Chris Harrison (fotograf)

W przypadku innych osób o nazwisku Christopher Harrison zobacz Christopher Harrison (ujednoznacznienie) .
Chris Harrison
Chris harrison, photographer..jpg
Harrison na prywatnym pokazie Copper Horses w National Media Museum w Bradford
Urodzić się
Christophera Matthew Harrisona

1 lipca 1967 r
Jarrow , Wielka Brytania
Narodowość język angielski
Edukacja Trent Polytechnic , Royal College of Art
Znany z Fotografia

Chris Harrison (Christopher Matthew Harrison, urodzony w 1967 r. w Jarrow ) jest angielskim fotografem znanym ze swojej pracy, która badała idee domu, historii i klasy.

Wczesne życie

Harrison dorastał w Jarrow w Anglii i uczęszczał do Valley View Junior School. Opuścił szkołę w wieku 15 lat, kiedy został praktykantem montera w Swan Hunter . W 1985 roku zajął się fotografią, aw czerwcu 1990 roku Harrison wraz z Simonem Starlingiem i Nickiem Waplingtonem ukończył z wyróżnieniem studia fotograficzne na Trent Polytechnic w Nottingham. W tym samym czasie Harrison służył w lekkiej piechocie (7 Batalion Durham) i uzyskał kwalifikacje snajpera .

Pracuje

Co się stało z Audrą Patterson?

W 1991 roku Harrison otrzymał nagrodę Northern Arts Production Award za pracę „Whatever Happened to Audra Patterson?” Biorąc za punkt wyjścia własne zdjęcie klasy Valley View Junior z 1978 roku, Harrison zlokalizował wszystkich swoich byłych kolegów z klasy oprócz jednego i sfotografował ich. Audra Patterson, która na klasowym zdjęciu schowała się za innym uczniem, nigdy nie została odnaleziona, co dało początek tytułowi. Składająca się z dwudziestu dziewięciu kolorowych portretów w dużej skali praca ma „formalny wygląd portretu, ale konceptualną postawę dokumentu” i została opisana jako przeciwieństwo tradycji ziarnistego czarno-białego romantyzmu klasy robotniczej. Ta praca była postrzegana jako „wykorzystująca fotografię dokumentalną jako narzędzie historii” iw której „z pewnością istnieje ukryta krytyka polityczna… taka, która działa w celu rozproszenia nagromadzonego romantycznego bagażu otaczającego fotografię północno-wschodnią”. Prace zostały pokazane w Zone Photographic Gallery Newcastle w 1992 roku i opublikowane w Independent Magazine .

Pod maską.

Wiosną 1993 roku, po tym, jak Simon Grennan (Kartoon Kings) zobaczył film „Co się stało z Audrą Patterson?” w magazynie Independent Harrison otrzymał zlecenie Viewpoint Gallery w Salford na wykonanie pracy „Under the Hood”. Ściśle współpracując z grupą młodych mężczyzn z Pendleton Estate w Salford, Harrison wykorzystał konwencje renesansowego portretu , aby pokazać inną stronę młodych mężczyzn, którzy byli postrzegani jako niebezpieczni i marginalni. Autobiograficzny charakter twórczości Harrisona jest oczywisty. Mówiąc o młodych mężczyznach, których sfotografował, Harrison stwierdził: „Jedyną rzeczą, która mnie od nich oddziela, jest szczęście… Fotografuję, aby dowiedzieć się o sobie, aby dowiedzieć się, skąd pochodzę”

Opisany przez Val Williamsa jako „jedna z nielicznych serii zdjęć, które wyłoniły się z nowego brytyjskiego kolorowego dokumentu, który nie był satyrą ani nie uprzedmiotowiał grupy społecznej, która uważała się za marginalizowaną, związaną i wyłaniającą się z kultury ubóstwa i braku możliwość." Film „Pod maską” został później pokazany na festiwalu fotografii Rencontres d'Arles w Arles we Francji w 1998 roku. W ramach spektaklu grupowego „Les Anglais vus par les Anglais” (tłum. Jak Anglicy widzą Anglików).

Szlachetny Obligator.

W 1995 roku firma Photoworks zleciła Harrisonowi wykonanie pierwszego z serii projektów Country Life w angielskim mieście Petworth . Powstała praca, Noblesse Oblige, została wystawiona na stałą ekspozycję w Leconfield Hall .

Miejsca pamięci

W 1995 roku Harrison rozpoczął swój długoterminowy projekt „Miejsca pamięci”, składający się z panoramicznych kolorowych fotografii pomników I wojny światowej . Zdjęcia służą do zbadania miejsca pamięci we współczesnym krajobrazie. Za pomocą wielkoformatowego aparatu panoramicznego i długiego czasu naświetlania Harrison pokazuje widzowi pomniki w odosobnieniu, w przeciwieństwie do tego, jak zwykle je widzimy, tj. w przelocie. To podkreśla akt patrzenia, a „rezultatem jest nadanie przedmiotom, których prawie nigdy nie badamy, ironicznego blasku”. „Miejsca pamięci” nadal były szeroko wystawiane, przede wszystkim Imperial War Museum w Londynie, Deutsches Historisches Museum w Berlinie. aw 2007 r. „Miejsca pamięci” zostały wystawione w Tate Britain w Londynie w ramach szeroko zakrojonego przeglądu fotografii brytyjskiej, którego kuratorami byli Val Williams i Susan Bright , „How we are: Photographing Britain from the 1840s to the Present”.

W 1997 roku Harrison otrzymał stypendium na Royal College of Art i studiował u boku Clare Strand , Anne Hardy , Bettiny von Zwehl , Sophy Rickett , Garetha McConnella i Alison Jackson

W 2001 roku Harrison przeniósł się wraz z rodziną do Oslo w Norwegii i jest wykładowcą w Bilder Nordic School of Photography [ nie ] .

Należę do Jarrowa

W 2012 roku Harrison opublikował swoją pierwszą monografię „I Belong Jarrow” o swoim rodzinnym mieście Jarrow w Anglii. W tym Harrison rozważa rozumienie północy i jej miejsca w kulturze fotograficznej poprzez pamięć i osobistą historię. „I Belong Jarrow” składa się z wielkoformatowych krajobrazów miejskich zmieszanych z „anarchiczną mieszanką żartów, obserwacji i osobistych historii. Zabiera nas do serca swojej własnej Jarry i zostawia nas tam, abyśmy zrobili z niej, co chcemy”. Fotografie z cyklu „Należę do Jarrow” były wystawiane w Anglii i Europie, m.in. w MACRO Testaccio w Rzymie . oraz Sunderland Museum and Winter Gardens , Sunderland , Anglia.

Miedziane konie

W 2012 roku Harrison otrzymał 16. stypendium Bradford w National Media Museum w Bradford w Anglii. Stypendium umożliwiło fotografom w średnim wieku rozwój praktyki zawodowej. Poprzednimi odbiorcami byli Paul Graham , David Hurn , Donovan Wylie i Sarah Jones. Przez rok Fellowship Harrison fotografował wytaczarkę , którą jego ojciec obsługiwał przez całe swoje życie zawodowe. „Rezultatem jest złożona wizualna metafora jego myśli i uczuć na temat jego relacji z ojcem i wieloma ludźmi, którzy ciężko pracują, aby związać koniec z końcem w brytyjskim przemyśle”.

Praca zatytułowana „Copper Horses” była wystawiana w National Media Museum w 2013 roku. Tytuł wystawy wywodzi się od nazwy nadanej miedzianemu komponentowi do stacji elektroenergetycznej , produkowanemu przez robotników w Jarrow.

Na wystawę Copper Horses Harrison stworzył zestaw obrazów, które przedstawiają niektóre narzędzia i dobytek jego ojca (zestaw domina i mikrometr , jego zdjęcie, gdy miał 16 lat i był mistrzem pływania) oraz zdemontowane części maszyny ( Wytaczarka pionowa i pozioma ) obsługiwał od 15 roku życia do emerytury.

Publikacje

Fotoksiążki autorstwa Harrisona

  •   Należę do Jarrowa. Amsterdam: Schilt Publishing, 2012. ISBN 978-9053307809 . Z esejem Val Williamsa
  •   Miejsca pamięci: pomniki wojenne końca XX wieku. Londyn: Imperial War Museum, 1997. ISBN 187-0423461 . Z esejem dr Catherine Moriarty.
  •   Noblesse Oblige, Mieszkańcy i wnętrza szpitala Somerset. Maidstone: Photoworks, 1996. ISBN 095-1742701 . Z esejem Petera Jerrome'a.
  •   Pod maską. Salford: Viewpoint Gallery, 1994. ISBN 090-1952311 . Z esejem Val Williamsa.

Inne publikacje

  •   Sztuka ze współczesnego konfliktu. Londyn: Imperial War Museum, 2015. ISBN 978-1-904897-743 . Edytowany przez Sarę Bevan.
  •   Ojczyzna, Fotografia Festival Internazionale di Roma. X Edizione, Rzym: Quodlibet, 2011. ISBN 978-8874624102 Z esejem Marca Prüsta.
  •   Jak się mamy: fotografowanie Wielkiej Brytanii od lat czterdziestych XIX wieku do współczesności . Londyn: Tate Publishing, 2007. ISBN 978-1854377142 . Pod redakcją Val Williamsa i Susan Bright.
  •   Obrazy Markusa Brendmoe itp. Oslo, Galleri Brandstrup, 2007. ISBN 978-82-994352-2-2 . Z esejem Kristin Ellefsen.
  •   Der Weltkrieg Ereignis und Erinnerung 1914–1918 . Berlin: Deutsches Historisches Museum, 2004. ISBN 386-1021293 . Z esejem Rainera Rothera.
  •   For Evermore, Dublin: Galeria fotografii. 2000. ISBN 095-2674173 . Z esejem Petera Neilla.
  •   Un Nouveau Paysage Humain, Rencontres Internationales de la Photographie. Arles. Arles: Actes Sud, 1998. ISBN 274-2717803 . Z esejem Gabriela Baureta.
  •   Fanny & Darko, nowy mistrz. Mediolan, Edizione Gabriele Mazzotta, 1997. ISBN 882-0212234 . Z esejem Stefano Benniego.

Wystawy

Wystawy indywidualne (wybrane)

  • Co się stało z Audrą Patterson? Zone Gallery, Newcastle, Anglia. 1992.
  • Pod maską. Viewpoint Photography Gallery, Salford, Anglia. 1994.
  • Szlachetny Obligator. Leaconfield Hall, Petworth, Anglia. 1996.
  • Miejsca pamięci: pomniki wojenne końca XX wieku. Imperial War Museum Londyn, Anglia. 1997.
  • Należę do Jarrowa. PUG, Oslo, Norwegia. 2012.
  • Miedziane konie. Narodowe Muzeum Mediów, Bradford, Anglia. 2013.
  • Miejsca pamięci II. Galeria Sztuki Wolverhampton, Wolverhampton, Anglia. 2018.

Wystawy zbiorowe (wybrane)

Kolekcje

  • Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn, Wielka Brytania.
  • Kolekcja fotografii National Media Museum, Bradford, Wielka Brytania.
  • Imperial War Museum, Londyn, Wielka Brytania.
  • Rada Brytyjska, Wielka Brytania.
  • Wolverhampton Art Gallery, Wolverhampton, Wielka Brytania.

Notatki

  1. ^ Seria jest reprodukowana tutaj w witrynie Harrisona.
  2. ^ Seria jest reprodukowana tutaj w witrynie Harrisona.
  3. ^ Seria jest reprodukowana tutaj w witrynie Harrisona.
  4. ^ Seria jest reprodukowana tutaj w witrynie Harrisona.
  5. ^ Seria jest powielana na stronie Harrisona.
  6. ^ Seria jest reprodukowana tutaj w witrynie Harrisona.

„Muzeum Wiktorii i Alberta” . Kolekcje . Źródło 13 lutego 2018 r .

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Chris_Harrison_(fotograf)&oldid=1139157455 ”