Odwrócony Las

„ The Inverted Forest ” to nowela JD Salingera , opublikowana po raz pierwszy w magazynie Cosmopolitan w grudniu 1947 r., a ponownie opublikowana w numerze Cosmopolitan „Diamond Jubilee” w marcu 1961 r. Historia ta zapoczątkowała skupienie się Salingera na poecie jako wybitnym geniuszu twórczego i niemożliwości, jakie napotyka, próbując przystosować się do społeczeństwa.

Salinger postanowił nie publikować noweli w Stanach Zjednoczonych w innej formie. Do 2017 roku wydania Cosmopolitan z 1947 roku zawierające tę historię były w sprzedaży w Stanach Zjednoczonych po około 500 dolarów za sztukę.

Podsumowanie fabuły

Historia rozpoczyna się wpisem w pamiętniku jedenastoletniej Corinne von Nordhoffen, spadkobierczyni dużej firmy zaopatrzeniowej ortopedycznej. Młoda dziewczyna ubolewa nad faktem, że podczas gdy inni ofiarowali jej prezenty na urodziny, prawdziwym prezentem, którego chce, jest Raymond Ford. W noc swoich urodzin na próżno czeka na jego pojawienie się. Jej kierowca zostaje skierowany do domu Forda po drugiej stronie miasta. Kiedy docierają pod wskazany adres, widzą tylko zamkniętą restaurację, ale zdają sobie sprawę, że w rzeczywistości Ford mieszka na górze ze swoją matką. Corinne rozmawia krótko z Fordem, gdy nagle wychodzi z mieszkania z matką, która beszta go za powolność. Niesie dużą walizkę i zapytany, dokąd jedzie, odpowiada: „Nie wiem… do widzenia”.

Siedemnastoletnia Corinne była piękną, ale naiwną studentką Wellesley College . Po ukończeniu studiów wyjeżdża do Europy i poznaje wielu mężczyzn. Jeden chłopak ginie w wypadku samochodowym, a Corinne przeprowadza się do Nowego Jorku, do „kochanego, drogiego mieszkania we wschodnich latach sześćdziesiątych”. Dostaje pracę po skontaktowaniu się ze starym przyjacielem ze studiów, Robertem Wanerem (o którym dowiadujemy się, że opowiada historię). Waner ustawia ją jako redaktor w magazynie. Oświadcza się jej, a ona go odrzuca. Po kilku miesiącach pracy dla niego Waner zapoznaje ją z twórczością poety (konkretnie tomikiem wierszy Tchórzliwy poranek ), którego prace to „ Coleridge , Blake i Rilke wszystko w jednym i więcej”.

Pierwszy wiersz jest wierszem tytułowym; Corinne czyta to i „żałowała poety, że ma ją jako czytelnika”. Czyta go ponownie i zaczyna doceniać symbolikę: „Nie pustkowie, ale wielki odwrócony las / z całym listowiem pod ziemią”.

Corinne jest zachwycona wierszem, dzwoni do Wanera i próbuje uzyskać więcej informacji o poecie. Nazywa się Ray Ford, dwukrotny zdobywca prestiżowego stypendium i wykładowca na Uniwersytecie Columbia (ta sama uczelnia, w której wykłada Seymour Glass Salingera). Corinne umawia się na spotkanie z Fordem, na którym opowiada jej, co się z nim stało. Jako młody człowiek pracował na zadymionym torze wyścigowym, prowadząc zakłady dla ludzi. Zaprzyjaźnia się z kobietą, która zaczyna pisać wiersze, które musi czytać na skrawkach papieru. Idąc za jej radą, czyta je (korzystając z jej biblioteki), a następnie zapamiętuje je, aż ma w głowie tom poezji. Z upośledzonym wzrokiem Ford pisze w tym momencie własne wiersze dużymi drukowanymi literami. Ford wyjaśnia, że poezja wyłaniała się z niego powoli iz bólem jego ówczesnego życia.

Corinne jest zahipnotyzowana przez Raymonda Forda i inicjuje romantyczny związek. Spotykają się regularnie w chińskiej restauracji i rozmawiają. Zaprasza go na imprezę. Niechętnie akceptuje. Tam jest cicho, dopóki nie zacznie o poecie, którego podziwia i imponuje naukowcom na przyjęciu, nie popisując się swoim geniuszem.

Wkrótce po ślubie z Fordem Corinne otrzymuje pocztą list. Jest od Mary Croft, która zauważyła ogłoszenie o ślubie w New York Times i kto chce, aby Ford przeczytał trochę jej poezji. Corinne zaprasza Crofta do ich domu. Kiedy przybywa, Ford odrzuca jej pracę i zapewnia, że „poeta nie wymyśla swojej poezji - on ją znajduje”. Związek Forda i Corinne zaczyna pękać pod wpływem stresu związanego z poświęceniem poety dla jego pracy i introspekcji. Ford opuszcza Corinne; później, podążając za tropem mężczyzny, który okazuje się być mężem Crofta z separacją, Corinne znajduje Forda mieszkającego z Croftem. Między innymi mąż Crofta ujawnia, że jego żona jest starsza, niż się wydaje (31-letnia kobieta, a nie 20-letnia studentka, jak twierdziła) i niedbała matka dziesięcioletniego syna.

Ford mieszka z Croftem w dużym mieście w Pensylwanii, w zrujnowanym mieszkaniu pozbawionym literatury. On pije highball kiedy Corinne pojawia się, aby się z nim zobaczyć. Jego zmysły są przytępione, a twórczość ograniczona, Ford jest więźniem „Mózgu”. Wyjaśnia Corinne, że to jego matka: niewrażliwa i okrutna osoba, która jako pierwsza wprowadziła go w świat ignorantów i tępych. Corinne błaga go, by wrócił, ale on tego nie robi. Zamiast tego Ford, geniusz, który widzi to, czego inni nie widzą, zamyka oczy na świat piękna, zatapiając swoje postrzeganie w eterze i uzależniając się od kobiety, która reinkarnuje jego zmarłą matkę.

Tłumaczenia

Pomimo braku dostępności oryginalnej noweli w jego ojczyźnie, nieoficjalne tłumaczenia perskie do 2017 roku były szeroko rozpowszechniane w Iranie. Cena każdej wersji wynosiła 90 000 riali (2,20 GBP). Iran nie uznaje różnych międzynarodowych umów o prawach autorskich.