Komisja przeciwko Francji (C-265/95)

Komisja przeciwko Francji
Sąd	Europejski Trybunał Sprawiedliwości
cytaty	(1997) C-265/95
Słowa kluczowe
Swobodny przepływ towarów

Komisja przeciwko Francji (1997) C-265/95 to sprawa prawa UE dotycząca swobodnego przepływu towarów w Unii Europejskiej.

Fakty

Francuscy rolnicy sabotowali importowane produkty rolne, takie jak hiszpańskie truskawki i belgijskie pomidory , a władze francuskie przymykały na to oko. Komisja wszczęła postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 258 TFUE za „niepodjęcie wszystkich niezbędnych i proporcjonalnych środków” w celu zapobieżenia utrudnianiu handlu przez rolników. Argumentował, że uchybienie naruszyło TFUE w związku z art. 4 ust. 3 TUE dotyczącym obowiązku współpracy (dawny art. 10 TWE ).

Osąd

Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że naruszono art. 34 TFUE , który zakazuje nie tylko działania państwa, ale także jego zaniechania. Władze francuskie powinny były podjąć działania i byłyby odpowiedzialne za „wyraźne i uporczywe” powstrzymywanie się od podjęcia odpowiednich środków.

28 […] Artykuł 34 stanowi, że między państwami członkowskimi zakazane są ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym.

29 Przepis ten, rozpatrywany w jego kontekście, należy rozumieć w ten sposób, że ma on na celu wyeliminowanie wszelkich bezpośrednich lub pośrednich, rzeczywistych lub potencjalnych barier w przepływach przywozu w handlu wewnątrzwspólnotowym.

30 Jako instrument niezbędny do urzeczywistnienia rynku bez granic wewnętrznych, art. 30 nie zakazuje zatem wyłącznie środków pochodzących od państwa, które same w sobie tworzą ograniczenia w handlu między państwami członkowskimi. Ma również zastosowanie w przypadku, gdy państwo członkowskie powstrzymuje się od przyjęcia środków wymaganych w celu usunięcia przeszkód w swobodnym przepływie towarów, które nie są spowodowane przez państwo.

31 Okoliczność, że państwo członkowskie powstrzymuje się od podjęcia działań lub, w danym przypadku, nie przyjmuje odpowiednich środków w celu zapobieżenia powstawaniu przeszkód w swobodnym przepływie towarów, które powstają w szczególności w wyniku działań osób prywatnych na jego terytorium, mających na celu produktów pochodzących z innych państw członkowskich może w takim samym stopniu utrudniać handel wewnątrzwspólnotowy, jak akt pozytywny.

32 Artykuł 30 zobowiązuje zatem państwa członkowskie nie tylko do powstrzymania się od przyjmowania środków lub zachowań mogących stanowić przeszkodę w handlu, ale także, w związku z art. na ich terytorium przestrzegana jest podstawowa wolność.

[...]

62 Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem względy ekonomiczne nigdy nie mogą służyć jako uzasadnienie barier zakazanych na mocy art. 30 traktatu (zob. między innymi sprawa 288/83 Komisja przeciwko Irlandii [1985] Rec. s. 1761, pkt 28).

63 Jeśli chodzi o sugestię rządu francuskiego na poparcie tych argumentów, zgodnie z którą destabilizacja francuskiego rynku owoców i warzyw została spowodowana nieuczciwymi praktykami, a nawet naruszeniami prawa wspólnotowego przez producentów hiszpańskich, należy przypomnieć, że państwo członkowskie nie może jednostronnie przyjąć środków ochronnych ani postępować w sposób zapobiegający naruszeniu przez inne państwo członkowskie przepisów prawa wspólnotowego (zob. podobnie sprawa C-5/94 R przeciwko MAFF, ex parte Hedley Lomas [1996] Rec. I-2553, pkt 20).

64 Tym bardziej musi tak być w dziedzinie wspólnej polityki rolnej, w której wyłącznie do Wspólnoty należy przyjęcie w razie potrzeby środków niezbędnych do stawienia czoła trudnościom, jakie mogą napotkać niektóre podmioty gospodarcze, w szczególności po nowe przystąpienie.

65 Mając na uwadze całość powyższych rozważań, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie rząd francuski w sposób oczywisty i uporczywy powstrzymywał się od przyjęcia odpowiednich i adekwatnych środków w celu położenia kresu aktom wandalizmu, które zagrażają swobodnemu przepływowi na jego terytorium niektórych produktów rolnych pochodzących z innych Państw Członkowskich oraz w celu zapobieżenia ponownemu wystąpieniu takich czynów.

66 W konsekwencji należy stwierdzić, że nie podejmując wszystkich niezbędnych i proporcjonalnych środków w celu zapobieżenia utrudnianiu swobodnego przepływu owoców i warzyw przez działania osób prywatnych, rząd francuski uchybił obowiązkom ciążącym na nim na podstawie art. , w związku z art. 5 Traktatu oraz w ramach wspólnej organizacji rynków produktów rolnych.

Zobacz też

• prawo Unii Europejskiej
• K Muylle, „Wściekli rolnicy i bierna policja” (1998) 23 ELR 467