Analityczna zgodność Younga z Biblią
Young's Analytical Concordance to the Bible to biblijna zgodność z Wersją Króla Jakuba, opracowana przez Roberta Younga . Opublikowany po raz pierwszy w 1879 r. Zawiera „około 311 000 odniesień podzielonych na oryginały hebrajskie i greckie, z dosłownym znaczeniem i wymową każdego z nich”.
Zamiar
Konkordancja jest indeksem do księgi, pozwalającym na odnalezienie konkretnych odniesień, zazwyczaj z kilkoma słowami kontekstu dla każdej instancji . Konkordancje biblijne zwykle przedstawiają poszczególne słowa przywoływanej wersji w porządku alfabetycznym, przy czym fragmenty przedstawiające to słowo są wymienione w tradycyjnym porządku ksiąg biblijnych. Słowo kluczowe jest zwykle skracane do inicjału.
Konkordancja analityczna Younga była pierwszą wielojęzyczną konkordancją z Biblią. Opublikowano w 1879 r., około 268 lat po autoryzowanej wersji króla Jakuba, którą indeksuje , po około 40 latach pracy, w tym 3 latach składu. Następnie w 1894 roku ukazała się Konkordancja Stronga .
Niektóre konkordancje biblijne są jednojęzyczne, np. tylko po angielsku, jak np. Konkordancja Crudena z Biblią (pierwsza tego rodzaju). Podają tekst w języku angielskim w porządku alfabetycznym. Young's Analytical jest wielojęzyczny, ponieważ wymienia angielskie słowa (i wiele tłumaczeń pojedynczych słów), ale zajmuje się również podstawowymi biblijnymi językami hebrajskim , biblijnym aramejskim i greckim Koine .
Celem Younga, opisanym w jego przedmowie do pierwszego wydania, było umożliwienie „najprostszemu czytelnikowi bardziej poprawnego zrozumienia powszechnej angielskiej Biblii, „poprzez odniesienie do oryginalnych słów w języku hebrajskim i greckim”, odnosząc się do Williama Tyndale'a, aby powiedzieć, że „ każdy „oracz” [mógł] wiedzieć więcej z Pisma Świętego niż „starożytni”. Jego zgodność została zaprojektowana tak, aby była jasna i łatwa w użyciu „na pierwszy rzut oka”. Jego celem było, aby trzy punkty były wyraźnie pokazane i łatwe do znalezienia dla każde słowo:
- oryginalne greckie lub hebrajskie słowo stojące za angielskim słowem użytym w tym fragmencie.
- dosłowne lub „prymitywne” znaczenie.
- wykaz wszystkich innych fragmentów Biblii angielskiej, w których użyto tego słowa z greckiego lub hebrajskiego oryginału.
Razem pozwoliłoby to czytelnikowi „rozróżnić rzeczy, które się różnią, które często są pomieszane w angielskiej Biblii”.
Young dostrzegł dodatkową wartość, ponieważ „po raz pierwszy wstawił we właściwej kolejności alfabetycznej” z wyjaśnieniem, kim lub czym oni są. Późniejsze wydania Cruden's , w których osobno wymieniono nazwiska, przyjęły ten format.
Young's jest raczej pełną konkordancją niż wyczerpującą, jak Strong, ponieważ zawiera pełną listę wszystkich słów o istotnym znaczeniu, pomijając najczęstsze przedimki, spójniki, przyimki i zaimki, takie jak a, i, do, i on". Wyczerpujący obejmuje wszystkie z nich, umieszczając je w osobnym skróconym indeksie.
W swoim późniejszym dodatku William Stevenson, który zrewidował konkordancję, [ potrzebne źródło ] dodał leksykony Indeksu Starego i Nowego Testamentu na popularne żądanie. Specjalnie zaprojektowane, aby ułatwić studiowanie słów w językach oryginalnych, mają transliterowane biblijne hebrajskie i aramejskie („chaldejskie”) słowa Starego Testamentu oraz greckie słowa Nowego Testamentu w porządku alfabetycznym oryginalne pismo i niektóre informacje gramatyczne, po których następuje pionowa lista wszystkich różnych słów użytych w angielskiej Biblii do ich przetłumaczenia wraz z liczbą wystąpień. Stevenson wyjaśnia w swojej „Notatce wyjaśniającej” do leksykonów Indeksu, że pozwala to czytelnikowi zorientować się w ogólnym znaczeniu oryginalnego słowa na podstawie zakresu znaczeń użytych do jego przetłumaczenia oraz bezpieczeństwa tłumaczenia na podstawie łącznej liczby wystąpień. Redaktorzy Zondervan NIV Exhaustive Concordance (pierwotnie znanej jako NIV Exhaustive Concordance, 1990) ocenili, że był to format, który „dokładniej łączy języki oryginalne… i był łatwiejszy do odczytania [niż słownik w stylu Strong]”.
Konkordancja analityczna Younga jest nadal drukowana i przez lata miała ponad dwa tuziny poprawek do 1990 r.
Zawartość
- „Wskazówki i pomoc w interpretacji Biblii” (tylko w niektórych późniejszych wydaniach)
- „Zgodność analityczna” - Każdy wpis może zawierać wiele słów w języku oryginalnym w języku oryginalnym oraz w fonetycznej wokalizacji na język angielski. Podaje również rozszerzone znaczenie i użycie tego słowa w języku oryginalnym. Jest to biblijna zgodność z Wersją Króla Jakuba (KJV) , a nie leksykon starotestamentowych języków hebrajskiego czy NT greckiego .
- „Indeks leksykonów Starego i Nowego Testamentu, będący przewodnikiem po paralelnych fragmentach” przygotowany przez Wm. B. Stevensona.
- Brytyjskie ósme wydanie zawiera również „Pełną listę imion własnych Pisma Świętego, jak w wersjach autoryzowanych i poprawionych, pokazującą ich współczesną wymowę i dokładną formę oryginalnego hebrajskiego” tego samego autora. Ten dodatek zawiera również wprowadzenie informacyjne.
Używać
Zgodność
Podczas gdy w konkordancji wyłącznie w języku angielskim każde wystąpienie słowa jest wymienione alfabetycznie bez rozróżnienia, a w konkordancji wyczerpującej są one wymienione alfabetycznie z numerem identyfikacyjnym (numer Stronga lub numer GK) wprowadzonym do indeksu słownika w celu identyfikacji oryginalnego słowa, w analitycznej konkordancji Zgodność angielskie słowa są podzielone w obrębie hasła głównego, zgodnie z oryginalnym słowem w języku greckim, hebrajskim lub aramejskim leżącym u jego podstaw. Czytelnik może więc na pierwszy rzut oka zobaczyć, jakie słowo zostało przetłumaczone i jakie inne słowa zostały przetłumaczone tymi samymi angielskimi słowami. Jednocześnie można znaleźć każdy fragment zawierający to angielskie słowo.
W każdym podpodziale słowo jest podane jako transliteracja, aw oryginalnym skrypcie z krótką definicją, co Young nazwał „znaczeniem dosłownym”. Różne podziały listy słów dla każdego angielskiego słowa są ponumerowane dla łatwego odniesienia. Tak więc konkordancję można wykorzystać po prostu do znalezienia konkretnych wersetów zawierających kluczowe słowo lub do bardziej szczegółowego przestudiowania słów z języka oryginalnego.
Indeks leksykonu
Leksykon Indeksu (opisany powyżej) pozwala na bardziej szczegółowe studia słowotwórcze w języku oryginalnym i jest cenionym udogodnieniem oferowanym przez Konkordancję analityczną. Proces identyfikacji oryginalnego greckiego lub hebrajskiego słowa użytego w badanym fragmencie, a następnie użycie leksykonu Index do zidentyfikowania wszystkich innych angielskich słów użytych do przetłumaczenia tego słowa to główna rada, jakiej Harvard Divinity School udziela naukowcom korzystającym z konkordancji. Oczywiście główna zgodność pozwala następnie znaleźć każdy przypadek alternatywnych tłumaczeń, a jak zauważył Stevenson, liczba przypadków użycia każdego angielskiego wystąpienia daje przybliżoną wskazówkę, jak dobrze rozumie się znaczenie słowa.
Wydania
Wydania brytyjskie i edycje amerykańskie są numerowane inaczej.
wydania brytyjskie
Noszą one tytuł Konkordancja analityczna do Pisma Świętego .
- Po raz pierwszy opublikowano 1879, a następnie wydania 2–6.
- Wydanie siódme opublikowane w 1900 r., poprawione w całości przez profesora języka hebrajskiego i semickiego z Glasgow , Williama Barrona Stevensona (1869-1954).
- Zostało to przedrukowane w latach 1904, 1905, 1906, 1909, 1912.
- 1913 był pierwszym opublikowanym przez Towarzystwo Traktatów Religijnych ; Przedruk 1919, 1922, 1924, 1927, 1933, 1935.
- Wydanie ósme opublikowane w 1938 r., Poprawione dalej przez JH Younga za radą Stevensona.
- To było przedrukowane 1939, 1943, 1946, 1948, 1949, 1950, 1952, 1956, 1957, 1958, 1961, ..., 1971, 1973, 1977, ...
wydania amerykańskie
Wydania amerykańskie noszą tytuł Zgodność analityczna z Biblią .
20. wydanie amerykańskie, opublikowane po raz pierwszy w 1910 r., odpowiada w dużej mierze brytyjskiemu 7. wydaniu, zrewidowanemu przez WB Stevensona, ale do którego dodano kolejny dodatek, zatytułowany Szkic niedawnej eksploracji krajów biblijnych autorstwa Thomasa Nicola. Zostało to pierwotnie opublikowane osobno na jakiś czas przed drugim wydaniem, które ukazało się w 1893 roku.
Późniejsze wydania zawierają dodatek zatytułowany Kanon Pisma Świętego autorstwa RK Harrisona i Everetta F. Harrisona.
Zobacz też
-
George Wigram – autor m.in
- Grecka i angielska konkordancja Anglika do Nowego Testamentu
- Hebrajska i chaldejska konkordancja Anglika do Starego Testamentu
- Lista imion biblijnych
Linki zewnętrzne
- Young's Concordance bezpłatnie z Archive.org - tylko zeskanowane faksymile
- Książki Google mają wiele wydań od 1939 do 1977 z kilkoma niepewnymi wcześniejszymi datami.