Chłopiec gejsza

Chłopiec gejsza
Geishaboy.jpg
W reżyserii Frank Taszlin
Scenariusz
Frank Tashlin Rudy Makoul
Wyprodukowane przez Jerry'ego Lewisa
W roli głównej

Jerry Lewis Marie McDonald Suzanne Pleshette
Kinematografia Haskella Boggsa
Edytowany przez Alma Macrorie
Muzyka stworzona przez Waltera Scharfa
Dystrybuowane przez Najważniejsze zdjęcia
Data wydania
19 grudnia 1958
Czas działania
99 minut
Język język angielski
kasa
3,2 miliona USD (szac. wypożyczenia w USA / Kanadzie) 1 329 398 biletów (Francja)

The Geisha Boy to amerykańska komedia z 1958 roku z udziałem Jerry'ego Lewisa , dystrybuowana przez Paramount Pictures . Film kręcono od 16 czerwca do 7 sierpnia 1958 r., a jego pierwszy pokaz odbył się w Nowym Jorku 19 grudnia 1958 r. Film ten zawierał debiut filmowy Suzanne Pleshette .

Działka

Gilbert „The Great” Wooley jest pechowym magikiem, który został zaproszony do zabawiania żołnierzy wojskowych podczas trasy USO w Japonii. Jednak jeszcze zanim jego lot z Los Angeles wystartował, nieświadomie – i przy pewnym udziale swojego zwierzaka, przyjaciela i współgwiazdy w akcie, królika Harry’ego – ściąga na siebie gniew głównej bohaterki serialu, aktorki Loli Livingston z serią nieszczęśliwych wypadków. Po ich przybyciu, gdy próbuje przeprosić Lolę, wprawia ją w jeszcze większe zakłopotanie, podrywając jej sukienkę, zrzucając ją z przejścia i przetaczając po czerwonym dywanie, aby zatuszować jej brak odpowiedniego stroju.

Sierota Mitsuo Watanabe, który bierze udział w przyjęciu w towarzystwie swojej ciotki Kimi Sikity, tłumaczki United Service Organizations (USO), jest świadkiem spektaklu i śmieje się po raz pierwszy od śmierci rodziców. Kiedy Kimi przyprowadza chłopca do Gilberta, aby mu podziękować, on i chłopiec stają się sobie bliscy. To jednak irytuje chłopaka ciotki, Ichiyamę, japońskiego bejsbolistę; i jego późniejszy pościg za Wooleyem, którego kulminacją jest upadek Ichiyamy do łaźni basen, który zalewa ulicę na zewnątrz, prawie motywuje wściekłego dowódcę USO, majora Ridgleya, do odebrania Wooleyowi statusu usługi rozrywkowej. Sierżant Pearson, łącznik Wooleya z USO, który się w nim zakochał, jest w stanie zmienić tę decyzję – choć pod warunkiem, że Wooley wystąpi dla amerykańskich żołnierzy na koreańskiej linii frontu . Jednak staje się zazdrosna o rozwijający się związek Gilberta z Kimi.

Z czasem Gilbert, Mitsuo i rodzina Mitsuo stają się nierozłączni, ale porażka Wooleya jako artysty wojskowego sprawia, że ​​​​Ridgley odsyła go z powrotem do Stanów Zjednoczonych. Nie chcąc zawieść Mitsuo, pozwalając mu dowiedzieć się, że był totalną klapą, Gilbert próbuje wymknąć się, gdy nadszedł czas, aby wrócił. Mitsuo podąża za nim, a Gilbert jest zmuszony udawać, że już nie dba o chłopca, co doprowadza go do płaczu. Jednak Mitsuo nadal podąża za nim do Ameryki, chowając się w samolocie. Będąc w Ameryce, ponownie się spotykają, ale Gilbert zostaje oskarżony o porwanie Mitsuo, który następnie wraca do Japonii. Wooley podąża za nim w taki sam sposób, jak Mitsuo, ale jest „mądrzejszy”, chowając się w specjalnie oznakowanym bagażniku. Jednak gdy samolot ląduje, nie może wydostać się z bagażnika, a Sikitowie muszą go z niego uratować. Wooley postanawia zostać i odnieść sukces w magii w Japonii.

Film kończy się, gdy królik Harry rodzi miot w połowie przedstawienia, gdy Gilbert wrzeszczy zszokowany i niedowierzający: „Hej, nie jesteś Harrym; jesteś Harriet!”

Rzucać

Produkcja

Tło

Lewis pracował jako woźny dla ojca Suzanne Pleshette, Gene'a, w Paramount Theatre. Kiedy brała udział w przesłuchaniu, Lewis zadzwonił do Gene'a z niedowierzaniem.

Lokalizacje

Sceny otwierające kręcono na lotnisku Hollywood Burbank w Burbank . Budynek humanistyczny UCLA służy jako siedziba USO w Japonii; na wschodnich schodach Jerry Lewis rozmawia z japońskim chłopcem Mitsuo i opiekunem Mitsuo.

Odniesienia do kultury popularnej

  • W pewnym momencie filmu Mitsuo i Wooley patrzą na górę Fuji w oddali. Kiedy łuk gwiazd widoczny w logo Paramount Pictures (producentów filmu) miga na chwilę, Wooley robi zszokowane podwójne ujęcie .
  • Sessue Hayakawa , grający dziadka Mitsuo, odtwarza scenę, którą zagrał w filmie Most na rzece Kwai z 1957 roku . Jego pracownicy budują w jego ogrodzie mały mostek, który bardzo przypomina ten z tego filmu i gwiżdżą znajomy marsz pułkownika straszydła . Kiedy Lewis ze zdumieniem patrzy na Hayakawę i most, który buduje na swoim podwórku, Hayakawa przyznaje, że inni wzięli go za „aktora”, a następnie mówi: „Budowałem mosty na długo przed nim”. Po tym następuje krótki fragment Aleca Guinnessa z filmu.
  • Kluczowi gracze Los Angeles Dodgers z 1958 roku (pierwszy sezon drużyny w Los Angeles po opuszczeniu Brooklynu ) występują w pokazowym meczu przeciwko japońskiej drużynie zawodowej. Lewis wymienia nazwiska graczy, oglądając mecze i jest zdenerwowany, gdy japońscy kibice nie chcą kibicować jego ulubionej drużynie.
  • Pod koniec filmu Lewis odgrywa outro Looney Tunes , wraz z jego końcową melodią i wersem „To wszystko, ludzie!”, co pasuje, ponieważ reżyser Frank Tashlin wyreżyserował wiele filmów krótkometrażowych Looney Tunes i Merrie Melodies .

Media domowe

Film został wydany na DVD i Blu-ray 14 lutego 2012 roku.

Zobacz też

Linki zewnętrzne