Heinrich der Glïchezäre

Heinrich der Glïchezäre (tj. hipokryta w znaczeniu kogoś, kto przyjmuje dziwne imię lub pseudonim; zwany także Heinrich der Gleißner ) był średnio-wysoko-niemieckim poetą z Alzacji , autorem poematu narracyjnego Reinhart Fuchs ( Reynard ), najstarszym Niemiecka epicka bestia , którą posiadamy.

Data jej powstania to około 1180 r. Oparta jest na poemacie francuskim, będącym częścią obszernego Roman de Renart , ale starszym niż którakolwiek z gałęzi tego romansu, która przetrwała do naszych czasów. Z niemieckiego poematu w jego oryginalnej formie, zatytułowanego Isengrînes nôt (Kłopoty Isengrina), zachowało się tylko kilka fragmentów w okaleczonym rękopisie odkrytym w 1839 roku w heskim mieście Melsungen . Posiadamy jednak pełną wersję wykonaną przez nieznaną rękę w XIII wieku i zachowaną w dwóch rękopisach, jednym w Heidelbergu i jeden należący do biblioteki arcybiskupiej Kalocsa . Wersja ta jest bardzo wierna, dokonane w niej zmiany najwyraźniej dotyczyły jedynie formy i wersyfikacji. Jej tytuł to Reinhart Fuchs .

Na początku tego wiersza lis nie jest udanym oszustem, generalnie przechytrzanym przez znacznie słabsze zwierzęta. Ale później to się zmienia. Reynard robi oburzające figle większości zwierząt, zwłaszcza wilkowi Isengrinowi, ale unika kary, lecząc chorego lwa. Lis dokonuje tego kosztem swoich przeciwników. W końcu zatruwa lwa, swojego dobroczyńcę, a wiersz zamyka refleksja nad sukcesem towarzyszącym rzemiosłu i fałszowi, podczas gdy uczciwość pozostaje nienagrodzona.

Historia jest opowiedziana w prosty, bezpośredni sposób; w porównaniu z modelem francuskim poemat niemiecki zawiera zarówno skróty, jak i dodatki, tak że nie jest zwykłym tłumaczeniem. Kolejność, w jakiej różne zdarzenia są powiązane, również została zmieniona, a okazjonalne akcenty satyry nie są mile widziane. Wiersz der Glichezare jest jedynym eposem o bestii w literaturze średnio-wysoko-niemieckiej. Słynne późniejsze wersje tego materiału są dolnoniemieckie . To właśnie na jednym z tych ostatnich Goethe oparł swoją Reineke Fuchs . Cały wiersz (z rękopisu z Heidelbergu) zredagował Jacob Grimm pod tytułem Reinhart Fuchs (Berlin, 1834) oraz razem ze starszymi fragmentami K. Reissenbergera w Paul's Altdeutsche Textbibliothek , VII (Halle, 1886). Manuskrypt Kalocsa został opublikowany przez Mailátha i Köffingera (Budapeszt, 1817). Die Spielmannsdichtung P. Pipera (w: Kurschner, Deutsche National literatura , II), cz. I, 287-315.

• Ten artykuł zawiera tekst z publikacji znajdującej się obecnie w domenie publicznej : Herbermann, Charles, wyd. (1913). „ Heinrich der Glïchezäre ”. Encyklopedia katolicka . Nowy Jork: Robert Appleton Company. cytuje:
  • BÜTTNER, Der Reinhart Fuchs und seine franzosische Quelle (Strasburg, 1891).

Linki zewnętrzne

Recenzja książki autorstwa Davida Blamiresa w The Modern Language Review , tom. 78, nr 4 (październik 1983), s. 961–963