Sivagamiyin Sapatham

Sivagamiyin Sapatham
Autor Kalki Krishnamurthy
Oryginalny tytuł சிவகாமியின் சபதம்
Tłumacz
Pavitra Srinivasan Nandini Vijayaraghavan
Kraj Indie
Język Tamil
Gatunek muzyczny Historyczny , romans , szpiegowski , thriller , powieść
Opublikowany styczeń 1944 – czerwiec 1946 ( Kalki )
Opublikowane w języku angielskim
 2012
Typ mediów Wydrukować
Strony 1056
ISBN 978-81-8345-154-3
Śledzony przez Parthiban Kanavu 
Oryginalny tekst
 சிவகாமியின் சபதம் w tamilskim Wikiźródłach

Sivagamiyin Sapatham ( tamilski : சிவகாமியின் சபதம் , civakāmiyiṉ capatam , wymowa tamilska: [tɕivagaːmijin tɕabadam] , dosłownie „ślub Sivagami”) jest tamilskim historycznym powieść napisana przez Kalki , po raz pierwszy opublikowana w odcinkach w kalkach w okresie styczeń 1944 - czerwiec 1946 i opublikowana jako książka z 1948 roku. Wraz z Ponniyin Selvan jest powszechnie uważana za jedną z największych powieści, jakie kiedykolwiek napisano w języku tamilskim . Akcja rozgrywa się w południowych Indiach w VII wieku na tle różnych wydarzeń i postaci historycznych powieść wzbudziła powszechne zainteresowanie historią Tamilu. Honor, miłość i przyjaźń to ważne tematy przewijające się przez całą powieść. Jest to także prequelowa historia Parthibana Kanavu, również napisana przez Kalki.

Zarys fabuły

Trudno byłoby wskazać, kto jest prawdziwym bohaterem powieści. Mahendravarman I, Pallavy , odgrywa ważną rolę w pierwszej połowie historii, podczas gdy jego syn Narasimhavarman dochodzi do siebie w miarę rozwoju powieści. Fabuła obraca się wokół historycznych wydarzeń króla Chalukya , Pulakeshin II , oblężenia Kanchi i Narasimhavarmana, który pomścił to, atakując Vatapi , stolicę Chalukyas.

Powieść podzielona jest na cztery części.

Część 1: Podróż Paranjothiego

Powieść zaczyna się wraz z przybyciem Paranjothi do miasta Kanchi , aby uzyskać opiekę pod okiem tamilskiego świętego Thirunavukkarasara . Ale w końcu ratuje dziewczynę Sivagami i jej ojca Aayannara przed szalonym słoniem, rzucając w niego włócznią, prawie odruchowo. W mieście panuje znaczny niepokój, ponieważ król Chalukya, Pulikesi, jest w drodze, by zaatakować Kanchi. Tej nocy Paranjothi zostaje aresztowany przez strażników i przetrzymywany w celi, ponieważ Mahendravarman chce zobaczyć i uwięzić młodego człowieka, który uratował życie jego najważniejszych artystów. Ale Paranjothi udaje się uciec z więzienia z pomocą Naganandhi, buddyjskiego mnicha, który towarzyszył mu do Kanchipuram.

Naganandhi zabiera go z fortu Kanchi przez tajny tunel na spotkanie z mistrzem rzeźbiarzem Aayannarem, który przebywa poza fortem w małej osadzie. Paranjothi planuje dołączyć do rzeźbiarza jako student i uważa, że ​​powinno to być możliwe, ponieważ jego wujek, przyjaciel Aayannara, dostarczył list, w którym prosi Aayannara o opiekę nad jego siostrzeńcem. Naganandhi, który obiecał Aayannarowi, że zdobędzie dla niego sekret barwników używanych w Ajanta pod Chalukyas, prosi Aayannara o wysłanie Paranjothi na wycieczkę do Vindhyas spotkać mnicha, który według Naganandhi powinien przekazać Paranjothiemu sekretną recepturę barwników. W związku z tym Paranjothi zostaje wysłany z notatką napisaną przez Naganandhi (która w rzeczywistości zawiera list do Pulikesi, który Paranjothi uważa, że ​​​​jest to list do mnicha w Ajanta dotyczący szybkiego przybycia do Kanchipuram w celu inwazji, ponieważ obecna armia pallava jest słaba i rozproszona) y.

Narasimhavarman nadal odwiedza swoją ukochaną, Sivagami, która opanowała starożytną indyjską formę tańca, Bharathanatyam . Ale ten rosnący romans między księciem a córką rzeźbiarza nie cieszy się aprobatą króla. Mahendravarman nakazuje również wściekłemu Narasimhavarmanowi, aby pozostał w Kanchi i chronił je, kiedy idzie i opiekuje się Pulakeshinem na polu bitwy.

Tymczasem po drodze Paranjothi spotyka żołnierza Wajrabahu, który dotrzymuje mu towarzystwa aż do gospody, w której postanawiają zostać na noc. Kiedy Paranjothi śpi, Wajrabahu zmienia treść listu, który niesie Paranjothi. Wprowadzona zmiana uratowała życie zarówno Kancipuramowi, jak i Paranjothiemu. Następnego dnia obie drogi się rozchodzą. Paranjothi udaje się do buddyjskiego klasztoru i zostaje tam na noc, ale nie wiedział, że w tym klasztorze byli szpiedzy Chalukya, więc szpiedzy wysłali wiadomość do króla, a żołnierze przybyli, aby aresztować Paranjothi. Paranjothi zostaje schwytany przez żołnierzy zbliżającej się armii Chalukya. Zostaje zabrany do Pulakeshin i przedstawiony jako szpieg. Pulakeshin rozszyfrowuje list, który niesie Paranjothi, co oznacza, że ​​młody człowiek powinien poznać sekret barwników Ajanta. Nie można porozumieć się z Paranjothi (ponieważ Pulakeshin nie rozumie tamilskiego, a Paranjothi nie rozumie kannada). Pulikesi prosi Wajrabahu o przesłuchanie zaskoczonego Paranjothiego. Po potwierdzeniu od Wajrabahu, że Paranjothi rzeczywiście nic nie wiedział, wielki cesarz Pulakeshin rozkazuje Paranjothiemu kontynuować podróż do Vindhya w towarzystwie swoich żołnierzy. Wajrabahu informuje przestraszonego Paranjothiego, aby się nie martwił, i prosi młodego mężczyznę, aby mu zaufał. Paranjothi opuszcza obóz Pulakesiego w towarzystwie kilku żołnierzy. W nocy, gdy żołnierze śpią, Paranjothi ucieka z pomocą Wajrabahu, który zabiera go do obozu Pallava. Paranjothi wierzy, że Wajrabahu jest szpiegiem Pallavy, by później zdać sobie sprawę, że w rzeczywistości jest to król Pallava, sam Mahendravarman.

Część 2: Oblężenie Kanchi

Mija siedem miesięcy, a Paranjothi jest teraz zaufanym i zdolnym dowódcą armii Mahendravarmana. Gdy bitwa z Pulikesi szybko się zbliża, Paranjothi wraca do Kanchi i wkrótce zostaje bliskim przyjacielem Narasimhavarmana. Książę znajduje mu również odpowiedniego towarzysza, aby opisać swoją utraconą miłość i tęsknotę za spotkaniem z Sivagamim. Satrugnan, szef szpiegów armii Pallavy, przynosi wieści od cesarza, prosząc Narasimhavarmana o przypuszczenie ataku na Durveneedhana, lokalnego wodza, który próbuje zaatakować Kanchi w tej godzinie kryzysu.

Aayannar i Sivagami, po namowach Naganandhiego, wyjeżdżają ze swojej osady do buddyjskiego klasztoru, aby uciec przed zbliżającą się wojną. Naganandhi prawie zdobywa zaufanie Sivagami, obiecując jej, że uczyni ją sławną, organizując jej występ we wszystkich ważnych miejscach królestw Chola i Pandya . Z buddyjskiego klasztoru Sivagami zauważa Narasimhavarmana ścigającego siły Durveneedhana iw nagłym zwrocie wydarzeń Narasimhavarman ratuje Aayannara, Sivagamiego przed zbliżającą się powodzią. Nie wiedząc o tym, powódź faktycznie wynika z naruszenia brzegu jeziora przez Naganandhi.

Książę, rzeźbiarz i tancerka wraz z Gundodharanem, uczniem Aayannara (który w rzeczywistości jest szpiegiem pracującym dla Pallavas) znajdują schronienie w wiosce Mandapapattu. Romans między Narasimhavarmanem dalej rozkwita, gdy Sivagami przekonuje się, że książę w końcu ją poślubi, mimo że jest córką biednego rzeźbiarza. Naganandhi próbuje zabić Narasimhavarmana, ale dzięki sprytowi Gundodharana zostaje zamknięty w pokoju w świątyni. Naganandhiemu udaje się jednak uciec i ukraść królewską pieczęć Pallavów. Cesarz Mahendravarman dociera do wioski i prawie błaga Sivagamiego, by zapomniał o poślubieniu Narasimhavarmana, co, jak twierdzi Sivagami, jest dla niej bardzo trudne. W końcu partia królewska wyjeżdża do Kanchi, pozostawiając Aayannara i Sivagamiego.

Mahendravarman wraca do Kanczi. Nanganandhi zostaje aresztowany przez Mahendravarmana w Kanchi. Zgodnie z rozkazami króla fort jest odpowiednio chroniony i gotowy do stawienia czoła inwazji armii Pulakeshin. Rozpoczyna się oblężenie Kanchi przez Pulakeshin.

Część 3: Miłość mnicha

Pulakeshin próbuje wedrzeć się do fortu buldożerami, ale zdaje sobie sprawę, że Mahendravarman ufortyfikował miasto prawie nie do zdobycia. Postanawia obozować poza fortem tak długo, jak to konieczne, ponieważ wierzy, że zapasy żywności w forcie wkrótce się wyczerpią, zmuszając króla Pallavy do poddania się. Ale miasto Kanchi jest dobrze zaopatrzone i nadal się rozwija, a Pulakesi zdaje sobie sprawę, że jego siłom kończy się żywność, a słonie powoli wymykają się spod kontroli.

Wzywa rozejm i mówi, że chce wejść do Kanchi jako przyjaciel króla, ku niedowierzaniu i konsternacji Narasimhavarmana, który nie ufa szczerości Pulikesi. Ale Mahendravarman próbuje przekonać i ostatecznie upewnia się, że Narasimhavarmana nie ma w mieście, kiedy wkracza do niego Pulakeshin, prosząc księcia, by poszedł na wojnę z Pandya królowie na południu. Pulakeshin cieszy się królewską gościnnością. Sivagami pochodzi z Mandapapattu i występuje w królewskim zgromadzeniu na polecenie Mahendravarmana. Aayannar i Sivagami zostają w Kanchi, czekając na ponowne otwarcie bram fortu. Pulakeshin opuszcza Kanchi i ostatniego dnia Mahendravarman ujawnia, jak udało mu się go przechytrzyć jako Wajrabahu.

Mahendravarman uwalnia Naganandhi. Nieświadomi niebezpieczeństwa, które na nich czeka, Sivagami i Aayannar opuszczają Kanchi tajnym tunelem tylko po to, by zostać złapanym przez siły Pulakeshin. Naganandhi przebrany za króla Pulakeshin ratuje Aayannara przed żołnierzami. Mahendravarman zostaje poważnie ranny w bitwie z siłami Pulakeshin. Jest przykuty do łóżka i zdaje sobie sprawę, że szaleństwem było wyciągnięcie ręki do króla Chalukya. Nakazuje Narasimhavarmanowi pomścić tę hańbę dynastii Pallava i uratować Sivagamiego ze szponów Pulikesi.

Sivagami zostaje zabrany wraz z innymi więźniami do Vatapi. Naganandhi wyznaje swoją miłość do Sivagamiego zszokowanemu Pulakesiemu, który obiecuje zaopiekować się Sivagamim. Naganandhi odchodzi, aby zająć się innymi sprawami. W Vatapi Pulikesi podnosi kolumnę zwycięstwa, ogłaszając swoje zwycięstwo nad Pallavami. Sivagami odmawia tańca przed perskimi emisariuszami na dworze Pulakesiego. Ale Pulakesi wymyśla przebiegły sposób, aby zmusić ją do tańca, pokonując schwytanych obywateli Pallavy i zatrzymując się tylko wtedy, gdy tańczy Sivagami.

Upokorzony Sivagami przysięga, że ​​nie opuści Vatapi, dopóki Narasimhavarman go nie spali i nie uratuje. Jako powód podaje przysięgę i odmawia przyjścia z Narasimhavarmanem, który przychodzi z generałem Paranjothi, kiedy składa tajną wizytę, aby ją uratować.

Spektakl pięknie przedstawia erozji wartości moralnych w okresie Pallava w Tamilskim kraju.

Część 4: Zrujnowany sen

Mija dziewięć lat. Mahendravarman zmarł, nigdy nie dochodząc do siebie po ranach odniesionych w bitwie z armią Pulakeshin. Narasimhavarman, teraz koronowany na króla, jest żonaty z księżniczką Pandya, Vanamadevi i ma dwoje dzieci Mahendrana i Kundavi. Kontynuuje przygotowania do ataku na Vatapi, zjednoczył wszystkie królestwa południowych Indii do przygotowań do bitwy pod Vatapi, w tym Cholas i Vengi Pallavas, a nawet cesarską armię Pandya. Tymczasem różnice między braćmi Naganandhi i Pulikesi pogłębiają się. Naganandhi wierzy, że powinien rządzić krajem, z czego zrezygnował, gdy podjął buddyjski styl życia. Ukrywa również przed Pulakeshinem fakt, że siły Pallavy są w drodze do ataku na Vatapi. To, co dodatkowo zwiększa udrękę Nangandhi, to niepodporządkowanie się Sivagami.

Pulakeshin odwiedza Ajanta, aby wziąć udział w festiwalu kulturalnym iw tym czasie Narasimhavarman dociera do Vatapi. Mieszkańcy fortu proponują poddanie się. W międzyczasie dochodzi do bitwy między powracającą armią Pulakeshin a siłami Pallavy poza fortem Vatapi. Pulakeshin zostaje zabity w tej bitwie, ale ta informacja nie jest znana Pallavom, ponieważ Naganandhi zabiera ciało i poddaje go kremacji. Naganandhi wraca do Vatapi jako Pulakeshin (przez tajny tunel) i wycofuje ofertę kapitulacji.

Powieść osiąga punkt kulminacyjny, gdy Paranjothi pozwala Naganandhi uciec na tej podstawie, że Paranjothi nie chce zabić buddyjskiego mnicha. Paranjothi czuje się zaniepokojony wojną i kosztami, jakie ludzie muszą ponosić i ogłasza, że ​​odbiera życie Saivite i przyjmuje imię Siruthondar . Sivagami jest zjednoczona ze swoim starzejącym się ojcem. Początkowo jest załamana, gdy zdaje sobie sprawę, że Narasimhavarman jest żoną kogoś innego, ale później postanawia poświęcić się bogu Śiwie z Kanchi, Ekambareswarar .

Postacie

Mahendravarman
Kalki przedstawia go jako znawcę sztuki. Jest także kimś, kto był dobrze zorientowany w przebieraniu się. Kalki przedstawia go również jako współczującego króla, który był łatwo dostępny i który szukał porady u swoich dworzan. Chociaż zostaje nawrócony z wyznawcy dżinizmu na śiwaizm , pozostaje tolerancyjny wobec innych religii i szanuje ich praktyki.
Narasimhawarman
Przyćmiony przez Mahendravarmana w pierwszej połowie książki, później Narasimhavarman zaczyna żyć własnym życiem. Jest księciem szaleńczo zakochanym w tancerce Sivagami. Jego miłość do Sivagami sprawia nawet, że obiecuje jej, że zrzeknie się nawet tronu, jeśli będzie warunek wstępny do poślubienia jej. Jest przedstawiany jako nieposłuszny kochanek, który później sprytnie opuszcza Sivagami i poślubia księżniczkę Pandya, aby uniknąć problemów, gdy planuje atak na Chalukyas.
Pulakeszyn II
Król Chalukya jest przedstawiany przez Kalki jako bezwzględny i prawie barbarzyński ze względu na jego typową hipokryzję i maluje fałszywy kontrast między Mahendravarmanem i Pulakesi. Podczas gdy dworzanie tego pierwszego są pokazani jako szanujący króla za jego mądrość i wiedzę, poddani drugiego obawiają się jego bezwzględności. Podczas gdy król Pallava konsultuje się ze swoimi ministrami i działa zgodnie z ich radą, król Chalukya działa bardziej zgodnie ze swoimi zachciankami. Miłość cesarza Pulikesi do sztuki i szacunek poddanych odbija się echem od Kanchi, przez Vatabi, Ajantha i Narmadha, ponieważ był Panem Południa - Daksinapatheswara, który został Parameśwarą po pokonaniu króla północnych Indii Harshavardana z Kannauj nad brzegiem Narmadha.
Naganandhi
Fikcyjny brat bliźniak Pulakesiego prawdopodobnie kwalifikuje się jako czarny charakter powieści. Wciela się w buddyjskiego mnicha, co daje mu pozwolenie na swobodne przemieszczanie się między różnymi królestwami. Ma oko do sztuki, a także jest przedstawiany jako przebiegły mąż stanu i szpieg. Niejednokrotnie wyznaje, że jego miłość do Sivagami ma więcej wspólnego z jej zdolnościami artystycznymi niż z jej fizycznym ja. Wykorzystuje wizualne podobieństwo, które ma z Pulakesi na swoją korzyść, aby uratować Ayanara. Spędziwszy dzieciństwo i większość młodości w klasztorze buddyjskim w bardzo trudnych warunkach, posiada ciało odporne na wszelkie trucizny. Poświęca swoje życie dla dobra państwa i brata.
Sivagami
Mistyczny tancerz, który, jak twierdzi Mahendravarman, potrafi przedstawiać nawet te postawy i niuanse, o których twórca Bharathanatyam nie pomyślał. Jest zakochana w Narasimhavarmanie. Będąc sama w osadzie rzeźbiarza, ma za towarzystwo tylko papugę i jelenia. Jej sława dotarła do odległych krajów. Jest również przedstawiana jako bezinteresowna i hojna. Jest gotowa ponieść karę za uwolnienie schwytanych kobiet z imperium Pallavy.
Paranjothi
Zdolny dowódca armii Pallavy, Paranjothi jest przedstawiany jako dzielny żołnierz. Następnie zostaje mnichem Saivite zwanym Siruthondar i studiuje u Thirunaavukkarasara.
Aayanara
Sivagamiego jest przedstawiany jako ktoś, kto fanatycznie poszukuje tajemnicy barwników Ajanta. Był tak ciekawy poznania tej tajemnicy, że był nawet gotów zaryzykować życie i uciec z fortu Kanchi i chciał porozmawiać z Pulakesi, aby uzyskać informacje. Podczas gdy egocentryczny ojciec chce poznać sekrety malowania Ajanta przed Pulikesi, córka tancerki szuka zemsty na Pulikesi, gdy czuje się oddzielona od swojego ukochanego księcia Narasingavarmana, przybywając do Vatapi, ale wydaje się, że spisek Mahendravarmana polegał na wysłaniu jej z Pulakesi jako nadwornej tancerki w Vatapi unikać kontaktu z synem.
Satrugnan, Gundodharan
Szpiedzy imperium Pallava. Są przedstawiani jako niezwykle zdolni i mają bardzo dobre poczucie humoru.
Kamali
Sivagami, a także starsza siostra i matka, która jest także żoną kannapirana.
Kannapirański
woźnica dla króla Mahendravarmana i jego syna Narasimhavarmana.
Kabaligai
Ranjani to oryginalne imię Kabaligai, była tak bardzo zakochana w Naganandhi i porzuciła swoje piękno i normalne życie, aby zostać Kabaligai, Kabaligars to ludzie, którzy praktykują endokanibalizm , Kabaligi zabili Kannapirana, aby ułatwić Naganandhiemu siłowe kontrolowanie Sivagami i ucieczkę z pałacu (miejsca, w którym Sivagami był przetrzymywany w niewoli) przez tajne przejście w studni na podwórku. Miłość Ranjani do Naganandhi była tak ślepa, że ​​pomimo świadomości intencji Naganandhiego do oszukiwania, poświęciła swoje życie, wykonując polecenia Naganandhi.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sivagamiyin_Sapatham&oldid=1114838564 ”