Livre des merveilles (BNF Fr2810)

Livre des merveilles
Livre des merveilles
Pełny tytuł	Livre des merveilles du monde
Znany również jako	Księga cudów świata
Autorski)	Marco Polo, Odoryk z Pordenone, Wilhelm von Boldensele, Uzbeg, chrześcijanie z Pekinu, Benedykt XII, John Mandeville, Het'um z Corycus, Riccoldo da Montecroce i in.
Przypisany do	Mazarine Master, Boucicaut Master, Bedford Master i potencjalnie inne warsztaty
Patron	Jan Nieustraszony, książę Burgundii
Język	Francuski
Data	C. 1410-1412
Pochodzenie	Paryż, Francja
Rękopis (y)	BnF Ks. 2810

Livre des merveilles du monde (BnF Fr2810) to iluminowany rękopis wykonany we Francji około 1410–1412. Jest to zbiór kilku tekstów dotyczących kontaktów handlowych, religijnych i dyplomatycznych między Europą a Azją . Autorami tych tekstów są Marco Polo , Odoryk z Pordenone , Wilhelm von Boldensele , Uzbeg , Benedykt XII , Jan Mandeville , Hayton z Corycus , Riccoldo da Monte di Croce i innych. Rękopis zawiera 297 folio i 265 miniatur. Ma długą historię bycia własnością wybitnych francuskich osobistości i rodzin. Obecnie znajduje się w Bibliothèque nationale de France .

Historia

Rękopis powstał we Francji około 1410-1412. Zawiera 297 folio i 265 miniatur wyprodukowanych przez kilka paryskich warsztatów, uważanych za te autorstwa Mazarine Master, Boucicaut Master i Bedford Master .

Pierwszym właścicielem rękopisu był Jan Nieustraszony , o czym świadczy jego herb, notatki na marginesach i inne symbole identyfikacyjne pojawiające się w całym tekście.

Później, w 1413 r., Jan Nieustraszony podarował rękopis swojemu wujowi Janowi, księciu Berry , którego herb widnieje na Folio 1, 97, 136v, 226 i 268. Inwentarze z 1413 i 1416 r. Osobista biblioteka księcia Berry potwierdzić, że rękopis pozostał w jego posiadaniu aż do śmierci.

Po śmierci księcia Berry rękopis został przekazany rodzinie Armagnac w drodze małżeństwa jego córki Bonne de Berry z Bernardem VII, hrabią Armagnac . Herb Armagnac zdobi Folio 1, 116, 136v, 141, 226 i 228.

Ostatecznie Jacques d'Armagnac , wnuk księcia Berry, był właścicielem rękopisu, o czym świadczą notatki na marginesie Folio 299v. W 1476 roku Jacques został aresztowany przez zięcia króla Francji Ludwika XI , co doprowadziło do kasaty biblioteki Armagnac i zniknięcia rękopisu z zapisów na pewien czas.

Kolejna odnotowana własność rękopisu pochodzi z inwentarza biblioteki Karola de Valois, księcia Angoulême , który wspomina o podobnie zatytułowanym posiadaniu. W ten sposób rękopis potencjalnie stał się częścią osobistej biblioteki króla Francji Franciszka I , syna Karola. Późniejsze inwentarze z XVI wieku potwierdzają przeniesienie rękopisu do Librairie royale de Fontainebleau.

W 1622 r. Nicolas Rigualt dokonał inwentaryzacji biblioteki królewskiej, odnotowując, że rękopis nadal się tam znajduje. Kolejne inwentarze z 1645 i 1682 r. potwierdzają ciągłość własności biblioteki.

Od 2022 r. rękopis znajduje się w Bibliothèque nationale de France .

Zawartość

Teksty

Treść jest następująca:

Livre des Merveilles Marco Polo ( Devisement du monde , Opis świata ) opisuje podróże odkrywcy po imperium mongolskim wzdłuż Jedwabnego Szlaku , katalogując doświadczenia z pierwszej ręki z różnymi kulturami.
Zapach z Pordenone 's Itinerarium de mirabilibus orientalium Tartarorum
Wilhelm von Boldensele 's Liber de quibusdam ultramarinis partibus et praecipue de Terra sancta
- korespondencja między papieżem Benedyktem XII a uzbeckim chanem
- korespondencja między Benedyktem XII a chrześcijanami z Pekinu
przegląd rządu Yuan
Voyages Johna Mandeville'a , potencjalnie sfabrykowana relacja z dodatkowych eksploracji.
Fleur des estoires de la terre d'Orient Haytona z Corycus , zapis historii Orientu.
Liber peregrinationis (Księga pobytu za granicą) autorstwa Riccoldo da Monte di Croce

Większość tekstów to francuskie tłumaczenia wcześniejszych tekstów. Głównym tłumaczem był Jean de Long. Opisu świata Marco Polo pochodzą już z 1298 r. Tekst Johna Mandeville'a pochodzi już z ok. 1356-137. Teksty opisują różnorodne interakcje międzykulturowe w średniowiecznym świecie.

Iluminacje

Folio 12r, czyli The Magi Worshiping Fire , część Opisu świata Marco Polo , przedstawia scenę Adoracji Trzech Mędrców , aczkolwiek z kluczowymi różnicami w stosunku do tradycyjnych obrazów chrześcijańskich . Obraz pochodzi z tekstu Polo, opisującego spotkanie Marco Polo z miastem Saba , o którym Polo twierdził, że jest miejscem pochówku Trzech Mędrców. Na miniaturze Trzej Mędrcy siedzą w modlitwie, skupiając uwagę na płomieniach osadzonych na cokole. Ogień przedstawia zlokalizowaną wersję Adoracji, w której Trzej Mędrcy byli perskimi królami, którzy po zobaczeniu Chrystusa w różnych postaciach, w tym w postaci Dzieciątka Jezus, otrzymali pudełko z kamieniem w środku. Podczas gdy trzej królowie byli zdezorientowani prezentem, kamień stanął w płomieniach. Królowie zdali sobie wtedy sprawę, że kamień był darem od Boga i zanieśli go lokalnej społeczności w Saba, która czciła ogień jako boski prezent. Historyk sztuki Mark Cruse zwraca uwagę na znaczenie tego folio jako wskazującego na chęć zaangażowania się w wierzenia innych kultur; artyści zdecydowali się przedstawić lokalną historię bezpośrednio tak, jak została opowiedziana, zamiast narzucać tradycyjną europejską opowieść obok tekstu. Mimo to niektórzy mogą twierdzić, że obraz jest po prostu tradycyjny orientalizm , obrazy egzotycznych stworzeń do przedstawiania kultur niezachodnich. Dodatkowo folio to jest przykładem obiegu idei w średniowiecznym świecie, ponieważ ukazuje europejską historię podróży, adaptacji i powrotu w nowej formie.

Zdigitalizowany obraz Folio 45r, The Khan's Money Exchange , z rękopisu Fr2810.

Folio 45r, czyli The Chan's Money Exchange , przedstawia scenę handlu między siedzącym chanem a trzema mężczyznami. Tekst na tej samej stronie, z Opisu świata Marco Polo , opisuje nowość papierowych pieniędzy chana, zauważając, że handlarze z odległych miejsc przywożą swoje towary w zamian za te kartki papieru. Trzej mężczyźni na obrazie służą jako przykład tego powszechnego zainteresowania, a ich kapelusze i ubrania sugerują, że należą do różnych kultur. Inspiracją do ubioru tych postaci mogły być artystyczne kontakty między Europą i Azją, ale najprawdopodobniej pochodziły one z włoskich przedstawień artystycznych postaci „wschodnich”. W obu przypadkach to folio służy jako zapis handlu międzykontynentalnego.

Zdigitalizowany obraz Folio 226r z rękopisu Fr2810.

Folio 226r przedstawia pierwszego właściciela rękopisu, Jana Nieustraszonego . Iluminatorzy rękopisu nałożyli Jana na postać papieża Klemensa V , otaczając go różnorodnymi symbolami. Herb księcia Burgundii zdobi sukno, na którym siedzi, oraz tympanon lub półokrągły panel pod łukiem budynku. Na obrazie znajdują się dodatkowe symbole księcia: liść chmielu, poziomica i strugarka można znaleźć w lewym górnym i prawym rogu obrazu, a także na łańcuszku wyścielającym ramiona księcia. Dwa zwierzęta na obrazie wskazują dalsze powiązania. Lew, znajdujący się w lewym dolnym rogu obrazu, reprezentuje związek z historycznym regionem francuskiej Flandrii . Orzeł, znajdujący się w prawym dolnym rogu obrazu, przedstawia Jana Apostoła , z którym książę często się wiązał. Wizualne wskaźniki, takie jak te, służą historykom jako zapis informacji o właścicielach tych rękopisów i ich wizerunkach, które próbowali pokazać światu.

Galeria

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j de Becdelièvre, Véronique (2019) [2011]. „Archiwum i rękopisy: Français 2810” . Bibliotheque Nationale de France . Źródło 27 sierpnia 2020 r .
^ ^ab ^chudy , Simon (1 września 2009). „Tłumaczenie różnorodności średniowiecza: Marco Polo i John Mandeville jako pisarze„ francuscy ”. Australijski Dziennik Studiów Francuskich . 46 (3): 237–238. doi : 10.3828/AJFS.46.3.235 .
^ ^a ^b Cruse, Mark (2019). „Nowość i różnorodność w ilustracjach opisu świata Marco Polo”. W Keene, Bryan C. (red.). W kierunku globalnego średniowiecza: spotkanie ze światem poprzez iluminowane rękopisy . Publikacje Getty'ego. s. 195–202. ISBN 9781606065983 .
^ Wittkower, Rudolf (1942). „Cuda Wschodu: studium z historii potworów”. Dziennik Instytutów Warburga i Courtaulda . Instytut Warburga. 5 : 159-197. doi : 10.2307/750452 . JSTOR 750452 .

Dalsza lektura

Meiss, Millard. Malarstwo francuskie w czasach Jeana de Berry: mistrz Boucicaut . Fajdon, 1968.
Wittkower, R. „Marco Polo i obrazkowa tradycja cudów Wschodu”. Oriente poliano: studi e conferenze tenute all'Is.MEO in sincere del VII centenario della nascita di Marco Polo . Rzym: Istituto italiano per il medio ed estremo oriente, 1957.
Rouse, RH i MA Rouse. „Komercyjna produkcja rękopisów w Paryżu końca XIII i początku XIV wieku”. W średniowiecznej produkcji książek: ocena dowodów, materiały z drugiej konferencji seminarium z historii księgi do 1500 roku . wyd. L.Brownrigga. Anderson-Lovelace: Red Gull Press, 1990.

Linki zewnętrzne

[BNF_bibliographic-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j de Becdelièvre, Véronique (2019) [2011]. „Archiwum i rękopisy: Français 2810” . Bibliotheque Nationale de France . Źródło 27 sierpnia 2020 r .

[Gaunt2009-2] udy , Simon (1 września 2009). „Tłumaczenie różnorodności średniowiecza: Marco Polo i John Mandeville jako pisarze„ francuscy ”. Australijski Dziennik Studiów Francuskich . 46 (3): 237–238. doi : 10.3828/AJFS.46.3.235 .

[Cruse2019-3] Cruse, Mark (2019). „Nowość i różnorodność w ilustracjach opisu świata Marco Polo”. W Keene, Bryan C. (red.). W kierunku globalnego średniowiecza: spotkanie ze światem poprzez iluminowane rękopisy . Publikacje Getty'ego. s. 195–202. ISBN 9781606065983 .

[4] Wittkower, Rudolf (1942). „Cuda Wschodu: studium z historii potworów”. Dziennik Instytutów Warburga i Courtaulda . Instytut Warburga. 5 : 159-197. doi : 10.2307/750452 . JSTOR 750452 .