Komm, gib mir deine Hand / Sie liebt dich
| „ Komm, gib mir deine Hand ” / „ Sie liebt dich ” | ||||
|---|---|---|---|---|
Zachodnioniemiecka okładka na
| ||||
| zdjęcie Singiel Beatlesów | ||||
| Na bok |
|
|||
| Strona B |
|
|||
| Wydany |
|
|||
| Nagrany | 17 października 1963 i 29 stycznia 1964 | |||
| Studio |
|
|||
| Gatunek muzyczny | Muzyka pop | |||
| Długość |
2:26 dich " 2:19 ( " " Ręka ) ( " ) |
|||
| Etykieta | ||||
| autor tekstów |
|
|||
| Producent (producenci) | Jerzego Marcina | |||
| Chronologia singli The Beatles w USA | ||||
| ||||
„ Komm, gib mir deine Hand ” i „ Sie liebt dich ” (po angielsku: „ Comm, Give Me Your Hand ” i „ She Loves You ” ) to niemieckojęzyczne wersje „ I Want to Hold Your Hand ” i „ She Loves” You ”, odpowiednio, przez angielski zespół rockowy The Beatles . Zarówno John Lennon, jak i Paul McCartney napisali oryginalne angielskie piosenki, przypisywane Lennon-McCartney partnerstwo, podczas gdy Camillo Felgen napisał przetłumaczone niemieckie teksty. Felgen jest wymieniany pod kilkoma pseudonimami . W niektórych miejscach jego tłumaczenia mają dużą swobodę w stosunku do oryginalnych tekstów. Odeon Records wydało razem niemieckie wersje jako singiel niebędący albumem w Niemczech Zachodnich w marcu 1964 roku . Swan Records wydało „ Sie liebt dich ” wraz z oryginalną stroną B „ She Loves You ” I'll Get You ”, jako singiel w Stanach Zjednoczonych w maju 1964 roku. Capitol umieścił „ Komm, gib mir deine Hand ” jako utwór zamykający album Something New z 1964 roku, dostępny tylko w Ameryce Północnej .
Nagranie „ Komm, gib mir deine Hand ” i „ Sie liebt dich ” nastąpiło w czasie, gdy standardową praktyką artystów było nagrywanie unikalnych wersji piosenek na rynki zagraniczne. Kierownictwo Odeon nalegało wraz z George'em Martinem i Brianem Epsteinem , że aby wejść na niemiecki rynek, Beatlesi musieliby nagrać niemieckie wersje swoich największych piosenek. The Beatles sprzeciwili się temu pomysłowi, dopóki Martin nie przekonał ich do nagrywania. 29 stycznia 1964 roku, podczas jedynej grupowej sesji nagraniowej poza Wielką Brytanią, The Beatles nagrali piosenki w Pathé Marconi Studios EMI w Paryżu , Francja . W przypadku „ Komm, gib mir deine Hand ” dograli niemieckie wokale do oryginalnego podkładu „I Want to Hold Your Hand”. Dwuścieżkowe taśmy „She Loves You” z lipca 1963 roku zostały skasowane po stworzeniu monofonicznego mastera , co zmusiło Beatlesów do nagrania „ Sie liebt dich ” „całkowicie od zera. Wersje angielska i niemiecka zawierają różnice, z których najbardziej widocznym jest gitara rytmiczna Lennona; na pierwszym gra na swoim Gibsonie J-160E , a na drugim na swoim Rickenbacker 325 Capri .
Wersje niemieckie osiągnęły odpowiednio pierwsze i siódme miejsce na niemieckich listach przebojów . „ Sie liebt dich ” osiągnął 97 miejsce na liście Billboard Hot 100 . Po tych nagraniach Beatlesi nigdy więcej nie stworzyli zagranicznych wersji swoich piosenek. Komentatorzy uznali, że późniejsza praktyka zespołu polegająca na wydawaniu piosenek tylko w oryginalnym języku angielskim pomogła w rozpowszechnianiu języka angielskiego w Europie i reszcie świata.
Tło i rozwój
Na początku 1964 roku Beatlesi osiągnęli międzynarodowy poziom sławy. 14 i 15 stycznia Beatlesi przybyli do Paryża na 19-dniową rezydencję w Teatrze Olympia . 25 stycznia 1964 roku, po powrocie do hotelu z koncertu, menadżer Beatlesów, Brian Epstein, poinformował ich, że „ I Want to Hold Your Hand ” osiągnął pierwsze miejsce w Stanach Zjednoczonych na liście Cashbox Top 100 . 1 lutego zajął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100 . Od tego momentu Epstein skupił się na promowaniu Beatlesów na rynku międzynarodowym. Otto Demmlar, producent niemieckiej pod-wytwórni EMI , Electrola Gesellschaft , wpadł na pomysł, aby Beatlesi nagrywali piosenki po niemiecku. Odeon Records nalegało z producentem Epsteina i Beatlesów, George'em Martinem , że jeśli chcą sprzedawać więcej płyt w Niemczech Zachodnich , zespół będzie musiał ponownie nagrać swoje największe piosenki w języku niemieckim. W tamtych czasach nagrywanie unikalnych wersji na rynki zagraniczne było standardową praktyką.
Odeon wysłał luksemburczyka Camillo Felgena , popularnego prezentera Radia Luksemburg , aby dokonał tłumaczeń i spotkał się z Martinem i Beatlesami w Paryżu. Felgen początkowo przetłumaczył obie strony oryginalnego singla „ She Loves You ”, przy czym strona A stała się „ Sie liebt dich ”, a strona B „ I'll Get You ” stała się „ Glücklich wie noch nie” Pisarz Beatlesów, John C. Winn, tłumaczy to z powrotem na angielski jako „Szczęśliwy jak nigdy dotąd”. Ponieważ był to nowszy hit, „I Want to Hold Your Hand” zastąpił „I'll Get You” i stał się potencjalnym hitem na stronie singla, a Felgen tłumaczy tytuł jako „ Komm, gib mir deine Hand ”. Pisarz Beatlesów, Kenneth Womack , tłumaczy to z powrotem na angielski jako „Chodź, daj mi rękę”, podczas gdy Winn tłumaczy to jako „Chodź, daj mi twoja ręka”. Felgen przetłumaczył pod kilkoma pseudonimami , w tym Jean Nicolas, Heinz Hellmer i Lee Montague. Napisy na „ Komm, gib mir deine Hand ” to Lennon – McCartney – Nicolas – Hellmer, podczas gdy napisy na „ Sie liebt dich ” to Lennon – McCartney – Nicolas – Montague.
Muzykolog Walter Everett pisze, że oba tłumaczenia mają dużą swobodę. W szczególności wyróżnia refren „ Sie liebt dich ”, który stał się „Sie liebt dich / yeah, yeah, yeah / denn mit dir allein / kann sie nur glücklich sein ” . ty / tak, tak, tak / bo z tobą sam na sam / czy ona może być tylko szczęśliwa." W swojej książce „Rewolucja w głowie” Ian MacDonald mówi: „Niemiecka przeróbka nie posunęła się tak daleko, by nalegać na „ ja, ja, ja”. Womack pisze, że bardziej bezpośrednie tłumaczenie „Chcę trzymać cię za rękę” brzmiałoby „ Ich möchte deine Hand halten ”.
Nagranie
24 stycznia 1964 roku w EMI Recording Studios inżynier Norman Smith wykonał z taśmy na taśmę kopię podstawowej ścieżki rytmicznej „I Want to Hold Your Hand” z ujęcia 17 oryginalnej sesji z 17 października 1963 roku . Taśmę Martin i Smith przywieźli podczas podróży do Paryża, gdzie spotkali się z Beatlesami. 29 stycznia 1964 r. Beatlesi mieli wejść do studia, aby nagrać niemieckie tłumaczenia. W wywiadzie dla książki Marka Lewisohna z 1988 roku The Complete Beatles Recording Sessions Martin wspominał ten dzień:
Sesję ustaliłem na późny poranek. Norman Smith, ja i tłumacz, facet o imieniu Nicolas, wszyscy dotarliśmy do studia na czas, ale po Beatlesach nie było śladu. Czekaliśmy godzinę, zanim zadzwoniłem do ich apartamentu w hotelu George V. Neila Aspinalla odpowiedział: „Są w łóżku, postanowili nie iść do studia”. Oszalałam – pierwszy raz odmówili mi zrobienia czegokolwiek. „Powiedz im, że muszą przyjść, inaczej będę tak wściekły, że to nieprawda! Już idę”. Więc Niemiec i ja wskoczyliśmy do taksówki, dotarliśmy do hotelu i wtargnąłem do ich apartamentu, gdzie czekał na mnie ten niesamowity widok, zaraz po herbacianym przyjęciu Szalonego Kapelusznika . Jane Asher – dziewczyna Paula [McCartneya] – z długimi rudymi włosami nalewała herbatę z porcelanowego dzbanka , a inni siedzieli wokół niej jak marcowe zające . Rzucili na mnie jedno spojrzenie i eksplodowali , jak w sali szkolnej, kiedy wchodzi dyrektor. Niektórzy rzucili się na sofę i schowali za poduszkami, inni rzucili się za zasłony. „Jesteście draniami!” Krzyknęłam, na co odpowiedzieli figlarnymi uśmieszkami i szelmowskimi przeprosinami. Po kilku minutach byliśmy już w drodze do studia.
The Beatles nagrali „ Komm, gib mir deine Hand ” i „ Sie liebt dich ”, wraz z nową piosenką McCartneya „ Can't Buy Me Love ”, w Pathé Marconi Studios EMI w Paryżu. To była ich pierwsza sesja nagraniowa poza Abbey Road i jedyna poza Wielką Brytanią. " Komm, gib mir deine Hand ” była pierwszą z trzech piosenek nagranych tego dnia. Martin ją wyprodukował, wspierany przez inżynierów Smitha i Jacquesa Esmenjauda. Smith wspominał: „Praca w studiu była dla mnie bardzo dziwna, sprzęt był obcy wszystkiemu, do czego byliśmy przyzwyczajeni”, i „[Tam] nie było absolutnie żadnej atmosfery!" Oryginalna ścieżka rytmiczna została zmiksowana z czterech do dwóch . The Beatles dubbingowali niemieckie wokale i klaskanie w 11 ujęciach, a także Country Gent George'a Harrisona . Ujęcia piąty i siódmy zostały oznaczone jako „najlepsze” i zmontowane razem, wraz z dogrywaniem klaskania w dłonie. Oryginalna dwuścieżkowa taśma „She Loves You”, nagrana 1 lipca 1963 roku, została skasowana po monofonicznego mastera , co oznaczało, że Beatlesi musieli nagrać „ Sie liebt dich ” całkowicie od zera. Nagrali nowy utwór rytmiczny w 13 ujęciach. Johna Lennona odróżnia niemieckie i angielskie podkłady od siebie. W lipcu 1963 roku w „She Loves You” gra na swoim Gibsonie J-160E , gitara skradziona później na początku stycznia 1964 roku podczas świątecznego show Beatlesów w latach 1963–64. W przypadku „ Sie liebt dich ” zamiast tego gra na swoim Rickenbacker 325 Capri . The Beatles dubbingowali niemieckie wokale w jednym ujęciu - ujęcie 14. Smith wspominał: „Byli bardzo zadowoleni, że udało nam się to skończyć … wszyscy byliśmy”. The Beatles pracowali szybciej niż przewidywano, więc odwołali drugą sesję zarezerwowaną na dwa dni później, 31 stycznia 1964 r. Pozostały czas w studiu wykorzystali na nagranie czterech ujęć „Can't Buy Me Love”.
10 marca 1964 roku, kiedy The Beatles kręcili A Hard Day's Night , Martin, z pomocą Smitha, zmiksował „ Komm, gib mir deine Hand ” i „ Sie liebt dich ” na mono w EMI Recording Studios. Użył połączonej edycji ujęć pięć i siedem dla pierwszego i 14 dla drugiego. Dwa dni po początkowym miksie zmiksowali piosenki do stereo , wyrównując , kompresując i dodając echo również. Kopie miksów zostały wysłane do Niemiec Zachodnich i Stanów Zjednoczonych. Everett komentuje, że najbardziej zauważalnymi różnicami między miksami „ Komm, gib mir deine Hand ” i „I Want to Hold Your Hand” są skompresowana gitara Capri Lennona, którą słychać swobodniej w wersji niemieckiej, oraz gitara Gent Harrisona, która ma inny rejestr basowy .
Uwolnienie i uderzenie
Zwyczaj nagrywania specjalnych wersji na rynki zagraniczne, standardowa praktyka w tamtym czasie, nie był później przeszkadzany przez Beatlesów iw konsekwencji wyszedł z użycia. Wynikająca z tego promocja języka angielskiego na całym świecie jest jednym z ich najbardziej znaczących i najmniej udokumentowanych osiągnięć.
Odeon wydał niemiecki singiel „ Komm, gib mir deine Hand ” b / w „ Sie liebt dich ” w Niemczech Zachodnich w marcu 1964 roku. Piosenki osiągnęły odpowiednio pierwsze i siódme miejsce na niemieckich listach przebojów . W Danii singiel osiągnął 15. miejsce. Parlophone , pochodzący z niemieckiego wydania, wydał go w Australii w czerwcu 1964 roku, chociaż nie znalazł się na liście przebojów. Swan Records , mała wytwórnia płytowa z siedzibą w Filadelfii , znana głównie z nowatorskich płyt , uzyskał prawa USA do „She Loves You” we wrześniu 1963 roku. Po nagraniu przez Beatlesów „ Sie liebt dich ”, Swan argumentował, że również posiadają prawa do tej piosenki. Swan wydał „ Sie liebt dich ” b / w „I'll Get You” w Stanach Zjednoczonych 21 maja 1964 r. Singiel znajdował się na liście Billboard Hot 100 przez tydzień, osiągając szczyt pod numerem 97. Capitol Records obejmowało „ Komm, gib mir deine Hand ” jako zamykający utwór na północnoamerykańskim albumie Beatlesów Something New w lipcu 1964. Biograf Beatlesów, Jonathan Gould, nazywa to „dodatkową ciekawostką”. MacDonald przypisuje to włączenie Kapitolowi, który „nowo pragnął wykorzystać każdy ostatni skrawek produktu Beatlesów …” Zarówno Everett, jak i Winn piszą, że piosenki zostały wydane w Stanach Zjednoczonych z powodu desperacji amerykańskiej opinii publicznej w poszukiwaniu nowego materiału Beatlesów. Po tych nagraniach Beatlesi nigdy więcej nie nagrywali zagranicznych wersji swoich piosenek.
W The Beatles Anthology Martin zastanawiał się nad piosenkami: „To były jedyne rzeczy, jakie kiedykolwiek robili w obcym języku. I tak nie musieli tego robić […] Płyty sprzedawałyby się po angielsku i tak się stało. " Pod koniec 1963 roku Beatlesi osiągnęli już hity w Szwecji i Finlandii bez konieczności nagrywania przetłumaczonych wersji. Petera Doggetta przypisuje popularność Beatlesom pomoc w rozpowszechnianiu języka angielskiego w całej Europie, zwłaszcza wśród młodych ludzi. MacDonald ma podobne odczucia, ale idzie dalej, twierdząc, że pomogli rozpowszechnić język angielski na całym świecie.
Parlophone po raz pierwszy wydał oba utwory w Wielkiej Brytanii na kompilacyjnym albumie Rarities z 1978 roku . Było to pierwsze stereofoniczne wydanie „ Sie liebt dich ” gdziekolwiek. Ponadto wydanie eliminuje zabłąkane angielskie słowo („coming”) obecne w oryginalnej stereofonicznej wersji „ Komm, gib mir deine Hand ”. W Stanach Zjednoczonych „ Komm, gib mir deine Hand ” pozostawał łatwo dostępny w reedycjach Something New . " Sie liebt dich ” jednak wyszedł z nakładu po wydaniu w 1964 roku. Piosenka pozostawała niedostępna w Stanach Zjednoczonych, dopóki Capitol nie umieścił wersji stereo na amerykańskim albumie kompilacyjnym Rarities z 1980 roku . Oba utwory zostały po raz pierwszy wydane na płycie kompaktowej na kompilacji Past Masters, Volume One z 1988 roku . Ścieżki stereo i mono zostały zremasterowane i włączone do wydań z 2009 roku Past Masters i Mono Masters .
„ Komm, gib mir deine Hand ” pojawia się w filmie Jojo Rabbit z II wojny światowej z 2019 roku , wyreżyserowanym przez Taikę Waititi , oraz w jego ścieżce dźwiękowej . Po początkowej odmowie, kompozytor filmu Michael Giacchino pomógł zabezpieczyć prawa do piosenki, kontaktując się z McCartneyem, z którym wcześniej pracował.
Personel
|
Komm, gib mir deine Hand Według Everetta, Winna i MacDonalda:
|
Sie liebt dich Według Lewisohna i MacDonalda:
|
Wykresy
|
|
Notatki
Źródła
- Beatlesi (2000). Antologia Beatlesów . San Francisco: Chronicle Books . ISBN 978-0-8118-2684-6 .
- Davis, Randall (1980). Rarytasy (notatki liniowe). Beatlesi . Kapitol . SHAL-12060.
- Doggett, Peter (2015). Porażenie prądem: od gramofonu do iPhone'a - 125 lat muzyki pop . Londyn: Głowa Bodleya. ISBN 978-1-84792-218-2 .
- Everett, Walter (1999). The Beatles jako muzycy: rewolwer przez antologię . Oksford i Nowy Jork: Oxford University Press . ISBN 978-0-19-512941-0 . Źródło 31 marca 2014 r .
- Everett, Walter (2001). The Beatles jako muzycy: The Quarry Men przez Rubber Soul . Oksford i Nowy Jork: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-514105-4 . Źródło 13 stycznia 2021 r .
- Everett, Walter (2010). „ «Jeśli masz zamiar mieć hit»: miksy śródtekstowe i edycje nagrań pop” . Muzyka popularna . 29 (2): 229–250. doi : 10.1017/S026114301000005X . ISSN 0261-1430 . JSTOR 40926920 . S2CID 162240986 .
- Gould, Jonathan (2007). Nie można kupić mi miłości: The Beatles, Wielka Brytania i Ameryka . Nowy Jork: Three Rivers Press . ISBN 978-0-307-35338-2 .
- Jones, Jaesen (2012). Przegląd australijskich Beatles Records (poprawiona red.). Canberra: nadruk z niebieską gwiazdą. ISBN 978-0-9871048-3-0 .
- Kramer, Howard (2009). „Muzyka Rock and Roll”. W Womack, Kenneth (red.). The Cambridge Companion do Beatlesów . Cambridge: Cambridge University Press . s. 65–74. ISBN 978-0-521-68976-2 .
- Lewisohn, Mark (1988). Kompletne sesje nagraniowe Beatlesów . Nowy Jork: Harmonia. ISBN 978-0-517-57066-1 .
- Lewisohn, Mark (2000). Kompletna kronika Beatlesów: jedyny ostateczny przewodnik po całej karierze Beatlesów . Londyn: Hamlyn . ISBN 978-0-60060-033-6 .
- MacDonald, Ian (2004). "Doskonałe dopasowanie". W Trynka, Paweł (red.). The Beatles: dziesięć lat, które wstrząsnęły światem . Londyn: Dorling Kindersley . s. 99–103. ISBN 0-7566-0670-5 .
- MacDonald, Ian (2007). Rewolucja w głowie: The Beatles' Records and the Sixties (wyd. 3). Chicago Review Press . ISBN 978-1-55652-733-3 .
- Margotin Filip; Guesdon, Jean-Michel (2013). Wszystkie piosenki: historia każdego wydania Beatlesów . Nowy Jork: Czarny pies i Leventhal. ISBN 978-1579129521 .
- Mile, Barry (2007). The Beatles: A Diary - Intymna historia dzień po dniu . Londyn: zbiorczy . ISBN 978-1-847720-825 .
- Nathaus, Klaus (2011). „Zamiana wartości na przychody: rynki i dziedzina muzyki popularnej w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Niemczech Zachodnich (lata 40. do 80. XX wieku)” . Historyczne badania społeczne / Historische Sozialforschung . 36 (3 (137)): 136–163. ISSN 0172-6404 . JSTOR 23032431 . Źródło 24 lutego 2021 r .
- Ryan, Kevin; Kehew, Brian (2006). Nagrywanie Beatlesów (wyd. 1). krzywoliniowy. ISBN 0-9785200-0-9 .
- Winn, John C. (2008). Nagrane dziedzictwo Beatlesów: tom 1 . University of Michigan : Three Rivers Press. ISBN 978-0307451576 .
- Womack, Kenneth (2009). „Dyskografia Beatlesów, 1962–1970”. W Womack, Kenneth (red.). The Cambridge Companion do Beatlesów . Cambridge: Cambridge University Press. s. 286–293. ISBN 978-0-521-68976-2 .
- Womack, Kenneth (2014). The Beatles Encyclopedia: Everything Fab Four (wydanie pełne). Santa Barbara: Greenwood . ISBN 978-0-31339-171-2 .
Linki zewnętrzne
- Pełne teksty do „Komm, gib mir deine Hand” na oficjalnej stronie Beatlesów
- Pełne teksty do „Sie liebt dich” na oficjalnej stronie Beatlesów
