Kang-i Sun Chang

Kang-i Sun Chang
Imię ojczyste	孫康宜
Urodzić się	( 21.02.1944 ) 21 lutego 1944 Pekin , Republika Chińska
Alma Mater	Uniwersytet Tunghai Uniwersytet w Rutgers Uniwersytet Stanowy Dakoty Południowej Uniwersytet Princeton
Współmałżonek	Chhin-chhi Chang張欽次
Dzieci	David Sun Chang, Edith Chang Luysterborghs
chińskie imię
Tradycyjne chińskie	孫康宜
Chiński uproszczony	孙康宜
Transkrypcje Standardowy mandaryński Hanyu Pinyin Sūn Kāngyi Wade-Giles Słońce 1 K'ang 1 -i 2 IPA [swə́n kʰáŋ.ǐ]

Kang-i Sun Chang (ur. Sun K'ang-i , chiński : 孫康宜 ; 21 lutego 1944) to amerykański sinolog pochodzenia chińskiego. Jest znawcą klasycznej literatury chińskiej . Jest inauguracyjnym Malcolma G. Chace'a i byłą przewodniczącą Wydziału Języków i Literatur Azji Wschodniej na Uniwersytecie Yale .

Wczesne życie i edukacja

Sun K'ang-i urodził się 21 lutego 1944 roku w Pekinie . Jej ojciec Sun Yü-kuang (孫裕光) pochodził z Tianjin , a jej matka Ch'en Yü-chen (陳玉真) urodziła się w Kaohsiung na Tajwanie . Para poznała się, gdy oboje studiowali w Japonii, a później przeprowadzili się do Pekinu, gdzie Sun wykładał na Uniwersytecie Pekińskim .

W 1946 roku Uniwersytet Pekiński nie był w stanie opłacić swoich pracowników z powodu hiperinflacji . Pod wpływem swojego bliskiego przyjaciela Chang Wo-chün (張 我 軍), późniejszej czołowej postaci literackiej i ojca archeologa Kwang-chih Chang , Sun Yü-kuang zdecydował się pójść za Changiem i przenieść się na Tajwan; Kang-i miał wtedy dwa lata.

W 1950 roku Sun został aresztowany przez Kuomintang (nacjonalistów) podczas okresu Białego Terroru na Tajwanie i uwięziony na dziesięć lat. Kang-i miała sześć lat w chwili aresztowania jej ojca. w ciągu kilku dni straciła umiejętność mówienia po mandaryńsku . Od tego czasu była w stanie mówić tylko po tajwańsku i musiała ponownie uczyć się mandaryńskiego w szkole. W latach szkolnych była często wyśmiewana za mówienie po mandaryńsku z silnym tajwańskim akcentem .

Po ukończeniu szkoły średniej Sun Kang-i wybrał studia na Uniwersytecie Tunghai zamiast na bardziej prestiżowym Narodowym Uniwersytecie Tajwanu (NTU), ponieważ wszyscy wykładowcy języka angielskiego w Tunghai byli Amerykanami. Ukończyła Tunghai w 1966 roku z tytułem licencjata z literatury angielskiej i nieletnim z literatury chińskiej . Następnie studiowała przez dwa lata w szkole podyplomowej NTU.

W 1968 roku przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiowała na Rutgers University w New Jersey , uzyskując tytuł magistra bibliotekoznawstwa w 1971 roku. Następnie zapisała się na South Dakota State University , gdzie jej mąż był wykładowcą, uzyskując tytuł magistra w literaturze angielskiej w 1972 roku. Podczas dorastania na Tajwanie interesowała się głównie literaturą angielską, a prawdziwą literaturą chińską zainteresowała się dopiero po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych. Chang następnie wstąpiła na Uniwersytet Princeton , uzyskując tytuł magistra klasyczna literatura chińska w 1976 r. oraz doktorat. w 1978, z nieletnim komparatystyką . Jej doradcami byli Yu-kung Kao, Andrew H. Plaks , FW Mote , Earl Miner i Ralph Freedman.

Kariera

Chang po raz pierwszy wróciła do Chin kontynentalnych w 1979 roku i dowiedziała się, że podczas gdy jej ojciec był więziony przez Kuomintang na Tajwanie, jej dziadek Sun Lisheng (孫勵生), który pozostał w Chinach, był prześladowany przez komunistów za jego związek z Tajwanem , i popełnił samobójstwo w 1953 roku.

Od 1979 do 1980 Chang był wizytującym adiunktem literatury chińskiej na Uniwersytecie Tufts . Następnie pracowała jako kustosz Biblioteki Gest i Zbiorów Azji Wschodniej na Uniwersytecie Princeton. Rozpoczęła nauczanie na Uniwersytecie Yale w lipcu 1982 r., W 1986 r. Została profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. Profesorem zwyczajnym. W latach 1991–1997 była przewodniczącą Wydziału Języków i Literatur Azji Wschodniej, a przez wiele lat dyrektorem studiów podyplomowych .

Zainspirowana autobiografią Kwang-chih Changa, Kang-i Sun Chang opublikowała w 2003 roku własne wspomnienie Pożegnanie z białym terrorem. Drugie wydanie ukazało się w 2013 roku pod tytułem Podróż przez biały terror: wspomnienia córki .

W 2004 roku Cambridge University Press zaprosiło Changa na stanowisko redaktora naczelnego The Cambridge History of Chinese Literature . Początkowo odrzuciła tę pracę, ale później zmieniła zdanie i zaprosiła Stephena Owena z Uniwersytetu Harvarda jako współredaktora. Dwutomowa praca ukazała się w 2010 roku.

Uznanie

W 2015 roku Chang został wprowadzony do Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki (AAAS) jako stypendysta na całe życie.

W 2016 Chang został wybrany jako jeden z 20 nowych akademików Academia Sinica .

Publikacje

• Ewolucja chińskiej poezji Tz'u: od późnego T'ang do Northern Sung (Princeton University Press, 1980).
• Poezja sześciu dynastii (Princeton University Press, 1986).
• Późny poeta Ming Ch'en Tzu-lung: kryzysy miłości i lojalności (Yale University Press, 1991).
• Pisanie kobiet w późnych imperialnych Chinach (Stanford University Press, 1997).
• Odczyty feministek: Perspektywy klasyczne i współczesne (Taipei: Lianhe wenxu, 1998)
• Kobiety pisarki tradycyjnych Chin: antologia poezji i krytyki , z Haun Saussy i Charlesem Yim-tze Kwongiem, wyd. (Stanford University Press, 1999).
• Głosy literatury (Taipei: Sanman, 2001).
• Wyzwania kanonu literackiego (Jiangxi: Baihuazhou wenyi Press, 2002).
• Pożegnanie z białym terrorem (Taipei: Asian Culture Press, 2003).
• Ewolucja chińskiej poezji Tz'u (Peking University Press, 2004).
• Moje przemyślenia na temat amerykańskiego ducha (Taipei: Jiuge Publishing House, 2006).
• Tradycja i nowoczesność: perspektywy porównawcze , z Meng Hua, wyd. (Peking University Press, 2007).
• Kaligrafia Ch'ung-ho Chang Frankel: wybrane napisy (Oxford University Press, 2009).
• Doświadczanie Yale (Pekin: Fenghuang Publishing House, 2009).
• Artystyczne i kulturowe tradycje muzyków Kunqu (Guangxi Normal University Press, 2010).
• Quren Hongzhao , z Ch'ung-ho Chang Frankelem . (Tajpej: Wydawnictwo Lianjing, 2010)
• The Cambridge History of Chinese Literature ze Stephenem Owenem , wyd. (Cambridge University Press, 2010).
• Podróż przez biały terror, wydanie 2 (National Taiwan University Press, 2013).
• Nowoczesne perspektywy klasycznej literatury chińskiej (wydawnictwo Yiwen, 2013).

Źródło:

Zobacz też

• Chia-ying Yeh