Nalot na miasto Brunszwik

Nalot na Brunszwik (1748)
Część mozaiki wojny o ucho Jenkinsa
przedstawiającej atak hiszpański
Data 5 września 1748 Lokalizacja Miasto Brunszwik Wynik Brytyjskie zwycięstwo kolonialne
strony wojujące
Wielka Brytania Ameryka brytyjska	Hiszpania
Dowódcy i przywódcy
Kapitan William Dry III	Vincent Lopez †
Wytrzymałość
67 milicji	2 statki
Ofiary i straty
1 zabity 2 rannych	140 zabitych, rannych lub utopionych 29 schwytanych 1 zniszczony statek

Najazd na Brunszwik był starciem wojskowym, które miało miejsce pod koniec wojny o ucho Jenkinsa w dniach 3-6 września 1748 r. Miasto Brunszwik w prowincji Karolina Północna zostało zaatakowane przez hiszpańskich korsarzy . Hiszpańscy najeźdźcy zostali ostatecznie wyparci, co spowodowało zniszczenie jednego z ich statków. Było to ostatnie starcie wojny między Wielką Brytanią a Hiszpanią, które zakończyło się brytyjskim zwycięstwem kolonialnym.

Tło

Dalsze informacje: Alarm hiszpański

Wojna o ucho Jenkinsa , która rozpoczęła się w 1739 roku i pierwotnie toczyła się w Indiach Zachodnich i obu Amerykach, do 1748 roku połączyła się w wojnę o sukcesję austriacką i rozprzestrzeniła się po obu stronach Atlantyku. Rząd hiszpański nałożył sankcje na siły zbrojne do najazdów i grabieży angielskich miast portowych w prowincjach Północnej Karoliny , Karoliny Południowej i Georgii . Okres ten stał się znany jako „ alarm hiszpański”. '. Bez odpowiedniego regularnego garnizonu wojskowego w tych prowincjach Królestwo Wielkiej Brytanii zachęcało prowincje do tworzenia lokalnych milicji do zwalczania ataków związanych z Hiszpanią.

Port of Brunswick Town stał się najbardziej ruchliwym portem w Północnej Karolinie i wysyłał towary do Europy i Brytyjskich Indii Zachodnich . Przylądek Strachu był idealnym miejscem do ataku dla Hiszpanów. Pomimo trwającego traktatu z Aix-la-Chapelle , który zwołano w kwietniu 1748 r., Wiadomości nadal nie docierały do ​​niektórych części kolonii amerykańskich.

Nalot

u wybrzeży miasta zakotwiczyły dwa hiszpańskie statki, La Fortuna i La Loretta . Mieszkańcy uciekli do sąsiednich lasów, a Hiszpanie zaczęli napadać na miasto w poszukiwaniu niewolników i wszystkiego, co mogli znaleźć, co było wartościowe. Ponieważ mieszczanie zostawili wszystko, Hiszpanie mogli najechać opuszczoną posiadłość. Następnie wysadziwszy ludzi na brzeg, splądrowali domy i inne budynki bez oporu.

Następnego dnia kapitan William Dry III zebrał grupę około 67 mężczyzn uzbrojonych w muszkiety i pistolety, aby odzyskać miasto. Dry z pomocą Williama Moore'a, Schenka Moore'a, Edwarda Wingate'a, Corneliusa Harnetta Jr. i Williama Lorda rozpoczął kontratak 6 września. Wśród mężczyzn był także niewolnik, który zgłosił się na ochotnika przez George'a Ronaldsa. Hiszpanie byli zaskoczeni atakiem iw późniejszej walce ogniowej zostali powoli wypędzeni i wkrótce uciekli z miasta. Dziesięciu korsarzy zginęło, a trzydziestu zostało schwytanych. Podczas odwrotu i wymiany ognia La Fortuna nagle eksplodował, zabijając większość ludzi na pokładzie. Drugi statek, La Loretta , zdezorientowany myśląc, że czeka ich ten sam los, poddał się pod warunkiem, że będą mogli odpłynąć.

Koloniści na pokładzie jednego z przechwyconych statków pokonali swoich hiszpańskich porywaczy i osiedlili statek na mieliźnie. W ciągu nocy przybył major John Swan ze 130 posiłkami z Wilmington . Siły Łabędzia utrzymywały się na obrzeżach miasta do świtu, aby zapobiec pomyleniu ich z siłami hiszpańskimi przez walczących obrońców miasta Brunszwik. W międzyczasie korsarze hiszpańscy wykorzystali ciemność, aby podnieść kotwicę i pożeglować do ujścia Przylądka Strachu i bezpiecznego otwartego morza. Bez dalszej wymiany więźniów hiszpański podniósł kotwicę i opuścił ten obszar.

Podczas kontrataku wielu mieszczan zostało rannych, a życie stracił tylko jeden obrońca miasta. Niewolnik, który zgłosił się na ochotnika przez Ronaldsa, zginął, gdy eksplodowała mała armata.

Następstwa

Szczątki La Fortuny wciąż znajdowały się w rzece, kiedy reszta korsarzy została wyrzucona z miasta. Zatrudniali marynarzy na sucho, aby przeszukiwali La Fortuna w poszukiwaniu czegokolwiek wartościowego - byli w stanie sprowadzić na brzeg broń, kotwice i przedmioty skradzione z miasta. Wielu Hiszpanów zostało zniewolonych do końca życia po niepowodzeniu wymiany jeńców. Akcja odwetowa mężczyzn z Brunszwiku nie tylko uratowała ich miasto, ale także udaremniła wszelkie zamiary Hiszpanów, by popłynąć w górę rzeki, aby zagrozić Wilmington. Łup od hiszpańskich korsarzy uczynił Brunswick Town jednym z najbogatszych miast w brytyjskiej Ameryce Północnej.

Miasto było w stanie sprzedać hiszpańskich niewolników i towary z opuszczonego statku. Fundusze uzyskane ze sprzedaży zostały przeznaczone na budowę kościoła św. Filipa w Brunszwiku i kościoła św. Jakuba w Wilmington. Wśród przedmiotów skonfiskowanych ze statku był obraz zatytułowany Ecce Homo uratowany z kabiny hiszpańskiego kapitana Lopeza. Obraz został przekazany do Saint James Church, Wilmington po ukończeniu w 1751 roku przez North Carolina Assembly . Obraz można tam znaleźć do dziś.

Kompania milicji kapitana Williama Drysa

Personel milicji Milicja podczas tego starcia składała się z każdego mężczyzny, który miał muszkiet lub pistolet. Niektórzy mężczyźni mieli na swoje miejsce niewolnika. Kapitan William Dry Porucznik J. Moore Schenck Chorąży William Moore Sierżant Edward Wingate Szeregowcy Eleazor Allen Jamesa Bella Jana Bella Tomasza Bella Johna Blake'a Henryk Bosheer Krzysztof Kain Duncana Cowena Johna Danielsa Thomasa Davisa Williama Davisa John Davis, Jr. Thomasa Fletchera Jamesa Gallowaya George’a Gibbesa Johna Gibbesa Williama Grady'ego Johna Grange'a Jana Halla Korneliusz Harnett James Hasell Jr. Szymon Howard Johna Jane'a Samuela Jarvisa Johna Leaya Harrisona Lewisa Jamesa Lewisa Józef Lewis Williama Lewisa Piotr Lord Jana Lucasa Berringera Moore'a Jamesa Moore'a Johna Moore'a Maurice Moore, Sr. Benjamina Morrisona Jerzego Mikołaja Izaaka Ogdena Soloman Ogden Edwarda Pembertona Edwarda Portera Johna Pottera Franciszek Rodos George’a Richardsona Henry'ego Shawa Henryka Simmonsa Jakub Simmons Johna Simmonsa Edwarda Simpsona William Simpson, Sr. Johna Sulivanta Franciszek Tomasz Johna Wattersa Józefa Wattersa Williama Wattersa Burgessa White'a Tomasza Białego Mam nadzieję, że Willis Johna Wingate'a Edwarda Wingate'a Jr. Johna Wooldricka Johna Wrighta

Bibliografia

• Connor, Robert Digges Wimberly; Boyda, Williama Kennetha; Joseph Grégoire de Roulhac, Hamilton (1919). Historia Karoliny Północnej: tom I . Wydawnictwo Lewisa.
•   Południe, Stanley (2006). Ewolucja archeologiczna . Springer Science & Business Media. ISBN 9780387234045 .
•   Południe, Stanley (2010). Archeologia w Colonial Brunswick . NC Biuro Archiwów i Historii. s. 51–53. ISBN 978-0-86526-343-7 .
•   Townsend, Daniel V (2008). W poszukiwaniu Tomasza . Dom autorski. ISBN 9781467846981 .
•   Watson, Alan D (2003). Wilmington w Karolinie Północnej do 1861 roku . McFarlanda. ISBN 9780786482146 .