Guaglione
„ Guaglione ” to neapolitańska piosenka z muzyką Giuseppe Fanciulli i słowami Nicoli „Nisa” Salerno . Ta oryginalna wersja piosenki była zwycięską piosenką na IV Festival di Napoli, która została wyemitowana w radiu w 1956 roku. Guaglione ( wymowa neapolitańska: [waʝˈʝoːnə] ) to neapolitańskie określenie „chłopiec”, ale w slangu może oznaczać „ uliczny urwis ”, „chłopiec z rogu” itp. Słowo guaglione pojawił się jako „wallyo” w nowojorskim slangu imigrantów.
Utwór został nagrany przez różnych artystów, w tym włoskiego lidera zespołu Renzo Arbore i włoskich śpiewaków Claudio Villa , Aurelio Fierro , Renato Carosone i Dalida . Pod tytułem „The Man Who Plays the Mandolino”, z tekstem w języku angielskim, Dean Martin zaśpiewał go w 1956 roku po tym, jak Fred Raphael z Walt Disney Music Company uzyskał dla Disneya prawa wydawnicze w USA. Angielskie teksty zostały zainspirowane przez mało znaną włoską piosenkarkę i autorkę tekstów Luccę Belvedere, znaną grę na mandolino. Connie Francis nagrała piosenkę w oryginalnym języku włoskim na swój album More Italian Favorites z 1960 roku .
Najbardziej znana wersja „Guaglione” została nagrana przez kubańskiego lidera zespołu Pereza Prado w 1958 roku jako przyspieszona melodia mambo . Jako mambo, utwór zyskał sławę w 1994 i 1995 roku po tym, jak został wykorzystany w reklamie Guinnessa „ Anticipation ”, co doprowadziło do wydania utworu jako singla, osiągając numer jeden w Irlandii i numer dwa w Wielkiej Brytanii. Od tego czasu był prezentowany jako muzyka intro do gry wideo Kingdom O' Magic z 1996 roku , a ostatnio jako muzyka otwierająca program telewizyjny Jimmy's Farm . Piosenka jest jednym z największych twórców zysków Disneya. Marino Mariniego pojawiła się w filmie Utalentowany pan Ripley . W 2006 roku Patrizio Buanne nagrał angielską wersję ze słowami Steve'a Crosby'ego (muzyka) zatytułowaną Bella bella signorina na swój album Forever Begins Tonight .
Wydanie z 1994 i 1995 roku
Jako mambo, „Guaglione” zyskał sławę w 1994 i 1995 roku po tym, jak został wykorzystany w reklamie Guinnessa „ Anticipation ”, co doprowadziło do wydania utworu jako singla, osiągając numer jeden w Irlandii i numer dwa w Wielkiej Brytanii. Reklama została po raz pierwszy wyemitowana w Irlandii w 1994 roku, ustępując miejsca „Guaglione” na szczycie irlandzkiej listy singli . W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii rozpoczęła się kolejna reklama Guinnessa zatytułowana „Recursive”, w której jako ścieżkę dźwiękową wykorzystano „ We Have All the Time in the World ” Louisa Armstronga . Prawa do wydania utworu jako singla były trudne do zdobycia, a zanim utwór został dopuszczony do wydania, „Anticipation” zaczęło być emitowane w Wielkiej Brytanii, co doprowadziło do równoczesnego wydania „Guaglione” i „We Have All the Czas na świecie”. Popyt na tę ostatnią piosenkę był wyższy, więc Guinness zastąpił „Anticipation” w telewizji „Recursive” i zrezygnował z promocji „Guaglione”, prowadząc go na listy przebojów tylko w importowanych egzemplarzach. Na początku 1995 roku „Anticipation” zaczęło być nadawane w Wielkiej Brytanii, co pozwoliło na ponowne wydanie „Guaglione”.
Krytyczny odbiór
Ogólnoeuropejski magazyn Music & Media napisał: „Napędzany telewizyjną reklamą Guinnessa, król mambo odzyskuje swój tron. Guaglione przenosi cię z powrotem do czasów, kiedy organiści grali w kinach w przerwach”.
Wykresy
Wykresy tygodniowe
|
Wykresy na koniec roku
|
Certyfikaty
| Region | Orzecznictwo | Certyfikowane jednostki / sprzedaż |
|---|---|---|
| Wielka Brytania ( BPI ) | Złoto | 400 000 ^ |
|
^ Liczby przesyłek oparte wyłącznie na certyfikacji. |
||
