Andreasa Divusa

Andreas Divus był uczonym renesansu , o którego życiu niewiele wiadomo; po włosku nazywa się Andrea Divo giustinopolitano lub di Capodistria , tj. po łacinie nosi przydomek Justinopolitanus i sugeruje pochodzenie z Kopru , obecnie w Słowenii , które w różnych czasach nosiło nazwy Aegida, Justinopolis i Capodistria. Jest pamiętany ze swoich łacińskich tłumaczeń Homera ; ale ta versio Latina , z punktu widzenia współczesnej nauki, mogła być jego redakcyjną wersją produktu o tradycji sięgającej ponad stulecia łacińskich tłumaczeń do celów „szopki” (pomoc w czytaniu).

Tłumaczenia

Jego łacińskie przekłady Homera opublikowane w 1537 r. (Wenecja) były niezwykle dosłowne i ad verbum (tj. słowo w słowo). Chociaż była to pierwsza opublikowana wersja Iliady i Odysei w języku łacińskim, oryginalność tłumaczenia Divus została zakwestionowana: istnieją bardzo bliskie podobieństwa ze znacznie wcześniejszym tłumaczeniem Leontiusa Pilatusa . Zostały zaprojektowane do czytania z greckimi oryginałami. Były dwa wydania weneckie z 1537 r., autorstwa Jacoba a Burgofrancho i Melchiora Sessy; dzielą się wstępem Piera Paolo Vergerio , urodzonego w Capodistria.

Zostały one później ponownie opublikowane przez prawnika Obertusa Giphaniusa (Hubrecht van Giffen, 1534–1604), a następnie wykorzystane przez Jeana de Sponde (Spondanus) w jego komentarzu Homera z 1583 r. Do wersji greckiej i łacińskiej. Greckie było wydaniem Gifaniusza z 1572 r. ( Strassburg ). To, co Spondanus załączył do łaciny, nie było w rzeczywistości oryginalnym tłumaczeniem Divus, ale jego rewizją genewską z 1570 r., Z istotnymi zmianami.

Były używane przez George'a Chapmana w jego tłumaczeniach Iliady i Odysei . W rzeczywistości uważa się, że Chapman użył wydania Homera de Sponde, które zawierało równoległy tekst grecki i łaciński (łacina wywodząca się z Divus), wraz z greckim leksykonem przypisywanym Johannesowi Scapula, współpracownikowi drukarza Henri Estienne . Mówi się, że znajomość greki Chapmana nie była wystarczająco silna, aby całkowicie oprzeć się łacinie Divus, z niefortunnymi skutkami.

Divus był również używany bardziej bezpośrednio przez Ezrę Pounda w jego długim wierszu The Cantos , w szczególności w pierwszym Canto I („Lie quiet Divus. To znaczy Andreas Divus, In officina Wecheli, 1538, z Homera”). Koniec Canto I odnosi się również do łacińskich tłumaczeń hymnów homeryckich opublikowanych wraz z oryginalnymi tłumaczeniami Divus, autorstwa Georgiusa Dartony, znanego jako Cretensis (kreteński).

Linki zewnętrzne

• Prace Andreasa Divusa lub o nim w Internet Archive
• Prace Andreasa Divusa z LibriVox (audiobooki z domeny publicznej)