Bryggen Runiczny napis 145
| Napis Bryggen 145 | |
|---|---|
| Pismo | Młodszy Futhark |
| Utworzony | ok. 1250 |
| Odkryty |
XX-wieczny Søndre Engelgården, Bryggen , Bergen |
| Kultura | nordycki |
| Identyfikator rundaty | N B145 |
| Tekst - Native | |
| Old Norse : Zobacz artykuł. | |
| Tłumaczenie | |
| Zobacz artykuł. | |
Inskrypcja Bryggen 145 ( N B145 w Rundata ) to inskrypcja runiczna na drewnianym patyku znalezionym wśród średniowiecznych klepek runicznych w Bergen . Ma cztery strony i pochodzi z około 1200 roku. Godny uwagi jest nie tylko rzadki skaldzki poemat miłosny w formie pełnej zwrotki dróttkvætt , ale także cytat klasycznego łacińskiego poety Wergiliusza , ilustrujący współistnienie rodzimych Edukacja nordycka i klasyczna w średniowiecznej Norwegii.
Napis
Linie §A, §B i §D zostały wyrzeźbione tą samą ręką, podczas gdy §C wydaje się być wykonane przez innego, mniej doświadczonego rzeźbiarza run.
Transliteracja ze skandynawskiej bazy danych tekstów runicznych (Rundata), z niewielkimi zmianami.
Transliteracja runiczna
- §A fe=ll · til · friþra=r · þ(e)=llu · fa=rl(e)=gh=ra=r · m(e)=r · a=rla · fiska=ll · festiba=la · fo=rn · byr hama=r
- §B no=r=na · þæim (u)ihdi · he=uir þunda=r · þo=rnluþrs · (e)o=lun·buþa=r · g=lo=uma =r · gyghia=rto=uma
- §C ka=lt=rs falkha · haldet ⁓ omnia : uinsciþ · amo=r · æþ nos c=(c)itam(m)-- · amori · §D
- ga =ld=rs fasl(e)=gha · haldet ⁓ omnia · uinciþ · amo=r · æþ · nos · c(e)damus · amori ·
Interpretacja
Normalizacja staronordycka i łacińska
Zauważ, że lundi jest poprawione z bezsensownego i błędnego metrycznie uihdi inskrypcji.
- Fell til fríðrar þellu
- fárligrar mér árla
- fiskáls festibála
- forn byrr hamarnorna.
- Þeim lundi hefir Þundar
- þornlúðrs jǫlunbúðar
- glauma gýgjartauma
- galdrs fastliga haldit.
- Omnia vincit Amor, et nos cedam [us] Amori.
angielskie tłumaczenie
Pierwszy helmingr (półwiersz) jest stosunkowo prosty. Tłumaczy (z kenningami w nawiasach):
- Starożytna bryza bogiń urwiskowych [GIANTESY > PRAGNIENIE] spadła na mnie wcześnie ze względu na piękną, niebezpieczną młodą sosnę rozpalonego ognia przestrzeni rybnej [MORZE > ZŁOTO > (piękna, niebezpieczna, młoda) KOBIETA] .
W uproszczeniu oznacza to:
- Pragnienie pięknej, niebezpiecznej młodej kobiety ogarnęło mnie dawno temu.
Wreszcie łaciński cytat na końcu pochodzi z Eclogue X Wergiliusza i oznacza „ Miłość zwycięża wszystko; my też poddajmy się miłości!”.
- Bibliografia _ 1998, s. 688.
- Bibliografia _ _ _ _ _ _ _ _ Słowo no=rna zostało przeniesione do wiersza §B, zgodnie z pierwotną inskrypcją.
- ^ ab . Clunies Ross, Margaret 2005, s. 43.
Literatura
- Marold, Edyta . 1998d. Runeninschriften als Quelle zur Geschichte der Skaldendichtung . W Düwel i in . 1998 , 667-93.
- Margaret Clunies Ross (2011) [2005]. Historia staronordyckiej poezji i poetyki . Cambridge: Brewer. ISBN 9781843842798 .