Fantasmagoriana
 Wydanie pierwsze, strona tytułowa tomu 1
| |
| Autor | Johann Karl August Musäus , Johann August Apel , Friedrich Laun , Heinrich Clauren |
|---|---|
| Tłumacz | Jean-Baptiste Benoît Eyriès |
| Kraj | Francja |
| Język | Francuski |
| Gatunek muzyczny | Niemiecka powieść gotycka |
| Wydawca | F. Schoella |
Data publikacji |
1812 |
| Typ mediów | Druk: 2 tomy, duodecimo |
| Strony | 600 |
| OCLC | 559494402 |
Fantasmagoriana to francuska antologia niemieckich opowieści o duchach, przetłumaczona anonimowo przez Jean-Baptiste Benoît Eyriès i opublikowana w 1812 r. Większość opowieści pochodzi z pierwszych dwóch tomów Gespensterbuch Johanna Augusta Apela i Friedricha Launa ( 1810–1811), z inne opowiadania Johanna Karla Augusta Musäusa i Heinricha Claurena .
Został odczytany przez Lorda Byrona , Mary Shelley , Percy'ego Bysshe Shelleya , Johna Williama Polidori i Claire Clairmont w Villa Diodati w Kolonii w Szwajcarii w czerwcu 1816 roku, roku bez lata , i zainspirował ich do napisania własnych opowieści o duchach, w tym „ Wampir ” (1819) i Frankenstein (1818), które ukształtowały gatunek gotyckiego horroru .
Tytuł
Fantasmagoriana bierze swoją nazwę od Fantasmagorie Étienne-Gasparda Roberta , pokazu fantasmagorii ( francuski : fantasmagoria , od fantazji , „ fantazji ” lub „halucynacji” i prawdopodobnie po grecku : αγορά , agorá , „zgromadzenie” lub „spotkanie”, z sufiks -ia ) z późnych lat 90. i wczesnych 1800, używając projekcji latarni magicznej wraz z brzuchomówstwem i innymi efektami, aby sprawiać wrażenie duchów (francuski: fantôme ). Jest to uzupełnione sufiksem -iana , który „oznacza zbiór przedmiotów lub informacji odnoszących się do konkretnej osoby, tematu lub miejsca”.
Podtytuł „ Recueil d'histoires, d'apparitions, de spectres, revenans, fantômes, etc.; Traduit de l'allemand, par un Amateur ” tłumaczy się jako „antologia opowieści o objawieniach widm , upiorów , zjaw itp .; przetłumaczone z niemieckiego przez amatora”.
Książka i jej tytuł zainspirowały innych autorów, nazwanych w podobnym duchu: Spectriana (1817), Démoniana (1820) i Infernaliana (1822).
Historie
Eyriès wybrał wybór ośmiu niemieckich opowieści o duchach do przetłumaczenia dla francuskiej publiczności. Pierwsza historia („ L'Amour Muet ”) pochodzi z satyrycznej opowieści Johanna Karla Augusta Musäusa o tradycyjnych opowieściach ludowych Volksmärchen der Deutschen (1786). Następna („ Portrety rodziny ”) została napisana przez Johanna Augusta Apela , po raz pierwszy opublikowana w Malven Johanna Friedricha Kinda ( 1805), ale przedrukowana w antologii Apela Cicaden (1810). Z pozostałych sześciu opowieści pięć pochodziło z pierwszych dwóch tomów Gespensterbuch Apela i Launa ( 1810–1811), a jedna („ La Chambre Grise ”) była autorstwa bardzo popularnego autora Heinricha Claurena , który został sparodiowany przez Apel w jednym ze swoich opowiadań Gespensterbuch („ Die schwarze Kammer ”, tłumaczone jako „ La Chambre Noire ”). Fantasmagoriana została częściowo przetłumaczona na język angielski w 1813 roku przez Sarah Elizabeth Utterson jako Tales of the Dead zawierające pięć pierwszych historii (patrz lista poniżej); tak więc trzy z pięciu opowiadań z Gespensterbuch . Trzy edycje w trzech krajach i językach w ciągu trzech lat pokazują, że te historie o duchach były bardzo popularne.
Lista opowiadań
| Tom. | Fantasmagoriana | angielskie tłumaczenie | niemiecki oryginał | źródło niemieckie | Autor |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | " L'Amour Muet " | Głupia miłość | „ Summe Liebe ” | Volksmärchen der Deutschen , tom. 4 | Musäus |
| 1 | „ Portrety rodzinne ” | Portrety rodzinne | „ Die Bilder der Ahnen ” | Cykaden , tom. 1 | Apel |
| 1 | „ La Tête de Mort ” | Głowa Śmierci | „ Der Todtenkopf ” | Gespensterbuch , tom. 2 | Uruchom |
| 2 | „ Śmiertelna narzeczona ” | Oblubienica Śmierci | „ Śmierć Todtenbrauta ” | Gespensterbuch , tom. 2 | Uruchom |
| 2 | " L'heure fatale " | Przeznaczenie Godzina | „ Die Verwandtschaft mit der Geisterwelt ” | Gespensterbuch , tom. 1 | Uruchom |
| 2 | „ Zjawa ” | Zjawa | „ Der Geist des Verstorbenen ” | Gespensterbuch , tom. 1 | Uruchom |
| 2 | „ La Chambre Grise ” | Szara Komnata | " Die Graue Stube (Eine buchstäblich wahre Geschichte) " | Der Freimüthige (gazeta) | Klauren |
| 2 | „ La Chambre Noire ” | Czarna Komnata | " Die schwarze Kammer. Anekdote " | Gespensterbuch , tom. 2 | Apel |
- Bibliografia _ Scherf, Kathleen (2008). "Wstęp". Wampir i Ernestus Berchtold; lub Współczesny Œdipus . Peterborough: wydania Broadview. P. 10.
- ^ Fryzjer Teodor (1989). Fantasmagoryczne cuda: pokaz duchów latarni magicznej w dziewiętnastowiecznej Ameryce . Prasa Uniwersytetu Indiany. s. 73–75.
- ^ a b Hale, Terry (1994). "Wstęp". Opowieści o zmarłych (wyd. 2). Towarzystwo Gotyckie. P. 12.
- Bibliografia _ _ Słownik języka angielskiego Collinsa - kompletny i pełny (wyd. 10). HarperCollins . 2012 . Źródło 27 listopada 2015 r .
- Bibliografia _ _ Słownik języka angielskiego Collinsa - kompletny i pełny (wyd. 10). HarperCollins . 2012 . Źródło 27 listopada 2015 r .
- ^ Herzfeld, Georg; Rosenbaum, Alfred (lipiec 1915). „Ze Den Quellen Der Fantasmagoriana ” . Englische Studien (w języku niemieckim). Lipsk: OR Reisland. 49 (1): 157–159.
- ^ Van Woudenberg, Maksymiliaan (2014). „Warianty i transformacje Fantasmagoriana: śledzenie podróżującego tekstu do kręgu Byrona-Shelleya” . romantyzm . 20 (3): 306–320. doi : 10.3366/rom.2014.0194 .