Flandria i Swann

Flandria i Swann
Flanders (left) and Swann in 1966
Flandria (po lewej) i Swann w 1966 r.
Informacje ogólne
Pochodzenie Szkoła Westminsterska
Gatunki Piosenki komediowe
lata aktywności 1956–1967
Etykiety Parlofon , Anioł
Członkowie
Michaela Flandersa Donalda Swanna

Flanders and Swann to brytyjski duet komediowy i muzycy. Michael Flanders (1922–1975) był autorem tekstów, aktorem i piosenkarzem. Współpracował z Donaldem Swannem (1923–1994), kompozytorem i pianistą, przy pisaniu i wykonywaniu piosenek komiksowych . Po raz pierwszy pracowali razem w szkolnej rewii w 1939 roku i ostatecznie napisali razem ponad 100 komiksowych piosenek.

W latach 1956-1967 Flanders i Swann wykonywali swoje piosenki, przeplatane komiksowymi monologami, w swoich długotrwałych dwuosobowych rewiach At the Drop of a Hat i At the Drop of Another Hat , które koncertowali w Wielkiej Brytanii i za granicą. Obie rewie zostały nagrane koncertowo ( George Martin ). Duet dokonał także kilku nagrań studyjnych.

Partnerstwo muzyczne

Flanders i Swann uczęszczali do Westminster School (gdzie w lipcu i sierpniu 1940 roku zorganizowali rewię Go To It ) oraz Christ Church w Oksfordzie , dwóch instytucji połączonych starożytną tradycją. Ich drogi rozeszły się podczas II wojny światowej , ale przypadkowe spotkanie w 1948 roku zaowocowało utworzeniem muzycznej spółki zajmującej się pisaniem piosenek i lekkiej opery . Flandria dostarczyła słowa, a Swann skomponował muzykę. Ich piosenki śpiewali tacy wykonawcy jak Ian Wallace i Joyce Grenfell .

W grudniu 1956 roku Flanders i Swann zatrudnili New Lindsey Theatre w Notting Hill do wykonania ich dwuosobowej rewii At the Drop of a Hat , która została otwarta w sylwestra. Flandria zaśpiewała wybór napisanych przez siebie piosenek, przeplatanych komiksowymi monologami, przy akompaniamencie Swanna na fortepianie. Niezwykłą cechą ich występu było to, że obaj mężczyźni siedzieli podczas swoich występów: Swann za fortepianem i Flanders na wózku inwalidzkim (po zachorowaniu na poliomyelitis w 1943 r.). Spektakl odniósł sukces i w następnym miesiącu został przeniesiony do Fortune Theatre , gdzie był wystawiany przez ponad dwa lata, zanim wyruszył w trasę po Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Szwajcarii.

W 1963 roku Flanders and Swann otworzyli drugą rewię At the Drop of Another Hat w Haymarket Theatre . W ciągu następnych czterech lat koncertowali w Wielkiej Brytanii, Australii, Nowej Zelandii, Hongkongu , Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, zanim skończyli w Booth Theatre na Broadwayu w Nowym Jorku. 9 kwietnia 1967 roku zagrali swój ostatni wspólny koncert na żywo. Dziesięć dni później przenieśli się do studia i nagrali program dla telewizji.

W ciągu 11 lat Flanders and Swann dali prawie 2000 występów na żywo. Chociaż ich współpraca koncertowa zakończyła się w 1967 roku, pozostali później przyjaciółmi i współpracowali przy okazjonalnych projektach.

Kalendarium i miejsca rewii

Data Lokal
1953 Royal Court Theatre, „Emisja na sznurowadle”
1957–59 Fortune Theatre (zawieszony na miesiąc z powodu zapalenia płuc Flandrii)
1959 Festiwal w Edynburgu „At the Drop of a Kilt”
1959–60 Złoty Teatr w Nowym Jorku
1960–61 Wycieczka po 12 miastach w Stanach Zjednoczonych oraz Toronto w Kanadzie
1961 Szwajcaria
1962 Wycieczka po 9 miastach Wielkiej Brytanii oraz Toronto w Kanadzie
1963 Wycieczka po 9 miastach Wielkiej Brytanii
1963 Teatr Haymarket
1964 Wycieczka po 4 miastach Australii, 5 Nowej Zelandii i Hongkongu
1965 Wycieczka po 3 miastach Wielkiej Brytanii
1965 Teatr Globe (obecnie Gielgud)
1966 Wycieczka po 9 miastach USA plus Toronto
1966–67 Nowy Jork

Dyskografia

Ich płyty zostały pierwotnie wydane przez wytwórnię Parlophone ; Reedycje CD są dostępne w EMI .

45s

  • 1957 – „ A Gnu ” b/w „Mezalians”

EPki

  • 1957 – Więcej z kapelusza! (EP)
  • 1959 - Fragmenty z kropli kapelusza ( EP )
  • 1959 - Więcej fragmentów z kropli kapelusza (EP)
  • 1962 - Bestiariusz Flandrii i Swann (EP)
  • 1964 - Ulubione z At the Drop of Another Hat (EP)
  • 1964 - Więcej z nowego kapelusza (EP)

płyty LP

Kasety

  • 1996 - EMI Comedy Classics ( Hat and Another Hat na dwóch kasetach)
  • 1997 – Więcej od razu – znowu! (podwójna kaseta)

płyty CD

  • 1991 - The Complete Flanders & Swann (pierwsze trzy albumy w zestawie pudełkowym)
  • 1994 - Transport of Delight: The Best of Flanders & Swann
  • 1999 - Kolekcja Flandrii i Swanna
  • 2000 - Kropla wesołości z Flanders & Swann
  • 2007 - Hat Trick: edycja kolekcjonerska Flanders & Swann

Bibliografia

  • 1977 - Pieśni Michaela Flandersa i Donalda Swanna (Michael Flanders & Donald Swann, partytury)
  • 1991 - The Hippopotamus Song: A Muddy Love Story (Michael Flanders & Donald Swann, książka dla dzieci)

Wideofilmowanie

  • 1992 - The Only Flanders & Swann Video (nagrany w Nowym Jorku, 19 kwietnia 1967, 10 dni po zamknięciu At The Drop of Another Hat )
  • 1998 - Flanders & Swann (nagrany w Nowym Jorku, 1962 i 1967)

piosenki

Piosenki Flandersa i Swanna charakteryzują się dowcipem, delikatną satyrą, złożonymi schematami rymowania i zapadającymi w pamięć refrenami. Flanders skomentował podczas nagranego wykonania At the Drop of Another Hat ,

Słusznie powiedziano, że celem satyry jest zdarcie powłoki pocieszającej iluzji i przytulnej półprawdy. A naszym zadaniem, jak ja to widzę, jest odłożenie go z powrotem.

Napisali razem ponad sto komiksowych piosenek. Poniższy wybór wskazuje ich zakres.

  • „All Gall” - satyra polityczna oparta na długiej karierze Charlesa de Gaulle'a . W chwili pisania tego tekstu de Gaulle niedawno zawetował pierwszy wniosek Wielkiej Brytanii o przystąpienie do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej . Śpiewane na melodię „ Ten stary człowiek ”.
  • „Bedstead Men”, cierpkie wyjaśnienie zardzewiałych łóżek porzuconych w stawach i jeziorach w Wielkiej Brytanii, w tym dowcipne nawiązanie do „A Smuggler's Song” Rudyarda Kiplinga , w którym „Bedstead Men” zastąpiono „Gentlemen”.
  • „Design for Living” – o współczesnym wyposażeniu domów i ogrodów. „Jednego dnia przyjmujemy Liberty's , następnego jesteśmy w Heal's ”.
  • „Pierwsze i drugie prawo” - jazzowa oprawa pierwszej i drugiej zasady termodynamiki . „Ciepło to praca, a praca to ciepło…” „Ciepło nie przejdzie z chłodniejszego do gorętszego / Możesz spróbować, jeśli chcesz, ale o wiele lepiej nie rób tego / Bo zimno w chłodnicy będzie gorętsze jak linijka …” „Ciepło jest pracą, a praca przekleństwem / I całe ciepło we wszechświecie / ostygnie / bo nie może wzrosnąć / więc pracy już nie będzie / i zapanuje doskonały spokój” / [Swann] „Naprawdę?” / [Flandria] „Tak, to jest entropia, człowieku”.
  • „The Gasman Cometh” - piosenka ze zwrotką i refrenem, w której domownik stwierdza, że ​​żaden handlowiec nigdy nie kończy pracy bez stworzenia innej, powiązanej pracy dla innego handlarza. Melodia cytuje z „ Dashing Away with the Smoothing Iron ”. Tytuł mógł być inspirowany tytułem The Iceman Cometh (1946).
  • „The Hippopotamus” - jedna z najbardziej znanych piosenek Flandersa i Swanna (ze względu na pamiętny refren „Błoto, błoto, chwalebne błoto”) i jedna z wielu piosenek, które napisali o różnych bestiach, w tym:
    • „ Gnu ”,
    • „Nosorożec”,
    • „The Warthog” (oba z przesłaniem, że piękno jest tylko powierzchowne)
    • „Pancernik”.
    • "Leniwiec"
    „The Hippopotamus” należy do tych, które Ian Wallace umieścił w swoim repertuarze.
  • „Ill Wind” - słowa Flandersa zaśpiewane do nieco skróconej wersji, z kadencją, finału ronda IV Koncertu na róg Es-dur KV 495 Mozarta. Trzeba go zaśpiewać, ponieważ waltornia Flandersa najwyraźniej została skradziona.
  • „Rockall” - wyśmiewający brytyjską aneksję wyspy Rockall w 1955 roku.
  • „In The Desert” („ Верблюды ”, dosł. „ Wielbłądy ”) - „tradycyjna rosyjska” piosenka w wykonaniu Donalda Swanna. Po każdej linijce zapewnia na język angielski . Zapadająca w pamięć muzyka i przejmujące teksty są podszyte suchym, pozbawionym emocji tonem, jakim Swann podaje tłumaczenie. Niektóre oryginalne słowa powtarzają się, przez co część tłumaczenia jest zbędna.
  • „In the D'Oyly Cart” - satyra na D'Oyly Carte Opera Company . Po raz pierwszy został wykonany w rewii Oranges and Lemons (1948) i wznowiony w Penny Plain (1951). Został włączony jako pierwszy utwór na albumie Flanders and Swann z 1974 roku, And Then We Wrote .
  • „ Have Some Madeira M'Dear ” – stary roué śpiewa pomysłowemu o zaletach tego wina, dając do zrozumienia, że ​​ma na myśli uwodzenie, ze złożoną grą słów, w tym trzema często cytowanymi przykładami syllepsis .
  • „Holimakittiloukachichichi” - kolejna (krótka) piosenka o domniemanym uwodzeniu, tym razem w królestwie Tonga, gdzie słowo to oznacza „nie”.
  • „Mezalians” - polityczna alegoria dotycząca romansu wiciokrzewu z powojem .
  • „P** P* B**** B** D*****” lub „Pee Po Belly Bum Drawers” ​​- piosenka porównująca używanie wulgaryzmów wśród inteligencji do przekleństw na placu zabaw.
  • „Niechętny kanibal” - spór między ojcem a synem na temat kanibalizmu. (Syn: „Jedzenie ludzi jest złe”, Ojciec: „To musiał być ktoś, kogo zjadł” — „kiedyś był zwykłym antropofem” ) . Ojciec mówi, że równie dobrze można powiedzieć „Nie walcz z ludźmi”, a oni się zgadzają : "Śmieszny!" (Swann zarejestrował się jako osoba odmawiająca służby wojskowej ze względu na sumienie podczas II wojny światowej i służył w Pogotowiu Ratunkowym Przyjaciół ).
  • „ Slow Train ” – elegijna piosenka o stacjach kolejowych na liniach, które mają zostać zamknięte przez Beeching Axe w 1963 roku.
  • „A Song of Patriotic Prejudice” - parodia pieśni patriotycznych („Anglicy, Anglicy, Anglicy są najlepsi / za całą resztę nie dałbym dwóch pensów”)
  • „A Song of Reproduction” - o aktualnej wówczas manii na temat zrób-to-sam hi-fi jako celu samego w sobie. (Korzystając z żargonu hobbystycznego: „woofer”, „tweeter”, „wow on your top”, „flutter on your bottom” oraz w wersie dodanym do przeróbki stereo: „Jeśli podniesiesz sufit o cztery stopy, umieść kominek z tej ściany na tę ścianę, nadal uzyskasz efekt stereofoniczny tylko wtedy, gdy usiądziesz na dnie tej szafki.”) Końcowy werset odnosi się do śpiewaków, którzy niekoniecznie byli we współczesnej świadomości publicznej, Enrico Caruso zmarł w 1921 r. - „Za pomocą regulacji tonu za jednym dotknięciem / mogę sprawić, że Caruso będzie brzmiało jak Hutch ”.
  • „A Song of the Weather” - parodia wiersza Sary Coleridge „Styczeń przynosi śnieg” z 1834 roku
  • „Jest dziura w moim budżecie”, parodia „ Jest dziura w moim wiaderku ” w formie dialogu między ówczesnym premierem Haroldem Wilsonem a kanclerzem skarbu Jamesem Callaghanem .
  • „To Kokoraki” ( Το Κοκοράκι , dosł. „The Cockerel”) - współczesna grecka piosenka dla dzieci, coś w rodzaju „ Old McDonald Had a Farm ”, w której w każdym wersecie dodano inny odgłos zwierzęcia. Flanders, udając zniecierpliwienie, gdy Swann śpiewa o kilka wersetów więcej, niż jest to absolutnie konieczne, zauważa sarkastycznie: „Musimy mieć to w całości pewnej nocy. Zamień to z The Ring Cycle ”.
  • „A Transport of Delight” - z narastającym refrenem o „Wielkim sześciokołowym, szkarłatnym malowaniu, London Transport , z silnikiem Diesla, omnibusem o mocy dziewięćdziesięciu siedmiu koni mechanicznych”. (Autobus był prawdopodobnie AEC LT, który służył Londynowi od 1929 do lat pięćdziesiątych XX wieku i miał sześć kół zamiast bardziej normalnych czterech).
  • „20 ton trotylu” - piosenka w proteście przeciwko broni termojądrowej .
  • „Wojna 14–18” - tłumaczenie francuskiej piosenki Georgesa Brassensa , ta piosenka celebruje (satyrycznie) I wojnę światową .
  • „The Whale (Mopy Dick)”, który demonstruje doświadczenie Swanna w parodii muzycznej : zręcznie parodiuje styl angielskiej piosenki morskiej popularnej na początku XX wieku.
  • „Wompom” – opowieść o fikcyjnej roślinie uniwersalnej, której każda część jest doskonałym surowcem innego rodzaju.
  • „Twosome: Kang & Jag” (Kangaroo i Jaguar) - jeszcze dwie piosenki o zwierzętach śpiewane jako para. Tytuł nawiązuje do dwóch oper „ Cav i Pag ” (tj. Cavalleria rusticana i Pagliacci ), które często są wystawiane razem.

Bardzo rzadka piosenka „Vendor Librorum Floreat” (Niech księgarz rozkwita) została wydana jako singiel w 1960 roku. Została napisana dla corocznego American Booksellers Association, jedyny znany przypadek, kiedy Flanders & Swann przyjęli prywatne zamówienie.

monologi

Komiksowe monologi Flandrii obejmują:

  • „By Air” - o modzie na podróże lotnicze. „Zgadzam się ze starszą panią, która powiedziała:„ Gdyby Bóg chciał, abyśmy latali, nigdy nie dałby nam kolei ” .
  • „Tried by the Centre Court” — mecz Wimbledonu pomiędzy panną L. Hammerfest a panną Joan Hunter-Dunn , jak powiedział zirytowany sędzia. „Uderzają piłkę jelitami kota”.
  • „Greensleeves” – o kulisach powstania słynnej angielskiej audycji . Wersja z adnotacjami wyjaśnia wszystkie żarty.
  • Los Olividados - satyra na walki byków , o „prawie nieznośnym dramacie corrida d'olivas, czyli festiwalu nadziewania oliwek”. „Okrutny sport: niektórzy mogą tak sądzić. Ale to z pewnością coś więcej niż sport, to więcej niż ważna forma sztuki. To, czego doświadczyliśmy tutaj dzisiaj, to totalne katharsis, w odgrywaniu tego pierwotnego dramatu, człowieka podziurawionego przeciwko oliwce”. Tytuł nawiązuje do Los Olvidados , czyli Zapomnianych , filmu Luisa Buñuela z 1950 roku .
  • „Obszar zabudowany” — prehistoryczny mieszkaniec równiny Salisbury narzeka na nową zabudowę: Stonehenge .

Hołd i parodia

Brytyjski podwójny akt komediowy Armstrong & Miller ma powracający skecz w The Armstrong and Miller Show , w którym parodiują Flanders and Swann, jako Donald Brabbins (Armstrong jako Flanders) i Teddy Fyffe (Miller jako Swann). Parodie zaczynają się jak typowy występ Flanders and Swann, ale piosenki są znacznie bardziej sprośne , często są udawane cenzurowane dla efektu komediowego.

Brytyjski piosenkarz i autor tekstów Frank Turner nagrał utwór „The Armadillo” na swojej EP-ce „Mittens”.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Posłuchaj tego artykułu ( 6 minut )
Spoken Wikipedia icon
Ten plik audio został utworzony na podstawie wersji tego artykułu z dnia 3 marca 2006 r. ( 2006-03-03 ) i nie odzwierciedla późniejszych zmian.
( Pomoc audio · Więcej artykułów mówionych )
Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Flanders_and_Swann&oldid=1135181956 ”