Shirishko Phool

Shirishko Phool
	Okładka
Autor	Parijat
Oryginalny tytuł	शिरीषको फूल
Kraj	Nepal
Język	nepalski
Gatunek muzyczny	Powieść
Wydawca	Sajha Prakasan
Data publikacji	1964
Typ mediów	Drukuj (miękka okładka)
Strony	65
Nagrody	Madan Puraskar
ISBN	9993340995
OCLC	470313792

Shirishko Phool ( nepalski : शिरीषको फूल ; przetłumaczone na angielski jako Blue Mimosa ), opublikowana w 1964 roku, to powieść w języku nepalskim autorstwa Parijata . Była to pierwsza i najbardziej udana powieść autora. Został odznaczony Madan Puraskar w 1965 roku.

Tło

Urodzona w zamożnej rodzinie w Darjeeling , Parijat przeniosła się do Katmandu i kontynuowała studia z literatury angielskiej. Według niej, po przestudiowaniu w szczególności wielu powieści francuskich, rosyjskich i indyjskich, była bardzo rozczarowana powieściami nepalskimi. Dlatego, mimo że zaczynała jako poetka, postanowiła stworzyć wyjątkową powieść w języku nepalskim. Napisała cztery powieści, gdy studiowała, aby uzyskać stopnie IA i BA, z których wszystkie spaliła. Następnie przez trzy lata była przykuta do łóżka z chorobą iw tym okresie napisała swoją piątą powieść Shirishko Phool , którą zdecydowała się opublikować. Shankar Lamichhane , wybitny pisarz i literat napisał przedmowę do powieści.

Streszczenie

Suyog spotyka Sakambari i jej dwie siostry poprzez Shivaraj. Suyog jest samotnym mężczyzną w średnim wieku i widzi trzy siostry oczami pełnymi pożądania. Uważa Mujurę za kwintesencję kobiety ze wszystkimi kobiecymi zaletami i najbardziej logiczny wybór na żonę. Jednak pociąga go Sakambari, który jest zbuntowaną osobowością, która nie przestrzega tradycyjnych oczekiwań co do tego, jak kobieta powinna się zachowywać lub ubierać. Uważa, że jego filozofie są mocno sprzeczne z filozofią Sakambariego, a ich znajomość prowadzi go do ponownej oceny swojego przeszłego życia i działań. Dochodzi do zaakceptowania swoich czynów, takich jak gwałt na trzech kobietach popełniony podczas wojny, który wcześniej zracjonalizował jako akceptowalny pod groźbą natychmiastowej śmierci, pod groźbą natychmiastowej śmierci zarówno on, jak i jego ofiary, w tamtym czasie, jako przestępca. Suyog nie jest w stanie kontynuować bez miłości lub odkupienia. Rozumując, że albo Bari go zaakceptuje i będzie miał szczęście, albo zrani go lub zabije za wykroczenie dające mu odkupienie, Suyog chwyta ją i całuje. Jednak Bari po prostu patrzy w niego głęboko i odchodzi, znikając w domu. Suyog jest zrozpaczony i zdezorientowany. Miesiące po incydencie dowiaduje się, że Sakambari nie żyje.

Postacie

Gurkhów w średnim wieku , który walczył w Birmie podczas drugiej wojny światowej.
Sakambari, często nazywana Bari, silna młoda kobieta, w której zakochuje się Suyog.
Shivaraj, towarzysz picia Suyoga i brat Sakambariego.
Mujura, starsza siostra Sakambari
Sanu, młodsza siostra Sakambari

Główne motywy i styl

Można zaobserwować motywy ateizmu, melancholii i pesymizmu. Można również wyciągnąć pewne podobieństwa z mitologii hinduskiej. Ze względu na swoją progresywną i krytyczną treść jest również okrzyknięty pionierem postępu w literaturze nepalskiej.

Narratorem jest weteran. Cała historia jest opowiadana przez weterana. W całej powieści zmienia swoje poglądy na zbrodnie wojenne. Najpierw je odrzuca, ale powoli je rozpoznaje i potępia. Rozwój powieści śledzi dwa lata. W powieści podkreślono zmiany pór roku i drzewa Mimosa. Sezon odzwierciedla jego osobistą sytuację i rozwój.

Przyjęcie

Shirishko Phool otrzymał Madan Puraskar za najlepszą powieść za rok 1965. Parijat była pierwszą kobietą, która zdobyła Madan Puraskar.

Tłumaczenia i adaptacje

Shirishko Phool został przetłumaczony na język angielski przez Sondrę Zeidenstein z pomocą Tankavilasha Bharyi w 1972 roku.

Powieść została zaadaptowana do filmu fabularnego w języku nepalskim pod tym samym tytułem przez japońskiego reżysera Toshiaki Ito. Powieść została zaadaptowana do sztuki Theatre Mall w Kirtipur w 2022 roku. Sztuka została wyreżyserowana przez Anjana Pradipa, według koncepcji Kedara Shrestha i udramatyzowana przez grupę Chautho Aayam .

Zobacz też