Thomas Blount (leksykograf)

Glossographia Blounta (wyd. 1661)
Fragment strony z Glossographia Anglicana Nova Blounta

Thomas Blount (1618-1679) był angielskim antykwariuszem i leksykografem .

Tło

Był synem Mylesa Blounta z Orleton w Herefordshire i urodził się w Bordesley , Tardebigge , Worcestershire. Został powołany do palestry w Inner Temple , ale będąc gorliwym katolikiem , jego religia znacznie ingerowała w wykonywanie tego zawodu w czasie, gdy katolicy byli wykluczeni z prawie wszystkich dziedzin życia publicznego w Anglii. Przechodząc na emeryturę do swojej posiadłości w Orleton, poświęcił się studiowaniu prawa jako amator, a także szeroko czytał w innych gałęziach wiedzy.

Thomas Blount poślubił Anne Church of Maldon, Essex (1617–1697) w 1661 r. I mieli jedną córkę, Elżbietę (1662–1724). Zmarł 26 grudnia 1679 w Orleton , Herefordshire, w wieku sześćdziesięciu jeden lat.

Glossografia

Do jego głównych dzieł należą Glossographia; lub słownik interpretujący twarde słowa dowolnego języka, obecnie używany w naszym wyrafinowanym języku angielskim (1656), który przeszedł kilka wydań i pozostaje zabawną i pouczającą lekturą. Zdefiniował około 11 000 trudnych lub nietypowych słów i był największym słownikiem języka angielskiego , kiedy został opublikowany. Był to ostatni, największy i najwspanialszy z angielskich słowników „trudnych słów”, którego celem nie było przedstawienie pełnej listy angielskich słów, ale zdefiniowanie i wyjaśnienie nietypowych terminów, które można spotkać w literaturze lub zawodach, pomagając w ten sposób rozwijająca się nieakademicka klasa średnia, która dominowała w Anglii w tamtym czasie i której członkiem był Blount. Glossographia zaznaczyła kilka „nowości” w angielskiej leksykografii . Był to pierwszy słownik, który zawierał ilustracje (dwa drzeworyty urządzeń heraldycznych ) i etymologie , a także pierwszy, który cytował źródła definicji. Zawierał wiele niezwykłych słów, które wcześniej nie były zawarte w słownikach, a także inne, które nie zostały uwzględnione w żadnym późniejszym słowniku. Chociaż niektóre z nich były neologizmami , Blount sam nie ukuł żadnych słów, ale raczej opisał dość pomysłową kulturę monet inspirowanych klasycznie z tamtego okresu.

Na nieszczęście dla Blounta, jego Glossographia zyskała na popularności wraz z opublikowaniem w 1658 roku The New World of Words autorstwa Edwarda Phillipsa (1630-1696), którego wujem był John Milton . Chociaż słownik Phillipsa był znacznie większy niż słownik Blounta (około 20 000 słów) i oprócz nietypowych zawierał kilka popularnych słów, obecnie powszechnie uznaje się, że Phillips skopiował wiele definicji z Blounta. Ten akt plagiatu rozwścieczony Blount, który zaczął jadowicie potępiać swojego rywala w druku. Blount i Phillips przez wiele lat toczyli wojnę wydawniczą, dokonując ciągłych rewizji swoich prac, którym towarzyszyły donosy na innych. W 1673 roku Blount opublikował Świat błędów odkryty w nowym świecie słów, w którym starał się wykazać, że tam, gdzie Phillips miał rację, często nie był oryginalny, a tam, gdzie był oryginalny, nie często miał rację. Napisał z oburzeniem: „Czy zatem trzeba to znosić? Dżentelmen dla swojej rozrywki pisze książkę, a ta książka jest akceptowana przez świat i sprzedawana; księgarz, nie zainteresowany kopią, natychmiast zatrudnia jakiegoś najemnika do mieszania stworzyć z tego inną podobną do Księgi, z pewnymi zmianami i dodatkami, i nadać jej nowy tytuł; a pierwszy Autor jest już skończony, a jego Wydawca w połowie cofnięty…” Phillips odparował, publikując listę słów z Blounta, które twierdził, że były „barbarzyńskie i nielegalnie złożone”. Spór nie został rozstrzygnięty przed śmiercią Blounta, co zapewniło Phillipsowi domyślne zwycięstwo. Mimo wszystko, Glossographia miała wiele wydań i jeszcze więcej przedruków, z których ostatni miał miejsce w 1969 roku.

Inne prace

Oprócz swojego słownika Blount szeroko publikował na inne tematy. Jego Boscobel (1651) był opisem zachowania Karola II po Worcester , z dodatkiem własnego konta króla podyktowanego Pepysowi ; książka została zredagowana wraz z bibliografią przez CG Thomasa (1894). Blount przez całe życie pozostał badaczem prawa-amatorem i opublikował Nomolexicon: słownik prawniczy interpretujący takie trudne i niejasne słowa i terminy, jakie można znaleźć w naszym powszechnym lub ustawowym, starożytnym lub współczesnym prawie (1670; wydanie trzecie, z dodatkami W. Nelsona, 1717), aby wspomóc zawód, którego nie mógł wykonywać. Był także znanym antykwariuszem, a jego Fragmenta Antiquitatis: Ancient Tenures of land, and jocular Customs of Some Mans (1679; rozszerzony przez J. Beckwitha i ponownie opublikowany, z dodatkami przez HM Beckwitha, w 1815; ponownie poprawiony i powiększony przez WC Hazlitt , 1874) jest swego rodzaju encyklopedią zwyczajów ludowych i tradycji dworskich.

Fragmenty Beckwitha, gdzie jest częścią krótkiej biografii odtworzonej z Athenae Oxonienses Anthony'ego á Wooda .

  1. The Academy of Eloquence, zawierająca kompletną retorykę angielską wydrukowaną w Londynie w czasie buntu; i kilka razy później.
  2. Glossografia ; lub Słownik interpretujący takie twarde słowa, czy to hebrajskie, greckie, łacińskie, włoskie itd., które są obecnie używane w naszym wyrafinowanym języku angielskim itd. Londyn, 1656, octavo, publikowane później kilkakrotnie z uzupełnieniami i poprawkami
  3. Lampy Prawa i Światła Ewangelii; lub tytuły niektórych późnych duchowych, polemicznych i metafizycznych nowych ksiąg , Londyn, 1653, w 8vo. napisany na wzór Paul's Church-yard J. Birkenheada i opublikowany pod tytułem Grass and Hay Withers.
  4. Boskobel ; lub Historia ucieczki Jego Królewskiej Mości po bitwie pod Worcester , 3 września 1651. Londyn, 1660, w 8vo. ; tam znowu 1680, w 8vo. wydanie trzecie, przetłumaczone na język francuski i portugalski; z których ostatni wykonał Peter Gifford z White Ladies w Staffordshire, rzymskokatolicki. Film nr 11.
  5. Katolicki Almanach za 1661, 62, 63 itd. które nie sprzedają się tak dobrze jak Joh. Booker's Almanack tak zrobił, dlatego napisał:
  6. Booker zganiony; lub Animadversions na Booker's Teiescopium Uranicum or Ephemeris, 1665, co jest bardzo błędne itp. Londyn, 1665, quarto, w jednym arkuszu, co wywołało wiele śmiechu wśród ludzi, mając w tym pomoc Jo. Sierżant i Jo. Austen.
  7. Słownik prawniczy, interpretujący takie trudne i niejasne słowa i terminy, jakie można znaleźć w naszym wspólnym lub statucie, dawnym lub współczesnym prawie. Londyn, 1671, k. Tam ponownie w 1691 r., z pewnymi poprawkami i dodaniem ponad 600 słów. (To jest Νομολεζιχν.)
  8. Animowane reklamy dotyczące Kroniki Sir Richarda Bakera i jej kontynuacji itp. Oxon, 1672, 8vo.
  9. Świat błędów odkryty w Nowym Świecie Słów itd. Londyn, 1673, fol, napisane przeciwko Edw. Philips swoją książkę zatytułowaną Nowy świat angielskich słów .
  10. Fragmenta Antiquitatis, starożytna dzierżawa ziemi i żartobliwe zwyczaje niektórych dworów itp. Londyn, 1679, 8 vo.
  11. Boscobel , & c, druga część, Londyn, 1681, 8vo, do którego dodaje się, Clausstrum regale reseratum; lub King's Concealment at Trent, w Somersetshire , opublikowane przez panią Anne Windham z Trent. (Patrz nr 4.)

Linki zewnętrzne

  • Chisholm, Hugh, wyd. (1911). „Blount, Tomasz” . Encyclopædia Britannica (wyd. 11). Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge.
  • The Phrontistery chronione prawami autorskimi , to ostatnie za zgodą autora
  • „Blount, Tomasz (1618-1679)” . Słownik biografii narodowej . Londyn: Smith, Elder & Co. 1885–1900.
  • Prace Thomasa Blounta w Project Gutenberg
  • Prace Thomasa Blounta lub o nim w Internet Archive
Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas_Blount_(lexicographer)&oldid=1141904354 ”