Kaitai Shinsho

Kopia Kaitai Shinsho w Tekijuku

Kaitai Shinsho ( 解体新書 , Kyūjitai : 解體新書 , z grubsza oznaczający „Nowy tekst o anatomii”) to tekst medyczny przetłumaczony na język japoński w okresie Edo . Został napisany przez Sugitę Genpaku i opublikowany przez Suharayę Ichibee ( 須原屋市兵衛 ) w 1774, trzecim roku An'ei . Na korpus składają się cztery tomy, ilustracje jeden. Treść jest napisana kanbun . Opiera się na tłumaczeniu na język niderlandzki Ontleedkundige Tafelen , często znany w Japonii jako Tafel Anatomie ( ターヘル・アナトミア , Tāheru Anatomia ) , z łacińskiej Tabulae Anatomicae Johanna Adama Kulmusa , opublikowanej przed 1722 (dokładny rok nie jest znany) w Gdańsku , Rzeczpospolita Obojga Narodów . Jako pełnoprawne tłumaczenie z języka zachodniego było pierwszym tego rodzaju tłumaczeniem w Japonii .

Tło

4 marca 1771 roku, ósmego roku Meiwy , studenci medycyny Rangaku Sugita Genpaku , Maeno Ryōtaku, Nakagawa Jun'an i in. , studiując przeprowadzanie sekcji zwłok przestępców straconych na miejscu egzekucji Kozukappara (obecnie istnieje możliwość, że Katsuragawa Hoshū był również w tym obiekcie, ale z opisu w Rangaku Koto Hajime ( 蘭学事始 ) wydaje się bardziej prawdopodobne, że był nie). Zarówno Sugita, jak i Maeno mieli tę książkę Ontleedkundige Tafelen , sprowadzony z Holandii . Sugita, podziwiając dokładność pracy, porównując ją naocznie z autopsjami, zaproponował Maeno, aby została przetłumaczona. Od jakiegoś czasu Sugita zapragnął przetłumaczyć coś z niderlandzkiego; teraz uzyskałby na to zgodę. Już następnego dnia (5 marca) spotkał się z Maeno i zaczął tłumaczyć. Tym, który polecił Kaitai Shinsho shōgunowi, był Katsuragawa Hosan.

Na początku Sugita i Nakagawa nie umieli właściwie czytać po niderlandzku ; nawet z Maeno, który mógł, ich holenderskie słownictwo było niewystarczające. Byłoby im trudno skonsultować się z niderlandzkimi tłumaczeniami i tłumaczami (Tsūji) w Nagasaki , a oczywiście nie było wtedy słowników. Tłumaczenie z jakiegokolwiek innego zachodniego języka byłoby wykluczone, ponieważ ówczesny rząd nie pozwalał na kontakt z żadnym innym narodem zachodnim. Dlatego w procesie porównywalnym do kryptoanalizy , posuwali się naprzód w pracach tłumaczeniowych. W późniejszych latach Sugita szczegółowo opisał proces w Rangaku Koto Hajime .

W drugim roku An'ei (1773), gdy dotarli do celu tłumaczenia, w celu ustalenia reakcji społeczeństwa, a przede wszystkim władz, wydali „Schematy anatomiczne” ( 解体 約図 , Kaitai Yakuzu ) , pięciostronicowa ulotka.

W 1774 roku opublikowano Kaitai Shinsho .

Wpływy

Maeno Ryōtaku był w centrum prac tłumaczeniowych, ale jego nazwisko jest wymienione tylko w dedykacji napisanej przez słynnego tłumacza Yoshio Kōsaku . Według jednej relacji Maeno był w drodze na studia do Nagasaki; kiedy modlił się w Tenman-gū o ukończenie studiów, przysiągł nie studiować w celu podniesienia własnego imienia, więc powstrzymał się od przedłożenia go. Z innej relacji, ponieważ wiedział, że ukończone prace nie są całkowicie doskonałe, naukowiec Maeno nie mógł z czystym sumieniem zgłosić swojego nazwiska. Sugita Genpaku powiedział: „Jestem chorowity i mam policzone lata. Nie wiem, kiedy umrę”. Chociaż wiedział, że tłumaczenie jest miejscami niedoskonałe, pospieszył z opublikowaniem. Projektem Sugity była również publikacja „Ilustracji anatomicznych”; w związku z tym mówi się, że Maeno okazał mu niechęć. Jednak mężczyzna faktycznie żyłby niezwykle długo przez ten czas (dożył osiemdziesięciu pięciu lat). Niepewny, kiedy umrze i niepewny, czy rząd zatwierdzi rozpowszechnianie zachodnich idei, można powiedzieć, że było to ryzykowne, ale ważne posunięcie.

Nakagawa Jun'an , po publikacji Kaitai Shinsho , kontynuował naukę języka niderlandzkiego wraz z Katsuragawą Hoshū i zajął się historią naturalną Szwecji według Thunberga . Katsuragawa Hosan był przyjacielem Sugity z tego samego pokolenia. Mając status hōgena, służył jako nadworny lekarz shōguna . Nie miał bezpośredniego wpływu na samą pracę tłumaczeniową, chociaż brał w niej udział jego syn Hoshū. Zapewnił także materiały uzupełniające, które stanowiły trzy tomy niderlandzkich tekstów medycznych. Po opublikowaniu Kaitai Shinsho , ponieważ istniała możliwość, że wkroczyło to w tabu Bakufu, Katsuragawa był tym, który prowadził go przez Ōoku . Katsuragawa Hoshū był synem hōgena Katsuragawy Hosana i później sam został hōgenem. Mówi się, że był zaangażowany w prace tłumaczeniowe od samego początku. Potem służyłby do rozwoju rangaku wraz z Ōtsuki Gentaku.

Są inni, którzy mieli do czynienia z pracą tłumaczeniową, jak Ishikawa Genjō, którego imię pojawia się na pierwszych stronach, Toriyama Shōen, Kiriyama Shōtetsu i Mine Shuntai (między innymi), których imiona pojawiają się w Rangaku Koto Hajime . Yoshio Kōgyū (pośmiertnie Yoshio Nagaaki) był holenderskim tsūji. Napisał przedmowę do Kaitai Shinsho i podziwiał to, co uważał za arcydzieło Sugity i Maeno. Hiraga Gennai na Shōgatsu trzeciego roku An'ei odwiedził dom Sugity Genpaku. Tłumaczenie Kaitai Shinsho był prawie gotowy i poinformowano go, że poszukiwani są artyści do wykonania sekcji zwłok. Odano Naotake był bushi z Kakunodate w Domenie Akita i artystą. Dzięki Hiragi Gennai zaczął rysować postacie Kaitai Shinsho z oryginalnych zdjęć. Do Kaitai Shinsho zajęło to krótkie pół roku. To była jego pierwsza praca w Edo, a jednak była to historyczna praca ustanawiająca rekordy dla japońskiej nauki.

Treść

Kaitai Shinsho , opublikowane w 1774 r
Kaitai shinsho . Z Narodowej Biblioteki Lekarskiej.

Kaitai Shinsho jest tłumaczeniem Ontleedkundige Tafelen . Jednak poza samą pracą konsultowano także prace Bartholiniego , Blankaarta , Schambergera , Koytera , Veslingiusa , Palfijna i innych; okładka oparta jest na okładce Valuerda . Oczywiście wpływ miały także źródła i opinie azjatyckie.

Książka nie jest zwykłym tłumaczeniem; tłumaczenie zostało wykonane głównie przez Maeno Ryōtaku, a następnie przetransponowane na klasyczny chiński przez Sugitę. W różnych miejscach znajdują się notatki pozostawione przez Sugitę jako pozostałości po pracy. Wszystkie te długie przypisy, które obejmują ponad 50% książki Kulmusa, zostały pominięte.

Zawartość jest podzielona na cztery tomy:

Tom I
Uwagi ogólne; formy i nazwy ; części ciała ; budowa szkieletu : ogólne uwagi o stawach ; struktura szkieletowa: szczegółowy opis stawów.
Tom Głowa ; usta ; _ mózg i nerwy ; _ oczy ; _ uszy ; _ nos ; _ język . _
II
Tom III
Klatka piersiowa i przepona ; płuca ; _ serce ; _ tętnice ; żyły ; żyła wrotna ; brzuch ; _ jelita i żołądek ; _ krezka i mlekowce ; _ trzustka . _
Tom
IV
Śledziona ; wątroba i pęcherzyk żółciowy ; nerki i pęcherz ; _ genitalia ; _ ciąża ; mięśnie . _

Ilustracje obejmują tylko jeden tom.

Efekt później

Po opublikowaniu Kaitai Shinsho oprócz rozwoju nauk medycznych nastąpił postęp w zrozumieniu języka niderlandzkiego. Należy również zauważyć, że Japonia, nawet w ramach swojej skrajnie izolacjonistycznej polityki, nadal miała pewne podstawy, aby zrozumieć produkty zachodniej kultury. Pomogło również dać szansę na awans takim talentom jak Ōtsuki Gentaku.

W tłumaczeniu niektóre słowa musiały zostać ukute (to znaczy, że przed pracą nie istniały dla nich żadne japońskie słowa). Niektóre z nich, takie jak określenia „ nerw ” ( 神経 , shinkei ) , „ chrząstka ” ( 軟骨 , nankotsu ) i „ tętnica ” ( 動脈 , dōmyaku ) w rezultacie są używane do dziś. Wiele terminów anatomicznych zostało transliterowanych przy użyciu chińskich znaków. W następnych dziesięcioleciach szybko zniknęły.

Fakt, że było to pierwsze tłumaczenie oznacza, że ​​nieporozumienia były praktycznie nieuniknione. W Kaitai Shinsho jest wiele błędnych tłumaczeń ; później Ōtsuki Gentaku przetłumaczył go ponownie i opublikował autorytatywny i poprawiony nowy tekst o anatomii ( 重訂 解体 新書 , Chōtei Kaitai Shinsho ) w dziewiątym roku Bunsei (1826).

W ostatnich latach Sugita Genpaku pisał o pracy nad Kaitai Shinsho w Początkach Rangaku ( 蘭学事始 , Rangaku Koto Hajime ) . Tekst ten wywarł ogromny wpływ na pisma dotyczące modernizacji medycyny japońskiej.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kaitai_Shinsho&oldid=1135047809 ”