Śrikanta (książka)

Śrikanta
Srikanta (Part 1).djvu
Autor Sarat Chandra Chattopadhyay
Kraj Indie
Język bengalski
Gatunek muzyczny Powieść
Data publikacji
  • Część 1 : 1917
  • Część 2 : 1918
  • Część 3 : 1927
  • Część 4 : 1933
Tekst Srikanta w Wikiźródłach

Srikanta , pisane również Srikanto , to bengalska powieść napisana przez Sarat Chandra Chattopadhyay . Opublikowany w czterech częściach w latach 1917-1933, został opisany jako „ arcydzieło ” Sarata Chandry. Powieść bierze swój tytuł od imienia swojego bohatera, Śrikanty, który żyje życiem wędrowca.

Tło

W rozmowie Sarat Chandra ujawnił, że książka jest częściowo autobiograficzna, a jego własne doświadczenia życiowe stały się podstawą doświadczeń bohatera Srikanty; dodał jednak zastrzeżenie:

Ale nie podążają wspólną drogą. Fragmenty doświadczeń, w różnych okresach mojego życia, zostały przedstawione jako kompletne doświadczenia... za pomocą wyobraźni.

Chociaż nie jest to dziennik podróży, książka jest opisana jako obejmująca podróże - zarówno fizyczne, jak i duchowe. Zapytany, czy uważa Srikantę za dziennik podróży, autobiografię czy powieść, Sarat Chandra odpowiedział: „Zbiór rozproszonych wspomnień - nic więcej”.

Historia publikacji

Wydanie dla dzieci Część 1 .

Składająca się z czterech części Srikanta była pisana przez ponad szesnaście lat. Pierwsze trzy części, z wyjątkiem trzech ostatnich rozdziałów części trzeciej, ukazały się w odcinkach w miesięczniku Bharatbarsha pod tytułem Srikantar Bhraman Kahini ( dosł. Opowieść o wędrówkach Śrikanty). Natomiast czwarta część ukazała się w odcinkach w innym miesięczniku Bichitra , z nieco zmienioną nazwą Srikanta Chaturtha Parba . Pierwsze trzy części powieści ukazały się jako książka pod zmienionym tytułem odpowiednio w 1917, 1918 i 1927 roku. Czwarta została opublikowana jako książka w 1933 roku pod krótkim tytułem Srikanta i została uznana za wielkie dzieło Sarata Chandry.

Działka

Akcja rozgrywa się w okresie od końca XIX wieku do początku XX wieku i rozgrywa się w różnych regionach Indii Brytyjskich — Bhagalpur , Patna , Rangun , Sainthia ( Birbhum ) i Debanandapur ( Hooghly ).

Część I

Mieszkając w domu swojego wuja, Srikanta, chłopiec, pewnego dnia spotyka Indranatha, chłopca w jego wieku, podczas meczu piłki nożnej i od tego czasu stają się bliskimi przyjaciółmi. Srikanta towarzyszy Indranathowi w jego śmiałych przygodach. Indranath kocha i pomaga pieniędzmi wygnanej kobiecie o imieniu Annadadidi, żonie Romów zaklinacz węży. Srikanta również zbliża się do Annadadidi. W międzyczasie mąż Annadadidi umiera z powodu ukąszenia węża, zostawiając ją samą, pewnego dnia znika ze sceny. Indranath również pewnego dnia odchodzi i nigdy więcej go nie widziano. Z biegiem czasu Srikanta przypadkowo spotyka swojego książęcego przyjaciela i wyrusza na wyprawę myśliwską. Tam w namiocie księcia spotyka Piyariego, włóczęgę (tańcząca) dziewczyna, która jest nikim innym jak jego starą i ukochaną koleżanką ze szkoły. Jej prawdziwe imię to Rajlakshmi. Nie zapomniała o swojej dawnej miłości, która nasila się podczas spotkania ze Śrikantą. Po opuszczeniu grupy myśliwskiej Srikanta, włóczęga, którym jest, dołącza do grupy wędrownych żebraków. Podczas podróży Srikanta zachoruje iz pewnym trudem wysyła wiadomość o swojej chorobie do Piyari w Patna , która pospiesznie przyjeżdża do niego ze swoim pasierbem i zabiera go do Patny. Śrikanta spędza tam kilka dni pod pełną miłości opieką Piyariego i pewnego dnia Śrikanta żegna się z Piyarim i udaje się do swojej rodzinnej wioski.

część druga

została szczegółowo opisana podróż Śrikanty do Rangunu ( Birma ) i jego pobyt tam.

Śrikanta poznaje wielu dziwnych ludzi na pokładzie statku płynącego do Rangunu , wśród których jest Abhaya, młoda mężatka i jej towarzysz o imieniu Rohini. Abhaya jechała do Rangunu, aby zamieszkać ze swoim mężem, ale jest traktowana bardzo nieludzko przez swojego bestialskiego męża i odmawia jej wstępu do jego domu. Abhaya i Rohini, którzy się kochają, żyją razem jak mąż i żona. Srikanta wraca do swojej rodzinnej wioski, ale tam zachoruje. Rajalakshmi przychodzi do niego i zajmuje się jego leczeniem i opieką.

Część III

Srikanta i Rajalakshmi przybywają do wioski w dystrykcie Birbhum . Tam Rajalakshmi jest zawsze zajęta swoimi religijnymi praktykami i dyskursami. Srikanta zostaje sam, przepaść między nimi się pogłębia.

Część IV

Srikanta myśli o ponownym wyjeździe do Birmy, ale przypadkowo spotyka w swojej wiosce swojego starego przyjaciela Gahara. Gahar zabiera go do Vaisnava , gdzie spotyka Kamallatę, który staje się z nim bardzo intymny. Na koniec Kamallata opuszcza aśram, żegnając się ze Śrikantą.

Postacie

Głównymi bohaterami powieści są:

  • Śrikanta — główny bohater
  • Indranath — żądny przygód przyjaciel Śrikanty
  • Annadadidi — wyrzutek i żona zaklinacza węży
  • Rajlakshmi (Pyari Baiji) — tancerka zakochana w Śrikancie
  • Abhaya - kobieta związana z Rangunem, której mąż jest pracownikiem biura Śrikanty
  • Kamallata — żwawy Vaisnavi
  • Gahar - muzułmański przyjaciel Śrikanty, który kocha Kamallatę
  • Ratan — dowcipny i wierny sługa Rajlakshmi

W książce występuje wiele postaci kobiecych — większość z nich oparta jest na kobietach, które Sarat Chandra znał osobiście. Jest Annada Didi, wychowana w konserwatywnej rodzinie z klasy średniej, która ucieka z zaklinaczem węży. Chociaż jej mąż jest łajdakiem, Annada pozostaje mu lojalna, za co jest idolem młodej Śrikanty. Ta postać jest oparta na muzułmańskiej kobiecie, która mieszkała ze swoim mężem zaklinaczem węży w wiosce niedaleko rodzinnej wioski Sarat. Jako dziecko Sarat często odwiedzał ją ze swoim przyjacielem Indranathem. Indranath jest odważny i śmiały, który zawsze inspiruje Sarata. Kiedy zmarł mąż Annady, ta kobieta sprzedała swoje kolczyki miejscowemu sklepikarzowi z poleceniem, aby uzyskane pieniądze przekazała Saratowi, a wkrótce potem na stałe opuściła swoją wioskę.

Kolejną bohaterką książki jest Abhaya, która po opuszczeniu przez męża rozpoczyna życie w związku z mężczyzną wbrew obowiązującym normom społecznym. Ta postać jest wzorowana na kobiecie, którą Sarat Chandra znał w Rangunie , który mieszkał w miejscowości zamieszkałej przez mechaników i rzemieślników. Jej mąż od czasu do czasu bił tę kobietę, a jednak z powodu niewolniczej czystości nie chciała go opuścić, mimo że był mężczyzna, który ją kochał i oferował ratunek z jej trudnej sytuacji. W książce Sarat Chandra przedstawia kobiety domagające się praw dla siebie własnym głosem. Główny bohater Srikanta kłóci się z Abhaya o stosowność tego, co zrobił Abhaya; Srikanta argumentuje z ortodoksyjnego i tradycyjnego punktu widzenia, ale wszystkie jego argumenty są inteligentnie obalane przez Abhaya.

Przyjęcie

Srikanta została przetłumaczona na język angielski przez Sachchidananda Vatsyayan „Agyeya” w 1944 r. Została przetłumaczona na francuski przez JG Delamain (1930), a na włoski przez Ferdinando Belloni-Filippi (1925). W 2006 roku został przetłumaczony na język hiszpański przez Glorię Khishę.

Adaptacja telewizyjna

Adaptacja filmowa

Linki zewnętrzne

Pobrane z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Srikanta_(book)&oldid=1116286961 ”