Trzy fantazje chorałowe op. 52

Trzy chorałowe fantazje
Maxa Regera
Max Reger (1901).jpg
Regera z 1901 roku
Opus 52
Oparte na
Opanowany 1900 ( 1900 )
Poświęcenie

Trzy fantazje chorałowe ( Drei Choralphantasien ) op. 52 , to chorałowe fantazje na organy Maxa Regera . We wrześniu 1900 roku skomponował fantazje na temat trzech chorałów : Phantasie über den Choral „Alle Menschen müssen sterben” , Phantasie über den Choral „ Wachet auf, ruft uns die Stimme ” i Phantasie über den Choral „Halleluja! Gott zu loben bleibe meine Seelenfreud” . Wszystkie zostały po raz pierwszy wykonane indywidualnie przez przyjaciela Regera, Karla Straubego , a po raz pierwszy zostały opublikowane przez Breitkopf & Härtel .

Straube i inni wysoko cenili szczególnie numer 2, Straube nazwał to „großartigste Leistung” (najbardziej niezwykłe osiągnięcie).

Historia

Reger skomponował utwory we wrześniu 1900 roku w Weiden in der Oberpfalz . Datował nr 2 15 września 1900 r., a prace wysłał do wydawcy 22 października 1900 r. Reger napisał dedykacje:

  • Nr 1: „Sr. Hochwürden Herrn Professor Dr. Julius Smend hochachtungsvollst zugeeignet” (z wyrazami szacunku poświęcony bardzo wielebnemu profesorowi dr Juliusowi Smendowi)
  • Nr 2: „Meinem Freunde Karl Straube in herzlichster Dankbarkeit zugeeignet” (z dedykacją dla mojego przyjaciela Karla Straube, z serdeczną wdzięcznością)
  • Nr 3: „Herrn Friedrich L. Schnackenberg hochachtungsvollst zugeeignet” (z wyrazami szacunku dla pana Friedricha L. Schnackenberga)

Nr 1 został po raz pierwszy wykonany przez Karla Straubego latem 1901 roku na organach Sauera w Willibrordi Dom [ de ] w Wesel . Nr 2 został po raz pierwszy wykonany przez Straubego na tych organach 28 kwietnia 1901 r. I powtórzony 12 maja 1901 r. W Garnisonkirche [ de ] w Berlinie. Nr 3 został po raz pierwszy wykonany przez Straubego 9 listopada 1901 r. Na Walckera w Kaim-Saal w Monachium.

Czas trwania podano jako 16–17 min. dla nr 1, 17–19 min. dla nr 2, 15–17 min dla nr 3.

nr 1

Tekst chorału „ Alle Menschen müssen sterben ” napisał Johann Georg Albinus w 1652 r. Melodię skomponował prawdopodobnie Jacob Hintze [ de ] (1678):

Choral Alle Menschen müssen sterben.svg

Fantazja składa się z sześciu sekcji, opartych na czterech z siedmiu strof hymnu.

  1. Wprowadzenie
  2. Strofa I „Alle Menschen müssen sterben” („Wszyscy ludzie muszą umrzeć”)
  3. Interludium
  4. Strofa III „Jesus ist für mich gestorben” („Jezus umarł za mnie”)
  5. Strofa VI „O Jeruzalem, du schöne” („O Jeruzalem piękna”)
  6. Strofa VII „Ach, ich habe schon erblicket” („Ach, moje oczy naprawdę widziały”)

W przeciwieństwie do innych chorałowych fantazji, utwór ten nie kończy się fugą . I przeplata strofy w stosunku do melodii chorału ze zwrotkami wolnymi. Wstęp („ Introduzione ”) przedstawia kilka motywów , w tym duży skok w dół jako „ Todesmotiv ” (motyw śmierci) oraz sekwencję akordów w dół jako „ Auferstehungsmotiv ” (motyw zmartwychwstania).

Reger napisał kopię dla Straubego i dodał dedykację: „ Recht inniges Vergnügen, lieber Carl! Im Falle es beim Anhören dieses 'Verbrechens' Todte geben sollte, übernehme ich die Beerdigungskosten. Besten Gruß Dein alter Organiste Max Reger” („Całkiem szczera przyjemność ” , drogi Karolu! W przypadku śmierci podczas słuchania tej "zbrodni" biorę na siebie koszty pogrzebu. Pozdrawiam wasz stary organista, Max Reger").

nr 2

Fantazja oparta jest na trzystrofowym hymnie Philippa Nicolaia „ Wachet auf, ruft uns die Stimme ”, opublikowanym w 1599 roku.

Wachet auf, ruft uns die Stimme.svg

Reger używa ostatnich wersów, które wciąż pojawiały się w Evangelisches Kirchengesangbuch (EKG) z 1950 r.:

Filip Mikołaj 1599 Op. 52/2


Deß sind wir froh / jo / jo Ewig in dulci iubilo.


Des jauchzen wir und singen dir das Halleluja für und für.

Fantazja składa się z czterech części, wstępu i jednej czwartej w każdej zwrotce, ostatnia jako fuga:

  1. Wprowadzenie
  2. Strofa I „Wachet auf! Ruft uns die Stimme”
  3. Strofa II „Zion hört die Wächter singen”
  4. Fuge und Strophe III „Gloria sei dir gesungen”

Wstęp jest oznaczony jako grobowy assai . Forma i rytm początku, oznaczone pppp , wydają się niezdecydowane. Ponurą atmosferę przerywają tylko dwa mocne wpisy (oznaczone fff ), które zostały scharakteryzowane jako „niedersausende Blitze” (uderzająca błyskawica). Martin Weyer uznał tę sekcję za kontrastującą cichą noc i rozpoczynający się sąd”.

Melodia chorałowa pojawia się najpierw w takcie 11, w „sehr lichte Registrierung” (rejestracja bardzo lekka). Wiersze wiersza przerywane są interludiami. Reger ustanawia kontrast „himmlische Herrlichkeit” (niebiańska chwała) i „irdische Finsternis” (ziemska ciemność). Notatki Straubego :

Die Einleitung zu „Wachet auf” bezeichnete Max Reger als den „Kirchhof” und die Choralmelodie ist die Stimme eines Engels, die Toten werden allmählich erweckt; Dis-E-Dis (Takte 18 ff.) im Pedal deutet symbolisch, wie sie sich in den Gräbern rühren. So hat mir mein Freund sein künstlerisches Wollen gedeutet. (Reger opisał wprowadzenie „Wachet auf” jako cmentarz , a melodia chorału głosem anioła; umarli zmartwychwstają stopniowo; figura „D-sharp / E / D-sharp” (środki 18 i następne) na pedale symbolizuje sposób, w jaki poruszają się w grobach. Tak mój przyjaciel wyjaśnił swój zamiar artystyczny.)

— Straube w liście do Hansa Klotza z 28 czerwca 1944 r

nr 3

Tekst chorału „Halleluja! Gott zu loben” został napisany przez Matthiasa Jorissena [ de ] jako parafraza Psalmu 146 . Melodię napisał Johann Georg Bätzler.

Choral Halleluja! Gott zu loben.svg

Struktura fantazji składa się ze wstępu oznaczonego vivace assai – vivacissimo oraz siedmiu strof chorałowych, zakończonych kodą :

  1. Wprowadzenie
  2. Strofa I „Alleluja! Gott zu loben”
  3. Strofa II „Setzt auf Fürsten kein Vertrauen”
  4. Strofa III „Heil dem, der im Erdenleben”
  5. Strofa IV „Er, der Himmel, Meer und Erde”“
  6. Strofen V „Er ist's, der den Fremdling schützet” i VI „Er, der Herr, ist's, der den Blinden”
  7. Fuga i strofa VII „Er ist Gott und Herr und König”

W kodzie dwie pierwsze linijki melodii chorału jako kanon w sopranie i basie.

Wydania

Strona tytułowa nr 3, wydanie uniwersalne 1901
  • Reger, Maks. Sämtliche Orgelwerke . Tom. Zespół 6. Choralfantasien. Wiesbaden/Lipsk/Paryż: Breitkopf & Härtel . s. 91–147.
  • Reger, Maks. Phantasie über den Choral "Alle Menschen müssen sterben" . Wiedeń: wydanie uniwersalne .
  • Reger, Maks. Phantasie über den Choral "Wachet auf, ruft uns die Stimme" . Wiedeń: wydanie uniwersalne .
  • Reger, Maks. Phantasie über den Choral "Halleluja! Gott zu loben" . Wiedeń: wydanie uniwersalne .

Wybrane nagrania

Na organach z epoki Regera:

  • Christoph Bossert: Max Reger. Drei Choralfantasien op. 52. nagrany w 1990 r. na organach Link kościoła protestanckiego w Giengen an der Brenz
  • Christoph Bossert: Max Reger. Drei Choralphantasien op. 52. nagrany w 2006 roku na organach Link
  • Martin Sander: Max Reger. Orgelwerke Cz. 2. (organy katedry ryskiej ; op. 52 nr 2)
  • Balázs Szabó : Max Reger. Die 7 Choralfantasien , SACD nr 2: op. 52, nagrany w 2015 roku na organach Kuhna (1914) w St. Anton w Zurychu

Na współczesnych organach:

  • Jean-Baptiste Dupont: Max Reger. Sämtliche Orgelwerke Cz. 1. (organy katedry magdeburskiej ; op. 52 nr 1–3)
  • Kari Vuola: Max Reger: Orgelwerke. Drei Phantasien für Orgel op. 52. (organy katedry w Tampere ;, op. 52 nr 1–3)

Bibliografia

M. 80–83 fantazji nr 2 z oznaczeniami do artykulacji w księdze Straubego
  • Bagier, Guido (1923). Max Reger (w języku niemieckim). Stuttgart/Berlin. s. 132 kw.
  • Barker, John Wesley (1965). Dzieła organowe Maxa Regera (w języku niemieckim). Uniwersytet w Adelajdzie. s. 58 kw.
  • Busch, Hermann J. (2007). Zur Interpretation der Orgelmusik Max Regers (w języku niemieckim) (wyd. 2). Kassel: Merseburger Verlag.
  • Gatschera, Emanuela (1925). Die Fugentechnik Max Regers in ihrer Entwicklung. Ein Beitrag zur Erkenntnis des Regerschen Fugenstils (w języku niemieckim). Stuttgart. s. 110 kw.
  • Greif, Thomas (2009). „Blitze über dem Friedhof” . Sonntagsblatt (w języku niemieckim).
  • Hase-Koehler, Else von, wyd. (1928). Max Reger – Briefe eines deutschen Meisters (w języku niemieckim). Lipsk.
  • Haselböck, Hans . Max Reger: Sämtliche Orgelwerke. Vorwort (w języku niemieckim). Tom. 6. Wiesbaden/Lipsk/Paryż: Breitkopf & Härtel. P. 6.
  • Keller, Hermann (1923). Max Reger und die Orgel (w języku niemieckim). Monachium. s. 246 kw.
  • Lindner, Wojciech (1922). Maks Reger. Ein Bild seines Jugendlebens und künstlerischen Werdens (w języku niemieckim). Stuttgart. s. 206 kw.
  • Marki, Paul Martin (1976). Trzy fantazje chóralne op. 52 Maksa Regera. Komentarz i wydanie praktyczne (w języku niemieckim). Ann Arbor/Mich.
  • Popp, Susanne (2007). Busch, Hermann J. (red.). Zur Quellenlage der Regerschen Orgelwerk . Zur Interpretation der Orgelmusik Max Regers (w języku niemieckim) (wyd. 2). Kassel: Merseburger Verlag.
  • Rahner, Hugo Ernst (1936). Max Regers Choralfantasien für die Orgel. Eine Studie über Grundlagen und Werden des Regerschen Orgelstils (w języku niemieckim). Kassel. s. 46 kw.
  • Reiners, Hans Peter; Syre, Wolfram (1973). Cadenbach, Rainer (red.). Max Reger und die Orgel . Max Reger w seiner Zeit (w języku niemieckim). Bonn. s. 31–44.
  • Sander, Martin (2008). Max Reger: Die drei Choralphantasien op. 52 . HfK aktuell (w języku niemieckim). s. 22–26.
  • Siemens, Hayko (1987). „Fantazja chorałowa na Wachet auf, ruft uns die Stimme” op. 52 nr 2 Maxa Regera — doskonalenie formy symfonicznej Cantus-Firmus . Musik und Kirche (w języku niemieckim). Tom. 57. s. 215–233.
  • Straube, Karl, wyd. (1952). Briefe eines Thomaskantors . Stuttgart. P. 236.
  • Wuola, Kari (2002). Beiheft zu Max Reger – Orgelwerke. Drei Phantasien für Orgel op. 52 (w języku niemieckim). Alba Records, ABCD 175.
  • Weyer, Martin (1992). Die Orgelwerke Max Regers (w języku niemieckim). Wilhelmshaven: Noetzel, Heinrichshofen-Bücher.
  • „Max Reger. Die 7 Choralfantasien” . jpc.de. 2015.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Three_chorale_fantasias,_Op._52&oldid=1095377203 ”