Nedarim (Talmud)

Nedarimowie
Traktat Talmudu Kol
	Nidrei modlitwa Jom Kippur , Offenbach Machzor
Seder :	Naszim
Liczba Miszny :	90
rozdziały:	11
z Talmudem babilońskim :	91
Talmudu jerozolimskiego :	40
Tosefty :	7
	← Ketubot Nazir →

Nedarim ( hebr . נדרים , dosł. „Śluby”) to masechet z rzędu Nashim z Miszny i Talmudu . Jego przedmiotem są prawa odnoszące się do neder , rodzaj ślubowania lub przysięgi w judaizmie.

Miejsce przypisane temu traktatowi w misznaicznym porządku Seder Naszim różni się w różnych wydaniach, chociaż generalnie zajmuje trzecie miejsce zarówno w Misznie, jak iw Tosefcie. W Misznie jest ona podzielona na jedenaście rozdziałów zawierających łącznie dziewięćdziesiąt paragrafów.

Zawartość

Rozdział 1: Wyrażenia, słowa i zniekształcenia słów (np. „konam”, „konaḥ”, „konas” zamiast „korban”; „ḥereḳ”, „ḥerek”, „ ḥerep ” zamiast „ herem ” „; „shebuta”, „sheḳuḳa” zamiast „shebu'ah”), które są uważane za śluby, przysięgi lub zakazy (§§ 1-2); różne wyjaśnienia słowa „korban”; nazwy różnych rodzajów ofiar i części ofiary, które są uważane za śluby (§§ 2-4). Wyrażenia te są uważane za śluby, gdy ktoś mówi: „Niech będzie mi zakazane jego użycie, tak jak zabronione jest użycie poświęconego korbanu”; oraz wszelkie z wyrażeń wymienionych powyżej lub jakiekolwiek omówienie można zastąpić słowem „korban”.
Rozdział 2: Z drugiej strony, jeśli ktoś mówi: „Niech jego używanie będzie mi zabronione, jak używanie rzeczy zakazanych w Torze” (np. nieczystych zwierząt), wyrażenie to nie jest uważane za ślub (§ 1); bo wtedy można by własnymi słowami uczynić rzeczy tak niezgodnymi z prawem, jak rzeczy zakazane przez samą Torę. Różnica między przysięgą a ślubem i pod jakim względem przysięga jest uważana za bardziej rygorystyczną, a pod jakim względem ślub jest tak uważany (§§ 2-3); śluby z ograniczeniami i bez ograniczeń; różnica między Judejczykami a Galilejczykami w odniesieniu do zwykłego „ḥerem” (§ 4); uchylenia się, które same w sobie unieważniają śluby (§ 5).

Wyjaśnienie warunków

Rozdział 3: Wyliczenie czterech rodzajów ślubów, które uczeni uznali za nieważne same w sobie (§§ 1-3); osoby, które mogą zostać oszukane przez niewinne kłamstwa; czy dopuszcza się fałszywą przysięgę w razie konieczności (§ 4); interpretacja niektórych wyrażeń w ślubach; osoby rozumiane jako „marynarz” i „mieszkaniec lądowy”. Wyrażenie „ci, którzy odpoczywają w sabat” obejmuje Cutaean, ale „dzieci Noego” to tylko poganie, a „dzieci Abrahama” to tylko Żydzi. „Obrzezany” oznacza Żyda, mimo że jest nieobrzezany, podczas gdy „nieobrzezany” odnosi się do pogan, nawet jeśli są obrzezani; w związku z tym cytowanych jest kilka maksym różnych tannaim, aby pokazać wagę i znaczenie obrzezania (§§ 5-11).
Rozdział 4: Jeśli śluby uniemożliwiają komuś korzystanie z towarzystwa innej osoby, może on być pouczony przez tego ostatniego w midraszu, halachot i agadot, ale nie w Piśmie Świętym, a także może być przez tę osobę leczony w chorobie (§§ 1-4); dalsze regulacje dotyczące stosunków z osobą, której towarzystwa ślubował nie należeć (§§ 5-8).
Rozdział 5: W jaki sposób osoby, które mają wspólny dom, łaźnię itp., ale ślubowały, że nie będą się ze sobą spotykać, mogą korzystać z parków publicznych i instytucji komunalnych; w związku z tym stwierdza się, że zwyczajem było oddawanie takich parków i instytucji nasi jako jego własność prywatna, tak aby żaden obywatel nie mógł ich pozbawić innego.

Śluby dotyczące jedzenia

Rozdział 6: Czego zabrania się temu, kto ślubował powstrzymać się od gotowanej, pieczonej, solonej lub konserwowanej żywności (§§ 1-3); co jest zabronione temu, kto ślubował powstrzymać się od mięsa, ryb, mleka, wina lub innych rzeczy (§§ 4-10).
Rozdział 7: Dalsze szczegóły dotyczące tego, co rozumie się przez warzywa, zboże, ubrania, dom, łóżko lub miasto w związku ze ślubami (§§ 1-5); czy można cieszyć się substytutem tego, czego ślubował się wyrzec (§§ 6-7); warunkowe śluby wyrzeczenia się na określony czas (§§ 8-9).
Rozdział 8: Dalsze szczegóły dotyczące ślubów wyrzeczenia się na czas określony oraz sposoby interpretacji niektórych wyrażeń przy określaniu tego czasu (§§ 1-6); śluby wyrzeczenia, które można odwołać bez zasięgnięcia opinii uczonego (§ 7).
Rozdział 9: Odwołanie ślubów przez uczonego i okoliczności, na które uczony może się powoływać, aby znaleźć podstawę do takiej dyspensy (§§ 1-9); szlachetne zachowanie rabina Ismaela w sprawie odstąpienia od ślubowania, które zostało złożone ze szkodą dla dziewczyny, i jak po jego śmierci żydowskie kobiety zaśpiewały pieśń żałobną rozpoczynającą się: „Córki Izraela, opłakujcie rabina Ismaela” (§ 10 ).

Śluby córki

Rozdział 10: O unieważnieniu ślubów córki przez jej ojca lub żony przez jej męża (§§ 1-3); zwyczaj uczonych anulowania ślubów ich córek lub żon (§ 4); czas, po którym mąż może unieważnić śluby swojej żony; czy yabam może odwołać śluby swojej szwagierki (§§ 5-6); czy mąż może od razu unieważnić przyszłe śluby swojej żony (§ 7); obciążające lub łagodzące konsekwencje wynikające z zasady, że ojciec lub mąż mogą odwołać ślub tylko w dniu, w którym się o tym dowie (§ 8; por. Lb 30:6,13).
Rozdział 11: Śluby żony lub córki, które mogą zostać unieważnione (§§ 1-4); błędne lub częściowe unieważnienie jest nieważne (§§ 5-6); interpretacja i wyjaśnienie fragmentu Liczb 30:10 (§ 9); wyliczenie dziewięciu dziewic, których ślubów nie można odwołać (§ 10); przepis uczonych, który miał na celu uniemożliwienie żonie złożenia takich ślubów, które zmuszałyby męża do wystąpienia o rozwód, jak to było w zwyczaju w starożytności (§ 11).

Gemara

Tosefta do tego traktatu ma tylko siedem rozdziałów; zawiera różne szczegóły, które służą wyjaśnieniu Miszny. Tak więc Tosefta 1 wyjaśnia prawo w Misznie 1:1, odnoszące się do ślubów pobożnych.

Obie Gemary omawiają i wyjaśniają kilka misznajot, a obie, zwłaszcza Talmud babiloński , zawierają liczne maksymy, stwierdzenia, historie i legendy. Można zacytować następujące interesujące wypowiedzi z babilońskiej Gemary:

„Skromny człowiek nie łatwo popełni grzech”
„Przodkowie zuchwałych nigdy nie stali na górze Synaj” (20a)
„Irytujący cierpią najróżniejsze bóle piekielne” (22a)
„Gdyby lud Izraela nie zgrzeszył, miałby tylko Pięcioksiąg i Księgę Jozuego” (22b)
„Tylko człowiek pozbawiony rozumu jest biedny, bo przysłowie z Ziemi Izraela mówi: »Kto ma rozum, ma wszystko, ale kto nie ma rozumu, nie ma nic«” (41a).
„Praca jest wspaniała: przynosi cześć robotnikowi” (49b)
„Kto się wywyższa, będzie poniżony przez Boga” (55a)
„Nie należy się uczyć, aby nazywać się „uczonym” lub „mistrzem”, ale z miłości do Prawa, bo wtedy sława i uznanie przyjdą we właściwym czasie” (62a)
„Zaopiekuj się dziećmi ubogich, które często stają się uczonymi”
„Dlaczego uczeni bardzo często nie mają uczonych dzieci? Aby nie uważano, że nauka może być przekazywana przez dziedziczenie, a uczeni nie mogą szczycić się arystokracją umysłu” (81a).

Na szczególną uwagę zasługują uwagi masoreckie o podziale na wersety oraz o Qere i Ketiv , które nie do końca zgadzają się z obecną masorą (37b-38a).

Interesujący jest również fragment Talmudu jerozolimskiego 3:2, ponieważ zestawiono w nim różne sprzeczne stwierdzenia i przepisy Tory, takie jak Księga Kapłańska 18:16 i Księga Powtórzonego Prawa 25:5 i nast . wyjaśniono, że te pozornie sprzeczne wersety zostały wypowiedziane razem; Księga Powtórzonego Prawa 25:5 jest zatem tylko wyjątkiem, ale nie unieważnia zakazu z Księgi Kapłańskiej 18:16.

Talmud jerozolimski jest również godny uwagi ze względu na listy, które Juda haNasi skierowała do siostrzeńca R. Jozuego Hananiasza , który nie chciał się poddać nasi ( 6:8).

Ten artykuł zawiera tekst z publikacji znajdującej się obecnie w domenie publicznej : Singer, Isidore ; i in., wyd. (1901–1906). "NEDARIM" . Encyklopedia żydowska . Nowy Jork: Funk & Wagnalls.

Linki zewnętrzne