Dziewięcioogoniasty żółw

Dziewięcioogoniasty żółw
Tradycyjne chińskie 九尾龜
Chiński uproszczony 九尾龟

Dziewięcioogoniasty żółw ( chiński : 九尾龜 , tłumaczony również jako dziewięcioogoniasty żółw , dziewięciogłowy żółw lub dziewięciokrotny rogacz ) to powieść autorstwa Zhanga Chunfana [ zh ] (? -1935), autora z Piling (w pobliżu współczesnego Changzhou ). Powieść koncentruje się na życiu uczonego imieniem Zhang Qiugu, który opuszcza żonę, aby spędzić czas ze słynnymi kurtyzanami w chińskich dzielnicach rozrywki.

Książka była publikowana w odcinkach od 1906 do 1910 roku i ma 192 rozdziały, co czyni ją jedną z najdłuższych powieści wyprodukowanych w Chinach późnej epoki Qing i wczesnych republikanów . W tamtym czasie była „niesamowicie popularna” i była jedną z najczęściej czytanych książek lat dwudziestych XX wieku, a także jedną z najpopularniejszych powieści swoich czasów, napisaną częściowo w języku chińskim Wu . W XX wieku wielu intelektualistów krytykowało ją za zawartość erotyczną, aw międzyczasie „popadła w zapomnienie”, w wyniku czego do lat 80. trudno było zdobyć nawet chińską kopię powieści. Jednak w XXI wieku miał nadal wysoki nakład dzięki nowym wydaniom i nakładom.

Rozwój

Wang Tao, człowiek, który znał Zhang Chunfan, powiedział, że powieść została oparta na prawdziwym romansie autora z kurtyzaną w Szanghaju . Głównie z powodów komercyjnych Zhang Chunfan miał trudności z zakończeniem historii w odpowiednim czasie, więc kontynuował powieść, dopóki nie wyczerpał swojej wyobraźni. David Wang argumentował, że może to być również spowodowane niechęcią Zhang Chunfana do zakończenia książki standardowym dobrym zakończeniem, w którym bohater osiedla się, aby założyć rodzinę.

Tytuł

Tytuł książki odnosi się do konsekwencji skandalu w gospodarstwie domowym Kang Jishenga, byłego gubernatora Jiangxi . Powieść wyjaśnia, że ​​„żółw” to szydercze określenie męża z niewierną żoną. W przypadku Kang Jishenga wszystkie dziewięć kobiet w jego domu jest luźnych, więc ma imię „Dziewięcioogoniasty Żółw”. Konsekwencje te zostały opisane przez Davida Der-wei Wanga jako „śmieszne”. Tytułowy żółw i ogony nie składają się na główny wątek fabularny.

Działka

Historia jest kroniką Zhanga Qiugu, uczonego, który podróżuje po kurtyzany. Kilka opowieści o rozpuście pojawia się przed częścią o Kang Jisheng. Tytułowy skandal dotyczący rodziny Kang Jisheng pojawia się w rozdziałach 79-80 i 115-127, w środku powieści; nie jest głównym wątkiem powieści. Niektórzy krytycy Dziewięcioogoniastego żółwia twierdzą, że powieść nie ma struktury fabularnej, a umiejscowienie skandalu jest tego przykładem. Davida Wanga twierdzi, że skandal jest „mimo to najbardziej wzorowym lub najbardziej spektakularnym z odcinków powieści, które powierzchownie ostrzegają przed niebezpieczeństwem rozpusty”. Zhang Qiugu żeni się z kurtyzaną, ale po ślubie nadal odwiedza inne prostytutki. W drugiej części powieści sędzia śledczy Jin zatrudnia Zhanga Qiugu, który podróżuje do Pekinu i Tianjin , związując się z tamtejszymi kobietami. Częściowo zdobywa przychylność swojego szefa.

Esej „ Dziewięcioogoniasty żółw : pornografia lub fikcja ujawnienia” Jeana Duvala, opublikowany w książce The Chinese Novel at the Turn of the Century , klasyfikuje tę powieść jako mającą „fabułę przypominającą sznurek”. Milena Doleželová-Velingerová , redaktor książki, opisuje typ fabuły jako mający „fabułę przypominającą strunę”, która „składa się z czterech płaszczyzn: historia głównego bohatera -„ sznurek ”; historia drugorzędnego (opcjonalnego) bohatera, która jest do niej równoległa; sekwencja składających się z samodzielnych anegdot i materiału nie zawierającego akcji w formie beletrystycznej (dwa ostatnie są trzymane razem wyłącznie za pomocą sznurka).

Zamiar

David Der-wei Wang napisał, że „pedagogiczny wymiar powieści jest niewątpliwy”. Uważał, że morał jest taki, że „należy grać w aberracje seksualne… w sprytny sposób, aby uniknąć strat finansowych i skandalu rodzinnego”, a nie, że należy całkowicie się od tego powstrzymać. Hu Shih i Lu Xun skrytykowali to jako „podręcznik dla bywalców burdeli” ( 嫖界 教科書 ; 嫖界教科书 ; piáojiè jiàokēshū ; p'iao-chieh chiao-k'o-shu ) i „podręcznik dla burdelu” ( 嫖界指南 ; piáojiè zhǐnán ; p'iao-chieh chih-nan ). Ogólnie rzecz biorąc, wielu krytyków pracy nazwało ją pornografią .

Jean Duval argumentował, że chociaż powieść jest pornografią, zawiera krytykę społeczną i wyraża ideę, że emocje zapewniają ludziom ucieczkę w zepsutym świecie, ideę, którą nazwał „sentymentalizmem”. Powiedział, że był prekursorem romansów „ Mandarin Ducks and Butterflies ” z 1910 roku.

Robert E. Hegel w The Chinese Novel at the Turn of the Century napisał, że esej Duvala „pokazuje, że [powieść] jest czymś więcej niż„ podręcznikiem dla bywalców burdeli ”, jak pierwotnie twierdzono”. Wang powiedział, że „nie tylko kusi czytelników zdeprawowanymi epizodami i zmysłowymi kobiecymi postaciami”, ale zawiera także instrukcje, jak postępować z prostytutkami na wszystkich poziomach, „jak we właściwy sposób marnować pieniądze i, co najważniejsze, jak stać się wszechstronną i odpowiedzialny libertyn”. Argumentował brak erotyzmu w Dziewięcioogoniastym żółwiu dyskwalifikuje to jako pornografię, pomimo osadzenia w „świecie pochłoniętym erotycznymi impulsami”.

Postacie

  • Zhang Qiugu ( 章秋谷 ; Zhāng Qiūgū ; Chang Ch'iu-ku ) - Uczony, który ma chwiejne małżeństwo i stoi w obliczu oficjalnej korupcji, Zhang Qiugu podróżuje do burdeli, aby znaleźć towarzystwo. Pomaga przyjaciołom uniknąć kłopotów ze strony prostytutek, które próbują podstępnie zabrać im pieniądze. alter ego Zhang Chunfana .
    • Powieść stwierdza, że ​​​​dokądkolwiek podróżuje, zdobywa sympatię kobiet, ponieważ jest tak delikatny i, jak sparafrazował David Wang, „tak sprytny, że może grać w kosztowną grę miłosną po okazyjnych cenach”. Catherine Vance Yeh, autorka Shanghai Love: Courtesans, Intellectuals, and Entertainment Culture, 1850-1910 , napisała, że ​​Zhang Qiugu „to literat, który okazuje się być„ mistrzem wśród kwiatów ”, ze wszystkimi gwiazdami kurtyzan na jego stopy." Zhang Qiugu przejawia również synowską pobożność. David Wang napisał, że Zhang Qiugu, „późno Qing Casanova ” z „nienagannymi umiejętnościami w sypialni” i „nienasyconym pożądaniem seksualnym” jest „kontrastem” do Kang Jisheng i „innych naiwniaków”, którzy zostali „zrobieni„ żółwiami ”przez ich kobiety”. Yeh napisał, że Zhang Qiugu został przedstawiony jako osoba, która jest „nie tylko” „niepokonana w Szanghaju”, ale także „z łatwością radzi sobie w mieście”. Jeśli chodzi o odwiedzanie innych prostytutek po ślubie z Chen Wenxian, David Wang stwierdza, że ​​Zhang Qiugu „od czasu do czasu zdradza swoją wrażliwość czas”, mimo że „rzekomo jest odporny na problemy, które dręczą innych mężczyzn”. Ostatecznie Zhang Qiugu nie może zostać urzędnikiem państwowym. Ponieważ Zhang Qiugu nie jest w stanie w pełni zdobyć przychylności swojego szefa, David Wang napisał, że Zhang Qiugu zostaje „Chen Wenxian w oficjalnym świecie” i że wynik postaci „w świecie publicznym jest analogiczny do Chen Wenxian w domenie prywatnej; oba są talentami ignorowanymi przez przełożonych”.
    • W latach trzydziestych XX wieku Lu Xun szyderczo nazwał Zhanga Qiugu „utalentowanym młodym mężczyzną i łajdakiem” ( 才子加流氓 ; cáizǐ jiā liúmáng ; ts'ai-tzu chia liu-mang ), który wie, jak osiągnąć pozbawione skrupułów cele, używając swoich światowych manier i wiedzy społecznej, dzięki czemu jest w stanie rozwijać się w okresach zmian. Lu Xun dodał, że typ charakteru Zhanga Qiugu był jednym z niewielu typów postaci, które ilustrują ulotne uczucia.
  • Kang Jisheng ( 康己生 ; Kàng Jǐshēng ; K'ang Chi-sheng ) - były gubernator Jiangxi , Kang Jisheng jest opisywany przez Davida Wanga jako „chciwy i pozbawiony skrupułów”. Jego kariera opiera się na korupcji i kupuje oficjalne tytuły. Kang traci pracę, ponieważ jego styl życia jest zbyt rażąco bogaty w porównaniu ze standardami późnych urzędników Qing, którzy już byli skorumpowani. Wyjeżdża do Szanghaju , gdzie przechodzi na emeryturę. Tam bierze trzecią prostytutkę i pozwala jej przejąć kontrolę nad swoim domem. Pozostałe osiem członkiń rodziny Kang Jisheng staje się tak lubieżne jak jego trzecia konkubina. Dlatego w powieści jest wyśmiewany, ponieważ pomimo bogactwa i władzy politycznej nie ma kontroli nad kobietami w swoim domu. Otrzymał przydomek „dziewięcioogoniasty żółw” ze względu na brak kontroli.
  • Wang Suqiu ( 王 素 秋 ; Wáng Sùqiū ; Wang Su-ch'iu ) - prostytutka, którą Kang Jisheng czyni swoją trzecią konkubiną, Wang Suqiu oszukuje Kang Jisheng, a następnie korumpuje pozostałe kobiety w swoim domu.
  • Chen Wenxian ( 陳文仙 ; 陈文仙 ; Chén Wénxiān ; Ch'en Wen-hsien ) - Chen Wenxian jest kurtyzaną lojalną wobec Zhanga Qiugu. David Wang opisuje ją jako „kurtyzanę, która jest ładna, inteligentna i sumienna”. Zhang Qiugu żeni się z nią po przejściu kilku testów, ale potem zaczyna odwiedzać inne konkubiny. Zhang Qiugu uważa, że ​​Chen Wenxian jest jedyną znaną mu kurtyzaną, która ma cnoty. Jest, mówiąc słowami Yeh, „przedstawiana jako [pozytywny wyjątek] wśród ówczesnych kurtyzan”. Obecność Chen Wenxiana wnosi harmonię do rodziny Zhanga Qiugu. W powieści Zhang staje się bardziej aktywny w poszukiwaniu prostytutek po szczęśliwym poślubieniu Chen Wenxian, a David Wang napisał, że Chen Wenxian „mówi się, że rozumie [Zhang Qiugu] tak dobrze, że odpowiada przyzwoleniem na niewierność męża”.
  • Sai Jinhua - legendarna prostytutka, z którą Zhang Qiugu odbywa stosunek seksualny. Xin Xiufu pożycza ją Zhangowi Qiugu na jedną noc. Po tym, jak Sai Jinhua i Zhang Qiugu rozstają się, Sai Jinhua nie pojawia się ponownie w historii.
    • W przeciwieństwie do innych przedstawień Sai Jinhua w fikcji, w Dziewięcioogoniastym żółwiu jest przedstawiana jako „po jej świetności”. David Wang napisał, że „Autorka pokazuje nam, że mimo całego swojego patriotycznego zachowania Sai Jinhua jest ni mniej, ni więcej tylko prostytutką”. Dodał, że „Ciało Sai Jinhua w Dziewięcioogoniastym Żółwiu straciło magiczną moc, która przenika świat Kwiat ”.

Przyjęcie

Według Davida Der-wei Wanga , Dziewięcioogoniasty żółw był jednym z najpopularniejszych dzieł beletrystycznych późnego okresu dynastii Qing. Wang przypisuje to „encyklopedycznemu ujawnieniu paskudnych sztuczek i podłych umów półświatka” oraz „chwytliwemu tytułowi”. Aż do lat dwudziestych XX wieku w ankiecie książka ta była jedną z najbardziej ulubionych książek studentów. Wang argumentuje, że użycie dialektu Wu w scenach konwersacyjnych powieści, „wskazujące na regionalną świadomość [Zhanga] i czujność językową”, było jedynym czynnikiem odkupienia powieści dla „oświeconych czytelników w Czwartego Maja ”.

Od ery 4 maja wielu uczonych krytykowało Dziewięcioogoniastego żółwia , oskarżając go o bycie zdeprawowaną powieścią. Hu Shih i Lu Xun oskarżyli go, że jest, jak sparafrazował to Wang, „prezentacją złego smaku i frywolności pisarzy późnych literatów z Qing”. Hu Shih i Lu Xun powiedzieli, że książka stała się bestsellerem ze względu na zły gust czytelników. Według Wanga, nazywając to podręcznikiem lub podręcznikiem dla bywalców burdelu, Hu Shih i Lu Xun „zapewnili mu trwały rozgłos”, a Wang zauważył również, że w 1997 roku praca nadal miała „problem z wizerunkiem”.

David Wang argumentował, że ponieważ autor nie zakończył książki w odpowiednim momencie, druga połowa Dziewięcioogoniastego żółwia jest „strasznie nudną pracą”.

Zobacz też

  •   Dar, Bruce. „ Chińska powieść przełomu wieków ” (recenzja książki). The Australian Journal of Chinese Affairs , ISSN 0156-7365 , 01/1982, wydanie 7, s. 199 – 201 ( dostępne na JSTOR )
  •   Duwal, Jan. „ Dziewięcioogoniasty żółw : pornografia czy fikcja ujawnienia”? w: Doleželová-Velingerová, Milena (red.). The Chinese Novel at the Turn of the Century (Toronto: University of Toronto Press ; 1 stycznia 1980), s. 177. ISBN 0802054730 , 9780802054739.
  •   Hegel, Robert E. „Chińska powieść na przełomie wieków” (recenzja książki). Literatura chińska: eseje, artykuły, recenzje (CLEAR), ISSN 0161-9705 , 07/1983, tom 5, wydanie 1/2, s. 188 - 191
  •   Idema, WL „Chińska powieść na przełomie wieków” (recenzja książki). T'oung Pao , ISSN 0082-5433 , 01/1982, tom 68, wydanie 4/5, s. 352 – 355.
  •   McMahon, Keith. Poligamia i wzniosła namiętność: seksualność w Chinach u progu nowoczesności . University of Hawaii Press , 2010. ISBN 0824833767 , 9780824833763. - Zawiera sekcję zatytułowaną „Polygnous Politics in Nine-times Cuckold ” na temat tej książki
  •   Snow, Donald B. kantoński jako język pisany: rozwój pisanego języka chińskiego . Hong Kong University Press , 2004. ISBN 962209709X , 9789622097094.
  •   Starr, Chloë F. Red-Light Novels of the Late Qing ( tom 14 China Studies ). BRILL , 2007. ISBN 9004156291 , 9789004156296.
  •   Wang, David Der-wei . Fin-de-siècle Splendor: stłumione nowoczesności późnej fikcji Qing, 1849-1911 . Stanford University Press , 1997. ISBN 0804728453 , 9780804728454.
  •   Yee, Cordell DK „Chińska powieść na przełomie wieków” (recenzja książki). Journal of Asian Studies , ISSN 0021-9118 , 05/1982, tom 41, wydanie 3, s. 574
  •   Tak, Catherine Vance. Szanghajska miłość: kurtyzany, intelektualiści i kultura rozrywkowa, 1850-1910 . University of Washington Press , 2006. ISBN 0295985674 , 9780295985671.

Notatki

Dalsza lektura

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Nine-tailed_Turtle&oldid=1129696664 ”