjaśniają, że ofiary zostały zatrzymane wieki temu. Chisato nazywa siebie przeklętą i próbuje uciec, tylko po to, by potknąć się i wpaść w ramiona rybaka. Jej koc spada, odsłaniając dziwny czerwony wzór na ramieniu. Z krzywym uśmiechem Chisato mówi mu: „Panie, wylosowałeś szczęście”. Nadciąga czarna mgła... | ||||
| 9 |
„Gry błotne” „Deigi” ( 泥戯 ) |
31 sierpnia 2018 | TBA | |
| Pewnego deszczowego dnia kobieta jedzie odebrać swoją córkę Michiko z przedszkola. W samochodzie karci Michiko za to, że nie umyła rąk po zabawie w piaskownicy, ale obiecuje, że następnym razem się z nią pobawi. Pyta Michiko, co zrobiła w piaskownicy; Michiko mówi, że tworzy rodzinę, co ją zasmuciło, ponieważ zmarła jej matka. Mówi, że jechała po nią, ale nastąpiła awaria i uderzenie. Michiko patrzyła, jak umiera jej matka, aw końcu ona sama zmarła z powodu choroby spowodowanej przebywaniem na deszczu. Nagle, ku przerażeniu matki, Michiko zamienia się w piasek i rozpada. Matka Michiko zdaje sobie wtedy sprawę, że nigdy nie dotarła do przedszkola, ale zginęła w wypadku samochodowym po drodze. Kiedy zamienia się w piasek, przeprasza Michiko... W parku chłopiec i jego matka przechodzą obok piaskownicy, gdy chłopiec widzi, że coś się w niej porusza. Jego matka zwraca uwagę, że były to tylko dwie kupki piasku rozpuszczające się w deszczu. Kupki piasku miały kształt matki i dziecka, a obok nich w piaskownicy jest opona. | ||||
| 10 |
„Drzewo niewinności” „Mujaki” ( 無 邪 樹 ) |
7 września 2018 | TBA | |
| Tytuł jest grą słów „mujaki (無邪 気; niewinny)” i „ki (樹; drzewo)”. Młodzi bracia bliźniacy, Satoshi i Takashi, bawią się w lesie. Takashi wyzywa Satoshiego na wyścig na szczyt bardzo wysokiego drzewa. Satoshi wygrywa, ale spogląda w dół i widzi Takashiego trzymającego się gałęzi, która ma się złamać. Satoshi podchodzi do niego, ale słyszy, jak jego matka woła go, by zszedł na dół, powołując się na to, co stało się z Takashim. Satoshi następnie spogląda w dół i stwierdza, że Takashiego tam nie ma. Potem przypomina sobie - tydzień temu Satoshi rzucił Takashiemu wyzwanie odzyskania ptasiego gniazda, powodując upadek i śmierć. Pojawia się roześmiany, czarnooki Takashi; tylko Satoshi go widzi. Satoshi spada z gałęzi, ale przeżywa, a jego matka odprowadza go do domu. Jednak okazuje się, że Takashi jest w ciele Satoshiego; upuszcza martwego pisklęcia i po cichu żegna się z Satoshim. Samotny na drzewie Satoshi błaga Takashiego, aby oddał mu jego ciało, gdy jego oczy stają się czarne. | ||||
| 11 |
„Zamrożone wspomnienia” „Kakuhyō” ( 覚氷 ) |
14 września 2018 | TBA | |
| Turysta zostaje złapany w zamieć na górskim szlaku, więc schroni się w chacie, a w kącie skuli się trzęsący się z zimna staruszek. Gdy turysta odpoczywa, przypomina sobie, że obiecał zabrać swojego syna Takeru na wspinaczkę górską po operacji; jego żona Shinobu martwiła się, że nie wrócą, ale on ją uspokajał. Nagle słyszy dzwonek i pyta starca, co to było. Starzec mówi: „To znowu nadchodzi…” Chwyta nagle wędrowca i ostrzega go, aby nie otwierał drzwi, dopóki nie minie zamieć, bez względu na wszystko. Później turysta słyszy, że dzwonienie ustało. Głos chłopca z zewnątrz pyta, czy jest smutny z powodu śmierci Takeru; już ma otworzyć drzwi, kiedy starzec go powstrzymuje. Turysta odpycha starca, który błaga go, by nie otwierał drzwi; jest ostatnim ocalałym ze swojej grupy wędrowców - cokolwiek jest na zewnątrz, zabrało wszystkich pozostałych. Turysta pamięta, że Takeru zmarł podczas operacji i ustępuje. Kiedy mija zamieć, turysta dzwoni do żony, żeby powiedzieć jej, że wraca. Na zewnątrz znajduje stos śniegu w kształcie dziecka... | ||||
| 12 |
„Kropla wodospadu” „Taki oto” ( 滝落 ) |
21 września 2018 | TBA | |
| Tytuł mógłby być grą słów na temat „takioto (滝音; dźwięk wodospadu)”; „oto (音; dźwięk)” to homofon „ oto (落; spadać)”. Czterech przyjaciół wędruje przez las do wodospadu, podobno nawiedzonego przez ludzi, którzy popełnili samobójstwo, skacząc z niego. Jedna z nich, Yurika, ma nieprzyjemne wrażenie, że jest obserwowana, zanim została wybrana za pomocą papieru-kamień-nożyce, by wspiąć się na szczyt upadku. Kiedy idzie w górę, słońce zaczyna zachodzić. Kiedy dociera na szczyt, spogląda w dół i widzi machających do niej przyjaciół. Zauważa troje dzieci zrzucających kamienie z wodospadu i karci je; po prostu patrzą na nią przerażająco i odchodzą. Yurika patrzy w dół, a jej przyjaciele wciąż machają. Dostaje od nich wiadomość, w której każe jej uciekać. Nagle czarne cienie zaczynają wspinać się w górę wodospadu w jej kierunku… Troje dzieci śmieje się i wskazuje palcem, mówiąc: „Och, dotarli na szczyt. Teraz będzie jeszcze jeden”. | ||||
| 13 |
„Echa” „Yamabiko” ( 山曳 呼 ) |
28 września 2018 | TBA | |
| Tytuł to gra słów na temat „yamibiko (山 彦; echo)”; „hiki / biki (曳; ciągnięcie / holowanie)” i „ko (呼; wezwanie)” razem mogą oznaczać wezwanie. We wstępie i zakończeniu kamishibaiya szepcze. Dziewczyna z college'u, Eriko, i jej przyjaciółka wędrują na szczyt góry. Eriko krzyczy w dolinę, aby usłyszeć echo jej głosu, nawet gdy nadciąga mgła; jej przyjaciółka chce odejść. Słyszą echo męskiego głosu; Eriko odpowiada w naturze, ale jej przyjaciółka ją upomina. Mgła gęstnieje, a potem głos mówi, że nadchodzi. Przyjaciółka Eriko chce uciec, ale zgubiła ją we mgle. Głos mówi, że jest już prawie na miejscu. Nagle we mgle pojawiają się postacie, gdy kilka głosów krzyczy do niej; niektórzy ostrzegają ją, by uciekała, inni, by nie ruszała się. Słyszy, jak Eriko woła o pomoc i rozgląda się gorączkowo, ale potem postacie znikają. Nagle ręka chwyta ją za ramię, przerażając ją; to Eryk. Gdy mgła się rozwiewa, obie dziewczyny schodzą z góry. Przyjaciółka Eriko wyjaśnia, jak przerażająca była cała sytuacja. Nagle znów pojawia się mgła, Eriko zniknęła, a rozbrzmiewający echem głos tuż obok niej mówi: „Jestem tutaj”. | ||||
Sezon 7
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | |
|---|---|---|---|
| 1 |
„Dostawa” „Otodokemono” ( お 届 け 物 ) |
7 lipca 2019 | |
| Młody mężczyzna zgadza się zaopiekować się swoim przyjacielem Hasegawą, a także podpisać paczkę, która dociera o 21:15. Hasegawa prosi go, aby następnego dnia otrzymał dla niego kolejną paczkę. Przyjeżdża o tej samej porze następnej nocy, po czym dzwoni do Hasegawy, który nie odpowiada. Właśnie wtedy widzi dostawcę patrzącego na niego z ulicy. Słyszy telefon wibrujący w drugiej paczce. Ponownie dzwoni do Hasegawy, tym razem docierając do niego, i pyta, kiedy wraca do domu. "O czym mówisz?" Hasegawa pyta: „Właśnie to zrobiłem”. Nagle z pudeł zaczyna wyciekać krew, a dostawca wraca z kolejnymi przesyłkami... | |||
| 2 |
„Bezsenne dziecko” „Nemurenai Kodomo” |
14 lipca 2019 | |
| Kobieta o imieniu Sawako czeka na powrót męża; dzwoni, żeby jej powiedzieć, że wróci późno. Z niepokojem słucha wiadomości, zanim położy swojego syna Takeru do łóżka. Tej nocy Sawako budzi dźwięk tłuczonego szkła w kuchni; Takeru miał koszmar, więc zaprasza go do spania w swoim łóżku, jeśli ma inny. O 2:04 w nocy Sawako budzi się z koszmaru i widzi śpiące obok niej dziecko. Dzwoni telefon, który odbiera w korytarzu; jej mąż jest w drodze do domu. Kiedy każe mu się pospieszyć, drzwi sypialni otwierają się, a na podłodze i ścianach pojawiają się zabłocone odciski dłoni i stóp. Zdaje sobie sprawę, że to musi być dziecko, które przypadkowo przejechała. W słuchawce głos jej męża zastępuje śmiech chłopca. Płacze, że jego śmierć była wypadkiem, że niechętnie pochowała go w górach i błaga o przebaczenie; głos odmawia. Takeru wychodzi ze swojego pokoju i pyta, co się stało; jest pokryta brudem, a ślady dłoni i stóp zniknęły. Sawako zdaje sobie wtedy sprawę, że dziecko w jej łóżku nie jest jej synem… | |||
| 3 |
„Pokój przyjęć” „Ōsetsuma”応接間 |
21 lipca 2019 | |
| Bezdzietne małżeństwo w podeszłym wieku mieszkało razem przez długi czas. Pewnego dnia utalentowany lalkarz daje im piękną lalkę z realistycznymi oczami, którą wystawiają w swoim pokoju przyjęć. Żona, Yōko, zawsze chciała mieć córkę, a lalka, którą nazywa Mikoto (美 琴; „piękne życie”), jest spełnieniem jej marzeń. Yōko daje Mikoto prezenty, w tym czerwoną sukienkę przeznaczoną dla córki, której nigdy nie miała, oraz bransoletkę należącą do jej matki. Jej mąż w końcu umiera z powodu choroby, zostawiając ją samą z Mikoto. Nie zostało jej zbyt wiele czasu i żałuje, że nie usłyszała, jak Mikoto nazywa ją „Matką” tylko raz, a potem umiera. Nagle Mikoto ożywa i zbliża się do ciała Yōko. Uroniła łzę i mówi: „Mamo. Dziękuję”. | |||
| 4 |
„Obrazy” „Kaiga”絵画 |
28 lipca 2019 | |
| Młody mężczyzna idzie na bezpłatną wystawę sztuki zatytułowaną „Nowy świat”; jest pusto, z wyjątkiem recepcjonistki, kobiety w ciemnym płaszczu i czarnej fedorze. Uważa dzieła sztuki za przerażające i groteskowe; co dziwne, wszystkie są dziełem nieznanych artystów. Ma zamiar sfotografować obraz, ale recepcjonistka mówi mu, że to niedozwolone. Kiedy jest pewien, że ona nie patrzy, i tak robi zdjęcia i przesyła je do swoich mediów społecznościowych. Zauważa, że obrazy zniknęły z ram. Nagle pojawia się recepcjonistka, mamrocząc, że go ostrzegła; jest przerażony, gdy odkrywa, że nie ma twarzy, ale pusty arkusz skóry. Nagle znajduje się w pustce, otoczony wieloma wyciągniętymi rękami. Biegnie do wyjścia, tylko po to, by zostać wciągniętym z powrotem w ciemność. Później na wystawę sztuki, na której dodano nowy obraz, przybywa nowy mecenas; mężczyzna robi mu zdjęcie. | |||
| 5 |
„Zawiadomienie o zakończeniu świadczenia usług” „Shūryō no oshirase” 終了 の お 知 ら せ |
4 sierpnia 2019 | |
| Pensjonariusz w podróży służbowej mija trzy różne pogrzeby tego samego dnia; choć dziwne, szybko to odrzuca. Siada w swoim pokoju hotelowym, zauważając dziwny wpis na dole przewodnika po programach telewizyjnych „Zawiadomienie o zakończeniu świadczenia usługi”. Po prysznicu włącza telewizor; pojawia się tylko szum, a teraz nie może wyłączyć telewizora. Na ekranie pojawiają się zdjęcia zmarłych z wcześniejszych pogrzebów, a głos powtarza: „Nadszedł czas, aby się pożegnać”. Nagle drzwi grzechotają i telefon zaczyna dzwonić; odbiera telefon, ale nikogo tam nie ma. Zamieszanie trwa; mężczyzna kuli się i błaga, by to wszystko się skończyło, co nagle się dzieje. Rozlega się pukanie do drzwi i głos recepcjonisty pyta, czy wszystko w porządku. Otwiera drzwi, ale zamiast recepcjonisty widzi cienie, a telewizor ponownie się włącza. Widzi swoje własne zdjęcie na ekranie, a głos mówi: „Do widzenia”. | |||
| 6 |
„The Veranda” „Beranda”ベランダ |
11 sierpnia 2019 | |
| Pracownik biurowy wraca po pracy do swojego mieszkania i jest przerażony odgłosem skrobania dochodzącym z werandy. Chwyta nóż i otwiera zasłonę, ale nic nie znajduje. Sześć dni później dzwoni do swojego chłopaka Daichi - codziennie przerażają ją te dźwięki, co odrzuca, ponieważ weranda jest zawsze pusta. Znów słyszy dźwięk i błaga go, żeby się pospieszył. Tam słyszy dźwięk i ostrożnie otwiera zasłonę i wychodzi na werandę, ale nic nie znajduje. Jego dziewczyna mówi: „Obserwowała to przez cały ten czas”. Spogląda na werandę i ku swojemu przerażeniu widzi upiorną kobietę o zielonej skórze, żółtych oczach i długich paznokciach drapiących szkło. Zasuwa zasłony. Jego dziewczyna czuje, że istota ją opętała. – A kiedy się boisz – mówi ochrypłym głosem – lepiej być z kimś, prawda? gdy zaczyna drapać podłogę długimi paznokciami... | |||
| 7 |
„Telefon publiczny” „Kōshūdenwa”公衆電話 |
18 sierpnia 2019 | |
| Chie, sprzedawczyni ubezpieczeń od drzwi do drzwi, odbiera telefon od swojej siostry Momoe z telefonu publicznego. Momoe błaga o pomoc i podaje swoją lokalizację, błagając ją, by się pospieszyła, zanim „on” się pojawi, po czym rozmowa nagle się kończy. Chie znajduje budkę telefoniczną; jest pusty, z wyjątkiem stosu zepsutych telefonów komórkowych. Dzwoni telefon w budce; odbiera i słyszy głęboki oddech, zanim głos Momoe ostrzega ją, że „on” nadchodzi. Drzwi kabiny zatrzaskują się, a stwór o szarej skórze i czerwonych oczach zaczyna walić w szybę. Chie próbuje użyć swojego telefonu komórkowego, który natychmiast się psuje. Momoe każe jej użyć karty telefonicznej w budce, aby wezwać pomoc, ale odłożyć słuchawkę, zanim skończą się przedpłacone minuty, bo inaczej stworzenie dostanie się do środka. Chie dzwoni do swojego męża Shōhei o pomoc i podaje mu swoją lokalizację. Rozłącza się, ale telefon nadal odlicza minuty do zera. Nagle słyszy głos Momoe, przepraszającej za kłamstwo. „W momencie, w którym się tu dostałeś” – głos się pogłębia – „…to było dla ciebie skończone”. Stwór rzuca się na nią... Później Shōhei znajduje budkę telefoniczną. | |||
| 8 |
„Kaszel” „Seki”. |
25 sierpnia 2019 | |
| Młody mężczyzna, Takayuki, musi znosić skargi starszego sąsiada na hałas; ściany są cienkie, więc sąsiad słyszy dźwięk telewizora nawet przy najniższym poziomie głośności. Takayuki wyjaśnia, że nie robi nic złego, ale starszy mężczyzna, który jest spokrewniony z właścicielem, grozi mu eksmisją. Później Takayuki zaprasza swoją dziewczynę na obejrzenie filmu. Kiedy słyszą, jak kaszle, postanawiają po prostu wyjść i oglądać telewizję w jej domu. Ale gdy kaszel się nasila, każe Takayukiemu wezwać karetkę. Waha się; jeśli staruszek umrze, nie będzie musiał się martwić o eksmisję. Postanawia to zignorować, pomimo protestów swojej dziewczyny. W końcu kaszel ustaje. Nagle światła gasną i kaszel powraca, nasilając się. Ściany zaczynają się trząść. Para ogląda się za siebie i widzi ducha starca, który krzyczy: „TWÓJ TELEWIZOR JEST ZBYT GŁOŚNY!” | |||
| 9 |
„Kobieta w windzie” „Erebētā no on'na” エ レ ベ ー タ ー の 女 |
1 września 2019 | |
| Młoda kobieta jedzie windą w swoim bloku i wkrótce dołącza do niej atrakcyjny młody mężczyzna niosący worek na śmieci. Winda wkrótce się psuje; młody człowiek wskazuje na przycisk wezwania i kamerę monitorującą windę na wypadek sytuacji awaryjnych. Odkłada torbę i naciska przycisk wezwania; mechanik odbiera i sprawdza kamerę, mówiąc, że widzi jednego mężczyznę i dwie kobiety, co dezorientuje obu pasażerów. Nagle połączenie zostaje przerwane, a światła gasną. Płacząca upiorna kobieta powoli wydrapuje sobie drogę z worka na śmieci; mężczyzna ostrzega kobietę, aby nie patrzyła. Nagle światła ponownie się zapalają, winda rusza z powrotem, a ducha nie ma. Kiedy w końcu docierają na dno, właściciel pyta, czy wszystko w porządku. Młody człowiek usprawiedliwia się, bo się spieszy. Kiedy niesie worek na śmieci na zewnątrz, kobieta zdaje sobie sprawę, że to nie jest dzień śmieci... | |||
| 10 |
„Manga Cafe” „Manga pocałunek”. |
8 września 2019 | |
| kawiarni mangowej podczas sprzątania wkłada przedmiot do kieszeni, zakładając, że jest to piłka pachinko . Młoda dama pyta o zagubiony kolczyk i nagle wychodzi, gdy dowiaduje się, że nikt go nie widział. Później kobieta jest widziana w milczeniu chodząc tam iz powrotem obok recepcji. Zaniepokojony tym młody pracownik zgłasza się do kierownika Umeda-san, który jest z niedowierzaniem; powód nie został jeszcze ujawniony widzowi. Podczas gdy pracownik sprząta, jakoś nie może znaleźć recepcji. Biegnie korytarzem, zanim dochodzi do ślepego zaułka przed budką, gdzie widzi parę wysokich obcasów pod drzwiami. Nagle zostaje wepchnięty do środka, a drzwi się zatrzaskują. Głos kobiety prosi go o zwrot jej kolczyka; zaprzecza, że to ma, i błaga o uwolnienie. Skrada się z sufitu, twierdząc, że jest w jego kieszeni, i mówi mu, że tak bardzo chciała drogich kolczyków, że sprzedała oczy, odsłaniając puste oczodoły. Historia Umedy-san zostaje ujawniona - pani była stałą klientką, która bywała w tym stoisku i zginęła w wypadku; znaleziono ją bez gałek ocznych. Przybliża się do niego, podziwiając jego oczy... | |||
| 11 |
„Pokój małej siostry” „Imouto no heya”妹の部屋 |
15 września 2019 | |
| Otyły otaku wchodzi do pokoju swojej młodszej siostry Miho, szukając jednej ze swoich mang. Znajduje go pod łóżkiem, ale utknie, próbując go odzyskać. Zanim może się uwolnić, słyszy, jak Miho wraca ze swoją przyjaciółką Risą, więc pozostaje w ukryciu. Wysłuchuje ich plotek, gdy nagle spada jeden z plakatów na ścianie. Miho mówi, że ostatnio w jej pokoju dzieją się dziwne rzeczy, za co lekceważąco obwinia swojego brata. Risa się nie zgadza; ma szósty zmysł i może wyczuć coś nie tak... Brat nagle upuszcza mangę, a dziewczyny krzyczą. Właśnie wtedy, gdy Miho ma zamiar zajrzeć pod łóżko, Risa ostrzega ją, by tego nie robiła, po czym ucieka z pokoju, a Miho ją ściga. Brat ma zamiar wyczołgać się spod łóżka, gdy coś go łapie. Odwraca się i widzi kobietę o wychudzonej, bladej twarzy i czarnych włosach, która chwyta go za kostki, i szybko wciąga go z powrotem pod łóżko. | |||
| 12 |
„Przymierzalnia” „Shichakushitsu” 試着室 |
22 września 2019 | |
| Młoda dama biurowa o imieniu Kyōko wchodzi do małego butiku z modą, aby zabić trochę czasu; jest bez opieki, ale jest wypełniona ubraniami z jej młodości. Bierze kilka, żeby przymierzyć, ale drzwi do przymierzalni są zamknięte; znak na drzwiach ogranicza klientów do przyjmowania tylko 1 produktu na raz. Otwiera drzwi i stwierdza, że pokój jest pusty; manekiny są widoczne w lustrze. Sklep jest opuszczony, więc i tak przyjmuje swoje liczne przedmioty. Przymierzając stroje, słyszy głosy szkolnych przyjaciół i rodziców, którzy chwalą ją w jej pamięci, napełniając ją szczęściem. Kiedy przymierza swój ostatni strój, drzwi grzechoczą. Nagle głosy z jej wspomnień zaczynają wyniośle z niej kpić i obrażać. Głosy otaczają Kyōko w wielkim hałasie, gdy desperacko próbuje opuścić przymierzalnię, bezskutecznie… Później nowy klient otwiera drzwi do przymierzalni, a nowy manekin patrzy z lustra. | |||
| 13 |
„Lodówka” „Reizōko”冷蔵庫 |
29 września 2019 | |
| Tę historię opowiada lodówka. Kiedy po raz pierwszy została kupiona przez pięcioosobową rodzinę, była szczęśliwa i uwielbiała być wypełniona delikatnymi, zdrowymi potrawami. Ale w miarę upływu czasu pojawiają się problemy rodzinne i często wybuchają kłótnie. Lodówka jest smutna, że jest coraz bardziej pusta, a jej niewielka zawartość często psuje się. Wkrótce nikt już nie otwiera lodówki i zaczyna odczuwać samotność. Pewnego dnia rodzina wraca z dziwnymi uśmiechami na twarzach, skandując „To jedyny sposób”, gdy wkładają zapakowane mięso do lodówki; mięso, które jest jakoś dziwnie znajome. Lodówka zauważa, że ojca już nie ma. I zauważa coś jeszcze dziwniejszego – przez lata najmłodszy syn wydaje się nie starzeć. | |||
Sezon 8
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | |
|---|---|---|---|
| 1 |
„Upuszczona chusteczka” „Hankachi Otoshi” ハ ン カ チ 落 と し |
11 stycznia 2021 | |
| Grupa nastolatków zakrada się do opuszczonego domu. Podczas eksploracji omawiają plotki o nagłych zniknięciach mieszkańców i wszystkich, którzy chcieli zburzyć dom. Nastolatki idą na górę do sypialni najmłodszego dziecka, o której mówi się, że jest najbardziej nawiedzona, i zaczynają imprezować. Nagle pamiętnik upada na podłogę, otwarty na wpis - „Graliśmy w chusteczkę”. Jedna z dziewcząt, Shizuka, znajduje różową chusteczkę na ziemi za jednym z chłopców, Takaakim. Nagle świeca gaśnie. Drugi chłopiec, Shinji, włącza lampkę telefonu i Takaaki znika. Shizuka widzi, że chusteczka jest teraz za jej przyjacielem Kyōko. Lampka telefonu Shinjiego migocze, a kiedy znów się zapala, Kyōko nie ma. Shinji odrzuca to jako żart, ale Shizuka widzi, że chusteczka jest już za nią. Przerażona rzuca ją za Shinjim, który znika, gdy światło znów migocze. Sama Shizuka patrzy, jak wyczerpuje się bateria telefonu. Głos dziecka mówi: „Teraz to ty”. Chusteczka robi się czerwona... | |||
| 2 |
„Dzień śmierci” „Meinichi”. |
18 stycznia 2021 | |
| Rodzeństwo Kunitake zgodnie z tradycją co roku spędza dzień w swoim domu rodzinnym w rocznicę śmierci matki; Sachiko, świeżo poślubiona rodzinie, bierze udział po raz pierwszy. Po kolacji gasną światła, a jej mąż Hiroki woła ją do stołu; psy poza korą, jak co roku. Wyjaśnia, że mają tę tradycję, ponieważ duch jego matki co roku wraca do domu w tym dniu. Słyszą kroki za drzwiami, drzwi do jadalni otwierają się i zamykają, a puste krzesło podnosi się, jakby usiadła niewidzialna osoba. Sachiko jest przerażona - widzi duchy, a duch na krześle nie jest ich matką. Psy na zewnątrz szczekają głośniej, a krzesło nagle gwałtownie się trzęsie, a potem przewraca. To szokuje Kunitakes - co oni wpuszczali przez te wszystkie lata? | |||
| 3 |
„Nie patrz wstecz” „Ushiro wo miru na” う し ろ を 見 る な |
25 stycznia 2021 | |
| Młody mężczyzna o imieniu Takuya gubi się w drodze do przyjaciela, który udziela mu wskazówek przez telefon. Gdy zbliża się do alejki, jego sygnał komórkowy umiera. Znak przy wejściu ostrzega, aby od tego momentu nie oglądać się za siebie. Idąc alejką, spotyka przygnębioną młodą kobietę o imieniu Miyako, która dołącza do niego na jego ścieżce i ostrzega go, aby nie oglądał się za siebie. Wyjaśnia, że jej chłopak Toshihiko zniknął, kiedy obejrzał się po tym, jak usłyszał wołające go głosy; od tamtej pory jest uwięziona w alejce. Takuya odrzuca jej historię, ale kiedy słyszy kroki, zatrzymuje się jak wryta i panikuje. Głos Toshihiko dziękuje Takuyi za eskortowanie Miyako i prosi ją, by się odwróciła. Ostrzega Takuyę, aby nie słuchał, ale odwraca się, by odpowiedzieć. Zaczyna napływać mgła; widzi cienie w oknach pobliskich domów, gdy połyka go mgła… Później przyjaciel Takuyi szuka go i wchodzi do alejki, ignorując znak. | |||
| 4 |
„Rzucanie fasolą” „Mamemaki” 豆 ま き |
1 lutego 2021 | |
| Młody chłopiec o imieniu Yōta podejrzewa, że jego matka jest w zmowie z demonem, widząc cienie na jej ekranie shōji w nocy. W szkole jego nauczyciel wyjaśnia coroczną tradycję rzucania fasolą w celu odpędzenia demonów. Yōta zaczyna wierzyć, że jego matka wita demona z samotności i że musi ją chronić. Pewnego wieczoru konfrontuje się z matką, obwiniając demona za nieobecność ojca, za co ona ze złością go upomina. Później tej nocy podchodzi do pokoju swojej matki z torbą soi; słyszy, jak jego matka rozmawia z mężczyzną, który martwi się, że Yōta „przyłapie”. Yōta szarpnięciem otwiera drzwi i zaczyna obrzucać ich soją w ciemności, aż coś rozbija się przez okno. Zapala światło; pokój jest pusty, a okno wybite, jakby ktoś przez nie wyskoczył. Czuje dziwne uczucie na czole... | |||
| 5 |
„The Sound of Laughter” „Waraigoe” 笑い声 |
8 lutego 2021 | |
| Pewnego wieczoru licealista uczy się w swoim pokoju do późna, kiedy słyszy z zewnątrz cichy dźwięk, przypominający świszczący śmiech starej kobiety. Wygląda przez okno, ale nikogo nie znajduje. Znów słyszy dźwięk z kuchni, bliżej niż wcześniej. Pyta matkę, czy któryś z sąsiadów może wydawać dźwięk, czemu zaprzecza. Znów słyszy dźwięk pod prysznicem, tym razem znacznie bliżej, i widzi cień przemykający przez okno łazienki. W drodze do swojego pokoju wyraźnie słyszy, jak stara kobieta chichocze przy frontowych drzwiach. Już ma zajrzeć przez wizjer, kiedy konfrontują go rodzice. Opowiada im o rechoczącej kobiecie, a jego ojciec patrzy przez wizjer; po długim uderzeniu informuje, że nikogo nie ma na zewnątrz, i karci syna, jednocześnie zaczynając się głośno i niekontrolowanie śmiać. Jego matka wkrótce dołącza. Śmiech starej kobiety odbija się echem od pełni księżyca. | |||
| 6 |
„Catch of the Day” „Tsuri no Seika” 釣りの成果 |
15 lutego 2021 | |
| Mężczyzna o imieniu Nobuo wraca do domu z wyprawy na ryby ze swoim przyjacielem Sakakibarą w ponurym nastroju. Jego żona Eiko próbuje otworzyć lodówkę, aby spojrzeć na swój połów, ale on zatrzaskuje ją, ostrzegając ją, że jest nieestetyczna. Lodówka trzęsie się, jakby połów wciąż żył, ale Nobuo stanowczo każe jej zostawić to w spokoju. Tej nocy Nobuo nagle wstaje z łóżka i sztywno wychodzi. Eiko idzie za nim do kuchni; lodówka jest otwarta, a on sieka coś, co głośno piszczy. Nobuo prawie ją zauważa, więc spieszy się z powrotem do łóżka. Następnego ranka Eiko znajduje Nobuo śpiącego w swoim łóżku, przykrytego niechlujnie kołdrą. Bada kuchnię, ale nie znajduje nic niezwykłego. Żona Sakakibary dzwoni w panice, pytając, czy Nobuo zjadł ich połów - odkąd Sakakibara go zjadł, zachowuje się dziwnie. Nagle linia zamiera. Eiko następnie słyszy jęki Nobuo; jego pościel wije się i faluje. Ściąga kołdrę i krzyczy. | |||
| 7 |
„Issun Boushi” „一寸法師” |
22 lutego 2021 | |
| Tytuł tej historii jest nawiązaniem do tradycyjnej japońskiej baśni o tym samym tytule . Przed zajęciami para z college'u, Nanako i Miyama, rozmawia o Issun Bōshi, stworzeniu, które spełnia życzenie tego, kto go złapie. Miyama dokucza ich przyjaciółce Niimi, by go złapała, żeby mógł sobie życzyć dziewczyny. Właśnie wtedy mały cień przemyka między stopami Niimi. W drodze do domu cień przechodzi mu przed oczami, a on ściga go do ogrodu, tylko po to, by znaleźć rozprysk na podeszwie buta. Następnego dnia Niimi cierpi na silne bóle brzucha. W toalecie jego bok nagle boleśnie wybrzusza się, jakby uderzono go od środka. Issun Bōshi grozi, że będzie to robił, dopóki Niimi nie „ukarze” Miyamy za rozpowszechnianie plotek o nim, po czym uderza Niimi po całym ciele. Właśnie wtedy Miyama wchodzi do toalety, a Niimi niechętnie przygotowuje się do wykonania polecenia Issuna Bōshiego… Niimi wychodzi z toalety, aby znaleźć Nanako; Issun Bōshi chce, żeby została ukarana za śmiech z niego. Niimi przeprasza Nanako... | |||
| 8 |
„Oglądanie” „Kyūkō” 柩仰 |
1 marca 2021 | |
| Licealistka o imieniu Chie odbiera telefon od nauczyciela – szkoła będzie zamknięta następnego dnia, aby zorganizować pokaz , więc uczniowie nie mogą iść do kampusu. Później Chie i jej przyjaciele omawiają dziwne zawiadomienie i zgadzają się spotkać w szkole w celu zbadania sprawy. Kiedy Chie przybywa, jej przyjaciele wysyłają jej SMS-y, że czekają na nią w środku. Nie ma nauczycieli, ale klasy są pełne ponurych uczniów, a ona znajduje swoich przyjaciół. PA ogłasza, że oglądanie zaraz się rozpocznie, i zajmuje swoje miejsce. Drzwi się otwierają i cała klasa wydaje jednogłośnie buczące okrzyki. Uczniowie ciągną trumnę po korytarzu za pomocą lin. Nagle w pokoju zapada cisza i wszyscy patrzą na Chie. Ucieka na tył klasy, gdzie powoli otwiera się trumna; z wnętrza emanuje czarna mgła. Kiedy pokrywa całkowicie się otwiera, widzi siebie w środku, otoczoną czarną mgłą, zanim znika. Na zewnątrz przyjaciele Chie spóźnili się; nie widząc jej, szybko decydują się spędzać czas gdzie indziej. | |||
| 9 |
„Antlion Pit” „Arijigoku” 蟻地獄 |
8 marca 2021 | |
| Młoda pracownica biurowa o imieniu Saki pilnie pracuje, podczas gdy jej współpracownicy plotkują o nieobecnej koleżance Makiko. Następnego dnia podczas przerwy Saki znajduje nieznany park, gdzie nagle doznaje wizji - znajduje się na pustyni pod ciemnym niebem. Linia mrówek wędruje obok mrówkolewów u jej stóp. Gdy Saki patrzy, jak mrówka tonie, głos pyta, czy jest zmęczona, i nagle zapada się w piasek. Otrząsa się z tego, po czym wraca do swojego biura. Jej kierownik beszta ją za jej pracę, a ona żałuje, że nie może wyjechać daleko. Następnego dnia, w drodze do pracy, Saki znajduje się w parku, a potem z powrotem na pustyni. Głos Makiko pyta, czy chce odejść daleko, zanim nagle wpada do piaskownicy. Na dole wychudzona Makiko zaprasza Saki, by do niej dołączyła... Młody mężczyzna próbuje odnaleźć drogę na ulicy, kiedy trafia na park, którego nie ma na jego mapie. Widzi rząd ludzi na pustyni pod ciemnym niebem. Kiedy się zbliża, odwracają się, odsłaniając wychudzone twarze; śmieją się, gdy zaczyna tonąć w piasku. | |||
| 10 |
„Ślady stóp na śniegu” „Yuki no ashiato” 雪 の 足 跡 |
15 marca 2021 | |
| Młoda dziewczyna Sayuki i jej starszy brat bawią się w zaśnieżonym lesie w pobliżu ich domu. Kiedy razem budują bałwana, brat Sayuki opowiada jej o potworze, którego widział wraz z przyjaciółmi. Szukają materiałów do wykończenia bałwana, ale gdy Sayuki odwraca wzrok, jej brat znika. Podąża śladami jego stóp, aż znajduje wiele zestawów odcisków, które są następnie zastępowane gigantycznymi. Próbuje zasygnalizować bratu dzwoneczkami w kapeluszu; w odpowiedzi słyszy dzwonki i początkowo odczuwa ulgę, dopóki nie znajduje rękawicy obok czegoś, co wygląda jak duży tor saneczkowy. Dzwony wzywają ją do przodu, znajdując porozrzucane ubrania, aż natknie się na krew na śniegu. Odwraca się, by wezwać pomoc, ale stwierdza, że jej ślady zniknęły. Słyszy więcej dzwonków i desperacko sygnalizuje swoim własnym. Potem słyszy zbliżający się dźwięk przeciągania przez śnieg... | |||
| 11 |
„Klątwa” „Tatari” 祟り |
22 marca 2021 | |
| Licealista o imieniu Kōichi rozbija swój rower, przypadkowo odcinając głowę posągowi Jizo . Później jego przyjaciel mówi mu, że całe miasto jest poruszone tym incydentem i ostrzega go, że zostanie przeklęty, co Kōichi odrzuca. Tej nocy mężczyzna w garniturze i kapeluszu rzuca kamykami w okno, po czym wymyka się, narzekając, że klątwa jeszcze się nie wydarzyła. Następnego ranka uczennice podekscytowane plotkują o posągu. Widzi mężczyznę w garniturze, który straszy go, że prawie zostaje potrącony przez samochód. W pobliżu szkoły rzuca się na swoich przyjaciół, że wszyscy go obserwują, by spojrzeć na klątwę, której zaprzeczają. Potem widzi ogromny tłum zbierający się, skandujący „Zostań przeklęty”. Ucieka w panice i jest powoli otoczony przez ludzi, którzy chcą go przekląć, w tym mężczyznę w garniturze ze świecącymi oczami. Ucieka, dopóki nie spadnie z długich schodów. Na ziemi poniżej, obok jego martwego ciała, oderwana głowa posągu toczy się w kierunku zwłok Kōichiego z wyrazem całkowitej rozkoszy i świecącymi oczami. | |||
| 12 |
„String Telephone” „Ito Denwa”糸電話 |
29 marca 2021 | |
| Mężczyzna o imieniu Tatsuhiko bawi się ze swoją córką Moeką telefonem strunowym . Moeka wychodzi z pokoju, az kubka dobiega kobiecy głos. Biegnie do pokoju Moeki i zastaje ją rozmawiającą z kimś przez filiżankę, podobno z kobietą, która chce z nim porozmawiać. Wysyła Moekę na lunch. Okazuje się, że Tatsuhiko miał romans z kobietą o imieniu Yukari, który zakończył ze względu na swoją rodzinę. Chowa telefon sznurkowy w szufladzie. Tej nocy budzi go dzwoniący telefon. Moeka odebrał telefon i podał mu kubek. Powita go głos Yukari, a on żąda, by zostawiła go i jego rodzinę w spokoju. Odstawia filiżankę, a głos się śmieje. Rodzina Tatsuhiko w końcu porzuca go na pastwę szaleństwa, a jego mieszkanie wypełnia się śmieciami. Desperacko podąża za sznurkiem do szafy i otwiera ją, nie znajdując nic oprócz drugiego kubka, który jest następnie chwytany przez mroczną rękę. Tatsuhiko krzyczy, gdy szafa zamyka się za nim, a głos Yukari cieszy się, że mogą być razem na zawsze. | |||
| 13 |
„Rozmowa przez sen” „Negoto” 寝言 |
5 kwietnia 2021 | |
| Chłopiec z college'u i jego przyjaciel z dzieciństwa Kido wspominają grę w chowanego, w której Kido został porzucony podczas ukrywania się. Ze względu na późną porę zaprasza Kido na noc. Następnego ranka pokój został splądrowany; Kido mówi mu, że zrobił to we śnie, szukając czegoś, ale nie powiedział co. Młody człowiek nagle wyjeżdża do pracy. Po powrocie postanawia założyć kamerę. Budzi się w środku nocy, a w pokoju panuje bałagan. Sprawdza nagranie - przeszukiwał pokój przez sen. Stos papierów i stare zdjęcie spadły na podłogę, a głos Kido zapytał, czego szuka. Jeszcze śpiący młodzieniec powiedział, że szuka Kido, który odpowiedział, że nie jest już potrzebny. Młody mężczyzna patrzy na stare zdjęcie, na którym on sam, Kido i inny przyjaciel jako dzieci; Kido powoli znika. Głos Kido mówi mu, żeby się nie martwił, bo ktoś będzie go szukał. Zdjęcie upada na podłogę; zarówno on, jak i Kido zniknęli. | |||
Sezon 9
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | |
|---|---|---|---|
| 1 |
„Wesele szczura” „Więc Totsugi” ( 鼠 嫁 ぎ ) |
11 lipca 2021 | |
| Teranishi jest w podróży służbowej na wieś i jest oprowadzany po mieście przez swojego menadżera, pana Sagawę. Gdy mieszkańcy miasta dekorują ulicę, pan Sagawa wyjaśnia miejski zwyczaj „Szczurzych Zaślubin” – małżeństwo musi być poprzedzone śmiercią w społeczności. Uważa się, że zmarły reinkarnuje się jako dziecko urodzone przez nowożeńców, którym opiekuje się społeczność; dzięki temu mieszkańcy miasta są blisko, a populacja miasta stabilna. Kondukt pogrzebowy z sześcioma zmarłymi wjeżdża do krematorium , z którego szybko wyłania się orszak zaślubin i wielu gości weselnych, niosących pannę młodą na palankinie , ale nie pana młodego. Nagle tłum otacza Teranishiego, obficie mu gratulując i zamyka go w świątyni z panną młodą, która wita go z krzywym uśmiechem. Budzi się w hotelowym apartamencie. Z łazienki wyłania się kobieta i przedstawia mu w koszyku sześcioro upiornych dzieci, błyskając swoim krzywym uśmiechem i świecącymi oczami. | |||
| 2 |
„Człowiek w klatce dla królików” „Usagikoya no Otoko” |
18 lipca 2021 | |
| Pewnej nocy młoda nauczycielka ze szkoły podstawowej ocenia pracę pisemną, aż natrafia na pracę zatytułowaną „Człowiek w klatce dla królików”. Jej autor Takuya napisał o tym, jak został przydzielony do opieki nad szkolną budą dla królików. Bał się jednak cienistego mężczyzny, który mieszkał w kącie klatki, pozornie niewidoczny dla wszystkich innych; w ten sposób unikał klatki tak bardzo, jak to możliwe. Pewnego dnia jego nauczyciel pochwalił jego odwagę za zjedzenie papryki na lunch i zachęcił go do wykorzystania tej odwagi w innym życiu. To zainspirowało go do konfrontacji z człowiekiem-cieniem i poproszenia go o odejście; zgodził się, ale tylko pod warunkiem, że Takuya znajdzie mu nowe miejsce do życia. Takuya w końcu zaprowadził człowieka-cienia do mieszkania jego nauczyciela, myśląc, że mogłaby się z nim zaprzyjaźnić. Nagle jej lampka na biurku gaśnie, a ona czuje nagły chłód w powietrzu. Człowiek-cień pojawia się w kącie... | |||
| 3 |
„44. owca” „Yonjuuyon-hikime no Hitsuji” 44 匹 目 の 羊 |
25 lipca 2021 | |
| Student college'u o imieniu Hayakawa znajduje swojego przyjaciela Irie wyglądającego na chorego; cierpi na bezsenność i nawet leki nie pomagają. Hayakawa sugeruje liczenie owiec, ale Irie ze złością odmawia ze strachu przed 44. owcą i ucieka bez wyjaśnienia. Tej nocy Hayakawa z ciekawości i tak postanawia spróbować. Po osiągnięciu 44 lat otrzymuje gorączkowy telefon od Irie, mówiący, że przyszła po niego 44. Owca, co kończy się nagle. Hayakawa wielokrotnie próbuje oddzwonić do niego, ale bezskutecznie. Następnego ranka ze złością konfrontuje się z Irie, która mówi mu, że jako następna przyjdzie po niego 44. Owca. Hayakawa żąda, aby Irie zmierzyła się z nim, ale jest przerażony jego twarzą. Profesor odwraca jego uwagę, a Irie znika; prawdę mówiąc, Irie zaginęła. Tej nocy Hayakawa słyszy głos Irie, który liczy owce; na próżno błaga, by przestał, widząc widmowego barana. Liczba dochodzi do 44 i nic się nie dzieje. Wzdycha z ulgą... po czym jego oko zmienia się w oko owcy... | |||
| 4 |
„Lapdog” „Chūken” 忠犬 |
2 sierpnia 2021 | |
| Młoda kobieta o imieniu Mizuki zakłada firmę zajmującą się opieką nad zwierzętami. Jej pierwszym klientem jest starsza kobieta, która mieszka na wsi z Shiba inu o imieniu Umeta, którego znalazła porzucona, ale brakuje jej sił, by sama go wyprowadzić. Z litości dla Umeta i hojnej zapłaty Mizuki przyjmuje tę pracę. Pewnego wieczoru podchodzi do niej detektyw, który pyta ją o wysypkę nielegalnych utylizacji zwłok w okolicy i ostrzega ją przed późnym wieczorem. Informuje swojego pracodawcę, który oferuje jej zwolnienie ze względu na jej bezpieczeństwo, ale postanawia zostać. Kontynuuje tę pracę przez kilka tygodni, aż na jednym ze spacerów potyka się o rękę wystającą z ziemi i krzyczy. Jej pracodawca podchodzi do niej, trzymając nóż kuchenny, a ona panikuje; nagle, z odgłosem chrupania, stara kobieta jest odciągana. Przyjeżdża policja i znajduje zwłoki starej kobiety, ale nie Umeta; Mizuki jest przekonana, że Umeta uratował jej życie. Kiedy wraca do domu, zastaje Umetę czekającego na nią u jej progu i serdecznie go wita. Tej nocy Umeta zakopuje coś w parku... | |||
| 5 |
„Papier-mache Tiger” „Hariko no Tora”張子の虎 |
9 sierpnia 2021 | |
| Rozczochrany mężczyzna patrzy na rysunek dziecka i wspomina. Jakiś czas temu on i jego rodzina właśnie kupili mieszkanie. Jego syn Kiyoto pewnego ranka wyszedł przed nim do szkoły, ale zginął w wypadku drogowym po drodze, pozostawiając papier-mache, którą razem wykonali. Jego żona odeszła z żalu, ale został w mieszkaniu, aby zachować pamięć Kiyoto. Obecnie mężczyzna cierpi z powodu samotności i poczucia winy ocalałego i rozmawia z synem przez zabawkowego tygrysa, prosząc go, by z nim został; drzwi skrzypią, a tygrys kiwa głową, jakby w odpowiedzi. Pyta, czy to Kiyoto; tygrys ponownie kiwa głową, doprowadzając go do łez radości. Później przygotowuje się do pierwszego dnia swojej nowej pracy jako kierowca ciężarówki, chowając do kieszeni rysunek syna. Tygrys ciągle kiwa głową, gdy odchodzi. Kiedy jest już za drzwiami, tygrys zaczyna dziko kręcić głową. Rysunek spada, wskazując na śmierć mężczyzny, a głowa tygrysa spada. | |||
| Sp |
„Stara studnia” „Koito” 古井戸 |
13 sierpnia 2021 | |
| Ten odcinek jest odtwarzany w wąskim formacie pionowym, aby uzyskać efekt wizualny. Studentka o imieniu Misaka siedzi zrozpaczona na dnie bardzo głębokiej nieużywanej studni w lesie. Zostaje znaleziona przez swojego kolegę z klasy, Nishiwakiego, który próbuje ją uratować za pomocą liny. Nagle woda zaczyna wnikać przez podłogę i szybko się podnosi. Misaka każe Nishiwakiemu się pospieszyć, ale jego lina jest za krótka, więc ucieka po kolejną. Gdy woda nadal się podnosi, widzi twarz tuż pod powierzchnią. Ramię unosi się z wody, potem czubek głowy; Misaka woła o pomoc, gdy woda podnosi się nad jej głową. Płynie w górę, oddalając się od postaci chwytającej ją za kostkę. Widzi wyjście przez wodę, ale kiedy wychodzi na powierzchnię, znajduje się dokładnie w tym samym miejscu. Potem widzi, jak jej własna głowa wybija powierzchnię obok niej, a poziom wody wciąż się podnosi. Nadal desperacko płynie w kierunku powierzchni, sięgając po kogoś, kto płynie przed nią... | |||
| 6 |
„Spirit Ox” „Seirei ushi”精霊牛 |
15 sierpnia 2021 | |
| Mężczyzna budzi się z drzemki pewnego wczesnego wieczoru, gdy jego żona Akiko gotuje obiad. Zrobiła jego ulubione; pyta dlaczego, ale otrzymuje niejasną, lekceważącą odpowiedź. Cieszą się wspólnym jedzeniem, dopóki nie zauważa swojego zdjęcia na ołtarzu. shoji pojawia się sylwetka ... Mężczyzna budzi się z drzemki, a Akiko gotuje obiad. Zrobiła jego ulubione; rozmawiają, ale on nie może otrząsnąć się z déjà vu . Widzi swoje zdjęcie na ołtarzu i pyta o to Akiko, ale zanim ona może odpowiedzieć, na drzwiach ekranu shoji pojawia się sylwetka byka... Mężczyzna budzi się z drzemki, pewien, że powtarza ten sam dzień. Podczas kolacji pyta Akiko, ile razy powtarzał się tego samego dnia i czy umarł. Akiko potwierdza jego śmierć, ale nie powtarza tego samego dnia; jest w domu od trzech dni. Uświadamia sobie, czyj cień widział i że musi odejść. Dziękuje jej za powrót do domu w tym roku i żegnają się. Starsza Akiko informuje swoją dorosłą córkę, że jej ojciec właśnie wyjechał na rok, ale tylko ona mogła się z nim zobaczyć. Córka zastanawia się, czy zobaczy go w przyszłym roku. | |||
| 7 |
„Pan Kogut” „Niwatori-kun” ニワトリ君 |
22 sierpnia 2021 | |
| Zespół punkowy z małego miasteczka zatrudnia tajemniczego basistę znanego tylko jako Mr. Rooster, którego kolega z zespołu Mikio uważa za bardzo niepokojącego - często się wycofuje, ale nikomu nie mówi dlaczego; starsi mieszkańcy obsypują go wdzięcznością za „wskazanie drogi”, ale nie wyjaśniają, co to znaczy; a samo myślenie o Panu Kogucie jest fizycznie wyczerpujące. Podczas nagrywania Mikio nie może zasnąć; podejrzewa zjawiska paranormalne z udziałem Pana Koguta. Podczas zestawu Mr. Rooster wycofuje się, a Mikio staje się senny; zanim straci przytomność, widzi Pana Koguta wdychającego cień. Tego wieczoru konfrontuje się z Panem Kogutem, oskarżając go o bycie aniołem śmierci . Pan Kogut mówi mu, że ci, którzy są świadkami tego, co ma Mikio, muszą dołączyć do zmarłych, a następnie wzywa tłum dusz, aby zabrały go na drugą stronę; to przeraża Mikio, by zgodził się zachować prawdziwą tożsamość Pana Koguta w tajemnicy. Mr. Rooster następnie budzi go - są z powrotem w studiu z zespołem. Mikio nigdy nie upewnia się, czy jego wizja była prawdziwa, ani nie próbuje dowiedzieć się czegoś więcej o Panu Kogucie. | |||
| 8 |
„Koń na biegunach” „Mokuba”. |
29 sierpnia 2021 | |
| Pensjonariusz imieniem Takayuki wraca z pracy do domu do swojego syna Shōty jadącego na starym koniu na biegunach; należał do niego, kiedy był chłopcem, a jego siostra przywiozła go z domu ich rodziców. Takayuki pamięta, że on i jego siostra często kłócili się o to jako dzieci. Tej nocy słyszy kołysanie konia w salonie, ale pokój jest pusty. Odwraca się, by odejść, ale jest zaskoczony, gdy koń sam się kołysze. Dzwoni do siostry i pyta o konia, twierdząc, że dzielili się nim jako dzieci. Jednak ponieważ dzieli ich 10 lat, byłaby za stara, by się nim bawić; sugeruje, że to ich sąsiad Miki. Następnego ranka Takayuki patrzy, jak Shōta jeździ na koniu, kiedy Shōta nagle podchodzi do niego i mówi, że „ona” powiedziała, że to nie był Miki i że zapomniał o strasznej rzeczy, którą „jej” zrobił; to niepokoi Takayukiego - nigdy nie wspomniał o Mikim. Shōta ostrzega go, by zapamiętał „ją”, bo inaczej… Potem zaczyna głośno się śmiać. Koń na biegunach zaczyna się kołysać i pojawia się na nim chichoczący cień. Kim ona była"? A co zrobił? | |||
| 9 |
„Święto Węża” „Iwai Hebi” 祝蛇 |
5 września 2021 | |
| Młoda kobieta o imieniu Ami i jej nowy mąż Tōru po raz pierwszy odwiedzają teściów z okazji urodzin jej szwagra Takeshiego. Wszyscy siadają do bardzo towarzyskiej kolacji, podczas której Ami zostaje entuzjastycznie przyjęta jako rodzina. Gdy kładą się do łóżka, Ami zdaje sobie sprawę, że pomimo urodzin Takeshiego nie był on głównym tematem wieczoru, ale odrzuca to i zasypia. O drugiej w nocy Tōru budzi Ami na przyjęcie urodzinowe. Gdy idą korytarzem, słyszy dziwne dźwięki dochodzące zza drzwi shoji. Tōru wchodzi do pokoju, a jej teściowie życzą Takeshi wszystkiego najlepszego. Patrzy z przerażeniem, jak jedna z sylwetek się otwiera, a z wnętrza wyłania się ciało. Matka Tōru namawia Ami, by do nich dołączyła, i otwiera drzwi shoji. Skóra Takeshiego jest szara, śliska i łuszcząca się; wyjaśnia, że członkowie tej rodziny zrzucają skórę w swoje urodziny. Ami potyka się z niedowierzaniem, a oni szybko ją otaczają, twierdząc, że będzie taka jak oni, ponieważ jest już rodziną. Widzi siebie w lustrze, a jej skóra staje się szara i łuszcząca się... | |||
| 10 |
„Mięso z dzika” „Inoshishi Nabe”猪鍋 |
12 września 2021 | |
| Młoda dziewczyna o imieniu Nao wraz z rodziną przeprowadza się na wieś i ma problemy z przystosowaniem się. Aby ją pocieszyć, jej matka zaprasza ją do sadzenia z nią w ogrodzie zimowych piwonii. Podczas gdy jej matka idzie po zapasy, do Nao podchodzi inna dziewczyna o imieniu Botan, z którą szybko się zaprzyjaźnia. Zaprasza Nao do potajemnego zasadzenia piwonii na zalesionym wzgórzu; Nao zgadza się i przez kilka następnych tygodni cały wolny czas spędzają na wspólnej zabawie i pielęgnowaniu sadzonki. Pewnego dnia w lesie dziewczyny zostają zaczepione kamieniami przez łobuza Nao, który jest odstraszony dzikim spojrzeniem Botana. Następnego dnia chłopiec pyta Nao, czy wszystko w porządku, co ją wprawia w zakłopotanie, ale odrzuca to. Pewnego śnieżnego dnia idą sprawdzić piwonię, ale noga Botana wpada w pułapkę myśliwego. Nao idzie po pomoc, pomimo desperackich próśb Botana, by jej nie opuszczał. W domu matka Nao rozmawia przez telefon; Nie można było znaleźć Botana, więc przeprasza za narzucenie. Przyjmuje również ofertę mięsa z dzika do przygotowania hotpotu z dzika (猪鍋 „Inoshishi Nabe” lubぼ た ん 鍋 „Botan Nabe”). Później Nao idzie zobaczyć piwonię na wzgórzu, zastanawiając się, gdzie może być Botan. | |||
| 11 |
„Smoczy Pałac” „Ryūgū”竜宮 |
19 września 2021 | |
| Ta opowieść łączy w sobie elementy tradycyjnej japońskiej opowieści ludowej Urashima Tarō . Młody mężczyzna o imieniu Yūsuke łowi nocne ryby na molo ze swoim współpracownikiem Takayukim; nie mają dużo szczęścia, więc idzie do pobliskiego automatu. Tam do Yūsuke podchodzi stary mężczyzna, który włóczy się po miejscu, w którym każdy może robić i jeść, co chce. Yūsuke odrzuca to jako pijackie gadanie; chce się przeprosić, ale staruszka już nie ma. Wraca na molo; Takayuki ma kamienny wyraz twarzy. Tuż po ugryzieniu Takayuki zaczyna opowiadać historię - jakiś czas temu stracił pracę i był bardzo przygnębiony. Pewnej nocy, gdy łowił ryby, podeszła do niego piękna kobieta, która zaprosiła go do spędzenia roku w miejscu niewyobrażalnej wolności i luksusu; tęskni za szansą powrotu. Gdy brnie dalej, z wody wynurza się kobieta o długich ciemnych włosach. Takayuki jest podekscytowany; błaga ją, by zabrała go z powrotem w to miejsce i prosi o zabranie ze sobą Yūsuke. Yūsuke patrzy z przerażeniem, jak Takayuki natychmiast starzeje się w starca. Później na molo stoi starszy Yūsuke, obsesyjnie mamrocząc do siebie, jak bardzo chce wrócić w to miejsce... | |||
| 12 |
„Monkey Prayer” „Saru Awase” 猿合 わ せ |
26 września 2021 | |
| Dwie najlepsze przyjaciółki z liceum, Mei i Chiaki, rozmawiają przed zajęciami, kiedy zauważają, że obserwuje ich nowy kolega z klasy, Natsuki. Po szkole Natsuki zapędza Chiaki samotnie w róg i opowiada jej o geście zwanym „modlitwą małpy” - na pogrzebach jest to cichy znak radości ze śmierci zmarłego, ale można go też użyć do przeklęcia kogoś na śmierć. Tej nocy Chiaki śni koszmar bycia na własnym pogrzebie, za co obwinia i ze złością konfrontuje się z Natsuki następnego ranka. Natsuki domyśla się, że ktoś chce śmierci Chiaki i zaleca ofiarowanie trzech włosów na ołtarzu we śnie. Tej nocy Chiaki ma ten sam koszmar, w którym zaczyna znikać. Spala trzy włosy na ołtarzu pogrzebowym, po czym budzi się bezpiecznie. Następnie wygląda przez okno i widzi, jak Mei wykonuje małpią modlitwę w kierunku swojego domu, a następnie ucieka po tym, jak została zauważona. Następnego dnia okazuje się, że Mei zginęła w wypadku drogowym. Na wspomnienie Mei, Chiaki słyszy plotki, że Mei próbowała ukraść jej chłopaka tuż przed śmiercią. Kiedy nadchodzi jej kolej, by złożyć wyrazy szacunku, odmawia małpią modlitwę. | |||
| 13 |
„Rok kota” „Neko Nen” 猫年 |
3 października 2021 | |
| Młody projektant pracuje do późna ze swoim współpracownikiem Mitsuki, który omawia mit Kota w chińskim zodiaku - Kot zabił Szczura w drodze do nieba i został usunięty z zodiaku za karę boską; urodzeni w Roku Kota znikają, gdy Bóg dowiaduje się o ich istnieniu. Odrzuca czczą paplaninę i ostro krytykuje projekt Mitsukiego. Później Mitsuki opowiada mu o konkursie projektowym ze znaczną nagrodą; młody człowiek sugeruje, aby obaj przesłali projekty, ale po cichu dyskredytuje Mitsukiego. Następnego dnia ich przełożony informuje go, że z powodu przekroczenia terminu firma wystawi projekt Mitsukiego do konkursu. Zdaje sobie sprawę, że Mitsuki sabotował go, podając mu zły termin. Następnego dnia, w drodze do pracy, wita się ze współpracownikiem i przełożonym, którzy całkowicie go ignorują. Mitsuki podchodzi do niego i pyta, co się dzieje; widzi, że topi się w wodzie. Przypomina sobie mit i zdaje sobie sprawę, że musiał urodzić się w Roku Kota; wkrótce wszystko, co z niego pozostaje, to kałuża i jeden z jego kolczyków, które Mitsuki podnosi, zanim cicho pożegna się z nim. | |||
Sezon 10
| NIE. |
Oficjalny tytuł w języku angielskim Oryginalny tytuł w języku japońskim |
Oryginalna data emisji | |
|---|---|---|---|
| 1 |
„Praca do rzucenia” „Yametai Shigoto” ( 辞 め た い 仕 事 ) |
9 stycznia 2022 | |
| Młody mężczyzna o imieniu Takashi zaprasza swojego przyjaciela na jeden wieczór, aby doradził mu, czy powinien rzucić pracę przy inspekcji głów manekinów w fabryce. Niektóre głowy potrafią mówić i trzeba je spalić; słyszy ich krzyki w agonii i nie może już znieść poczucia winy. Po zakończeniu swojej historii Takashi idzie na piwo, zostawiając przyjaciela samego. Nagle przyjaciel słyszy kobiecy głos dochodzący z torby marynarskiej; błaga go, by przekonał Takashiego do pozostania w pracy, inaczej zostaną spaleni. Otwiera torbę pełną części manekina. Światła gasną, a on rzuca się do drzwi, ale części manekina nie chcą go wypuścić, dopóki nie zgodzi się na ich żądania. Oszalały ze strachu i desperacji, grozi im zapalniczką... Takashi wraca i zastaje spalone mieszkanie. Szef wynajduje mu nowe miejsce do życia, przez co czuje się zobowiązany do pozostania w pracy. Ale w dzisiejszych czasach dużo więcej głów manekinów mówi... | |||
| 2 |
„Uwaga końcowa” „Endingu Nōto” ( エ ン デ ィ ン グ ノ ー ト ) |
16 stycznia 2022 | |
| Troje rodzeństwa sprząta mieszkanie zmarłego ojca, które jest pełne śmieci. Nie znoszą tej odpowiedzialności, ponieważ ich ojciec był w dużej mierze nieobecny od śmierci matki. Starszy brat i siostra wspominają kilka razy, że widzieli swojego ojca, choć z daleka, ale młodszy brat gorzko odrzuca te historie. Znajdują album ze zdjęciami, w tym nieznanymi z opowieści rodzeństwa. Starszy brat znajduje notatnik z wpisami na ich temat i listą życzeń z jednym niekompletnym przedmiotem - „Muszę zbierać” (刈 り 取 る [karitoru]). Myśląc, że oznacza to pielenie ogrodu, postanawiają spać w mieszkaniu, a rano robią to. Starszy brat znajduje zdjęcie ojca z bardzo surowym wyrazem twarzy. Następnego ranka cała trójka rodzeństwa nie żyje. Ostatnia pozycja w zeszycie jest przekreślona, a na zdjęciu ich ojciec uśmiecha się szeroko. | |||
| 3 |
„Koniec dnia” „Ichinichi no Owari” ( 一 日 の 終 わ り ) |
23 stycznia 2022 | |
| Gimnazjalistka o imieniu Airi każdego dnia chodzi sama do i ze szkoły. Każdego ranka szuka młodej kobiety w oknie wieżowca, chcąc się z nią zaprzyjaźnić. Każdego wieczoru zasypia słuchając prezentera radiowego czytającego listy od słuchaczy. Pewnej nocy list opisuje dziewczynę, która każdego ranka spogląda w okno pisarza, a Airi podejrzewa, że pochodzi od kobiety. Następnego ranka uśmiecha się do kobiety, a tej nocy inny list opisuje uśmiechniętą dziewczynę. Airi jest podekscytowana, a uśmiechanie się do okna i słuchanie listów staje się codziennością. Pewnego dnia dzieli się swoją książką do matematyki z koleżanką z klasy o imieniu Yumie i szybko stają się przyjaciółmi i kumplami dojeżdżającymi do pracy. W końcu przestaje patrzeć w okno i słuchać radia. Bez wiedzy Airi, kobieta postanowiła spotkać się z uśmiechniętą dziewczyną. Pewnego ranka Yumie zostaje w domu chora, więc Airi idzie sama do szkoły. Kiedy mija budynek mieszkalny, kobieta chwieje się i pochyla do okna. Nagle billboard przedstawiający kobietę spada na ulicę, o włos nie trafiając do Airi. | |||
| 4 |
„Ostatni pociąg” „Shūden” ( 終 電 ) |
23 stycznia 2022 | |
| Chłopak z college'u o imieniu Ōmori spieszy się, by złapać ostatni pociąg tej nocy i ledwo mu się udaje; wydaje się być jedynym pasażerem, a znaki pociągu są wyłączone. Dostaje wiadomość od swojego przyjaciela Takeshity, który chciał z nim wcześniej porozmawiać, wyglądając na zrozpaczonego; Ōmori bezceremonialnie przeprasza za to, że zapomniał zadzwonić. Dzwoni jego przyjaciel Kenji, z którym imprezował. Ōmori zgadza się, ale zwraca uwagę, że nie ma już pociągów. Kenji mówi, że jest w ostatnim pociągu, po czym odkłada słuchawkę z powodu innych pasażerów. Ōmori jest zdezorientowany; ledwo zdążył na pokład, stacja była pusta, kiedy przyjechał, a jego pociąg jest pusty. W końcu widzi Takeshitę w samochodzie. Nagle przejeżdża inny pociąg; Jest na nim Kenji, a znaki identyfikują go jako ostatni pociąg. Potem sobie przypomina - PA ogłosił czas przybycia ostatniego pociągu tuż przed tym, jak wsiadł do tego, więc nie jest w ostatnim pociągu. Nagle światła migoczą, a PA ogłasza ostatni przystanek. Pociąg się zatrzymuje i gasną światła. Takeshita pojawia się za nim, mamrocząc, że „skończył to” i czuje się z tym znacznie lepiej; śmieje się maniakalnie, gdy drzwi się otwierają... | |||
| 5 |
„Ostatni klient” „Saigo no Kyaku” ( 最 後 の 客 ) |
30 stycznia 20322 | |
| Młody mężczyzna imieniem Takuya pracuje na ostatniej zmianie w kawiarni; pewnego wieczoru musi poprosić ostatnią klientkę tego wieczoru, zaniedbaną i zdezorientowaną staruszkę, aby wyszła. Stara kobieta mruczy, że nie ma dokąd pójść, po czym desperacko błaga Takuyę, by pozwolił jej z nim zostać. Potyka się o wymówkę, by odmówić, kiedy jego menedżer go skarci. Kiedy się odwraca, starej kobiety już nie ma. Kiedy przybywa do swojego mieszkania, zastaje swoją dziewczynę Marié pijącą herbatę ze starą kobietą, wierząc, że Takuya ją zaprosił. Następnie siłą usuwa starą kobietę, która ostrzega, że skończy tak jak ona. Następnego ranka Takuyę budzi krzyk Marié; mówi, że go nie zna i stanowczo domaga się, aby odszedł. Następnie jego przełożony mówi, że nigdy nie zatrudniał nikogo takiego jak on. Rodzina i przyjaciele, jeden po drugim, odrzucają go, nie wiedząc, kim jest. Doprowadza go do szaleństwa desperacja i dźwięk śmiechu starej kobiety. Jego skóra i dłonie szybko się starzeją. Później jest ostatnim klientem kawiarni, gdzie desperacko zaczepia kelnerkę o nocleg... | |||
| 6 |
„Wyrzucanie śmieci” „Shūshūsho” ( 収 集 所 ) |
6 lutego 2022 | |
| Młoda kobieta o imieniu Akane właśnie przeprowadziła się do nowej dzielnicy i przez tydzień musi zarządzać wywozem śmieci na krawężniku. Gdy tylko śmieciarka odjeżdża, młody mężczyzna zaczyna wyrzucać rzeczy. Akane próbuje go poprawić, ale młody człowiek wspomina o fioletowej ciężarówce, która odwiedza ją w piątą środę każdego miesiąca; musisz zostawić swoje najważniejsze rzeczy, zanim przyjedzie ciężarówka, inaczej zostaną one zabrane na zawsze później. Nagle pojawia się tłum, a młody człowiek każe jej się pospieszyć. Mija ją na ulicy fioletowa ciężarówka, więc biegnie do domu, żeby sprawdzić swoją szafę i niczego nie brakuje. Odrzuca ostrzeżenie, dopóki nie widzi załogi śmieciarki, która siłą konfiskuje przedmiot kobiecie przy krawężniku. Zdaje sobie sprawę, że nie miała wiadomości od swojego chłopaka Satoru od czasu ich ostatniej kłótni. Wiele razy próbuje się do niego dodzwonić, ale kiedy w końcu udaje jej się połączyć, połączenie jest przerywane. Okazuje się, że Satoru znajduje się w śmieciarce pośród sterty śmieci i kilku innych osób, żądając wyjaśnień i pomocy; Akane może tylko śmiać się z rozpaczy, gdy zdaje sobie sprawę, że Satoru był dla niej najważniejszy. | |||
| 7 |
„Co się stało w tunelu” „Tonneru de no Dekigoto” ( ト ン ネ ル で の 出 来 事 ) |
13 lutego 2022 | |
| Młoda para wędruje po górach i postanawia wrócić na skróty przez ciemny tunel. Młody mężczyzna obiecuje, że przez całą drogę będzie trzymał rękę swojej dziewczyny Riny. Jednak prawie tak szybko, jak tylko wchodzą, pojawia się sam po drugiej stronie. Rina powoli wynurza się z ciemności, po czym nagle zaczyna krzyczeć i dziko wymachiwać. Później Rina zostaje uspokojona w szpitalu; lekarz wyjaśnia, że jej strach i paranoja osłabiały ją fizycznie. Budzi się tydzień później, nie chcąc rozmawiać o tunelu i prosi go, aby z nią zerwał, zanim ponownie zasnie. Jednak nadal odwiedza ją w szpitalu codziennie przez następne sześć miesięcy. Rina budzi się ponownie i pyta go, dlaczego jej nie zostawi, i ostrzega go, że pożałuje wysłuchania tej historii; nalega. Zaczyna Rina - kiedy weszli do tunelu, usłyszeli przerażający jęk i odwrócili się... I jej serce zatrzymuje się, ale kontynuuje opowieść. Mówi nieprzerwanie przez następne sześćdziesiąt lat. Mężczyzna jest już stary, a Rina jest zgniłym trupem... i wciąż mówi. | |||
| 8 |
„Zegarek” „Udedokei” ( 腕時計 ) |
20 lutego 2022 | |
| Dwie siostry mają się rozstać na stacji kolejowej. Starsza siostra zauważa brak zegarka, co przypomina młodszej siostrze miejską legendę z dzieciństwa - zegarmistrz porywa cię w zależności od tego, czy dasz mu zegar, czy zegarek na rękę; nie pamiętała, która odpowiedź była prawidłowa. Rozstają się, a starsza siostra wspomina zegarek, który dostała na urodziny i którego przestrzegano przed pójściem spać. Następnego ranka wraca do pracy po kilku dniach wolnego; jej senior w miejscu pracy nie ma zegarka i mruczy niejasno o złym wyborze, zanim odchodzi. Jakiś czas później dowiaduje się, że seniorka zmarła w czasie jej urlopu, mimo że dopiero co ją widziała. Tej nocy jej siostra pojawia się w jej oknie zrozpaczona, mówiąc, że w końcu rozumie. Opowiada historię, kiedy jako dzieci zostali zaczepieni przez zegarmistrza; wtedy starsza siostra zaoferowała mu swój zegarek na rękę. To był zły wybór, więc młodsza siostra została zabrana. Otoczona cieniami starsza siostra traci przytomność. Kiedy dochodzi do siebie, znajduje na stoliku do kawy zegarek z dzieciństwa i zastanawia się, czy będzie następna… | |||
| 9 |
„To My Future Self” „Mirai no Boku he” ( 未来 の 僕 へ ) |
27 lutego 2022 | |
| Sfrustrowany życiem mężczyzna przeszukuje śmieci w swoim mieszkaniu i znajduje stare DVD; wiadomość do siebie w przyszłości, nagrana jako projekt klasowy na zakończenie szkoły podstawowej. W nagraniu jego dziecko opisuje swoje marzenie o zostaniu mangaką , zanim zamarznie i zniekształci; następnie jego ekranowe dziecko zarzuca nieudanemu, bezsensownemu życiu swojego przyszłego ja, czego nigdy nie powiedział jako dziecko, zanim materiał filmowy się skończy. W drodze powrotnej z pobliskiego sklepu spożywczego zaczepiają go krzyczące monochromatyczne zjawy, które rozpuszczają się w jego kolegach z klasy ze szkoły podstawowej i znikają. Później dowiaduje się, że wszyscy jego starzy koledzy z klasy znikali od ostatniego zjazdu, z wyjątkiem siebie i Shigeru Saitō, którego odwiedza, aby spróbować dotrzeć do sedna sprawy. Uważa, że jest to klątwa za niespełnienie marzenia z dzieciństwa i podejrzewa, że Saitō uniknął klątwy, spełniając swoje. Saitō przyznaje, że to możliwe, po czym usprawiedliwia się, by przynieść napoje. Mężczyzna z ciekawości postanawia odtworzyć DVD Saitō; nieśmiałe dziecko Saitō zwraca się do kamery, przypominając mu, że Saitō był często prześladowany. Nagle nagranie się zniekształca, a dziecko Saitō gratuluje swojemu przyszłemu wcieleniu prawie spełnienia swojego marzenia. Mężczyzna znajduje na stoliku do kawy kopię ich rocznika ze szkoły podstawowej, z przekreślonymi zdjęciami wszystkich kolegów z klasy, z wyjątkiem jego i Saitō; dziecko Saitō twierdzi, że wszyscy zasługują na śmierć za znęcanie się nad nim i oświadcza, że jako jego marzenie… a teraz został tylko jeden… Za nim pojawia się dorosły monochromatyczny Saitō ze zniekształconym, wykrzywionym uśmiechem… | |||
| 10 |
„Inny budynek” „Bettō” ( 別棟 ) |
6 marca 2022 | |
| Mężczyzna o imieniu Ōta jest w szpitalu i zostaje upomniany, aby pozostał w łóżku. Później wędruje po korytarzach i ma zamiar wrócić do swojego pokoju, gdy w pustym skrzydle szpitala znajduje drzwi prowadzące do mostu powietrznego do innego budynku. Otwiera drzwi, rozlewając talerz soli i doświadcza nagłego złego samopoczucia. W oknach drugiego budynku pojawiają się cienie, a pielęgniarka ostrzega go, aby stamtąd uciekał, gdy traci przytomność. Ōta przychodzi do swojego pokoju, do którego przyszła jego żona Natsuki, i wyjaśnia, dlaczego był na korytarzu; pielęgniarka zaprzecza istnieniu drugiego budynku. Tej nocy zastanawia się nad sytuacją, gdy ponownie wędruje po korytarzach i znajduje na podłodze talerze z solą; kiedy próbuje ich ominąć, nagle ogarnia go słabość. Groteskowe potwory za rogiem w jego stronę, gdy Natsuki gorączkowo go woła i traci przytomność. Budzi się ponownie w swoim pokoju, nalegając na inny budynek, ale Natsuki każe mu obiecać, że nie wyjdzie. Tej nocy, przekonany, że coś jest nie tak, wstaje z łóżka, ale upada, stawiając stopę na ziemi; w rogach jego łóżka znajdują się solne talerze. Potwory atakują jego pokój, a on próbuje się odczołgać, pomimo desperackich próśb Natsukiego, by nie szedł. Nagle zostaje sam w ciemnym, pustym korytarzu. Jego monitor pracy serca jest płaski i Natsuki pyta, czy przeszedł na drugą stronę. | |||
| 11 |
„Do widzenia” „Baibai” ( バ イ バ イ ) |
13 marca 2022 | |
| Kanae i jej przyjaciółka czekają na pociąg do domu po jednodniowej wycieczce na wieś i postanawiają odwiedzić pobliskie centrum handlowe, aby zabić czas. Po drodze mijają chłopca, który macha na pożegnanie, powtarzając wielokrotnie „Do widzenia”. Na placu wszyscy machają do nich, powtarzając „Do widzenia”, co zaczyna niepokoić dziewczyny. Kanae ogarnia zmęczenie, więc znajdują kawiarnię, której klienci machają na pożegnanie przez okno. Kanae czuje się, jakby siłą opętała ją nieznana siła, a jej przyjaciółka bezskutecznie próbuje wezwać pomoc. Nagle otacza ich tłum, a Kanae mdleje. Jej przyjaciółka konfrontuje się z kimś w tłumie, żądając odpowiedzi, ale każe jej się tylko pożegnać. Błaga Kanae o ucieczkę, ale Kanae jest teraz w pełni opętany, a istota żegna się z Kanae... Nagle przyjaciel budzi się w szpitalu; lekarz wyjaśnia, że ona i Kanae zostali znalezieni nieprzytomni. Pamięta wydarzenia na placu, ale lekarz wyjaśnia, że mieszkańcy miasta przywieźli ich do szpitala i że mogła mieć halucynacje z powodu upału. Ona gwałtownie temu zaprzecza, zanim lekarz zacznie powtarzać „Pa pa”… | |||
| 12 |
„Pinky Obietnica” „Yubikiri” ( 指切り ) |
20 marca 2022 | |
| Kobieta o imieniu Miyu zauważa, że jej mąż Osamu dziwnie się zachowuje; ignoruje ją, kiedy do niego mówi, i nie je. Pewnej nocy, przed snem, pyta go o to; ma powtarzający się sen, w którym jest żonaty z kimś innym. Odrzuca to, dopóki Osamu nie zacznie mówić przez sen, schudnie i pewnej nocy odchodzi od stołu bez jedzenia, mówiąc, że już jadł „po drugiej stronie”. Błaga go, aby przestał myśleć o swoich snach, ponieważ mieszka po tej stronie, a on się zgadza. Tej nocy Osamu przeprasza we śnie, mówiąc, że musi wrócić do swojego normalnego życia, ku wielkiej uldze Miyu. Następnie przeprasza Miyu za zmartwienie jej, a Pinky obiecuje powstrzymać się od tego w przyszłości. Pewnego dnia Miyu wraca do domu i zastaje Osamu na kanapie z inną kobietą, którą pociesza, zapewniając ją, że złożył małą obietnicę z cieniem kobiety, którą widzi w nocy. Miyu następnie zaczyna znikać ... | |||
| 13 |
„Setna historia” „Hyakuwame” ( 百話目 ) |
27 marca 2022 | |
| Grupa nastolatków zakrada się do opuszczonego budynku szkoły, aby zagrać w grę Hyakumonogatari Kaidankai : po zapaleniu stu świec, uczestnicy na zmianę opowiadają historie o duchach i gaszą jedną świecę po każdej opowiedzianej historii, spodziewając się, że po zgaśnięciu ostatniej świecy wydarzy się coś niezwykłego na zewnątrz. Opowiadają historie o duchach zapożyczone z poprzednich Yamishibai , gasząc po drodze świece. Kiedy jeden z chłopców, Kōki, zaczyna opowiadać 99. historię, wyznaje, że grał w Hyakumonogatari Kaidankai wcześniej, ale 99. i 100. świeca została przypadkowo zgaszona w tym samym czasie, a chłopiec, który miał opowiedzieć setną historię, zniknął. Po tym, jak inny chłopiec, Akito, pyta, co stało się z zaginionym chłopcem, Kōki ujawnia, że właśnie opowiedział 99. historię i zaprasza grupę, aby sama zapytała zaginionego chłopca. Kończy swoją historię, ujawniając, że tej nocy usłyszał głos mówiący „Do zobaczenia po następnej setce”. 99. świeca zostaje zdmuchnięta przez tajemniczą postać, która pojawia się w pokoju, wywołując panikę w grupie. kamishibaiya _ pojawia się i mówi: „To jest historia każdego, kto miał okropne doświadczenie po tym, jak opowiedziano sto historii…” przed zdmuchnięciem setnej świecy. | |||
Uwagi i odniesienia
- Notatki
- Referencje
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa (po japońsku)