Julia Lynch Olin

Julia Lynch Olin
Portrait of Mrs Phil Benkard by Emil Fuchs.jpg
Portret pani Phil Benkard , autorstwa Emila Fuchsa
Urodzić się 21 października 1882
Zmarł 11 marca 1961 ( w wieku 78) ( 11.03.1961 )
Nowy Jork , Nowy Jork
Małżonek (małżonkowie)
J. Filip Benkard
( m. 1902; dz. 1920 <a i=5>) .

  ( m. 1921 ; zm. 1942 <a i=4>)
Rodzice)
Stephen Henry Olin Alice Wadsworth Barlow
Krewni
Stephen Olin (dziadek) Alice Olin Dows (siostra)

Julia Lynch Olin (21 października 1882 - 11 marca 1961) była amerykańską pisarką i bahaicką , która była współzałożycielką New History Society w Nowym Jorku , a później została wydalona z religii przez Shoghi Effendi około 1939 roku. był członkiem rodzin Astor i Dudley-Winthrop.

Wczesne życie

Julia Olin urodziła się 21 października 1882 roku w Glen Cove w stanie Nowy Jork . Była córką Stephena Henry'ego Olina (1847–1925), pełniącego obowiązki prezydenta Wesleyan University w latach 1922–1923, i Alice Wadsworth Barlow (1853–1882). Jej siostrą była Alice Townsend Olin (1881–1963), która poślubiła Tracy Dows (1871–1937) w 1903 r. Po śmierci matki w 1882 r. W wieku 29 lat jej ojciec ożenił się ponownie z Emeline Harriman (1860–1938), były żona Williama Earla Dodge'a III w 1903 r. Emeline była córką Olivera Harrimana i siostrą Anne Harriman Vanderbilt , Oliver Harriman Jr. , J. Borden Harriman i Herbert M. Harriman .

Jej dziadkami ze strony matki byli Samuel Latham Mitchill Barlow (1826–1889) i Alice Cornell Townsend (1833–1889). Jej dziadkami ze strony ojca byli Julia Matilda Lynch Olin (1814–1879) i wielebny dr Stephen Olin (1797–1851), 2. rektor Uniwersytetu Wesleyan i syn Henry'ego Olina (1768–1837), członka US House of Przedstawiciele Vermontu.

Wiara bahaicka

Olin po raz pierwszy została wprowadzona do nauk wiary bahaickiej około 1925 roku, jak stwierdza w swojej autobiografii. Związując się ściśle z Mirzą Ahmad Sohrab, razem z jej drugim mężem, Lewisem Stuyvesantem Chanlerem , założyli Towarzystwo Nowej Historii . To Towarzystwo, z siedzibą w domu, który Olin i Lewis posiadali w Nowym Jorku (później nazwany Caravan House ), opublikowało kilka książek do późnych lat pięćdziesiątych. Najwyraźniej przestał istnieć po śmierci Sohraba i / lub Olina. [ potrzebne źródło ]

W 1929 roku on i Olin utworzyli organizację edukacyjną o nazwie Caravan of East and West z kwartalnikiem o nazwie The Caravan . W tym czasopiśmie po raz pierwszy ukazała się częściowa autobiografia Sohraba, również w 1929 roku.

Również w tym samym roku ukazał się artykuł, w którym ogłoszono zaręczyny jej córki Elsie Benkard z Charlesem H. Clarke'em. Ogłoszenie o ślubie ukazało się 27 lutego 1930 r., Stwierdzając, że „…pobrali się podczas ceremonii Bahai. Po raz pierwszy taka ceremonia… została wykorzystana na weselu towarzyskim w Nowym Jorku Mirza Ahmad Sohrab urzędował”.

Do New History Society przemawiało kilku wybitnych intelektualistów, w tym Albert Einstein w 1930 r. Innym mówcą była Margaret Sanger w styczniu 1932 r. W 1934 r. Opisała członkostwo bahaitów w następujący sposób: „Być bahaitą oznacza po prostu kochać wszystkich świata; kochać ludzkość i starać się jej służyć; działać na rzecz powszechnego pokoju i powszechnego braterstwa”. W 1936 roku Julia przetłumaczyła francuską wersję Seven Valleys na język angielski.

Wydalenie

Została wydalona ze społeczności bahaickiej w 1939 roku wraz z Lewisem i Sohrabem po tym, jak odmówili Lokalnemu Zgromadzeniu Duchowemu Nowego Jorku nadzoru nad działalnością Towarzystwa Nowej Historii. Następnie wspierali wysiłki Mírzá Muhammada ʻAlí iw pewnym momencie zwrócili się do prezydenta Izraela o prawa własności Muhammada ʻAlí, kiedy próbował przejąć kontrolę nad Sanktuarium Baháʼu'lláha .

W ramach swojej misji Towarzystwo Nowej Historii przez wiele lat sponsorowało konkurs na esej. Przynajmniej jeden ze zwycięzców tego konkursu, Jaja Wachuku , zasłynął sam dzięki esejowi „Jak ludzie na świecie mogą osiągnąć powszechne rozbrojenie?” napisany w New Africa University College.

Życie osobiste

11 grudnia 1902 roku Olin poślubił Johna Philipa Benkarda (1872–1929) z Nowego Jorku , finansistę i syna Jamesa Benkarda. Przed rozwodem w grudniu 1920 r. Mieli dwie córki:

23 maja 1921 r. wyszła za mąż za Lewisa Stuyvesanta Chanlera (1869–1942), byłego wicegubernatora Nowego Jorku i byłego kandydata Demokratów na gubernatora w Paryżu. Był piątym synem Johna Winthropa Chanlera i Margaret Astor Ward oraz prawnukiem pierwszego Johna Jacoba Astora .

Mówi się, że przekazała swoją fortunę na wiarę bahaitów. Julia zmarła 11 marca 1961 roku w wieku 78 lat. W swoim nekrologu została opisana jako „duchowa przywódczyni ruchu Reform Bahaitów…”

Pracuje

  • Żywe obrazy. W Wielkim Dramacie XIX wieku . (z Ahmadem Sohrabem) New York: The New History Society, 1933. Przedruk. H-Bahai: Lansing, Michigan, 2004. (ten link zawiera jej zdjęcie)
  • Siedem dolin, Baháʼu'lláh (tłum. Julie Chanler), 1936
  • Brand & Sohrab [libretto Max Brand i Julie Chandler; Marka Music Max]. The Gate: Scenic Oratorium na solistę, chór i orkiestrę w dwóch częściach (19 scen). 61. Nowy Jork: Associated Music Publishers, 1944.
  • Jego posłańcy wyruszyli naprzód, Julie Chanler, z ilustracjami Olina Dowsa. Opublikowane przez Coward-McCann, Inc. Nowy Jork. Prawa autorskie 1948.
  • Ioas, Chanler i Sohrab. Trzy litery . 11 liści. Nowy Jork: Karawana Wschodu i Zachodu, 1954.
  • Od latarni gazowej do świtu , New History Foundation, NY 1956

Zobacz też

Dalsza lektura

  • Indeks biografii. Zbiorczy indeks materiałów biograficznych w książkach i czasopismach. Tom 4: wrzesień 1955-sierpień 1958. Nowy Jork: HW Wilson Co., 1960. (BioIn 4)
  • Indeks biografii. Zbiorczy indeks materiałów biograficznych w książkach i czasopismach. Tom 5: wrzesień 1958-sierpień 1961. Nowy Jork: HW Wilson Co., 1962. (BioIn 5)

Linki zewnętrzne