Kiyoko Murata

Kiyoko Murata
Imię ojczyste
村田喜代子
Urodzić się
1945 (wiek 77–78) Yahata, Fukuoka , Japonia
Zawód Pisarz
Język język japoński
Gatunek muzyczny Fikcja
Godne uwagi prace
  • Nabe no naka
  • Kokyō no wagaya
  • Yūjoko
Godne uwagi nagrody

Kiyoko Murata ( 村田喜代子 Murata Kiyoko , urodzony 1945) , to japońska pisarka . Zdobyła między innymi Nagrodę Akutagawy , Nagrodę Literacką Noma i Nagrodę Yomiuri . Rząd Japonii odznaczył ją Medalem Purpurowej Wstęgi i Orderem Wschodzącego Słońca oraz została powołana do Japan Art Academy . Jej prace zostały zaadaptowane na potrzeby filmu przez Akirę Kurosawę i Hideo Onchi .

Wczesne życie i edukacja

Murata urodził się w 1945 roku w Yahata w Fukuoce . Po ukończeniu gimnazjum pracowała na różnych stanowiskach, m.in. dostarczając gazety, spawając, pracując jako kelnerka w kawiarni i kasując bilety w kinie. Wyszła za mąż za inżyniera w 1967 roku i zaczęła pisać, wychowując dzieci.

Kariera

W 1976 roku Murata otrzymała swoją pierwszą nagrodę za beletrystykę, kiedy jej opowiadanie „Suichū no koe” („Głos pod wodą”), o kobiecie próbującej pomóc chronić dzieci po utracie własnego dziecka, zdobyło nagrodę literacką Kyushu Art Festival. Po kilku latach pisania i wydawania własnego, prywatnego periodyku literackiego, Murata została nominowana do Nagrody Akutagawy w pierwszej połowie 1986 roku za opowiadanie „Netsuai” („Płonąca miłość”), opowieść o dwóch chłopcach biorących udział w niebezpiecznym wyścigu motocyklowym. Komitet nagród wyraził zaniepokojenie pierwszą publikacją w mniejszym czasopiśmie i nie wygrała. Murata została ponownie nominowana do nagrody Akutagawy w drugiej połowie 1986 roku za opowiadanie „Meiyū” („Przyjaciele sojuszników”), ale ponownie nie wygrała.

Murata zdobyła nagrodę Akutagawy za swoją trzecią nominację. W pierwszej połowie 1987 r. jej nowela „Nabe no naka” („W garnku”), opowiadająca o babci, która zabawia odwiedzające ją wnuki opowieściami o ich krewnych, zdobyła 97. Nagrodę Akutagawy. Bungeishunjū opublikował „Nabe no naka” jako tytułową historię pierwszego zbioru opowiadań Muraty, który zawierał również „Suichū no koe”, „Netsuai” i „Meiyū”. Akira Kurosawa napisał scenariusz na podstawie „Nabe no naka”, który później sfilmował i wydał w sierpniu pod tytułem Rhapsody . Angielskie tłumaczenie „Nabe no naka”, przetłumaczone przez Kyoko Iriye Selden , zostało opublikowane w zbiorze powieści japońskich pisarek z 2015 roku.

Po zdobyciu nagrody Akutagawy Murata kontynuowała publikowanie nowel i powieści pełnometrażowych, w tym jej dzieło Shiroi yama ( 白 い 山 , White Mountain) z 1990 r . , które zdobyło 29. Nagrodę Literacką Kobiet; powieść Warabi no kō ( 蕨野行 ) z 1994 roku , która została później zaadaptowana do filmu Hideo Onchi z 2003 roku Warabi no kō ; opowiadanie Bōchō ( 望潮 , Fiddler Crabs) , które zdobyło 29. Nagrodę Literacką Kawabata Yasunari; oraz powieść Ryūhi gyotenka z 1998 roku ( 龍秘御天歌 ) , który zdobył 49th MEXT Arts Award w kategorii literatury.

W 2007 roku rząd Japonii uznał wkład Muraty w kulturę, przyznając jej Medal z Purpurową Wstążką . Trzy lata później jej zbiór opowiadań Kokyō no wagaya ( 故鄉 の わ が 家 , My Old Home) , zbiór opowiadań opowiadanych jako nocne sny kobiety, która wróciła do rodzinnego miasta, aby sprzedać swój rodzinny dom, została opublikowana przez Shinchosha . Kokyō no wagaya zdobyło 63. Nagrodę Literacką Noma .

Powieść Muraty Yūjokō ( ゆ う じ ょ こ う ) z 2013 roku , opowieść o nastolatce, która zostaje sprzedana przez rodziców do prostytucji, a następnie pomaga zorganizować strajk robotniczy prostytutek, zdobyła 65. nagrodę Yomiuri w kategorii beletrystyka. Po zdobyciu nagrody Yomiuri, Murata ponownie otrzymała odznaczenia narodowe za swój artystyczny wkład w kulturę japońską, otrzymując Order Wschodzącego Słońca , Złote Promienie z Rozetą, a następnie dożywotnią nominację jako jedna ze 120 stypendystek japońskiej Akademii Sztuk Pięknych w 2017 roku.

Życie osobiste

Mniej więcej w czasie trzęsienia ziemi i tsunami w Tōhoku w 2011 roku u Muraty zdiagnozowano raka macicy i szukała radioterapii, doświadczenia, które później wykorzystała jako podstawę swojej powieści autorstwa Yakeno ( 焼野 ま で ) .

Uznanie

Film i inne adaptacje

Bibliografia

Wybrane prace w języku japońskim

  •   Nabe no naka ( 鍋の中 ) , Bungeishunjū , 1987, ISBN 9784163099606
  •   Shiroi Yama ( 白い山 , Biała Góra) , Bungeishunjū, 1990, ISBN 9784163118505
  •   Warabi no kō ( 蕨野行 ) , Bungeishunjū, 1994, ISBN 9784163146102
  •   Bōchō ( 望潮 , Fiddler Crabs) , Bungeishunjū, 1998, ISBN 9784163181806
  •   Ryūhi gyotenka ( 龍秘御天歌 ) , Bungeishunjū, 1998, ISBN 9784163176802
  •   Kokyo no wagaya ( 故鄉のわが家 ) , Shinchosha , 2010, ISBN 9784104041039
  •   Yūjokō ( ゆ う じ ょ こ う ) , Shinchosha, 2013, ISBN 9784104041046
  •   Wykonane przez Yakeno ( 焼野 ま で ) , Asahi Shimbun , 2016, ISBN 9784022513588

Pracuje w języku angielskim

  • „Nabe no naka”, przeł. Kyoko Iriye Seldon, Japońskie pisarki: XX-wieczne opowiadania krótkometrażowe , 2015
Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kiyoko_Murata&oldid=1107877505 ”