Historia kamienia (powieść Hugharta)

Opowieść o kamieniu

pierwsze wyd. obwoluta w twardej oprawie Od lewej do prawej: Master Li, Moon Boy, Grief of Dawn, Number Ten Ox.
Autor	Barry'ego Hugharta
Artysta okładki	Marka Harrisona
Kraj	USA
Język	język angielski
Seria	Kroniki mistrza Li i wołu numer 10
Temat	Chiny -- fikcja
Gatunek muzyczny	Fikcja historyczna, fantastyka
Wydawca	Podwójny dzień
Data publikacji	1988
Typ mediów	Wydrukować
Strony	236
ISBN	0-385-24636-6
OCLC	17261525
Ułamek dziesiętny Deweya	813/.54 19
Klasa LC	PS3558.U347 S7 1988
Poprzedzony	Most Ptaków
Śledzony przez	Ośmiu uzdolnionych dżentelmenów Opublikowano także w wydaniu zbiorczym: Kroniki mistrza Li i Wół numer dziesięć .

The Story of the Stone ( chiń .: 石頭記 ; pinyin : Shítóu jì ) to powieść Barry'ego Hugharta , opublikowana po raz pierwszy w 1988 roku. Jest częścią serii osadzonej w wersji starożytnych Chin , która rozpoczęła się od Mostu ptaków i trwa od Ośmiu uzdolnionych dżentelmenów . Historia zaczyna się dwunastego dnia siódmego księżyca w Roku Węża 3339 (650 ne).

Podsumowanie fabuły

Opat skromnego klasztoru w Dolinie Smutku wzywa Mistrza Li i Wołu Numer 10, aby zbadali sprawę zabójstwa mnicha i kradzieży pozornie nieistotnego rękopisu z biblioteki. Wkrótce podejrzenie pada na osławionego Roześmianego Księcia Liu Shenga , który nie żyje od około 750 lat. Aby rozwiązać tę i inne tajemnice, ten niepasujący do siebie duet będzie musiał podróżować po Chinach, przechytrzyć pół-barbarzyńskiego króla i przechadzać się po piekle (i poza nim) .

Działka

Szalony pogrzeb i burza zwiastują zamach na życie Li Kao dokonany przez mężczyznę przebranego za hazardzistę. Number Ten Ox wrzuca ciało do kanału. W przypisie czytamy, że tomy od drugiego do piątego Wspomnień wołu numer 10 zostały przejęte i spalone przez cenzorów cesarskich . Później w Wineshop of One-eyed Wong, niskim nurkowaniu , gdzie klasy się mieszają, spotykają Lady Hou, poetkę, której wiersze „przypisuje się” Yang Wan-Li . Próbuje zamordować biurokratę, ale zostaje znokautowana przez Wonga. Drżący opat skromnego klasztoru w Dolinie Smutku podchodzi i prosi ich o zbadanie sprawy zabójstwa mnicha i kradzieży dziwnego rękopisu z jego biblioteki. Mówi też, że Śmiejący się Książę, który nie żyje od około 750 lat, powstał z grobu.

Później idą przez część Pekinu znaną jako Niebiański Most, obszar pełen przestępczości. Mistrz Li zauważa trwający napad i udaje się do Fire Horse Park, a konkretnie do Eye of Tranquillity, małego jeziora otoczonego starymi grzesznikami mającymi nadzieję na zbawienie, zgodnie z tradycją Chiang Taikunga, taoisty, który łowił ryby bez robaków . Li Kao wymusza przyznanie się do grzybów od ropuchy o imieniu Hsiang. Identyfikuje fragment rękopisu jako Ssu-ma Ch'ien , ale oczywiste fałszerstwo. Został on również wyśledzony w ostatnim czasie.

Trzy dni później docierają do Doliny Smutku. Li Kao opowiada historię księcia Liu Shenga , młodszego brata cesarza Wu-ti . Został mianowany panem Dragon Head Valley. Kazał chłopom sadzić tykwy i używał nasion do palenia w lampach rogowych, aby oświetlić kopalnię soli. Użył solanki i obszaru łupków, z którego sączył się bezwonny, łatwopalny gaz wysuszyć sól. Kiedy skończyła się sól, kazał rozpocząć prace nad wydobyciem żyły rudy żelaza. Założył Iron Works, która używała kombinacji kwasów do produkcji mniej kruchej formy żelaza. Cierpienia chłopów doprowadzały go do salwy śmiechu. W tym czasie stał się znany jako Śmiejący się Książę.

Kwasy miały dziwny wpływ na wodę w dolinie. W nocy zrobiło się jasnożółte i świeciło na fioletowo, a ryby, ptaki i drzewa w dolinie zdechły. Protesty ucichły, gdy pokazał, że zarobił na tym całkiem sporo pieniędzy. Potem stracił zainteresowanie zarabianiem pieniędzy i zwrócił się ku medycynie. Dokonał wiwisekcji dużej liczby poddanych (w tym protestujących) i zgromadził wokół siebie podobnie myślących ludzi. Nazwał ich swoimi Mnichami Radości, a oni pomogli mu zebrać poddanych. Po pewnym czasie zachorował i umarł, marząc, że wróci z grobu, by dokończyć zniszczenia doliny.

Sekcja zwłok brata Zezowatego ujawnia normalne zwłoki, które zmarły ze strachu. Ujawnia również, że ucztował podczas niedawnej podróży do Ch'ang-an . Odwiedzają zdewastowaną Ścieżkę Książęcą, ukwieconą ścieżkę, której utrzymanie jest opłacane z fortuny Śmiejącego się Księcia. Opat mówi im, że potomek księcia Liu Pao chce się z nimi spotkać. Chłopi chcą też, aby mieli pewność, że Śmiejący się Książę nadal spoczywa w grobie.

Posiadłość jest duża, ale zaniedbana, z dużym ogrodem i wieloma ptakami. Co dziwne, tablice rodzinne nie znajdują się tam, gdy wchodzą, ale zamiast tego tablica zawierająca esej Chen Chiju zatytułowany „Ogród domowy”, jeden z czterech filarów cywilizacji. Książę okazuje się wysokim, chudym mężczyzną z rozwichrzonymi włosami.

Do tej pory omawiają sprawę, a Liu Pao pokazuje im grób swojego przodka. Rodzinne tabliczki znajdują się w grocie, w której Roześmiany Książę przeprowadzał swoje eksperymenty. Zawiera również dużą tablicę łupkową, na której ciekawe eksperymenty wspominają o Kamieniu.

Na tabliczkach wyryty jest wiersz:

W ciemności marnieje drogocenny kamień.

Kiedy jej doskonałość oczaruje świat? Kiedy pozorowanie bierze się za byt, byt staje się pozorem. Kiedy nic nie jest brane za coś, coś staje się niczym. Kamień rozprasza pozory i nic,

I wspina się do Bram Wielkiej Pustki.

Wchodzą do grobowca. Grobowiec to mały, jałowy pokój z dwiema kamiennymi trumnami, w których znajduje się także jego główna żona Tou Wan . Oczekiwane mumie są w trumnach.

W wiosce rozpoczyna się Święto Głodnych Duchów , przypadające 15 dnia siódmego księżyca. Pomimo uroczystości Mistrz Li jest zmartwiony. Spekuluje, że śmiech Śmiejącego się Księcia był spowodowany zatruciem rtęcią , prawdopodobnie w wyniku eksperymentów z Eliksirem Życia . Nagle wół numer dziesięć słyszy tajemniczy dźwięk, którego Li Kao nie słyszy. Mistrz Li wspina się na grzbiet Wołu Numer Dziesięć i każe mu podążać za dźwiękiem. Robi to, biegnąc na oślep w gęstą mgłę, w końcu pojawiając się w posiadłości księcia, w jakiś sposób przekraczając głęboki wąwóz, nie wiedząc o tym.

W klasztorze rozlega się alarm. Biblioteka została splądrowana, a pokój brata Zezowatego zdemolowany. W bibliotece zostaje znalezione zwłoki innego mnicha, brata Wu Shang, również śmiertelnie przerażonego. Kolejny odcinek ścieżki zostaje zniszczony. w powietrzu postacie ze scenariusza Wielkiej Pieczęci i opowiada o spostrzeżeniu z dziwnego snu, który miał niedawno.

Chłopi zaczynają śpiewać pieśń roboczą z Księgi Ody , wskazując, że żądają od Księcia zniszczenia szczątków przodka na sposób przedkonfucjański (karalny w Ósmym Piekle ).

Po dokonaniu czynu i rozbiciu mumii na kawałki książę pokazuje im swoje obrazy. Książę studiował u Three Incomparables , mistrza stylu p'o-mo (魄莫). Większość jego obrazów wykracza poza te zalecane w Ogrodzie gorczycy , skumulowanym przez półtora miliona lat wygnania.

Mistrz Li nabiera podejrzeń co do fragmentu i odkrywa, że ​​jest on prawdziwy, a „błędy” są w rzeczywistości wskazówkami, takimi jak liczba smoczych łusek ( 146, a właściwie 153), liczba punktów akupunktury (253, faktycznie około 360) i tak dalej. Odszyfrowana wiadomość ujawnia lokalizację Kamienia. Mistrz Li ujawnia również, że mumia w grobowcu Liu Shenga miała opakowania w niewłaściwym kolorze, cesarską żółć zamiast żałobnej bieli, co oznacza, że ​​mumia nie należała do Liu Shenga.

W drodze do chłodni widzą obraz Liu Shenga. Jego ubranie zawiera wszystkie dwanaście guzików rangi i jeden inny, powszechnie używany do reprezentowania Drugiego Władcy Niebios, co stawia go w jednej linii z Nefrytowym Cesarzem .

Number Ten Ox wnioskuje, gdzie jest wejście do tunelu i po ciężkiej pracy włamuje się do prawdziwego grobowca Liu Shenga. W pierwszej komorze znajdują się szkielety robotników. Następną przeszkodą jest żelazna ściana, ale Number Ten Ox udaje się zrobić w niej dziurę. Następna komnata jest marmurowa i wypełniona złotem i klejnotami. W innych pokojach znajdują się szkielety reszty dworu Liu Shenga, ale nigdzie nie można znaleźć mnichów radości. Za salą tronową znajdują się prawdziwe trumny Liu Shenga i zakrystia . Jest tam ten sam tajemniczy napis, ale nie ma Kamienia. Trumna Śmiejącego się Księcia jest pusta. Mistrz Li wnioskuje, że istnieje inne wejście do grobowca, ponieważ powietrze w nim było oddychające.

Ponieważ ujawnienie skarbu spowodowałoby ogromne problemy, postanawiają go ponownie ukryć. Li Kao i Number Ten Ox wyjeżdżają do Ch'ang-an. Stolica jest dla Wołu przytłaczającym przeżyciem. Będąc w Akademii Brush Forest (zrzucając próbki martwych roślin do analizy), Mistrz Li opowiada historię Hong Wonga, młodego geniusza, który był zbyt sprytny dla własnego dobra. Neokonfucjanie , a innowacyjność jest przeklęta. Następnie odwiedza Bramę Pięknego Widoku, siedzibę Secret Service i szuka audiencji u Kapitana Prostytutek. Grają w towarzyską lotkę, grę w cytowanie. Wygrywa i prosi ją, aby skierowała go do dźwiękowca. Ona nadaje mu imię Moon Boy, który jest obecnie na dworze Shih Hu , króla Chao . Pożycza mu Grief of Dawn, jedyną osobę, która może kontrolować Moon Boya. W zamian prosi go o znalezienie nowego bóstwa patrona dla prostytutek. Golden Lotus był najlepszy, a jego następcy byli kiepskimi substytutami. Prosi go, aby polecił zmarłą cesarzową Wu , do której czuje się urażony. Wół zostaje oczarowany Grief of Dawn. Grupa jest dana pocztowe i urlop.

Podczas długiej podróży dowiadują się, że Grief of Dawn nie pamięta swojego życia przed ukończeniem 18 lat. Została znaleziona we krwi przez starą kobietę, która później ją wychowała. Mistrz Li dostaje się, udając największego żyjącego mistrza lutni Wen-Wu . Król widzi oszustwo, ale jest zadowolony z występu. Kolekcjonuje rzadkie osoby, których klejnotem jest Moon Boy.

Grupa osiedla się, a król śpiewa serenadę Grief of Dawn, ponieważ chce, aby dołączyła do jego żeńskiej grupy ochroniarzy, Złotych Dziewcząt. Ox i Grief of Dawn odchodzą, by być sami.

Następnego ranka Ox i Grief of Dawn zostają przerwani w miłosnej sztuce Moon Boya. Wół decyduje, że Moon Boy nosi imię Królika na Księżycu , notorycznego zboczeńca. Moon Boy odchodzi, ale ponownie przerywa im Mistrz Li.

Wymykają się pod osłoną jednego z występów Moon Boya. 100 ropuch przesyconych chińskimi lampionami opuszcza stajnie i ucieka tajnym wyjściem króla. Unikają pościgu, płynąc łodzią do Loshan w dół rzeki Min , obok Trzech Przełomów i Pięciu Rzek Nieszczęścia, obok Wielkiego Buddy z Leshan .

Następnie wracają do Ch'ang-an , mijając wioskę, w której wychował się Moon Boy, co skutkuje kilkoma niezwykłymi scenami. Dziwne maniery i wiedza Grief of Dawn, po części wieśniaka, po części dworzanina, zostały zauważone przez Mistrza Li. Próbki nie wykazują żadnych śladów niczego poza naturalnym rozkładem. Odwiedzają Serpentine Park , gdzie mistrz Li sprytnie zdobywa odciski Kamieni Konfucjańskich. Później przerabia je tak, by wyglądały na fałszerstwa (zmieniając starą formę postaci 且 na nowszą) i wymienia je w bibliotece Pawilonu Błogosławieństw Nieba na kalki sprzedawane przez Brata Zezowate Oczy.

Później, leżąc pod drzewem, Mistrz Li prosi Wołu, aby opowiedział historię Li Ling-chi, o cesarzu, który chciał mandarynek zimą i był tak ekspertem w manipulowaniu c-hi, że był w stanie wyrwać drzewa mandarynki z miejsca, w którym się znajdowały. rosły na południu i powodowały, że rosły na północy. Następnie Mistrz Li odczytuje historię ze zwoju zawierającego ramową historię Snu Czerwonej Komnaty , dotyczącą legendy o Nü Kua , czujący Kamień i zły kwiat o imieniu Purpurowa Perła. Wadliwy kamień zyskuje złą duszę dzięki obchodzeniu się z boginią. Wędruje po niebie, powodując psoty, dopóki Nefrytowy Cesarz nie zetknął go z Purpurową Perłą. Kamień przyniósł wodę, aby odżywić kwiat, który egzorcyzmował zło, powodując, że kwiat zakochał się w kamieniu. Przysiągł zrobić to samo z kamieniem. Później kamień powrócił na ziemię. Lao Tzu posiadał go na krótko, ale odrzucił go, krzycząc „Zło!”, podobnie jak Chuang Tzu .

Odszyfrowany tekst zgadza się, cytując tabliczkę z Jaskini Yu i podaje opis wyglądu kamienia oraz to, że Ssu-ma Ch'ien próbował zniszczyć kamień toporem, rozłupując go na trzy części. Prosi uczonych o zniszczenie kamienia, ponieważ żołnierze nie mogli.

Mistrz Li zastanawia się nad dźwiękiem i zniszczeniem Ścieżki Książąt. Moon Boy wyjaśnia, że ​​dźwięk był prawdopodobnie związany ze zjawiskiem dźwięku duszy kamienia ( Litofon ).

Wół dowiaduje się o historii Wilka i Ognistej Dziewczyny z lokalnej społeczności chłopców. Fabuła dotyczy próby zabicia Śmiejącego się Księcia i zawiera fragment tekstu podobny do znalezionego w zakrystii.

Wskazówka w opowieści prowadzi ich do ukrytej jaskini i ciał dwóch ogrodników, którzy zniknęli 33 lata temu. Bezowocnie eksplorują korytarze jaskiń i wyłaniają się, gdy dogania ich król Shih Hu i jego Złote Dziewczyny. Grief of Dawn zostaje ranny w walce, a Król i jego Złote Dziewczyny odchodzą smutni.

Grief of Dawn mruczy w gorączce, mówiąc dziwne rzeczy, które wprawiają Mistrza Li w zakłopotanie. Aby ją wyleczyć, potrzebuje nasion ciernistego jabłka z Bombaju . Zatrzymują się w opuszczonej Sali Jednorożców, aby spojrzeć na portret Tou Wan, a konkretnie jej spinkę do włosów, która miała wykuty z kamienia czubek.

Przybywają do Świątyni Iluzji. Mistrz Li chce, aby wybrali się w podróż do jego umysłu, aby na nowo odkryć położenie ciernistego jabłka, o którym zapomniał przez 60 lat. Cała trójka siedzi w pokoju w świątyni i je posiłek złożony z wina i diabelskich grzybów usznych . Tablica zawiera historię snu motyla . Grzyby zaczynają działać i są kierowane do ogrodu.

Mistrz Li rozmawia z czaszką w grządce trzciny, która pisze w powietrzu, przekazując myśli Liu Linga . Dwóch rozmawia o dawnych czasach, a Mistrz Li mówi, że życzy sobie, aby Moon Boy spojrzał w pewne lustro. Czaszka jest pełna obaw, ponieważ tylko trzech innych ( imperator T'ang , Chou the Rouge i Crazy Ch'i) wróciło z wyprawy.

Trio wchodzi do piekła i skutecznie omija pierwszą bramę do poziomów Feng-tu, podszywając się pod oficjalnego inspektora ze swoją świtą, co było możliwe dzięki przejęciu prowadzenia tego miejsca przez neokonfucjanistów . Spojrzenie Number Ten Ox w lustro ujawnia, że ​​​​było to jego pierwsze ludzkie wcielenie. Moon Boy jest jednak najnowszą próbą zreformowania poważnie złej duszy. Li odkrywa również, że Śmiejący się książę jeszcze nie przybył do piekła. W końcu udaje im się wydostać z piekła, wracając do ogrodu, w którym zaczęli, z lokalizacją jabłka.

Mikstura działa i Smutek Świtu zostaje przywrócony do zdrowia. Rzeczy, o których wspominała w gorączce, zdają się potwierdzać, że była służącą Tou Wana w poprzednim wcieleniu prawie 800 lat temu. Dochodzi również do wniosku, że historia Wolf Boya i Fire girl ma pewne podstawy w rzeczywistości. Li hipnotyzuje Grief of Dawn, aby przywołać jej zakopane wspomnienia o tym, jak uciekła z jaskiń. Zatrzymuje się przy dużym głazie, który ma ukryte drzwi.

Schodzą schodami do podziemnej rzeki z dużymi kamiennymi posągami w odstępach bogów śmierci z różnych kultur, takich jak Yen-wang-yeh , Emma-hoo , Gilgamesz , Ozyrys i inni. Wspinają się po stromych schodach i wychodzą do przedsionka z czterema posągami trzymającymi cztery urny kanopskie w chińskim stylu i czworo drzwi. Pierwsze drzwi prowadzą do grobowca, gdzie odkrywają, że spinka do włosów Tou Wana, w której znajdował się kawałek Kamienia, rzeczywiście zaginęła. Następne drzwi prowadzą do pomieszczenia zawierającego badania medyczne Roześmianego Księcia. Używał Kamienia do wyznaczania wzorców ch'i i shih. Trzecie drzwi prowadzą do serii wypolerowanych zsypów, które wychodzą do podziemnej rzeki. Lio Pau tam nie ma i znajdują frędzle z jego szaty prowadzące po schodach do bocznego przejścia. Moon Boy tworzy iluzję, że weszli, a dach tunelu się zawala.

Wspinają się po schodach i przypadkowo odkrywają tajne drzwi prowadzące do gabinetu płatnika. Czwarte drzwi prowadzą do pochyłego tunelu i jaskini, w której Mnisi Wesołości obchodzą Święto Śmiechu . Jeden kładzie się na grzbiecie Wołu Numer Dziesięć i zaczyna ściskać jego szyję. Mnisi okazują się żywymi trupami a ten na jego plecach to Śmiejący się Książę. Udaje mu się naoliwić zwłoki i wycisnąć je. Sieka go na kawałki toporem, ale kawałki nadal mówią i poruszają się. W końcu zapala go pochodnią i mnisi przestają się ruszać. Mistrz Li odzyskuje Kamień od Śmiejącego się Księcia, gdzie ożywił jego zwłoki po jego śmierci.

Podchodzi do nich Girl of Fire, która twierdzi, że zna lokalizację księcia Liu Pao, ale nakłania ich do wejścia do zapadającej się jaskini. Grief of Dawn zostaje zabita, ale Moon Boy odmawia opuszczenia jej ciała, zamiast tego przenosi ją w bezpieczne miejsce. Następnie ponownie spotykają się z Girl of Fire. Mistrz Li zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę jest Księciem w przebraniu. Liu Pao pragnął mocy Kamienia, który trzymał zawieszony na szyi. Kamień to naturalny kamień atramentowy .

Udaje im się zabić Liu Pao za pomocą wezwania Kung Shang Chueh, zrzucając go w ten sposób z wąwozu.

Okazuje się, że Moon Boy to oszałamiająco piękna reinkarnacja Purpurowej Perły. Kiedy Kamień natknął się na Purpurową Perłę wiele lat temu, zmył całe zło, któremu uległa Purpurowa Perła. W zamian Purpurowa Perła obiecała zrobić to samo Kamieniu. Po odkryciu tego Moon Boy spełnia przysięgę i popełnia samobójstwo, by być z Grief of Dawn.

Główne postacie

• Li Kao - mędrzec z niewielką wadą charakteru
• Number Ten Ox - dość silny wieśniak
• Grief of Dawn, dziewczyna z tajemniczą przeszłością i powiązaniami z:
• Moon Boy, przerażająco perwersyjny chuligan ( 屁精 )
• Liu Sheng
• Kamień

Opinie

Library Journal stwierdził, że „Ta kontynuacja Bridge of Birds ( Del Rey , 1985) potwierdza talent Hugharta do komiksowej fantazji, a także jego talent do pomysłowego opowiadania historii”.

The Washington Post stwierdził, że „chytry humorystyczny ton i serdeczny hołd dla naszych zachodnich idei wczesnych Chin są tym, co naprawdę czyni Hugharta wyjątkowym”. Hughart „zawiera również sporo rzeczywistej chińskiej wiedzy; sam tytuł jego książki i różne przypadkowe szczegóły są hołdem dla najsłynniejszej chińskiej powieści, bardziej znanej jako Sen o czerwonej komnacie .

Christian Science Monitor opisał książkę jako „Misternie zagnieżdżone pola fabularne [które] ujawniają i ukrywają tajemnicze orientalne postacie - zarówno ludzi, jak i kaligrafię”.