Paulus Stephanus Cassel

Paulus Stephanus Cassel (27 lutego 1821 - 23 grudnia 1892), urodzony jako Selig Cassel , był niemieckim Żydem nawróconym na chrześcijaństwo , pisarzem, mówcą i misjonarzem dla Żydów.

Biografia

Paulus Stephanus Cassel, 1880

Cassel urodził się w Gross-Glogau na Śląsku w Prusach . Jego ojciec był rzeźbiarzem, a jego brat David był znanym rabinem w Berlinie i docentem w Hochschule für die Wissenschaft des Judenthums (Kolegium Studiów nad Judaizmem). Cassel studiował w Gimnazjum w Głogowie i Świdnicy oraz na Uniwersytecie Berlińskim , gdzie ze szczególnym zainteresowaniem śledził wykłady historyka Leopolda von Ranke . W 1849 redagował w Erfurt Constitutionelle Zeitung , aw latach 1850-56 Erfurter Zeitung , w duchu rojalistycznym. Później otrzymał stopień doktora teologii z Wiednia.

Według jego własnego oświadczenia, jego chrześcijańscy przyjaciele, a zwłaszcza studium historii Izraela, doprowadziło go do chrześcijaństwa. Został ochrzczony jako członek kościoła ewangelickiego w Prusach 28 maja 1855 r. w kościele św. Piotra w Büßleben (obecnie miejscowość Erfurt ), otrzymując imię „Paulus Stephanus”. W późniejszych latach 28 maja obchodził jako swoje „drugie urodziny”. Został bibliotekarzem Biblioteki Królewskiej w Erfurcie, a rok później sekretarzem Akademii w Erfurcie. Pozostał w Erfurcie do 1859 roku. Król Fryderyk Wilhelm IV nadał Casselowi tytuł profesora w uznaniu jego lojalnej pracy. W 1860 przeniósł się do Berlina, gdzie przez krótki czas był nauczycielem w gimnazjum i zajął się pracą literacką. Przez krótki czas był redaktorem oficjalnej Deutsche Reform . Wygłaszał publiczne wykłady, które przyciągały coraz liczniejsze audytorium, zarówno Żydów, jak i pogan. Te wykłady uczyniły go znanym w całym Berlinie i kraju.

W latach 1866-1867 Cassel był konserwatywnym członkiem Pruskiej Izby Reprezentantów, drugiej izby parlamentu pruskiego . Stał się prominentnym członkiem Pruskiej Partii Konserwatywnej.

W 1867 r. Cassel został mianowany misjonarzem przez Londyńskie Towarzystwo Krzewienia Chrześcijaństwa Wśród Żydów (żydowsko-chrześcijańskie stowarzyszenie misyjne obecnie znane jako Ministerstwo Kościoła Wśród Żydów lub CMJ), stanowisko to zachował do marca 1891 r. W tym samym czasie ( 1867), Cassel został przydzielony do pastoratu Christuskirche w Berlinie, z ponad tysiącem posiedzeń, wzniesionych w latach 1863-1864 przez Towarzystwo na Königgrätzer Straße (przemianowanej na Stresemannstraße, obecnie w części Kreuzberga w dzielnicy Friedrichstadt ). Służył tam przez dwadzieścia cztery lata.

Dużo podróżował i wykładał, o czym świadczy ten fragment opublikowanego listu („Myśli o misji żydowskiej”, 1887):

Napływały zaproszenia do wygłaszania wykładów w oddalonych od siebie miejscach. Mój drogi przyjaciel pokazał mi w 1860 roku mapę Niemiec, na której zaznaczył wszystkie miasta, w których wykładałem. Od tego czasu wygłosiłem ponad tysiąc oryginalnych wykładów w Berlinie i poza nim. Ręka Boga prowadziła mnie wszędzie. Moje podróże rozciągały się od Amsterdamu do Budy i Pesztu . Zawsze miałem uważnych słuchaczy, a ubożsi ludzie zarówno w dużych, jak i małych miastach słuchali Słowa z radością, ba, nawet z entuzjazmem.

Ochrzcił w Christuskirche 262 Żydów, wśród nich lekarzy, pisarzy, kupców.

W broszurze opublikowanej na krótko przed śmiercią skarżył się na nierozważne potraktowanie go przez swoich chrześcijańskich przyjaciół ( Erstes Sendschreiben an Freunde in Deutschland und England über die Christuskirche in Berlin und ihr Martyrium durch die London Society , 1891 ). Hermann Leberecht Strack stwierdza, że ​​nie jest jasne, co skłoniło Cassel do wstąpienia do Kościoła chrześcijańskiego, chociaż twierdzi, że powody Cassel oczywiście nie były najemnicze. (Patrz Herzog-Hauck, Real-Encyc. III. 744). Cassel ze sporym zapałem zwalczał antysemityzm (w Wider Heinrich von Treitschke : Für die Juden , 1880; Die Antisemiten und die evangelische Kirche: Sendschreiben an einen evangelischen Geistlichen , 1881; Ahasverus: Die Sage vom ewigen Juden; eine wissenschaftliche Abhandlung; mit einem kritischen Protest szerszy Wyd. przeciwko Hartmannowi i Adolfowi Stöckerowi , 1885; także Der Judengott und Richard Wagner: Eine Antwort an die Bayreuther Blätter ; Zum 28 maja 1881 ). Pisał i przemawiał przeciwko Adolfowi Stöckerowi i Richardowi Wagnerowi i inne przejawy protestanckiego antysemityzmu w okresie jego odrodzenia.

W swojej Emancipation und Mission Cassel starał się pokazać, że Żydzi uzyskają trwałą ulgę od prześladowań nie przez uwłaszczenie cywilne, ale przez ewangelizację. W późniejszych latach jednak szczerze odstąpił od tego poglądu. De le Roi, historyk propagandy chrześcijańskiej wśród Żydów, mówi, że Cassel był ożywiany „bardzo zdecydowanym duchem żydowskim”. W 1860 Cassel opublikował Die Geschichte des Jüdischen Volkes seit der Zerstörung Jerusalems (Historia narodu żydowskiego od czasu zniszczenia Jerozolimy). Wytężał się w interesie prozelityzmu wśród Żydów. Swoje poglądy na temat pracy misyjnej wśród nich wyraził w broszurze pt. Wie ich über Judenmission denke , 1886; zobacz także Natanael. Zeitschrift für die Arbeit der Evangelischen Kirche an Israel , red. Strack, 1897. Od 1875 do 1889 redagował tygodnik Sunem, ein Berliner Wochenblatt für christliches Leben und Wissen (16 tomów). Alleluja! Einhundertundachtundachtzig geistliche Lieder to zbiór hymnów przedrukowanych z tego czasopisma. W 1847 roku Cassel napisał poważne, choć nieco fantastyczne studium węgierskiej archeologii, Magyarische Alterthümer , które długo pozostawały wartościowe. Szczególnie interesujące jest jego tłumaczenie (z notatkami) odpowiedzi dla Chisdai ben Izaaka Józefa, króla Chazarów ( s. 183 i nast.).

Cassel zmarł we Friedenau pod Berlinem, a jego ostatnie słowa brzmiały: „Wo ist denn das Himmelreich?” (Gdzie to jest, królestwo niebieskie?) Jego grób jest zachowany na protestanckim Friedhof I der Jerusalems- und Neuen Kirchengemeinde (Cmentarz nr I kongregacji Kościoła jerozolimskiego i Nowego Kościoła ) w Kreuzbergu, na południe od Bramy Halle . Według Allgemeine Zeitung des Judenthums ,

Kiedy antysemici zaczęli się ujawniać, Cassel przypomniał sobie swoje pochodzenie i z wielką stanowczością i męskością przeciwstawił się przywódcom, Stöckerowi, Wagnerowi i innym. To właśnie ten męski czyn daje nam pewną satysfakcję z powodu jego porzucenia religii rodzicielskiej. Musimy osądzić tę apostazję zupełnie inaczej niż wielu innych w dawnych i obecnych czasach, ponieważ nie porzucił on swojej starej wiary z jakiegokolwiek światowego powodu ani dla zdobycia zaszczytów i pozycji, ale raczej dlatego, że podążał za mistyczną linią myślenia. Tylko Bóg może osądzić prawdziwość i czystość jego życia; nie odważymy się. „Pokój jego prochom!”

Historia Żydów

Jedyną metodyczną pracą Cassela jest jego historia Żydów od zniszczenia Jerozolimy do 1847 r. ( Geschichte der Juden seit der Eroberung und Zerstörung Jerusalems und seines Heiligthums durch die Römer bis zum Jahre 1847. Eine wissenschaftliche Skizze ; „Juden [Geschichte]”, w : Allgemeine Encyclopaedie der Wissenschaften und Künste ). To naukowe opracowanie historii Żydów napisał przed swoim nawróceniem i jest podpisane „Selig Cassel”. Isaaka Markusa Josta , jednak mówi o nim: „Jest jednostronny i podaje tylko epizody z życia Żydów w różnych krajach. Jest zestawiony w sposób fragmentaryczny, choć bogaty w erudycyjne notatki ” . pierwsza część anonimowo, druga (podpisana we wstępie „SC”) na rzecz ubogich weteranów wojen wyzwoleńczych Niemiec 1813–1815 .

studia biblijne

Studia biblijne Cassela są konserwatywne; i jest zaskakujące, że zaniedbał wykorzystanie funduszu rabinicznej wiedzy, którą niewątpliwie posiadał. W 1865 roku napisał Das Buch der Richter und Ruth dla Theologisch-Homiletisches Bibelwerk Johanna Petera Langego . Drugie wydanie zostało przetłumaczone na język angielski w 1872 r. W 1878 r. ukazało się Das Buch Esther: Ein Beitrag zur Geschichte des Morgenlandes; aus dem Hebräischen übersetzt, historisch und theologisch erläutert , sekcja 1, z dodatkiem, tłumaczenie Drugiego Targumu . Oryginalny tekst Drugiego Targum Cassel opublikowany w Aus Litteratur und Geschichte und Geschichte: Abhandlungen von D. Paulus Cassel , 1885: „Zweites Targum zum Buche Esther: Im vocalisirten Urtext mit sachlichen und sprachlichen Erläuterungen herausgegeben”. Angielskie tłumaczenie Aarona Bernsteina została opublikowana w Edynburgu w 1888 r. To wydanie angielskie zawiera również tłumaczenia kilku esejów Cassela; mianowicie „Mitra” (s. 345–361), „Skrzydlate byki z Persepolis” (s. 362–377) i „Zoroaster” (s. 378–400). Większość innych dzieł literackich Cassela ma charakter kontrowersyjny. Jego większa praca na temat Weihnachten, Ursprünge, Bräuche, und Aberglauben: Ein Beitrag zur Geschichte der Christlichen Kirche und des deutschen Volkes (1861) jest mieszanką genialnej, ale nieusystematyzowanej erudycji i jest przesiąknięta tonem pobożnego emocjonalizmu.

W sumie wszechstronność Cassela zapewniła mu jedynie podziw współczesnych. Nie był w stanie zdobyć wpływowej pozycji w kościele swojej adopcji. Jego bardziej ogólne prace to: Vom Wege nach Damaskus, Apologetische Abhandlungen , 1872; Aus guter Stunde, Betrachtungen und Erinnerungen , 1874; Für ernste Stunden, Betrachtungen und Erinnerungen , wyd. 2, 1881; Aus Literatur und Symbolik: Abhandlungen , 1884; Aus Literatur und Geschichte , 1885; Vom Nil zum Ganges, Wanderungen in die Orientalische Welt , 1880; i Das Leben des Menschen in Geschichte und Symbol , 1893. Ponadto Cassel napisał wiele broszur na tematy teologiczne, etnologiczne i filologiczne.

Pracuje

• Ahasverus: Die Sage vom ewigen Juden; eine wissenschaftliche Abhandlung; mit einem kritischen Protest szerszy Wyd. v. Hartmann und Adolf Stöcker , Berlin: Internationale Buchhandlung, 1885
• Aus der Hagia Sophia: Ein Akademisches Neujahrs-Programm , Erfurt: Villaret, 1856
• Aus guter Stunde: Betrachtungen und Erinnerungen , Gotha: Schlößmann, 1874
• Aus Literatur und Geschichte , Berlin i Lipsk: W. Friedrich, 1885
• Aus Literatur und Symbolik: Abhandlungen , Lipsk: W. Friedrich, 1884
• Das Buch der Richter und Ruth , Bielefeld: Velhagen & Klasing, 1887
• Das Buch Esther: Ein Beitrag zur Geschichte des Morgenlandes; aus dem Hebräischen übersetzt, historisch und theologisch erläutert , Berlin: Rothberger & Co., 1878
• Das Leben des Menschen in Geschichte und Symbol (= Geschichte und Symbol; 1, opublikowano tylko jeden tom), Berlin: R. Boll, 1893
• Das tausend jährige Reich und die Satansbindung. Eine theologisch-historische Abhandlung , Berlin: Expedition des „Sunem”, 1882
• Denkschrift der Königlichen Akademie gemeinnütziger Wissenschaften in Erfurt: Herausgegeben am Seculartage ihrer Gründung, den 19. Juli, 1854 , Erfurt: Villaret, 1854
• Der Judengott und Richard Wagner: Eine Antwort an die Bayreuther Blätter; Zum 28. Mai 1881 , Berlin: Wohlgemuth, 1881
• Der Mittler (Mesites): Ein exegetischer Versuch zu Galater 3,19.20 , Erfurt: 1855
• Dialog über Wissenschaft und Christenthum , Erfurt: 1856
• Die Antisemiten und die evangelische Kirche: Sendschreiben an einen evangelischen Geistlichen , wyd. 2, Berlin: Wohlgemuth, 1881
• Die Geschichte des Jüdischen Volkes seit der Eroberung und Zerstörung Jerusalems und seines Heiligthums durch die Römer bis zum Jahre 1847. Eine wissenschaftliche Skizze , Gesellschaft zur Beförderung des Christenthums unter den Juden (red.), Berlin: Magazin des Haupt-Vereins für Christliche Erbauungsschriften in den Preußischen Staaten, 1860
• Eddische Studien , Weimar: H. Böhlau, 1856
• Emancipation und Mission: Vortrag in der Versammlung des kirchlichen Zentralvereins zu Gnadau am 2.10.1860 , Quedlinburg: Franke, 1860
• Erstes Sendschreiben an Freunde in Deutschland und England über die Christuskirche in Berlin und ihr Martyrium durch die London Society , Berlin: Ginzel, 1891
• Für ernste Stunden: Betrachtungen und Erinnerungen , wyd. 2, Berlin: Expedition des Sunem, 1881
• Alleluja! Einhundertundachtundachtzig geistliche Lieder
• Irene, eine sprachlich-exegetische Skizze , Erfurt: Villaret, 1855
• Magyarische Alterthümer , Berlin: Veit & Co., 1848
• Rose und Nachtigall: Vortrag auf Veranlassüng des Berliner Hülfsvereins des Germanischen National-Museums in Nürnberg den 8. Februar 1860 gehalten , Berlin: Rauh, 1860
• Sabbathliche Erinnerungen
• Sunem, ein Berliner Wochenblatt für christliches Leben und Wissen : 16 tomów. (tygodnik redagowany przez Cassel od 1875 do 1889)
• Ueber thüringische Ortsnamen , Erfurt: Villaret, 1856–1858, przedruk: Kolonia: Böhlau, 1983, (= Mitteldeutsche Forschungen. Sonderreihe Quellen und Darstellungen in Nachdrucken; t. 5)
• Vom Nil zum Ganges: Wanderungen in die Orientalische Welt , Berlin: A. Hoffmann & Co., 1880
• Vom Wege nach Damaskus: Apologetische Abhandlungen , Gotha: Schlößmann, 1872
• Von Warschau bis Olmütz , Berlin: W. Adolf & Co., 1851
• Weihnachten, Ursprünge, Bräuche, und Aberglauben: Ein Beitrag zur Geschichte der Christlichen Kirche und des deutschen Volkes , Berlin: Rauh, 1861, przedruk: Wiesbaden: VMA, 1980
• Szerszy Heinrich von Treitschke: Für die Juden , Berlin: Stahn, 1880
• Wie ich über Judenmission denke , Berlin: Expedition des "Sunem", 1886
• Wissenschaftliche Berichte: Unter Mitwirkung von Mitgliedern der Erfurter Akademie gemeinnütziger Wissenschaften , Erfurt: Keyser, 1853-1854.
• Zweites Targum zum Buche Esther: Im vocalisirten Urtext mit sachlichen und sprachlichen Erläuterungen , Berlin and Leipzig: W. Friedrich, 1885, (=Aus Litteratur und Geschichte und Geschichte: Abhandlungen von D. Paulus Cassel)

Eseje dotyczące judaizmu, pochodzące z tego czasu, są następujące

• „Das Glaubensbekenntniss der Zenobia, Fürstin von Palmyra”, w: Literaturblatt des Orients , 1841, nr 31 i nast.
• „Der Apostat”, w: Literaturblatt des Orients , 1843, nr 18 i nast.
• „Historische Versuche: Anmerkungen zu Benjamin von Tudela, Französische Städtenamen, Apologie”, Berlin: Adolf, 1847
• „Juden [Geschichte]”, w: Allgemeine Encyclopaedie der Wissenschaften und Künste : 167 tomów, Johann Samuel Ersch i Johann Gottfried Gruber , ii., część 27, s. 1–238
• Ueber die Rabbinerversammlung des Jahres 1650. Eine historische Abhandlung. Festschrift Sr. Ehrwürden Herrn J.[acob] J.[oseph] Oettinger (Atak na prawdziwość narracji S. Bretta. Z tłumaczeniem tekstu), Berlin: Buchhandlung des Berliner Lesecabinets Berlin Trowitzsch, 1845

Inne pisma Cassela w odniesieniu do judaizmu i Żydów są następujące

• „Caricaturnamen”, w: Paulus Cassel, Aus Literatur und Geschichte , Berlin i Lipsk: W. Friedrich, 1885, s. 323–347
• „Das Zicklein aus der Jüdischen Passahliturgie”, w: Paulus Cassel, Aus dem Lande des Sonnenaufgangs , Berlin: Wilhelm Issleib (Gustav Schuhr), 1885, s. 1–16
• „Der Ewige Jude”, w: Geschichte und Symbol ; tom. 1 (opublikowano tylko jeden tom), Berlin: R. Boll, 1893, s. 367–410
• Die Symbolik des Blutes und «Der arme Heinrich» von Hartmann von der Aue , Berlin: A. Hoffmann & Co., 1882
• Mischle Sindbad, Secundus Syntipas, edirt, emendirt und erklärt: Einleitung und Deutung des Buches der Sieben weisen Meister , wyd. 3, Berlin: Verlag des Bibliographischen Bureaus, 1891 (ważny traktat o średniowiecznym folklorze i wkładach Żydów)
• „Shylock, der Kaufmann von Venedig”, w Aus Literatur und Symbolik: Abhandlungen , Lipsk: W. Friedrich, 1884, s. 368–386
• „Zur Naturgeschichte der Chuzpe: Sendschreiben an das Berliner Tagblatt”, w: Paulus Cassel, Aus dem Lande des Sonnenaufgangs , Berlin: Wilhelm Issleib (Gustav Schuhr), 1885, s. 89–100 (odpowiedź na recenzję Fritza Mauthnera pt. Ahaswerus )

Napisał wiele wierszy i hymnów oraz kilka sztuk teatralnych, w tym Vom Könige, Das neue Schauspiel , Der Wiener Congress i Paulus in Damaszek .

Linki zewnętrzne

• Ten artykuł zawiera tekst z publikacji znajdującej się obecnie w domenie publicznej : Isidore Singer i Louis Grossmann (1901–1906). „Cassel, Paulus Stephanus (Selig)” . W Singer, Izydor ; i in. (red.). Encyklopedia żydowska . Nowy Jork: Funk & Wagnalls.
• Biografia z HaDavar
• Zdigitalizowane prace Paulusa Stephanusa Cassela w Leo Baeck Institute w Nowym Jorku