Dilili w Paryżu

Dilili in Paris
Dilili à Paris French poster.jpg
Francuski plakat kinowy
Francuski Dilili do Paryża
W reżyserii Michela Ocelota
Scenariusz Michela Ocelota
Wyprodukowane przez
  • Krzysztof Rossignon
  • Philipa Boëffarda
W roli głównej
Edytowany przez Patricka Ducrueta
Muzyka stworzona przez Gabriela Yareda
Firmy produkcyjne
Dystrybuowane przez
  • Filmy Marsa (Francja)
  • Cinéart (Belgia)
  • Wild Bunch Niemcy (Niemcy)
  • Samuel Goldwyn Films (Stany Zjednoczone)
Daty wydania
  • 11 czerwca 2018 ( 11.06.2018 ) ( Festiwal w Annecy )
  • 10 października 2018 ( 10.10.2018 ) (Francja)
  • 24 października 2018 ( 24.10.2018 ) (Belgia)
  • 1 maja 2019 ( 01.05.2019 ) (Niemcy)
Czas działania
 95 minut
Kraje
  • Francja
  • Niemcy
  • Belgia
Język Francuski

Dilili in Paris ( francuski : Dilili à Paris ) to francuski, niemiecki i belgijski animowany komputerowo film przygodowy z 2018 roku , napisany i wyreżyserowany przez Michela Ocelota , z preprodukcją Studio O i produkcją animacji Mac Guff , o dziewczynie Kanak bada tajemnicę w Paryżu w Belle Époque . W oryginalnej, francuskojęzycznej wersji występują głosy Prunelle Charles-Ambron, Enzo Ratsito i Natalie Dessay jako Emma Calvé .

Film miał światową premierę tylko na zaproszenie 11 czerwca 2018 r. Jako ceremonia otwarcia, a publiczną premierę 12 czerwca na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy , po czym trafił do kin 10 października we Francji i 24 października w Belgii oraz w 2019 roku w Niemczech. Zdobył nagrodę Cezara dla najlepszego filmu animowanego na 44. ceremonii rozdania Cezarów .

Licencję na dystrybucję w Stanach Zjednoczonych i anglojęzycznej Kanadzie uzyskała firma Samuel Goldwyn Films (wypuszczona już w Quebecu przez Axia Films), która wypuściła ją do kin w 2019 roku.

Produkcja

Rozwój

Reżyser , scenarzysta i projektant Michel Ocelot powiedział, że dwoma punktami wyjścia dla produkcji były jego pragnienie stworzenia pracy, której akcja toczy się w Paryżu, oraz pierwotnie osobne pragnienie stworzenia pracy na temat męskiego ucisku i wykorzystywania kobiet i dziewcząt.

Zdecydował się połączyć je w narrację, która rozgrywa się w Belle Époque , mniej więcej w 1900 roku , dekadzie, w której dokonano kilku historycznych nowości dla kobiet we Francji.

Film przedstawia niektóre z wielu znanych postaci historycznych, które często były obecne w mieście w tamtym czasie, a jako postać drugoplanową przedstawia fabularyzowaną wersję śpiewaczki operowej Emmy Calvé. Jednak jednocześnie celowo odbiega od prawdziwej historii (i, jak chętnie przyznaje reżyser, praw nauki ) metaforycznym wątkiem głównym i włączeniem retrofuturystycznej technologii, na którą wpływ miały różne dzieła Julesa Verne'a i Upiór w operze Gastona Leroux .

Produkcja animacji

Styl renderowania 3D jest kontynuowany w stylu używanym w Azur & Asmar , w którym tkaniny, włosy i tak dalej trójwymiarowych modeli są renderowane jako jednolite kolory bez cieniowania , chociaż różni się tym, że ciała postaci (które w Azur i Asmar były cieniowane pod stałym kątem, w stylu inspirowanym sztuką późnego średniowiecza ) są zdefiniowane za pomocą efektu obrysu opracowanego na podstawie efektu zastosowanego w Kirikou oraz Mężczyźni i kobiety .

Sceneria zawiera zdjęcia wykonane przez Ocelota w ciągu czterech lat, struktur, które przetrwały z przedstawionej epoki lub wcześniej, w tym Palais Garnier , Bouillon Racine, Maxim's i paryskie kanały ściekowe oraz obiekty ze zbiorów Musée d'Orsay , Musée de l'École de Nancy , Musée Carnavalet , Musée Rodin , Musée du quai Branly – Jacques Chirac i Musée Marmottan Monet , które są używane bezpośrednio jako elementy dwuwymiarowe lub do mapowania tekstur , a nie jako materiał odniesienia. Inne odtworzono w trzech wymiarach, w tym Wieżę Eiffla , która została oparta bezpośrednio na rysunkach architektonicznych z firmy Gustave'a Eiffla . Cyfrowa biblioteka Bibliothèque nationale de France , Gallica, została wykorzystana do badań i dwuwymiarowych emferei, które zostały bezpośrednio włączone.

W przeciwieństwie do dwóch poprzednich filmów fabularnych Ocelota, Tales of the Night i Kirikou and the Men and Women , Dilili nie został wydany w stereoskopowym 3D .

Uwolnienie

W Ameryce Północnej film został wyemitowany w kinach w Quebecu w dniu 21 grudnia 2018 r. Przez Axia Films oraz na wideo na żądanie w całej Kanadzie przez nich w dniu 7 marca 2019 r., W obu przypadkach w języku francuskim bez opcji w języku angielskim. Został wydany w kinach w Stanach Zjednoczonych i anglojęzycznej Kanadzie 4 października 2019 roku przez Samuela Goldwyn Films , z anglojęzycznym dubbingiem.

W Australii film był wyświetlany w kinach w ramach 30. Festiwalu Filmów Francuskich Alliance Française , który trwał od 5 marca do 18 kwietnia 2019 r . Zelandia w dniu 10 lipca 2019 r. przez Madman Entertainment , w obu przypadkach w języku francuskim z angielskimi napisami.

W Chinach film został wybrany do konkursu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Szanghaju w 2019 roku .

Wyróżnienia

Na 4. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fabularnych Historycznych , który odbył się w Plaisance-du-Touch we wrześniu 2018 roku, Dilili zdobył nagrodę prasy dla najlepszego filmu fabularnego. 4 lutego 2019 roku na 24. ceremonii rozdania nagród Lumières zdobył nagrodę dla najlepszego filmu animowanego, a 22 lutego 2019 roku na 44. ceremonii rozdania Cezarów zdobył nagrodę Cezara dla najlepszego filmu animowanego .

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dilili_in_Paris&oldid=1112381312 ”