Lily, Rosemary i Walet Kier

„Lily, Rosemary and the Jack of Hearts”
Piosenka Boba Dylana
z albumu Blood on the Tracks
Wydany	styczeń 1975
Nagrany	30 grudnia 1974 w Sound 80 w Minneapolis w stanie Minnesota
Gatunek muzyczny	Folk rock
Długość	8 : 51
Etykieta	Kolumbia
autor tekstów	Boba Dylana
Producent (producenci)	Boba Dylana
Lista utworów Blood on the Tracks
10 utworów Strona pierwsza „ Zaplątani w błękit ” „ Proste zrządzenie losu ” „ Jesteś teraz dużą dziewczynką ” „ Idiotyczny wiatr ” „ Sprawisz, że będę samotny, kiedy odejdziesz ” Strona druga „ Spotkajmy się rano ” „ Lilia, rozmaryn i walet kier ” „ Jeśli ją zobaczysz, przywitaj się ” „ Schronienie przed burzą ” „ Wiadra deszczu ”

„ Lily, Rosemary and the Jack of Hearts ” to epicka narracyjna ballada amerykańskiego piosenkarza Boba Dylana , wydana jako siódma piosenka (lub drugi utwór na drugiej stronie winylu) na jego albumie Blood on the Tracks z 1975 roku . Znany jest ze złożonej fabuły i prawie dziewięciominutowego czasu trwania. Jest to jedna z pięciu piosenek na Blood on the Tracks , które Dylan początkowo nagrał w Nowym Jorku we wrześniu 1974 roku, a następnie ponownie nagrał w Minneapolis w grudniu tego roku; ta ostatnia wersja stała się utworem z albumu.

Postacie i fabuła

Piosenka zawiera dużą obsadę postaci i eliptyczną fabułę:

Postacie

• Głównym bohaterem piosenki jest „The Jack of Hearts”, który niedawno przybył do miasta jako przywódca gangu rabusiów bankowych. („Chłopcy w końcu przedostali się przez ścianę i wyczyścili sejf bankowy… ale nie mogli iść dalej bez waleta kier”).
• Głównymi bohaterkami są Lily i Rosemary. Oba są określane w kategoriach królewskich („jak królowa bez korony” i „Lily była księżniczką”). Rosemary jest cierpliwą żoną Wielkiego Jima i ostatecznie zostaje stracona za morderstwo. Lily jest tancerką, która jest kochanką Wielkiego Jima (nosi symbolizujący to pierścionek), a także byłą kochanką Waleta Kier.
• Big Jim jest najbogatszą osobą w mieście: „Był właścicielem jedynej kopalni diamentów w mieście” (tzn. jest „Królem” Diamentów). Jest żonaty z Rosemary i od dawna ma romans z Lily. Zostaje zabity w kulminacyjnym momencie piosenki, chociaż Dylan pozostawia niejasne, kto dokonuje tego czynu. Teksty opisują Big Jima jako chciwego człowieka, który niszczy wszystko, czego dotknie.
• Wiszący sędzia; patron baru, w którym rozgrywa się akcja. Postać jest określana jako pijak i jest nietrzeźwa przez większą część piosenki. Jednak jest „trzeźwy” następnego dnia, kiedy nadzoruje egzekucję Rosemary za śmierć Wielkiego Jima.

Działka

Piosenka rozgrywa się w kabarecie w bezimiennym miasteczku, z którego większość mieszkańców „mających jakikolwiek sens” już wyjechała. Bank w mieście jest celem gangu złodziei, na którego czele stoi enigmatyczna postać zwana „Waletem Kier”. Walet kier pojawia się w kabarecie tuż przed występem. Big Jim i jego żona Rosemary są obecni na pokazie, chociaż przybywają osobno i jest oczywiste, że Big Jim zamierza wykorzystać noc do kontynuowania romansu z Lily. Po swoim występie Lily spotyka Waleta Kier w swojej garderobie z romantycznymi intencjami, ale Big Jim również udaje się do garderoby, a za nim Rosemary, która została doprowadzona do rozpaczy przez lata złego traktowania z rąk Biga Jim. Big Jim zamierza zastrzelić Waleta Kier, ale zostaje zabity przez scyzoryk w plecach dzierżony przez Rosemary (jej „jeden dobry uczynek, zanim umrze”). „Następnego dnia” Rosemary zostaje stracona, powieszenie nadzorowane przez „wiszącego sędziego”, inną postać w mieście, która była obecna w kabarecie poprzedniej nocy.

Los waleta kier pozostaje niejednoznaczny. Na końcu piosenki jest opisany tylko jako „zaginiony”, ponieważ Rosemary jest na szubienicy, jego gang po drugiej stronie rzeki z sejfem z banku, a Lily kontempluje wydarzenia ze swojego życia.

Dodatkowy wiersz

Na stronie internetowej Boba Dylana oraz w opublikowanych zapisach nutowych znajduje się dodatkowa zwrotka, której nie ma w wersji albumowej (zaraz po zwrotce „menadżer za kulisami”):

Ramiona Lily były zamknięte wokół mężczyzny, którego bardzo kochała dotykać. Zapomniała zupełnie o mężczyźnie, którego nie mogła znieść, który tak bardzo ją prześladował. „Tak bardzo za tobą tęskniłam” – powiedziała do niego i poczuł, że jest szczera. Ale tuż za drzwiami poczuł zazdrość i strach. Po prostu kolejna noc z życia Waleta Kier.

Ten werset został nagrany podczas sesji albumu w Nowym Jorku i można go znaleźć w wersji deluxe The Bootleg Series Vol. 14: Więcej krwi, więcej śladów . Ta wersja jest wolniejsza i bardziej ponura, a nawet żałobna, odzwierciedla podejście innych sesji w Nowym Jorku. Wersja na Blood on the Tracks została nagrana później, w Minneapolis, i odzwierciedla próby Dylana, zgodnie z radą jego brata, uczynienia albumu mniej trudnym i intensywnym. Werset pojawia się również w okładce piosenki Joan Baez .

Poniższy werset był rozważany w późniejszych latach jako kontynuacja dla tych, którzy pytali, co się stało z Lily i Waletem Kier? Zostało to dodane na końcu utworu.

Tuż przed północą chłopcy odepchnęli się od brzegu, śmiali się, wznieśli toasty i rozmawiali o swoim wyniku. Worki były pełne pieniędzy, byli wolni jak ptak. Złożyli krwawą przysięgę, że nigdy nie powiedzą ani słowa. Teraz po Walecie Kier pozostało tylko wyblakłe wspomnienie.

Recepcja i interpretacje

Według Tima Rileya z National Public Radio , „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” to misternie wymijająca alegoria o „romantycznych fasadach”, które ukrywają „motywy przestępcze”, oraz o tym, jak biznes jednej postaci wywołuje serię oskarżeń ze strony ludzi. on nawet nie wie".

W swojej książce Bob Dylan All the Songs: The Story Behind Every Track autorzy Philippe Margotin i Jean-Michel Guesdon zauważają, że „bohaterowie wydają się bawić swoim życiem, jakby to była gra losowa. Miłość jest postrzegana jako komedia, życie jako gra losowa. Nie ma wątpliwości, co Dylan myślał o sprawiedliwości, wcielonej w sędziego alkoholika, wymierzającego wyroki z bezlitosną surowością”.

Badacz Dylana, Tony Attwood, postrzega ją jako zachodnią balladę, której scenografia z okresu „Amerykańskiego Dzikiego Zachodu” „całkowicie odróżnia ją” od innych piosenek z Blood on the Tracks , ale zauważa również, że jest to „wspaniała piosenka , genialny przykład, jak opowiedzieć historię w piosence”.

Krytyk Dale Nickey określił ją w 2013 roku jako „najwspanialszą„ piosenkę fabularną ”, jaką kiedykolwiek napisano”.

Inne wersje

Nowojorska sesja nagraniowa „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” została wydana w luksusowym wydaniu The Bootleg Series Vol. 14: More Blood, More Tracks w 2018 roku, z drugim podejściem do utworu zawartym również na wersjach albumu na jednym CD i 2-LP. Luksusowa wersja The Bootleg Series Vol. 14 zawierał także remiks mistrzowskiego albumu z grudnia 1974 roku, wydanego na Blood on the Tracks .

Koncert na żywo

Według jego oficjalnej strony internetowej Dylan zagrał tę piosenkę na żywo tylko raz, 25 maja 1976 roku w Salt Lake City.

Okładki

• Joan Baez umieściła wykonanie „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” na swoim albumie koncertowym From Every Stage z 1976 roku . Obejmuje to dodatkową zwrotkę z pierwszego nagrania Dylana.
• W 2002 roku Mary Lee's Corvette umieściła „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” w swoim coverze piosenki „Blood on the Tracks” na żywo, wykonując piosenkę po piosence.
• Amerykański piosenkarz i autor tekstów Tom Russell nagrał cover piosenki z Elizą Gilkyson i Joe Ely na swój album z 2004 roku, Indians Cowboys Horses and Dogs .

W kulturze popularnej

• „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” jest mocno przywoływana w piosence „The Getaway” amerykańskiego zespołu indie pop TV Girl na ich pierwszym albumie studyjnym French Exit .
• Nagranie Dylana zostało zaprezentowane w Manchester by the Sea (2016) z Caseyem Affleckiem w roli głównej .
• Na podstawie piosenki napisano dwa scenariusze: jeden autorstwa Johna Kaye na zlecenie Dylana, a drugi napisany przez Jamesa Byrona. Żaden scenariusz nigdy nie stał się filmem.

Linki zewnętrzne

• Tekst piosenki na oficjalnej stronie Boba Dylana
• Akordy i Dylanchordy