Johanna Jakoba Wettsteina
Johann Jakob Wettstein (również Wetstein ; 5 marca 1693 - 23 marca 1754) był teologiem szwajcarskim, najbardziej znanym jako krytyk Nowego Testamentu .
Biografia
Młodość i studia
Johann Jakob Wettstein urodził się w Bazylei . Wśród jego nauczycieli teologii był Samuel Werenfels (1657–1740), wpływowy antycypator współczesnej egzegezy krytycznej . Będąc jeszcze studentem, Wettstein zaczął kierować swoją uwagę na szczególne zadanie swojego życia, na tekst greckiego Nowego Testamentu . Krewny Johann Wettstein, który był bibliotekarzem uniwersyteckim, udzielił mu pozwolenia na zbadanie i zestawienie głównych rękopisów Nowego Testamentu w bibliotece i skopiował różne zawarte w nich czytania do swojej kopii greckiego wydania Gerarda z Maastricht .
W 1713 r. na egzaminie publicznym obronił rozprawę zatytułowaną De variis Novi Testamenti lectionibus i starał się wykazać, że różnorodność lektur nie umniejsza autorytetu Biblii. Wettstein przywiązywał dużą wagę także do aramejskiego i talmudycznego . Wiosną 1714 roku odbył podróż akademicką, która zaprowadziła go do Paryża i Anglii, a głównym celem jego badań wszędzie było badanie rękopisów Nowego Testamentu. W 1716 poznał Richarda Bentleya na Uniwersytecie w Cambridge ; Bentley bardzo interesował się jego pracą i przekonał go, by wrócił do Paryża i starannie zebrał Codex Ephraemi , mając na uwadze krytyczne wydanie Nowego Testamentu.
Bazylea
W lipcu 1717 r. Wettstein powrócił, by objąć urząd diakona na wolności ( diaconus communis ) w Bazylei, którą piastował przez trzy lata, po czym został współpracownikiem i następcą swojego ojca w parafii św. Leonarda. Jednocześnie zajmował się swoim ulubionym studium i wygłaszał prywatne wykłady z egzegezy Nowego Testamentu . Wtedy też postanowił przygotować krytyczne wydanie Textus Receptus (greckiego Nowego Testamentu). W międzyczasie zerwał z Bentleyem, którego słynne Propozycje , oparte na kwestiach metodologicznych, ukazały się w 1720 roku.
Wątpliwości co do ortodoksji Wettsteina wirowały już w momencie publikacji jego tezy w 1713 r., a ostatecznie został on podejrzany o socynianizm , gdy nie chciał bronić ortodoksyjnej doktryny o Trójcy. W 1728 roku jego były przyjaciel i mentor, Johann Ludwig Frey, oskarżył Wettsteina o wykorzystywanie krytyki tekstu jako środka do rozwoju teologii socyńskiej, co było badane przez komitet duchowieństwa w Bazylei. Oskarżenie zostało formalnie podtrzymane i ostatecznie został zwolniony w 1730 r. Ze stanowiska w St. Leonhard's.
Amsterdam
Następnie przeniósł się z Bazylei do Amsterdamu , gdzie inny krewny, Johann Heinrich Wettstein (1649-1726), miał ważną działalność drukarską i wydawniczą. Tutaj publikowano wydania klasyków, a także wydanie greckiego Testamentu autorstwa Gerarda z Maastricht. Wettstein zaczął drukować wydanie greckiego Testamentu, ale zostało to nagle przerwane z nieznanego powodu. Zaraz po dotarciu do Amsterdamu, w 1730 r., opublikował anonimowo Prolegomena ad Novi Testamenti Graeci editionem , który zaproponował, aby towarzyszył jego greckiemu Testamentowi, a który został później opublikowany przez niego ponownie, z dodatkami, w 1751 r. W następnym roku (1731) Remonstranci zaoferowali mu katedrę filozofii w swoim kolegium w Amsterdamie , opuszczonym przez chorobę Jana Leclerca , pod warunkiem oczyszczenia się z podejrzeń o herezję . Wrócił do Bazylei i otrzymał uchylenie (22 marca 1732) poprzedniej decyzji i ponowne przyjęcie na wszystkie swoje urzędy. Ale kiedy został kandydatem na hebrajską w Bazylei, jego ortodoksem przeciwnicy zablokowali jego nominację i udał się na emeryturę do Amsterdamu.
W końcu pozwolono mu uczyć studentów Remonstrantów filozofii i hebrajskiego pod pewnymi upokarzającymi warunkami. Przez resztę swojego życia kontynuował jako profesor w kolegium Remonstrant, odrzucając w 1745 grecką katedrę w Bazylei. W 1746 roku ponownie odwiedził Anglię i zebrał syryjskie do swojego ostatniego, wielkiego dzieła. Ukazało się to wreszcie w latach 1751-1752 w dwóch tomach folio pod tytułem Novum Testamentum Graecum editionis receptae cum lectionibusvariantibus codicum manuskrypty itp. Nie odważył się umieścić nowych lektur w treści swej strony, lecz przekazał je miejsce między Textus Receptus a pełną listą różnych czytań. Pod tym ostatnim dał komentarz, składający się głównie z masy cennych ilustracji i paraleli zaczerpniętych z literatury klasycznej i rabinicznej, która utworzyła magazyn dla wszystkich późniejszych komentatorów. W jego Prolegomena dał godną podziwu metodyczną relację z rękopisów, wersji i czytań ojców, a także niespokojną historię trudności, z jakimi musiał się zmagać w prowadzeniu dzieła swojego życia. Był pierwszym, który oznaczył rękopisy uncjalne literami rzymskimi, a rękopisy kursywą cyframi arabskimi . Nie przeżył długo ukończenia tej pracy. Zmarł w Amsterdamie.
Praca
Wettstein zasłużył się krytyce tekstu, zbierając różne lektury i metodycznie opisując rękopisy i inne źródła.
, że dzięki pracochłonnemu studiowaniu Kodeksu Aleksandryjskiego znalazł błędne interpretacje lub obliczone błędy Nowego Testamentu napisanego po grecku. Znalazł się pod szczególnym ostrzałem za kwestionowanie fragmentu 1 Tymoteusza 3:16, wierząc, że oryginalne czytanie brzmi „co objawiło się w ciele”, a nie „Bóg objawił się w ciele”. Poprzez swoje studia rozwinął coraz bardziej krytyczne podejście do kwestii tekstowych i ich stosunku do kwestii doktrynalnych. Jednak w ostatnich latach życia przyjął stanowisko, że najstarsze zachowane manuskrypty greckie zostały sfałszowane pod wpływem łaciny, co spowodowało utratę zaufania do tych starożytnych kopii, w tym Aleksandryna. W latach 1751-1752 jego Wydano Prolegomena i Novum Testamentum Graecum . Jego tekstem bazowym była wersja Elzevir Textus Receptus z 1624 r., Z niewielkimi zmianami, z zaznaczoną w aparacie jego preferowaną lekturą.
Niektórzy przeciwnicy uznali jego dzieło za mniej wartościowe z powodu jego uprzedzeń do wersji łacińskiej i zasady grupowania rękopisów w rodziny, którą zalecali Richard Bentley i JA Bengel .
Wettstein opisuje swoją pracę i próby w swoim teście listopadowym. I. : 1751. Novum Testamentum Græcum editionis receptæ, cum Lectionibus Variantibus Codicum MSS., Editionum aliarum, Versionum et Patrum, necnon Commentario pleniore ex Scriptoribus veteribus, Hebræis, Græcis, et Latinis, historiam et vim verborum illustrante, w dwóch tomach . Amsterdam: Amstelædami. Przedruk w 1962 przez Graz, Austria: Akademische Druck-u. Verlagsanstalt.
Pracuje
- Wettstein, JJ; Wetstein, Rudolf; Wetstein, Jakub (1730). Prolegomena ad Novi Testamenti Graeci editionem accuratissimam, e vetustissimis codd. pani. denuo procurandam . Amstelaedami: apud R. & J. Wetstenios & G. Smith.
- ——— (1751). Novum Testamentum Graecum editionis receptae cum lectionibusvariantibus codicum manuskryptis . Amsterdam: Ex Officina Dommeriana.
- ———; Bengel, Johann Albrecht ; Ridley, Glocester ; Michaelis, Johann David ; Semler, Joh Salomo (1766). Libelli ad crisin: Atque Interpretationem Novi Testamenti . Halae Magdeburgicae: Ioann. Godofred. Trampe.
Linki zewnętrzne
- domenie publicznej : Chisholm, Hugh, wyd. (1911). „ Wetstein, Johann Jakob ”. Encyklopedia Britannica . Tom. 28 (wyd. 11). Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge. Ten artykuł zawiera tekst z publikacji znajdującej się obecnie w
- Novum Testamentum Graecum (Amsterdam 1751)